صمیمی ‌شدن با فرزندان در 6 گام

 

 

پیشرفت سریع زندگی صنعتی باعث شده تا بین نسل جوان و نوجوان با والدین و بزرگ‌ترهای خانواده اختلافاتی ایجاد شده و به عبارتی شكاف بین نسل‌ها به وجود آید، اما چرا باید در برخی اوقات این فاصله آنقدر زیاد باشد كه زمینه بروز ناهنجاری‌های متعددی را در كانون خانواده بین والدین و فرزند پدید آورد؟

 

قدم اول: شخصیت فرزند خود را بشناسید

اگرچه شكل‌گیری شخصیت فرزند در دستان والدین است، اما به هر حال محیط بیرون حال مدرسه باشد یا محیط‌های دوستانه نقش مهمی را در شكل‌گیری ابعاد شخصیتی فرزندتان دارد، از این رو سعی كنید این شخصیت را تا حد زیادی واكاوی كنید. حساسیت‌های فرزندتان را بشناسید و برای آنها احترام قائل شوید. به دوستان فرزندتان احترام بگذارید، آنها را جدی بگیرید و این موضوع را همیشه مدنظر قرار دهید. همچنین برای تفریح و اوقات فراغت نظر وی را جویا شوید و وی را تا جایی كه مسیرش منحرف نشده آزاد بگذارید.

 

قدم دوم: از موضع بالا با وی سخن نگویید

یكی از مهم‌ترین نكات در شكل‌گیری رابطه‌ای دوستانه با فرزند این است كه همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نكنید. مگر می‌شود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یك دوست با شما صمیمی باشد؟ سعی كنید در كنار موضع یك پدر یا مادر در برخی اوقات با وی نرم‌تر و صمیمی‌تر برخورد كنید. اگر با موضوعی موافق نیستید او را به جای نهی‌كردن راهنمایی كنید و همیشه این اصل را به جای دستور دادن و امر و نهی‌كردن انتخاب كنید و در اولویت قرار دهید.

 

 

قدم سوم: امین و رازدار وی باشید

همیشه رازدار فرزندتان باشید و اگر هم موضوعی را می‌خواهید به همسر خود بگویید سعی كنید مورد را كاملا در خفا مطرح كرده و طوری وانمود كنید كه واقعا به كسی نگفته‌اید. رازداری و اعتمادسازی از مهم‌ترین اركان صمیمیت با فرزند است چراكه برای او اولین نكته در داشتن یك رابطه صمیمی با شما این است كه در وهله اول بتواند شما را همچون دوستی صادق و رازدار بپندارد و این موضوع همان هنر جلب اعتمادسازی شماست و نه چیز دیگر.

 

 

قدم چهارم: ارتباط كلامی مناسب با او داشته باشید

با فرزندتان ارتباط كلامی مناسب و بجایی داشته باشید؛ به آن معنا كه با رعایت جایگاه شما به عنوان پدر یا مادر سعی كنید با فرزندتان حداقل دقایقی از شبانه‌روز را در خلوت با هم صحبت كنید و از نقطه نظرات هم باخبر شوید. سعی كنید در این محاورات از مشكلات و دغدغه‌های احتمالی فرزندتان باخبر شوید و برای آنها حتما راه‌حلی بیابید و به راحتی از كنار آنها نگذرید. سعی كنید قبل از این‌كه فرزندتان از شما درخواست كمك كند خودتان به كمك وی بروید و نگذارید هرگز برای رفع مشكلش به غریبه‌ها رو بزند حتی اگر دوست وی باشد. شناسایی این موقعیت‌ها تنها در صورتی امكان‌پذیر است كه شما رابطه كلامی مناسبی را با فرزندتان داشته باشید.

 

 

قدم پنجم: از خودخواهی و خود رأیی پرهیز كنید

داشتن رابطه‌ای صمیمی با فرزند با خودرایی و خودخواهی جور درنمی‌آید و هرگز در كنار هم قرار نمی‌گیرند. این به آن معناست كه امكان ندارد شما فردی خودرای و خودخواه در تصمیم‌گیری‌ها باشید و در كنار آن رابطه‌ای خوب و مناسب با خانواده داشته باشید. حتی اگر تصمیم شما درست و صحیح است، اما در اكثر اوقات اصل مشورت با اعضای خانواده را فراموش نكنید. مخصوصا اگر تصمیم مورد نظر درخصوص فرزندتان باشد حتما به نظر وی گوش كنید و اگر هم با آن موافق نیستید، اما به هر حال به آن احترام گذاشته و سعی كنید با گفتمان آن را حل كنید.

 

 

قدم ششم: از هر نوع مقایسه بپرهیزید

هرگز به عنوان یك پدر یا مادر فرزندتان را با دیگر بچه‌ها مقایسه نكنید. این موضوع برای آنها بسیار دردناك و آزاردهنده می‌باشد. فرزندتان را آن گونه كه هست، بپذیرید؛ البته این به آن معنا نیست كه مشوق او باشید بلكه سعی كنید در همه حال زمینه رشد و تعالی وی را مهیا كنید، اما مقایسه وی با همسن و سالانش كار بسیار غلط و مردودی است و صمیمیت بین شما را از بین می‌برد.

 

منبع: jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
‫مراسم رونمایی کتاب کیومرث پیرگلو فرهنگسرای ارسباران گام به گام تا سپیده گام ها آرپژها و ده تمرین پی‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کمک به فرزندان درانجام تکالیف مدرسه

پدر ومادران می توانند در انجام دادن تکالیف مدرسه به فرزندانشان کمک کنند

در اینجا نکاتی را برای آگاهی پدر ومادران عزیز جمع آوری کردم شما عزیزان باید

با دقت وباحوصله به نکته های زیرعمل کنید تا فرزندان بدون داشتن هیچ موردومشکلی بتوانند

تکالیف خود را انجام دهند.

• .یک محیط مطالعه بانورکافی وراحت برای مطالعه اوتدارک دیده ،تابتواند برای انجام تکالیف منزل ومطالعه از آن استفاده کند .

  .صداهای درون خانه ،دخالت خواهروبرادرها ،تماشای تلویزیون وسایر صداهای مزاحم که با انجام تکالیف و مطالعه او تداخل پیدا می کنند رامحدود نمایید.

• .ازاو بپرسید که آیا تکلیفی برای انجام دادن دارد یا نه ؟

• اورابه انجام تکالیف در ساعات مشخصی از روز ترغیب کنید (چیزی حدود 4تا5 بعدازظهر ،5:30تا 7:30بعدازظهر،8:30تا9:30بعدازظهر،5:30تا7:30صبح )

• به فرزندتان در پیش بینی زمان لازم برای انجام تکالیف یا درس خواندن کمک کنید تاازکارهای باعجله دقیقه آخر وشب بیدار ماندن اجتناب نماید.

• فرزندتان را به پرسیدن سوالات هنگام تعیین تکالیف تشویق نمایید تانسبت به آنچه از اوانتظارمی رود،اطمینان حاصل کند.

• فرزندتان رابه بحث درباره آنچه ازیک تکلیف یاد گرفته است ،ترغیب کنید این کار براهمیت وارزش تکلیف تأکید می نماید.

• اگرفرزندتان بگویدکه تکلیفی رانمی تواندانجام دهد،نحوه انجام آن کار رابا اوبحث وبررسی کنید توضیح شفاهی قوه حافظه رازیاد نموده ،درک کردن را ترغیب کرده موجب یادآوری می شود.

• تکالیف اورا ازنظرکامل بودن یاپاکیزگی کنترل نمایید،اما اجازه دهید که اوتکالیفش را اصلاح نماید،زیرا ازطریق اصلاح اشتباهات توسط خودش بهتر یاد می گیرد.

• همواره به او یادآوری کنید که تلاش های اولیه ،لزوماً نمایانگر بهترین کاری که او قادر به انجام آن است نمی باشد واودوباره باید سعی کند.

• ازطریق تحسین وتعریف از او در زمینه کار مدرسه ووجود خودش ،احساس غرور واعتماد به نفس رادراوبه وجودآورید.

• اورابه تکمیل یک تکلیف در یک زمینه درهر زمان تشویق کنید این کاراستفاده مؤثر از وقت ،تمرکز وپیشرفت رابه وجود می آورد.

• روشهای مطالعه ویادگیری را به او یاد دهید واورا به استفاده از روشهای زیر تشویق کنید:

o فراگیری روش ها وقوانین وقواعد مناسب برای حل مسائل

o خلاصه کردن واز برکردن دروس

oیادداشت برداری

o شناسایی ومشخص کردن لغات اصلی وکلیدی

o خودآزمایی(ارزیابی خود )

o مطالعه جزئی وتوزیعی (نه متراکم وفشرده)

o اطمینان حاصل کردن از آموخته های خود

• فرزندتان رابه تمرین روشهای دستیابی به آرامش تشویق کنید (مانند تمرین تنفس عمیق وشل کردن عضلات وخود گویی مثبت و...)

• اگر فرزندتان از شما بخواهد ،درمروردرسهابرای امتحان به او کمک کنید.

• حس پیشرفت را در او تقویت کنید وبه او خاطر نشان کنید که شکستهای گذشته لزوماً دلیل شکست های آینده نمی باشد.