عشق یکطرفه چیست و در عشق های یک طرفه چه باید کرد؟

عشق یک طرفه عشقی است که میل به معشوق در آن امری ذهنی است

 

 

حتما شما هم داستان عاشقان ناکام تاریخ که معشوق شان دوستشان ندارد را شنیده اید و یا در زمان معاصر قصه ی ماجراهای عاطفی یکطره که منجر به اسید پاشی و انواع رفتار های جنون آمیز شده است ، به گوشتان خورده است .

خانم فردوسی - روان شناس می گوید: در ادبیات ما داستانها و قصه های فراوانی در باره عشق های یک طرفه یا فرهاد وار نقل شده است.

عشق یک طرفه عشقی است که میل به معشوق در آن امری ذهنی است. یعنی عاشق درافکار و پیش فرضهایش باور دارد که معشوقش به او علاقه مند است و او ازاحساسات معشوقش بی اطلاع است.

وی افزود: روانشناسان این حالت را بیش از آنکه نوعی عشق بنامند آن را نوعی بیماری روانی به نام "پارانویا" می دانند. عشق های یک طرفه نوعی بیماری روانی محسوب می شود. در برخی موارد اشخاصی وجود دارند که دیوانه وار به کسی علاقه مند هستند و تصور می کنند که آن شخص نیز آنها را دوست دارد. اما اینها تنها در مخیله او وجود دارد زیرا در مواقعی ممکن است شخص دیگر یا او را دوست نداشته باشد و یا در مواقعی حتی او را نشناسد!

فردوسی معتقد است: این حالت نوعی بیماری پارا نویید است این نوعی جنون عاشقی است. این حالت حالت عادی و معمولی نیست زیرا در حالت عادی اگرکسی به شخص دیگر علاقه مند شود ولی بداند که عشق و علاقه اش یک طرفه است بی شک از آن عشق دست بر می دارد. ولی زمانی که شخص دچار پارا نویید باشد از این عشق یک طرفه دست بر نمی دارد واژه علمی که به این نوع بیماری "عشق بی وصال "گفته می شود.

اگر میل عاشق پس ازاجابت نشدن خواسته اش دوباره مطرح شود. ممکن است در نهایت منجر به سرخوردگی شود.

بسیاری از روانکاوها معتقد هستند که عشق و تنفر دو روی یک سکه هستند. زمانی که عاشق به معشوقش می رسد همه چیز می تواند ختم به خیر شود اما اگر این اتفاق صورت نگیرد ممکن است با بوجود آمدن بی وفایی و خشم کار منجر به تنفر می شود و در این شرایط قسمت دیگر عشق خودنمایی نمی کند.البته در رسیدن به معشوق هم ممکن است بعد از وصال در اثر اختلافات ،عشق از بین برودو تبدیل به نفرت شود.

در بیماری پارانویید هزیانی بارزوسازمان یافته وجود دارد.زیرا فرد حرف ها و باورهایی دارد که کاملاً اشتباه است. به عنوان مثال از علاقه به فردی سخن به میان می آورد و معتقد است که آن فرد هم به او علاقه مند است اما به علت کم رویی آن را بیان نمی کند. و یا اینکه فرصت ابراز آن را نکرده است.

این روانشناس ادامه داد: بیماران پارانویید همواره در ذهنشان با تصوراتشان زندگی می کنند و این ذهنیت را پردازش می کنند. علت این بیماری به تجربیات ناگوار هر فرد در دوران زندگی اش داشته بازمی گردد. نحوه تربیت های خانوادگی و سطح زندگی او نیز در بروز این بیماری موثر است.

در این حالت فرد در نوع تفکر و نگاهش به جامعه و افرادش متفاوت می شود. بیمار پارانویید تفسیر هایش از جامعه و آدمهایش فرق می کند و معتقد است که دیگران هستند که نمی خواهند من به معشوقم برسند. و معتقد است معشوقش او را دوست دارد ومخالفت های دیگران مانع وصال اوست.در این بیماری فرد بشدت افسرده می شودالبته قصد من این نیست که بگویم همه عشق ها اینگونه است بلکه منظور برخی از این عشق هاست که ما آنرا به عنوان عشق بی وصال و یا عشق یک طرفه می نامیم.

 

عشق های یک طرفه میتواند نوعی بیماری روانی محسوب شود

 

وقتی کسی را دوست دارید که دوستتان ندارد، چه باید بکنید؟

واقعیت را بپذیرید: وقتی عاشق کسی هستیم احساس می‌کنیم که آن فرد تنها کسی است که می‌تواند ما را شاد و خوشبخت کند. چیزی که نمی‌توانیم درک کنیم این است که هیچوقت نمی‌توانیم با کسی که دوستمان ندارد خوشبخت شویم. پس بااینکه ممکن است احساس کنید می‌توانید برای همه عمر به آن فرد متعهد باشید، اما فرد مقابل این احساس را به شما ندارد. پس به جای سعی و تلاش برای برقراری ارتباط با آن فرد سعی کنید این واقعیت را بپذیرید که این عشق دوطرفه نیست و آن را فراموش کنید. دیگر وقت و فکر و انرژی بیشتری را صرف آن فرد نکنید. پذیرش این واقعیات باعث می‌شود بتوانید تمرکزتان را تغییر داده و اولین قدم برای فراموش کردن آن فرد را بردارید.

فراموش کنید: برهم خوردن یک رابطه عاطفی سخت‌ترین قسمت است. تا می‌توانید گریه کنید، بعد همه عکس‌ها و یادگاری هایی که او و زمانهای خوشی که با او داشتید را به یادتان می‌آورد، بیرون بریزید و از چیزها و جاهایی که شما را به یاد او می‌اندازد دوری کنید. درعوض رو به کارهایی بیاورید که مشغولتان می‌کنند، مثل گذراندن وقت با دوستانتان، انجام کارهایی که دوست دارید و از آن لذت می‌برید. این کار باعث می‌شود دیگر در مورد آن فرد خیالپردازی نکنید و به جنبه‌ های دیگر زندگی هم نگاه کنید.

عاشق شوید: اگر کسی دوستتان ندارد ولی باز هم با شما مانده است مطمئناً خیلی از خودش مایه نمی‌گذارد. به ‌جای آویزان شدن برای با او بودن، دست از عذاب دادن خودتان بردارید، دست از او کشیده و به زندگی خودتان برسید. به خودتان توجه کنید و به چیزهای غیرلازم نپردازید. با گذشت زمان یاد می‌گیرید که فراموش کنید و دوباره عاشق شوید.

عشق واقعی زمانی است که دو طرف بتوانند از نظر احساسی و ذهنی همه احساساتشان را با هم شریک باشند. این یک عشق سالم، متوازن و درست است. پس اگر به کسی ابراز عشق کرده‌اید و به نظر می‌رسد که او این احساس را به شما ندارد، دیگر عشق با ارزشتان را صرف او نکنید. با اینکه کسی را دوست دارید که دوستتان ندارد، اما یادتان باشد که این پایان دنیا نیست. با گذشت زمان با کسی آشنا می‌شوید که می‌تواند شاد و خوشبختتان کند و به همان اندازه دوستتان خواهد داشت.

 

گردآوری:بخش روانشناسی صبح بخیر

منابع:
جهان
مردمان

 

ویدیو مرتبط :
‫عشق های یکطرفه - پریسا نصری‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ازدواج با عشق‌های یک طرفه

 

 

 

 

 

از همان روز که به خواستگاری تان آمده و رسما نامزد شما شده، برای ساختن این رابطه هر كاری كرده‌اید اما باز هم همه چیز آنطور كه می‌خواهید پیش نمی‌رود؟ احساس می‌كنید با وجود تمام علاقه‌ای كه به او دارید، چندان دوست‌تان ندارد یا این‌كه سرنوشت این رابطه برایش آنقدرها هم مهم نیست و گاهی به خودتان می گویید شاید همین روزها از ازدواج با شما منصرف شود؟

 

ازدواج با عشق‌های یک طرفه

 

یادتان نرود برای شما كه آینده تان را در گرو زندگی مشترک با او قرار داده اید، مورد توجه قرار گرفتن و دوست داشته شدن یك حق طبیعی است. برای این‌كه او را هم درگیر یك عشق واقعی كنید و برای نشان دادن حس واقعی آماده‌اش كنید، ‌راه‌های زیادی وجود دارد؛ بهتر است قبل از ناامید شدن این راه‌ها را امتحان كنید و بعد در مورد او و ارتباط‌تان قضاوت كنید.

 

با هم بخندید

 

نامزدتان را در تفریحات و فعالیت‌های‌تان دخیل كنید و اگر هم موفق نمی‌شوید، خودتان زحمت وارد شدن به تفریحات او را بكشید.مثلا از او بپرسید كه امروز دوست دارد وقتش را چطور بگذراند؟ اگر می‌خواهد یك مسابقه مهم فوتبال را ببیند با او همراه شوید یا اگر هوس دیدن یك فیلم را كرده با هم به سینما بروید.

 

اگر بخواهید خودتان مشغول كارهای‌تان باشید و او هم درگیر كارهای خودش، فاصله شما از این چیزی كه هست بیشتر خواهد شد. سعی كنید علائق مشترك‌تان را پررنگ‌تر كنید. اگر شما 2 آدم كاملا متفاوت با علائق و فعالیت‌های متفاوت باشید، هرگز نمی‌توانید آنطور كه می‌خواهید به دنیای یكدیگر وارد شوید.

 

خودتان را قربانی نكنید

 

به این بهانه كه می‌خواهید یك رابطه دوطرفه بسازید خود را بنده نامزدتان نكنید. فكر نكنید با امتیاز دادن‌های بی‌وقفه، او به این رابطه تكیه خواهد كرد و شما همه كس او خواهید شد. شما قرار است شریک زندگی او باشید نه کسی که همه مشکلاتش را تحمل می‌کند و شکایتی هم نمی کند. شخصیت و استقلال خودتان را حفظ كنید. هیچ مردی از این‌كه وقتش را با یك زن منفعل بگذراند احساس خوشبختی نمی‌كند. پس سعی كنید واقعا یك رابطه دو طرفه بسازید نه این‌كه با چشم گفتن همیشگی بخواهید دل او را به دست بیاورید.

 

سعی كنید تا آنجا كه می‌توانید در دسترش باشید اما این حق شماست كه چنین انتظاری را از او هم داشته باشید. اگر می‌بینید كه او تمایلی به این موضوع نشان نمی‌دهد، یكدفعه همه چیز را به هم نریزید بلكه سعی كنید با زیركی تعادلی در این بده‌‌بستان‌ها به‌وجود بیاورید البته یادتان نرود كه قبل از قضاوت كردن باید نگاهی به شرایط او هم بیندازید. ممكن است این‌كه او وقت زیادی را برای بیرون رفتن با شما اختصاص نمی‌دهد برای‌تان نشانه بی‌علاقگی‌اش به شما باشد اما شاید هم شرایط كاری او در این روزها به شكلی است كه واقعا نمی‌تواند بیشتر از این شما را ببیند.

 

به اطرافیانش گره بخورید

 

سعی كنید در دوره نامزدی بیشتر به زندگی خصوصی‌اش وارد شوید. اینکه هنوز رسما ازدواج نکرده اید را بهانه نکنید چراکه نامزدی باید زمان تکمیل شناخت شما باشد. دوستانش را ببینید و تلاش كنید كه به جمع‌شان وارد شوید. هر چه بیشتر خودتان را در زندگی او جا دهید، نزدیكی شما به یكدیگر بیشتر خواهد شد. گاهی هم او را به جمع دوستان‌تان بیاورید یا وقتی كه می‌خواهید با خواهرتان و همسرش برای شام بیرون بروید او و یكی از اعضای خانواده یا دوست صمیمی‌اش را هم با خود همراه كنید. اجازه دهید كه بخشی از زندگی روزانه او باشید اما طوری رفتار نكنید كه از اصرارهای شما خسته و عصبی شود.

به خاطراتش وارد شوید

 

سعی كنید، تجربه‌های مشتركی داشته باشید. به یك محل جدید بروید و یك پیك نیك خوب را تجربه كنید. یك ورزش 2 نفره انتخاب كنید یا این‌كه قرار یك پیاده روی هر روزه را با هم بگذارید. سعی كنید بخشی از حافظه او شوید و برایش تداعی‌كننده شرایط یا مكان‌هایی باشید كه همیشه با هم تجربه‌شان می‌كنید. با هم به كنسرت‌های موسیقی بروید و آلبوم‌های جدید را تجربه كنید. با این كار شما كم كم بخشی از خاطره شنیداری او هم می‌شوید. شاید ابتدا او شما را درگیر همه قرارها و تفریحاتش نكند اما به مرور میل او به حضور شما بیشتر خواهد شد و زمانی كه لذت واقعی این تجربه‌های مشترك را حس كرد، بودن با شما برایش ارزش بیشتری خواهد داشت.

 

هفته ای فقط یك تغییر

 

به نامزدتان در این رابطه مسئولیت‌هایی بدهید. همانطور كه خودتان همه هوش و حواس‌تان به او و آرامشش است، ‌باید انتظارهایی هم داشته باشید. اگر ازدواج كرده‌اید او را در مسئولیت‌های خانه سهیم كرده و سعی كنید در مورد تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و برنامه‌ریزی‌های آینده، خودتان را وارد میدان تصمیم‌گیری‌اش بكنید. اگر هم نامزد هستید و می‌بینید كه مرد آینده‌تان زیاده از حد از شما فاصله می‌گیرد، از او بخواهید كه گاهی دنبال‌تان بیاید، در مورد بعضی كارها و موضوعات برای‌تان تحقیق كند یا نظرش را در مورد كارهایی كه می‌خواهید انجام دهید بپرسید و وادارش كنید كه فكرش درگیر فعالیت‌های شما و آینده‌تان شود.

 

باز هم باید تاكید كنیم كه در سهیم كردن او اغراق نكرده و فكر نكنید یك روزه باید همه چیز تغییر كند. اگر شما هر هفته یك تغییر كوچك هم در این رابطه به‌وجود بیاورید یك برنده واقعی هستید. به او بگویید كه چه انتظاراتی از او و این رابطه دارید. سعی كنید بدون دعوا و گلایه‌های همیشگی، خودتان را به او بشناسانید.

 

هیچ وقت محبتش را رد نكنید. اگر پیشنهاد یك شام بیرون را می‌دهد نه نگویید و نخواهید با مراعات كردن‌های بیهوده فاصله خودتان با او را بیشتر كنید. از او بخواهید كه مثل شما به فكر برنامه‌ریزی‌های مشترك‌تان باشد یا این‌كه گاهی به شیوه‌ای كه دوست دارید و برایش توضیح داده‌اید به شما محبت كند.

با دنیای هم آشنا شوید

 

دوره‌های مشاوره 2نفره را تجربه كنید. با مطرح كردن خواسته‌ها و احساسات‌تان در كنار هم و در مقابل یك متخصص بی‌طرف هم یكدیگر را بیشتر بشناسید و هم با دنیای واقعی زنان و مردان هم آشنا شوید. شاید بد نباشد گاهی در كلاس‌ها و همایش‌های رایگانی كه برای زوج درمانی برگزار می‌شود هم شركت كنید و با یاد گرفتن فوت و فن گفت‌وگو با همسر یا نامزدتان، از این فاصله‌ای كه میان شما ایجاد شده كم كنید.

 

یا رومی روم؛ یا زنگی زنگ

 

نامزدی یک مرحله حساس از زندگی شماست. مرحله ای که در آن نمی توانید به بهانه های کوچک همه چیز را از بین ببرید و نباید هم دلایل بزرگی که به شما خطر یک زندگی ناموفق را گوشزد می کنند نادیده بگیرید. اگر برای ترك‌كردن این رابطه آماده نیستید پس باید راهی برای درست كردنش پیدا كنید. به نامزدتان بگویید كه چه رفتارهایی باعث آزرده شدن‌تان می‌شود، چه انتظاراتی از او دارید و حتی اگر واقعا از این فاصله نگران هستید، نگرانی‌تان را با او درمان بگذارید و بگویید كه نمی‌توانید آنطور كه می‌خواهید به سرنوشت این رابطه امیدوار باشید.

 

شاید همسر یا نامزدتان نداند كه چطور می‌تواند به شما نزدیك‌تر شود، پس با گفت‌وگو دوستی میان‌تان را عمیق‌تر كنید اما شاید او واقعا میلی به بهتر كردن این رابطه نداشته باشد. اگر شفاف با هم در مورد آینده و احساس‌تان حرف بزنید شاید بتوانید تصمیم منطقی‌تری بگیرید و بدانید كه شكاف میان شما 2 نفر پر شدنی است یا این‌كه بیش از آنچه فكر می‌كنید رابطه‌تان از دست رفته است.

منبع: زندگی ایده آل