عـشـق بـهـتـر اسـت یـا ثـروت؟

 

 

جیسون کارول، استاد زندگی خانوادگی در دانشگاه بریگهام یانگ که به پژوهشی که درباره رابطه میان توجه زوج?ها به مادیات و پایداری زندگی خانوادگی پرداخته است، می گوید: «این اثر در خانواده هایی با هر سطح درآمدی مشاهده می شود و حتی اگر یک فرد مادی با یک فرد هم عقیده خود ازدواج کند نیز از این اثر زیانبار درامان نخواهد ماند. ناشادترین ازدواج ها آنهایی هستند که در آن هر دو همسر به شدت به مسایل مادی توجه کنند.» کارول ادامه می دهد: «تصور ما این بود که ناهماهنگی میان دو همسر از این لحاظ بیشتر از همه مشکل آفرین باشد، برای مثال در موردی که یک همسر اهل خرج کردن باشد و دیگری مال اندوز اما نتایج بررسی ها نشان داد زوج هایی که هر دو توجه زیادی به مادیات دارند، بیش از همه دچار مشکل و اختلاف می شوند.»

 

به گفته کارول، پژوهش های قبلی شواهد قاطعی در این باره به دست داده است که توجه به مادیات ممکن است برای افراد مساله ساز باشد. بررسی های متعدد نشان داده اند افراد اهل مادیات، نسبت به افراد بی توجه به مادیات، بیشتر مضطرب و افسرده هستند و احساس ناامنی بیشتری می کنند. پول دوستی بیشتر، با اختلافات خانوادگی ارتباط داده شده است، زیرا این گونه افراد معمولا نمی توانند تعادلی میان زندگی خانوادگی و کارشان ایجاد کنند.

 

کارول و همکارانش به این علت به بررسی رابطه توجه به مادیات و ازدواج پرداختند که پژوهش خاصی در باره چگونگی تاثیر نگرش همسران به پول و تاثیر این نگرش بر روابط آنها انجام نشده بود. دانشمندان در گذشته بیشتر به بررسی خود موقعیت مالی پرداخته بودند تا ارتباط مشکلات مالی با اختلافات زناشویی، اما کارول می گوید ممکن است افراد کاملا از لحاظ مالی وضعیت خوبی داشته باشند ولی درباره پول دچار نگرانی و اضطراب باشند. در این بررسی زوج ها پرسشنامه هایی را پر می کردند که در آن سوال هایی درباره رضایت از ازدواج، الگوهای تعارض، ارتباط با همسر، پایداری ازدواج و سایر عوامل پرسیده شده بود. آنها همچنین مخالفت یا موافقت شان را با عبارت «داشتن مال و منال زیاد هرگز برای من مهم نبوده است» اعلام می کردند. افرادی که با این عبارت موافق بودند، در رده بی توجه به مادیات و افرادی که با آن موافق نبودند، در رده اهل مادیات قرار داده شدند.

 

● توجه به مادیات و ازدواج

 

۱۴ درصد ازدواج های مورد بررسی، بین دو فرد بی توجه به مادیات انجام شده بود. حدود ۱۱ درصد موارد، فقط زن به شدت اهل مادیات بود. در ۱۴ درصد موارد، زن و شوهر از لحاظ توجه به مادیات با هم توافق نداشتند اما وضعیت برعکس حالت قبلی بود. در ۲۰ درصد از زوج ها، هم زن و هم شوهر مادی بودند. بقیه زوج ها در وضعیت بینابینی قرار داشتند، یعنی نه کاملا اهل مادیات بودند و نه کاملا بی توجه به مادیات. به گفته کارول، ازدواج هایی که در آنها حداقل یکی از همسران اهل مادیات است، از همه لحاظ بدتر از ازدواج هایی است که هیچ کدام از همسران اهل مادیات نیستند (بدون توجه به اینکه مرد اهل مادیات باشد یا زن). کارول می گوید: «زوج های بی توجه به مادیات حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد در مواردی مانند رضایت از زندگی مشترک، پایداری ازدواج و میزان کمتر اختلاف، وضعیت بهتری داشتند.» کارول می گوید: «آنچه ما یافتیم الگویی کلی بود که بر اساس آن به نظر می رسد توجه به مادیات برای ازدواج زیانبار است. احتمالا این اثر را به بهترین وجه می توان اثری فرسایشی توصیف کرد. آنچه در همه این زمینه ها مشاهده کردیم، کاهش قابل توجه و معنادار رضایت از زندگی در زوج هایی بود که یکی از همسران یا هر دوی آنها اهل مادیات بودند.» البته اینکه ازدواج میان افراد ناهماهنگ کمترین رضایت را به دنبال داشته باشد؛ منطقی به نظر می رسد زیرا پیوند میان یک فرد غیرمادی و فردی مال اندوز، به نظر از همان اول باید مایه اختلاف شود اما به گفته کارول در این بررسی به چنین نتیجه ای نرسیده اند. او می گوید: «حتی در مواردی که زن و شوهر هر دو اهل مادیات هستند، به نظر می رسد یک عامل تشدیدکننده در ایجاد اختلافات وجود دارد و مشکلات پیچیده تر می شود.»

 

● مال دوستی اختلاف آفرین

 

در این تحقیق چگونگی اثر مخرب مال اندوزی بر ازدواج بررسی نشده بود اما کارول و همکارانش چند نظریه در این باره دارند. اولین نظریه این است که مال دوستی باعث می شود زن و شوهر تصمیم های اشتباه مالی بگیرند و بیشتر از آنچه باید خرج کنند، خودشان را به ورطه بدهکاری بیندازند و باعث ایجاد استرس در یکدیگر شوند. یک امکان دیگر، این است که افراد اهل مادیات به دلیل حرص و آز برای به دست آوردن مال و منال، زمان کمتری را به تحکیم روابطشان اختصاص می دهند. کارول می گوید: «آنها به اندازه زوج های بی توجه به مادیات برای روابط عاطفی شان اولویت قائل نیستند و به آن توجه نشان نمی دهند.» اما اگر عاشق همسرتان باشید و در عین حال بخواهید یک ماشین نوی لوکس هم داشته باشید، چه می توان کرد؟ کارول می گوید: «برای بیشتر افراد توجه به مادیات شکلی همه یا هیچ ندارد؛ مردم معتقدند می توانند جاه طلبی های مالی شان را دنبال کنند و در عین حال روابطشان را با همسرشان مستحکم نگه دارند ولی ممکن است نفهمند که بلندپروازی های شان به افراد مورد علاقه شان آسیب می رساند.» به گفته کارول، در اغلب زوج ها کنار گذاشتن فرآیند فکری متوجه مادیات به بهبود زندگی مشترک کمک می کند. کارول می گوید: «به نظر من همه همسران باید با قدری تأمل، به مجموعه ارزش های شان توجه کنند و ببینند که واقعا چه چیزی در زندگی برایشان مهم است.» آیا واقعا باید اجازه دهیم بلندپروازی های مادی، مانع رسیدن ما به چیزهایی شود که ته دلمان برای ما اهمیت فوق العاده ای دارند؟

منبع: salamat.ir

ویدیو مرتبط :
مــن یـا اون.. هــر دومـون... مــن یـا اون.... یـک کدوم

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ثـروت و ازدواج رابـطـه دارنـد؟

این گرایش که در زمینه کاهش کلی میزان ازدواج در آمریکا رخ می دهد، نشان می دهد که گرچه آمریکایی های در وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی به همان اندازه آمریکایی های مرفه تر می خواهند ازدواج کنند، اما این گروه به پایداری مالی پیش از ازدواج کردن اولویت می د هند و به این ترتیب ممکن است هرگز نتوانند ازدواج کنند.

 

این بررسی که بر اساس داده های جمعیتی آمریکا انجام شده است،۲۰ هزار و ۶۹۱ فرد بزرگسال را شامل می شد و در مجموع این داده ها نشان دهنده دو گرایش متضاد نسبت به ازدواج بود.

 

▪ ازدواج؛ امری متروک یا همچنان مورد توجه؟

 

حدود ۴۰ درصد آمریکایی ها می گویند که ازدواج دیگر به امری متروک بدل شده است، نظری که نسبت به سال ۱۹۷۸ یازده درصد افزایش نشان می دهد. شمار زوج های ازدواج کرده نیز افت کرده است. در سال ۱۹۶۰، ۷۲ درصد از بزرگسالان آمریکایی ازدواج کرده بودند، اما در سال ۲۰۰۸ این رقم به ۵۲ درصد کاهش یافته است. با وجود این۶۰ درصد افراد معتقد بودند نگهداری بچه به وسیله مادر تنها برای جامعه بد است و به نظر ۶۱ درصد افراد برای پرورش مناسب بچه هم پدر و هم مادر مورد نیاز است. هنگامی که سوال شد گرایش هایی مانند همخانگی و پرورش بچه ها به وسیله زوج های ازدواج نکرده برای جامعه بد است یا نه؟ ۴۳ درصد به این سوال پاسخ بله دادند.

 

▪ پول و ازدواج

 

کاهش میزان ازدواج به طبقه اجتماعی ـ اقتصادی افراد بستگی داشت. در سال ۱۹۶۰ افرادی که پس از دبیرستان به کالج رفته بودند، تنها با احتمال ۴ درصد بیشتر نسبت به افرادی که تحصیلات دبیرستانی یا پایین تر داشتند، ازدواج کرده بودند. اما تا سال ۲۰۰۸ این شکاف وسیع تر شده و به ۱۶ درصد رسیده بود. تنها حدود نیمی (۴۸ درصد) از افراد بدون درجه کالج در سال ۲۰۰۸ ازدواج کرده بودند، در حالی که در فارغ التحصیلان کالج این رقم ۶۴ درصد بود. با وجود این، بررسی نشان داد که هر دوی این گروها به?طور یکسان برای ازدواج ار زش قائل اند. تفاوت بین آنها این بود که ۳۸ درصد افراد با تحصیلات پایین تر می گفتند که پایداری مالی شرط مهمی برای ازدواج است، در حالی که میان افراد تحصیل کرده در کالج تنها ۲۱ درصد این عقیده را قبول داشتند.

 

▪ آمریکایی ها هنوز به ازدواج خوش بین هستند

 

این بررسی هنوز نشان می داد که آمریکاییان نسبت به ازدواج خوش بین اند، به طوری که ۶۷ درصد افراد موردبررسی گفتند در مورد آینده ازدواج و خانواده خوش بین اند. آمریکایی ها هنوز خانواده را جدی می گیرند. بیش از سه چهارم آنها می گویند خانواده مهم ترین جزء زندگی آنهاست و معنای «خانواده» گسترش یافته است. برای مثال ۸۰ درصد افراد یک زوج ازدواج کرده بدون بچه را همچنان یک خانواده محسوب می کنند و ۸۶ درصد افراد در مورد یک والد تنها و یک بچه هم نظری مشابه دارند. آمریکاییان در مجموع از خانواده های شان راضی اند. سه چهارم آنها می گویند از زندگی خانوادگی شان بسیار راضی اند. ۸۵ درصد آنها می گویند خانواده فعلی شان را به همان اندازه خانواده ای که در آن بزرگ شده?اند، یا حتی بیشتر از آن، نسبت به خودشان صمیمی احساس می کنند.

منبع: LiveScience