عدم رضایت در پی آرزوهای دراز

آن چه به زندگی ما پویایی و تحرک می بخشد، نگاه به آینده است که از آن به «امید» یاد می کنیم. پیامبر خدا(ص) در این باره می فرماید: همانا آرزو، رحمتی از جانب خدا برای امت من است (1) . اگر آرزو نبود، هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد و هیچ کشاورزی درخت نمی کاشت.

امید داشتن
شیر ندادن به فرزند یعنی انقطاع نسل، و کشت نکردن درخت یعنی از میان رفتن غذای زندگی. تصوّر کنید زندگی در این وضعیت چه صورتی می یابد. گویند روزی حضرت عیسی(ع) به پیرمردی که مشغول کشاورزی بود، می نگریست. حضرت عیسی(ع) به خداوند عرض کرد: «خداوندا! امید را از دل او برگیر». در این هنگام، پیرمرد، بیل خود را به کناری نهاد و روی زمین دراز کشید. مدتی گذشت. حضرت عیسی به خداوند عرض کرد: «خداوندا! امید را به دل او بازگردان». ناگهان کشاورز پیر برخاست و شروع به کار نمود. حضرت عیسی نزدیک رفت و ماجرا را از وی پرسید. پیرمرد گفت: «مشغول کار کردن بودم که با خود فکر کردم و گفتم: تا به کی می خواهی کار کنی ای پیرمرد؟! از این رو، بیل را کنار گذاشتم و خوابیدم. کمی گذشت، با خود گفتم: به خدا سوگند، تا زنده هستی باید زندگی کنی! از این رو، برخاستم و بیل را دوباره به دست گرفتم».

نقش امید و ناامیدی در این جریان، به خوبی مشهود است. اما هر چیزی حدی دارد و اگر آن حد، حفظ نشود، دو جنبه ی افراط و تفریط پیدا می کند. امید نیز همین گونه است. جنبه ی تفریط آن، «ناامیدی» است و جنبه ی افراطی چیزی است که در فرهنگ دین از آن به عنوان «آرزوهای دور و دراز» یاد می شود. آرزوی دور و دراز، یعنی آرزویی که از اندازه ی عمر انسان تجاوز می کند و دنیا نیز ظرفیت برآوردن آن را ندارد. این افراط در آرزوها، خود یکی از عوامل نارضایتی از زندگی است. به همین جهت، امام علی(ع) می فرماید: هر کس که آرزوهایش زیاد بشود، رضایتش کم می شود.
 
به راستی چرا چنین اتفاقی می افتد؟
کسی که صاحب آرزوهای طولانی است، همواره لذت را در چیزی می داند که ندارد و به همین جهت، از آن چه دارد بهره مند نمی شود. چنین افرادی همواره از آن چه دارند، نالان و ناراضی اند و چیزهایی را آرزو می کنند که ندارند. مهم نیست که چه دارند، مهم آن است که همواره آن چه را ندارند، مایه ی خوش بختی می دانند و وقتی به آن چه زمانی آرزویش را داشتند، دست یافتند، باز هم احساس بهره مندی و خوش بختی نمی کنند و به آن چه در دور دست ها وجود دارد، می اندیشند. این، معنای آروزی دور و دراز است.

برای احساس بهره مندی، داشتن فلان نعمت، کافی نیست؛ باید انسان از وجود نعمت، باخبر شود و از داشتن آن، احساس بهره مندی کند، تا لذت آن را بچشد. چه بسا نعمت هایی که وجود دارند، ولی کسی از وجود آن ها خبر ندارد و یا از داشتن آن ها لذت نمی برد.

ناخشنودی بسیاری از کسانی که از زندگی خود راضی نیستند، محرومیت نیست، بلکه ناچیز شمردن و اهمیت ندادن به چیزهایی است که دارند. اگر روحیه ی فرد، این گونه باشد که آن چه را دارد ناچیز می شمارد و لذت خود را در آن چیزی می داند که ندارد، در این صورت، راه تحقق رضایت از زندگی، تأمین خواسته ها و افزایش سطح زندگی نیست؛ زیرا او به هر سطحی از زندگی که برسد، باز همین الگوی فکری را دارد که: «آن چه دارم ناچیز است و خوش بختی در چیزهای بالاتری است که ندارم».

از سوی دیگر، چنین افرادی به جهت آرزوهای بی حد و مرزی که دارند، هیچ گاه به خواسته های خود دست نمی یابند و همواره به خاطر آن ها حسرت می خورند. لذا آرزوهای دور و دراز، سبب می شود که انسان، داشته های خود را کوچک ببیند و از آن ها لذت نبرد و نسبت به نداشته ها نیز حسرت بخورد. به همین جهت امام علی(ع) می فرماید: از آرزوها [ی طولانی] بپرهیزید؛ زیرا نشاط نعمت هایی را که دارید، از میان می برد و آن ها را نزد شما کوچک می سازد و حسرتِ آن چه را که آرزو دارید، در پی می آورد. (2)

بدون شک، زندگی «داشته ها» و «نداشته ها»ی فراوانی دارد. اگر انسان به داشته های خود توجه کند و از آن ها لذت ببرد، راحت تر می تواند نداشته ها را تحمل کند. اما اگر کسی داشته های خود را نبیند، زندگی را یک سره محرومیت می داند و در آن هیچ نقطه ی امیدی نمی یابد و همه ی زندگی، یک پارچه برای او سختی و تلخی است و واقعاً چنین زندگی ای را نمی توان تحمل کرد. لذا بردباری نیز از میان می رود و فرد، توان تحمّل سختی ها را نخواهد داشت .
منبع: مهارت های اساسی زندگی سالم. نوشته خسرو امیرحسینی.

 

ویدیو مرتبط :
عدم رضایت حضرت زهرا (س) از خلفاء

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

در پی عدم حمایت آمریكا از طرح صهیونیست ها / طرح اسرائیل برای حمله به ایران به تعویق افتاد

 

ها آرتص روزنامه صهیونیستی :

در پی عدم حمایت آمریكا از طرح صهیونیست ها / طرح اسرائیل برای حمله به ایران به تعویق افتاد

هاارتص نوشت اسرائیل طرح حمله به تاسیسات اتمی ایران را تا بهار سال 2013 به تعویق انداخت.

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران ،این روزنامه در شماره امروز خود به قلم امیر اورن در اینترنت نوشت: سه شنبه شب طرح حمله به ایران در سال 2012 منتفی شد. هرچند طرح حمله به جمهوری اسلامی همچنان پابرجا است اما زمان اجرایی شدن آن به تعویق افتاد. آنچه که کاملا مشخص است اسرائیل در سال جاری میلادی به تاسیسات اتمی ایران حمله نخواهد کرد.

با توجه به شبیه سازی جنگ انجام شده توسط فرماندهی مرکزی آمریکا، ایران با شلیک تنها یک موشک در پاسخ به حمله اسرائیل به تاسیسات اتمی اش، می تواند دویست آمریکایی را بکشد.

زمانیکه اسرائیل به طور علنی طرح حمله نظامی به ایران را مطرح کرد انتظار نداشت آمریکا با آن مخالفت کند و حتی درباره عواقب آن به تل آویو هشدار دهد. اما اکنون آمریکا در مقابل اسرائیل ایستاده است و موضعی کاملا متفاوت درباره حمله به تهران اتخاذ کرده است. می توان گفت پیشنهاد پنتاگون به کنگره امریکا برای گرفتن بودجه بیشتر به منظور ساخت گنبد آهنین -سیستم دفاع ضدموشکی- تا حدودی اسرائیل را درباره همسویی کاخ سفید با تل آویو امیدوار کرده است.

حفظ امنیت اسرائیل یکی از اولویت های آمریکا به عنوان متحد دیرینه این رژیم است. باراک اوباما رئیس جمهور و لئون پانتا وزیر دفاع آمریکا با اشاره به هدف قرار گرفتن موفقیت آمیز هشتاد موشک شلیک شده از نوار غزه به اسرائیل توسط سیستم دفاع ضد موشکی گنبد آهنین از کنگره خواستند تا برای توسعه این سیستم دفاعی اسرائیل بودجه بیشتری در اختیار پنتاگون قرار دهد. می توان گفت این درخواست کاخ سفید در راستای تلاش دولت آمریکا برای تامین امنیت اسرائیل مطرح شده است.

 

سی و هشت دقیقه بعد از مطرح شدن این درخواست، ایهود باراک وزیر جنگ اسرائیل از این اقدام کاخ سفید قدردانی کرد. زمانی که باراک از این اقدام آمریکا قدردانی کرد، با انتشار بیانیه ای اعلام کرد تل اویو به طور یک جانبه و بدون اجازه کاخ سفید و قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبرهیچ گونه اقدامی علیه ایران انجام نخواهد داد. بر اساس این بیانیه طرح حمله به ایران حداقل تا بهار سال 2013 به تعویق افتاده است./باشگاه خبرنگاران