مثل نقل و نبات، ایبوپروفن مصرف نکنید

ایبوپروفن یکی از رایج ترین دارو های مسکن در سراسر دنیاست که اغلب افراد از عوارض جانبی آن آگاه نیستند. حمله قلبی، آسیب به DNA، خطر سقط جنین، کم خونی و فشار خون، از جمله مهمترین عوارض جانبی این داروست.

معمولا از این داروی ضد التهابی غیر استروییدی برای از بین بردن التهاب، تورم، درد آرتروز، سردرد، پا درد، دندان درد و دردهای قاعدگی استفاده می شود.

محققان بر این باورند که برخی از عوارض جانبی ایبوپروفن بسیار خطرناک و جبران ناپذیر هستند، به همین دلیل کاهش دردهای مزمن با استفاده از روش های طبیعی و داروهای گیاهی بیشتر توصیه شده است.

زنگ زدن گوش، خارش، بثورات پوستی، اسهال یا یبوست، نفخ معده، سردرد، پرخاشگری، سرگیجه، سوزش معده، تهوع، استفراغ، احساس گیجی، افزایش وزن، زخم معده، تنگی نفس و آسم، تغییرات بینایی و مشکلات کلیوی و کبدی از شایع ترین عوارض جانبی ایبوپروفن به شمار می آیند. این عوارض جانبی معمولا در اکثر بیماران دیده می شود. عوارض جانبی جدی و خطرناک ایبوپروفن عبارتند از :

حمله قلبی

بر اساس مطالعه ای که در مجله The Lancet منتشر شده است، یکی از مهمترین عوارض جانبی ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، حمله قلبی و سکته مغزی است. پزشکان استفاده از ایبوپروفن را در بیماران قلبی و افرادیکه در خانواده خود سابقه نارسایی قلبی دارند، گزینه مناسبی نمی دانند.

آسیب به DNA

بر اساس گزارش منتشر شده در نشریه Drug and Chemical Toxicology، آزمایش های حیوانی نشان می دهد مصرف افراطی ایبوپروفن باعث آسیب به DNA و جهش ژنتیکی می شود و همین امر زمینه را برای ابتلا به سرطان فراهم می کند.

کم خونی

ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر با آسیب به سلول های قرمز خون، سبب کم خونی می شود. نتایج این مطالعه در نشریه Pharmazie منتشر شده است.

افزایش فشارخون

مطالعات نشان می دهد این دارو سبب افزایش فشار خون شده و در بیماران قلبی توصیه نمی شود.

کاهش شنوایی

بر اساس گزارش نشریه Medicine، کاهش شنوایی یکی از عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن است.

سقط جنین

بر اساس گزارش BMJ، مصرف ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، خطر سقط جنین را در ماه های اول بارداری دو برابر می کند.

با توجه به عوارض جانبی خطرناک ایبوپروفن، محققان توصیه می کنند که روش های طبیعی تسکین درد، جایگزین این دارو شود.

خودسرانه از آرام‌بخش وخواب‌آور مصرف نکنید

یک روانپزشک با تاکید بر اینکه «بی‌خوابی بیماری نیست» گفت:‌« افراد مبتلا به بی‌خوابی اقدام به خود درمانی می‌کنند که این عمل باعث می‌شود نه تنها بیماری اصلی که عامل بیخوابی فرد شده حل نشده باقی بماند که به عوارض استفاده از این داروها هم دچار شود .»

خوب نخوابیدن به تنهایی بیماری نیست و علامتی از یک مشکل دیگر است که ممکن است این مشکلات جسمی یا روانی باشند.

مشکلات جسمی که به نحوی در فرد ایجاد درد می‌کنند مانند مشکلات و بیماری‌هایی که مربوط به گردش خون، تنفس فرد هستند یا بیماری‌های عفونی، مغزی و یا تب ممکن است خواب فرد را با مشکل مواجه سازد.

از نظر بیماری‌های روانی، اضطراب، افسردگی، اسکیزوفرنی، حالتهای سرخوشی و شیدایی، آلزایمر (در سنین بالا) می‌تواند موجب اختلال در خواب فرد و در نتیجه بی‌خوابی فرد شود. اما شایع‌ترین بیماری که در بی‌خوابی فرد تاثیر دارد همان اضطراب و افسردگی است که در این نوع بیماری فرد زندگی عادی خودش را دارد ولی مشکل بی‌خوابی پیدا می‌کند، در نتیجه باید بدانیم که برطرف کردن بیماری‌های اصلی است که خواب را تنظیم می‌کند.

نکته خیلی مهمی که از نظر بهداشت روحی و روانی اهمیت دارد این است که افراد مبتلا به بی‌خوابی اقدام به خوددرمانی می‌کنند و برای بهتر خوابیدن از داروهای خواب‌آور و آرام بخش استفاده می‌کنند که این عمل باعث می‌شود که بیماری اصلی که عامل بیخوابی فرد شده حل نشده باقی بماند و فرد کم کم به داروها عادت کرده و مجبور به مصرف بیشتر داروها می‌شود و وابستگی بیشتری به دارو ها پیدا می‌کند، در نتیجه نه تنها مشکل بیخوابی فرد برطرف نمی‌شود بلکه بدن فرد به عوارض استفاده خودسرانه از داروها هم دچار می‌شود.

روانپزشکان برای بیماران به ندرت داروهای خواب آور را تجویز می‌کنند و تاکید می‌شود که بیخوابی بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است و برای درمان آن فرد بایستی به پزشک مراجعه کند.

منبع:salamatnews.com