كنار آمدن با والدین پیر و تندخو

در فرهنگ ملی و دینی ایران تاکیدی زیادی بر تکریم سالمندان شده است.  اما آنچه که مسلم است نگهداری و تکریم سالمندان به این سادگی ها هم نیست که اگر امری ساده و پیش پا افتاده بود تا این حد در دین اسلام به آن توجه نمی شد و مورد تاکید قرار نمی گرفت................

وَ قضی رَبُّکَ الّا تَعبُدوا اِلّا اِیّاهُ وَ بِالوالِدَینِ اِحساناً اِمّا یَبلُغَنَّ عِندَکَ الکِبَرَ اَحَدُهُما
اَو کِلاهُما فَلاتَقُل لَهُما اُفٍّ وَ لا تَنهَرهُما وَ قُل لَهُما قَولاً کَریماً

حکم پروردگار تو اینست که مردم جز خدای یگانه هیچکس و هیچ چیز را نپرستند ، و نسبت به والدین خود نیکوکار و محسن باشند ، و اگر هر دو یا یکی از آنها پیر و سالخورده شدند از زحمت نگاهداری و حمایتشان شانه خالی نکنند ، و کلمه «اُف» که کوچکترین کلمه تلخ و ملال آور است به آنها نگویند و آزارشان ننمایند ، مراقب باشند که همواره با آنان مودّب سخن بگویند و گفتارشان آمیخته به تکریم و احترام باشد. ( سوره 17 آیه 23)

در فرهنگ ملی و دینی ایران تاکیدی زیادی بر تکریم سالمندان شده است و این اصل در بسیاری از فرهنگ به ویژه کشورهای شرقی آمده است.

سالمند در خانواده‌ یک رکن مهم محسوب می‌شود و می‌تواند کانون خانواده را گرم نگه ‌دارد؛ اعضای خانواده نیز می‌توانند از تجارب سالمندان در اداره خانواده بهره‌مند شوند و خانواده از سردرگمی نجات یابد.

خانواده، کانون مهرورزی و آرامشِ روحی و روانی، و جایگاه ابراز احساسات و عواطف افراد نسبت به یکدیگر است. وجود سالمندان در خانواده، بر آرامش و عواطف کانون محبّت بخش خانواده افزوده و فضای خانه با وجود پربرکت آنانْ استواری و صمیمیت خاصی پیدا می کند. از این رو باید حرمت و احترام سالمندان در خانه حفظ شود و با نهایت تواضع و مهربانی به آنان محبت کرده و نگذاریم که غروب زندگی شان با غربت و تنهایی قرین شود.

اما آنچه که مسلم است نگهداری و تکریم سالمندان به این سادگی ها هم نیست که اگر امری ساده و پیش پا افتاده بود تا این حد در دین اسلام به آن توجه نمی شد و مورد تاکید قرار نمی گرفت.

آن چنان که پیامبر اکرم(ص) در این باره می فرمایند:
وجود پیران سالخورده بین شما ، باعث افزایش فیض خداوند و گسترش نعمتهای الهی است .

در هر حال والدین سالخورده، گاه غرغرو، منفی باف، بدگمان نسبت به اطرافیان، سرزنش كننده و تندخو (كه همگی ناشی از كهولت سن می تواند باشد) به نظر می ایند و آنچه این شرایط را سخت تر می‌كند این است كه باید با این دشواری های رفتاری سالمند کنار بیایید و از طرف دیگر مراقب رفتار و برخورد خود نیز باشید. شما موظفید از آنها مراقبت كنید پس منطقی آن است که بیاموزید كه چه چیز می تواند به لحاظ روحی شما را سالم نگهدارد در حالی كه مشغول مراقبت و نگهداری از یک سالمند دشوار هستید:

- بگذارید سالمند شما بدخلقی اش را بکند اما شما صبور باشید: اغلب افراد سالخورده حس می‌كنند عقاید و نظرات شان بی‌اهمیت تلقی می‌شود. اگر بدون هیچگونه تقابل اجازه دهید كه حرف شان را بزنند احتمالا شاهد كمی ارامش و ملایمت بیشتر در آنها خواهید بود. ممكن است شما با آنچه كه آنها می‌گویند موافق نباشید یا حتی به صلاح زندگی زناشویی یا فرزندان تان نباشد اما همین که به گفتار آنها احترام گذاشته و نظرات آنها را خوب و دقیق می شنوید، از بسیاری از چالشها و تندخویی ها خواهید کاست.

در مواقعی  كه به لحاظ ذهنی خودتان را آماده می دانید و آرامش لازم را دارید، می توانید وقت بیشتری برای والدین تان صرف کنید. با آنها وارد صحبت درباره خاطرات گذشته شوید چون به نظر می رسد این مقوله برای بیشتر سالمندان جذاب و دوست داشتنی است و یادآور دورانی است که انها در اوج قرار داشته اند

- سعه صدر را تمرین کنید: چون والدین مسن نمی توانند كارها را آنطور كه می خواهند و می دانند انجام بدهند لذا حس می كند كه اگر به شما روش کار را گوشزد کنند، به نوعی باعث موفقیت هر چه بیشتر شما خواهند شد و این حس ارزشمندی را در سالمند شما تقویت می کند. در بسیاری از موارد سالمندان تصور می کنند كه آن كار به درستی انجام نخواهد شد مگر آنكه طبق نظر و روش آنها انجامش دهید. گاهی اوقات شنیدن و احترام گذاشتن ولی اجرایی نكردن جواب می دهد اما گاهی اوقات نه. در مواردی كه حس می كنید تحمل شرایط و حتی شنیدن غرولند های سالمند برای تان دشوار شده است و ممکن است کار به بی حرمتی کشیده شود، بهتر است یك استراحت و تنفس به خودتان بدهید و برای چندین لحظه بیرون بروید و چند نفس عمیق و آرام‌بخش بكشید. وقتی كه ذهن تان را پاك كردید می توانید با یك انرژی مضاعف به كارتان برگردید و تمامش كنید.

- گاهگاه لبخند بزنید: مسلما اوقاتی كه حس كنید كه تلاش تان بیهوده است لبخند زدن كار بسیار دشواری است. منفی بافی تان را كنترل كنید و در عوض درباره تمام موفقیتهایی که والدین تان نقش بسزایی در آن داشتند فکر کنید و لبخند بزنید. در بسیاری موارد این روش برای توقف نقد و نكوهش و كاهش تنش موثر است. وقتی كه والدین تان شاهد لبخند زدن شما هستند موضوع لبخند (قدردانی که از زحمات ایشان دارید) را به آنها هم بگویید تا هم فضای پرتنش تغییر کند و هم والدین پیر شما بدانند که شما همواره خاطره زحمات آنها را در ذهن حفظ می کنید.

كنار آمدن با والدین پیر و تندخو
- با آنها همدلی کنید: در مواقعی  كه به لحاظ ذهنی خودتان را آماده می دانید و آرامش لازم را دارید، می توانید وقت بیشتری برای والدین تان صرف کنید. با آنها وارد صحبت درباره خاطرات گذشته شوید چون به نظر می رسد این مقوله برای بیشتر سالمندان جذاب و دوست داشتنی است و یادآور دورانی است که انها در اوج قرار داشته اند. هم‌كلام شدن آنها با شما ذهن‌شان را از بدخلقی و ترش‌رویی و احساس تنهایی دور می‌كند. نظرشان را درباره موضوعات مختلف بپرسید. از آنها سوال بپرسید. بخواهید از زندگی‌شان برایتان حرف بزنند. به این ترتیب احساس مفید بودن كنند و حس می‌كنند كه آنها هم چیز مهمی برای سهیم شدن در بحث های خانوادگی دارند.

- گاهی اوقات شرایط ایجاب می کند  كه چند روزی از منزل والدین تان دور باشید: لذا در این مواقع، از اقوام یا بستگان یا خواهر و برادرهای خود برای چند روز مراقبت از والدین كمك بخواهید. از این فرصت برای بودن با دوستان و یا تنها بودن و پرداختن به كارهای مورد علاقه‌تان استفاده كنید. انجام این كار به طور دوره‌ای حس كمك‌رسانی را در شما احیا می كند و به شما امكان صبوری بیشتر برای كنار آمدن با شرایط والدین تان در روزهای آتی می دهد.

بیایید هم نشین تنهایی شان باشیم، هم دردِ غم ها و مرهم زخم هایشان گردیم تا غصه ها و خستگی های روزگار از تن رنجور آنان زدوده شود. بیایید آنان را در روزگار تنهایی در خانه سالمندان رها نکنیم تا غم و اندوه پیری و غربت و جدایی مهمان قلب های مهربانشان شود. بیایید بذر عشق و مهربانی و دوستی را در وجودمان بکاریم و با تکریم سالمندانْ از آنان دل جویی کنیم.
منبع:تبیان

راه‌هایی برای كنار آمدن با اخراج شدن احتمالی

با از دست دادن كار، دنیا به آخر نمی‌رسد شاید حتی از نو آغاز شود. در اینجا راهكارهایی به شما معرفی می‌كنیم تا با این اتفاق كنار بیایید.

صبح بخیر: از دست دادن كار، دنیا به آخر نمی‌رسد شاید حتی از نو آغاز شود. در اینجا راهكارهایی به شما معرفی می‌كنیم تا با این اتفاق كنار بیایید.پس واقع‌بین باشیم؛ می‌دانید كه قرار است به زودی شما را اخراج كنند؛ همه شواهد و قرائن گواهی می‌دهند. طبیعی است كه اعصاب‌تان بهم ریخته و شاید افسرده و ناامید شده باشید اما با كمی برنامه‌ریزی می‌توانید بر ناراحتی ناشی از این اتفاق غلبه كرده و حتی زندگی بهتری را آغاز كنید. در اینجا چند راهنمایی داریم برای شمایی كه ممكن است به زودی از كار بیكار شوید.

---

 غافلگیر نشوید

همان موقعی كه این فكر ناخوشایند از ذهن‌تان رد شد كه ممكن است از كار بیكار شوید باید آماده مقابله با آن شوید تا اگر احیانا چنین اتفاقی افتاد غافلگیر نشوید و اصطلاحا كاسه چه‌كنم چه‌كنم دست‌تان نگیرید.

•  لیست آدرس‌ها و شماره تلفن‌هایی را كه روی كامپیوتر اداره‌تان هست كپی كنید. اگر بخواهید زمانی در همان زمینه كاری مشغول كار شوید ممكن است سروكارتان به همین آدرس‌ها و تلفن‌ها بیفتد.

•  همان زمانی كه هنوز سركار هستید از تمام افرادی كه وقتی بیكار شوید ممكن است بتوانند برای شما كاری دست و پا كنند فهرستی تهیه كنید. گهگاه به این افراد زنگ بزنید و فقط احوالپرسی كنید.

•  اگر مطمئن بودید دارید اخراج می‌شوید می‌توانید پیش‌دستی كرده و به یكی از این افراد زنگ بزنید و بگویید من دیگر نمی‌خواهم اینجا كار كنم و می‌خواهم استعفا بدهم، شما كاری سراغ دارید؟!

•  وقتی حس كردید ممكن است اخراج شوید سعی كنید پس‌انداز كنید. هر چه بیشتر بهتر؛ در حدی كه شما را حدود 6 ماه اداره كند. یادتان باشد بانك یا موسسات مالی یا حتی دوست و آشنا به آدم بیكار كمك مالی نمی‌كنند. اگر این پول به صورت طلا یا ارز هم باشد همان كاركرد را خواهد داشت.

•  اگر وبلاگ یا وب‌سایتی دارید رزومه كاری خود را در آن به‌روز كنید.

•  درباره وضعیت شغلی خود با یكی از مسئولان رده بالای اداره‌ای كه در آن كار می‌كنید صحبت كنید. یادتان باشد این كار را قبل از این‌كه شایعات وضعیت شغلی شما را به خطر بیندازد یا مقامات بالا مطلع شوند انجام دهید. سعی كنید رو راست و صادقانه صحبت كنید چون اگر بتوانید با صداقت آن مقام مسئول را نسبت به كیفیت كاری خود قانع كنید، آن وقت احتمال این‌كه خطر اخراج شما را تهدید كند، كمتر می‌شود.

---

 با خطر روبه‌رو شوید

•   اگر فكر می‌كنید شغل فعلی‌تان ارزشش را دارد(حتی اندك) برای حفظ آن بجنگید. نباید شكل و شمایل افراد شكست خورده و تسلیم شده را به‌خود بگیرید. نباید روسای شما فكر كنند شما به راحتی حاضر هستید كارتان را ول كنید. به آن‌ها نشان دهید كارتان برای‌تان ارزش دارد اما بی‌ادب و خشن نباشید.

•  اگر تلاش‌تان شكست خورد برای خودتان راه فرار باقی بگذارید. وقتی مطمئن هستید از كار اخراج می‌شوید، سعی كنید روشی را در پیش بگیرید كه بتوانید با سربلندی از همكاران خود خداحافظی كنید. شلوغ‌بازی فقط وجهه شما را خراب‌تر می‌كند.

•  سعی كنید بعد از اخراج رابطه‌ای محترمانه با رئیس و كارمندان محل سابق كاری خود داشته باشید. بله، سعی كنید روزنه‌ای هر چند اندك را باز بگذارید چون ممكن است روزی دوباره به همان اداره برگردید بنابراین پشت سرشان چیزی نگویید كه بعدا نتوانید آن را رفع و رجوع كنید.

•  برای ماه‌های آتی بودجه‌ای در نظر بگیرید. اگر این بودجه دقیق و مناسب تنظیم شده باشد می‌تواند به‌مدت طولانی شما را در شرایطی متعادل حفظ كند.احتیاط همیشه شرط عقل است.

•  شما باید به شكل قابل‌ ملاحظه‌ای هزینه‌های شخصی خود را كاهش دهید. یادتان باشد همیشه می‌توان برخی هزینه‌ها را كاهش داد. نگاهی دقیق و ریز به هزینه‌های ماهانه و هفتگی خود داشته باشید. بهترین راه این است كه از چند وقت قبل آن‌ها را بنویسید تا بتوانید مقایسه كنید. این‌كه در چنین شرایطی بتوانید به‌خودتان سخت بگیرید حیاتی است، مثلا به‌جای استفاده از آژانس، تاكسی بگیرید یا اتوبوس سوار شوید، اگر مسافت خیلی دور نیست پیاده‌روی كرده و سعی كنید كمتر بیرون از منزل غذا بخورید یا این‌كه از رستوران‌های گران‌قیمت دوری كنید. فقط زمانی لباس بخرید كه واقعا به آن نیاز دارید، زیاد با تلفن همراه خود صحبت نكنید و بهداشت فردی را رعایت كنید تا كارتان به دكتر نكشد. به این سیاهه می‌توان ده‌ها مورد دیگر را هم افزود.

---

برف نیامده را پارو نكنید

از دست دادن شغل به معنی غوطه‌ور شدن در احساس یاس و سرشكستگی نیست. احتمال افسردگی و داشتن احساس یاس و ناامیدی در افراد به ویژه آن‌هایی كه در رده سنی 25 تا 35 سال قرار دارند وقتی كارشان را از دست می‌دهند بسیار بالاست. نكته جالب و بد ماجرا این است كه این افراد لزوما برای فرو رفتن در وادی افسردگی صبر نمی‌كنند تا از كار اخراج شوند بلكه حتی وقتی بحث تعدیل نیرو در حد حرف و شایعه است هم دچار استرس و اضطراب می‌شوند با این حال گاهی این استرس از وقوع اتفاقات پیش‌بینی نشده باعث می‌شود فرد برنامه جدیدی برای خود تنظیم كرده و حركتی موثر و ارزشمند انجام دهد.

•  یك رویكرد موثر در این زمینه این است كه اجازه ندهید احساسات منفی برای شما تعیین تكلیف كنند. برعكس همواره به‌خودتان روحیه بدهید؛ به‌خودتان بگویید تو آدمی نیستی كه بنشینی و غصه بخوری. به‌خودتان ایمان داشته باشید كه توان یافتن یك كار جدید را دارید و از این‌كه از كار بیكار شده‌اید احساس سرشكستگی و شرم نداشته باشید.

•   واقع‌بین باشید و سعی كنید علت اخراج خود را به‌طور منطقی تحلیل كنید. اگر به این نتیجه رسیدید كه اخراج شما دلیل فنی داشته و در برخی زمینه‌ها دچار ضعف هستید همین حالا زمان مناسبی برای برطرف كردن آن‌هاست (مثلا اگر زبان انگلیسی‌تان ضعیف بوده آن را تقویت كنید یا اگر مهارتی را كه برای انجام كارتان ضروری است درست بلد نیستید آن را یاد بگیرید.)

  فاصله بین بیكار شدن و یافتن شغل جدید زمان مناسبی برای بازسازی یا نوسازی روابط با دوستان و خانواده است. قطعا به دلیل وضعیت خاص جوامع امروز افراد شاغل موقعیت كمتری برای معاشرت با خانواده و دوستان خود دارند؛ حالا این فرصت برای شما فراهم شده؛ پس از آن به بهترین نحو استفاده كنید.

---

رویای خود را دنبال كنید

فاصله بین اخراج و یافتن كار جدید می‌تواند زمان مناسبی برای احیای رویاهای فراموش شده باشد. از احساس و غریزه خود پیروی كنید تا انسانی شوید كه همیشه دوست داشتید. روان‌شناسان معتقدند، بررسی مجدد آرزوها و تلاش برای تحقق آن‌ها یكی از بهترین راه‌ها برای كاهش استرس و رهایی از فكر، خیال و اضطراب است. حالا شما وقت كافی دارید؛ می‌توانید داستان بنویسید، شعر بگویید، باشگاه بروید، ورزشی را یاد بگیرید كه هرگز آن را انجام نداده‌اید، گلكاری كنید و ده‌ها و صدها كار دیگر. به زبان ساده بروید سراغ هر فعالیتی كه باعث ایجاد شور و نشاط در شما می‌شود.

همیشه یادتان باشد برای شروع هرگز دیر نیست و ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. خدا را چه دیدید؛ شاید این فعالیت با نشاط در آینده به شغلی پردرآمد تبدیل شد؛ پس به قلب‌تان اعتماد كنید.