سندرم پاتلا ؛ علل و حرکات تقویتی آن

در سندرم پاتلا ابتدا غضروف استخوان که در پشت آن قرار دارد نرم می شود

 

استخوان کشکک ، استخوانی است نسبتاً گرد، که در جلوی مفصل زانو قرار دارد و در هنگام حرکت زانو نیز حرکت می کند . این استخوان با هیچ استخوان دیگری مفصل نمی شود و هیچ رباطی به آن متصل نمی شود . عملکرد این استخوان کمک به حرکت مفصل زانو از طریق حرکت عضله ی چهار سر ران می باشد

 

در بیماری نرمی کشکک ( مخصوصا قسمت داخلی آن ) به دلایلی نامشخص خشن و رشته رشته میشود . در سندرم پاتلا در ابتدا غضروف استخوان که در پشت آن قرار دارد نرم می شود سپس حالت خشن و رشته ای پیدا می کند . در مراحل بعدی ممکن است تکه ای از غضروف جدا شود و در مراحل پایانی امکان جدا شدن حتی قطعه ای از استخوان کشکک نیز وجود دارد .

 

این غضروف زیر استخوان کشکک انسانها فشارها و صدمات ناگهانی بر روی زانو را جذب می کند . که به دلیل استهلاک زیاد زانو در حرکات تکراری ، آسیب و سایر عوامل محیطی ممکن منجر به ایجاد شرایطی بنام نرمی غضروف کشکک زانو شود ، که این نرمی همان سندرم دردکاسه زانو در استخوان ران می باشد

 

علل بیماری سندرم پاتلا :
استفاده بیش از حد از زانو : فشارهای مکرر بر روی مفصل زانو مانند یک وضعیت پایدار در ورزش هایی مثل دویدن ، پرش ممکن منجر به درد درناحیه پاتلو فموریال شود .

نامتقارن بودن استخوانها: درد پاتلو فموریال اگر استخوانهای زانوی شما با یکدیگر متقارن نباشند به وقوع می پیوندد.

 

آسیب به کاسه زانو: ضربه به کاسه زانو که سبب دررفتگی یا شکستگی شود با سندرم بیماری پاتلا در ارتباط است .

 

علائم سندرم نرمی کشک زانو
1- درد: می توان گفت اولین علامت این بیماری درد است که به نظر می رسد سایش ایجاد شده بین ناحیه آسیب دیده وقسمت داخلی زائده انتهای پائینی استخوان ران باعث ایجاد درد است . درد غالباً در قسمت جلوی زانو حس می شود و البته گاهی هم ممکن است به پشت زانو تیر بکشد . حرکاتی مانند بلند شدن از صندلی ، بالا یا پایین رفتن از سراشیبی ، بالا و پایین رفتن از پلّه ، خم کردن همزمان زانوها (بخصوص در دامنه های حرکتی زیاد (، فعّالیت های جهشی ، دویدن ، چمپاتمه زدن ، دو زانو و چهار زانو نشستن می توانند باعث تشدید درد شوند .

 

2- دومین علامت ، قفل شدن موقتی زانو است . این قفل شدگی بعد از مدت کوتاهی بر طرف می شود .

 

3- صدای تق تق زانو هنگام خم و راست شدن .

 

4- احساس خشکی و سفتی در زانو بر اثر بیحرکتی نسبتاً طولانی که این حالت با حرکت ملایم بزودی بر طرف می شود .

 

درمان سندرم پاتلا:
تمرینات توانبخشی :
تمرینات خاصی زیر نظر فیزیوتراپیست ها و متخصصین طب فیزیکی میتوانند ماهیچه های زانوهای شما را تقویت نمایند ، همچنین این تمرینات به متقارن شدن اندام شما کمک می نماید . مانند تمرینات تقویتی جهار سر ران ، همسترینگ و عضلات اطراف مفصل ران ( به خصوص عضلات دور کننده ران )

 

نوار بستن به زانو:
متخصصین طب فیزیکی نحوه بستن زانوی آسیب دیده را برای کاهش درد و به تبع آن توانایی شما را برای انجام تمرینات افزایش خواهد داد.

 

قراردادن کیسه یخ بعد از انجام تمرینات و همچنین در دوران ریکاوری شما می بایستی فعالیتهای ورزشی خاص خودرا کاهش داده و به ورزشهایی مانند شنا و دوچرخه سواری روی آورید .

 

حرکات تقویتی برای رفع سندرم پاتلا :
- حرکت خم کردن زانو
بر روی شکم دراز کشیده ، سپس به آرامی زانوی آسیب دیده خود را خم کنید تا جاییکه درد در زانو ایجاد نشود و بعد به آرامی به حالت اول برگردید و این حرکت را 3 تا 5 مرتبه تکرار کنید.

 

حرکات تقویتی برای رفع سندرم پاتلا

 

- حرکت کشش عضلات چهار سر ران
بر روی شکم دراز بکشید ، و سپس به کمک دست خود زانوی آسیب دیده خود را به آرامی بکشید و حدود 30 ثانیه آن را نگه دارید و بعد پاهای خود را به آرامی رها سازید و دوباره حرکت را 3 تا 5 مرتبه تکرار کنید

 

 

- حرکت کشش همسترینگ
مطابق شکل به پشت دراز بکشید و سپس پای آسیب دیده را به سمت خود بکشید و یا در حالت ایستاده مطابق شکل پای خود را روی سطحی قرارداده و بعد تاحدی که میتوانید به سمت جلو خم شوید . و این حرکت را 3 تا 5 مرتبه انجام دهید .

 

ورزش هایی برای تقویت ماهیچه های زانو

 

مطابق شکل روی زمین دراز کشیده ، و ماهیچه های زانوی آسیب دیده خود را سفت کنید و به آرامی 6 تا 10 مرتبه از روی زمین به طور مستقیم بالا بیاوری.

 

 
- حرکت تقویت عضلات چهار سر ران
مطابق شکل در کنار تکیه گاهی بایستید و سپس به آرامی با پنجه پا به بالا و پائین بروید و این حرکت را 3 تا 5 مرتبه انجام دهید

 

 

- تقویت عضلات چهار سر ران
مطابق شکل بر روی لبه بایستید ، زانوی آسیب دیده شما با انگشت دوم پای شما با در یک راستا قرار گیرد و سپس با پای مخالف خود پائین بیایید و دوباره به حالت اولیه بر بالا برگردید. و 3 تا 5 مرتبه این حرکت را انجام دهید

 

 

- حرکت کشش ساق پا :
مطابق وضعیت نشان داده شده ، کف پای خود را روی سطح زمین قرار داده و زانوی خود را به طور کامل بکشید و هنگامی که کشش کاملی در پشت ساق پا و زانوی خود احساس کردید برای 15 تا 20 ثانیه در این حالت بمانید و 3 تا 5 مرتبه این حرکت را تکرار کنید .

 

 

- حرکت بلند کردن پا با قوس کوتاه :

در زیر زانوی آسیب دیده خود یک فوم یا بالشتک قراردهید و سپس پای خود را تاجایی بالا بیاورید که زانوی شماکاملا قفل شود و در این حالت پای خود را به مدت 15 ثانیه نگه دارید و سپس این حرکت را برای 20 مرتبه انجام دهید

 

 

منبع :asriran.com

ویدیو مرتبط :
‫حرکات تقویتی برای عضلات شکم‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بررسی علل و روش درمان سندرم داون

 

 

 

سندرم داون که در گذشته منگلیسم نیز نامیده می‌شد، یک بیماری ژنتیکی است که به دلیل افزایش تعدادی کامل یا نسبی در کروموزوم ۲۱ به وجود می‌آید. این بیماری دارای علائم مختلف از جمله ناهنجاری‌های عمده یا خفیف در ساختار یا عملکرد اعضای بدن است. متوسط میزان بروز این سندرم مابین یک در ۶۰۰ تا یک در ۱۰۰۰ مورد از تولد نوزادان زنده گزارش شده است که این میزان در مادران جوان کم‌تر و با افزایش سن مادر افزایش می‌یابد. با این وجود در حدود دوسوم مبتلایان به سندرم داون از مادران زیر ۳۵ سال متولد می‌شوند.

علت چیست؟

به طور معمول، هر کودک در زمان لقاح اطلاعات ژنتیکی خود را به وسیله ۴۶ کروموزوم از والدین خود به ارث می‌برد: ۲۳ کروموزوم از مادر و ۲۳ کروموزوم از پدر. اما در اکثر موارد بروز سندرم داون، کودک یک کروموزوم اضافه دریافت می‌کند و به جای ۴۶، ۴۷‌کروموزوم به او منتقل می‌شود. این ماده اضافه ژنتیکی موجب تاخیر در رشد جسمانی و عقلانی کودک می‌شود.

 

 

علائم بیماری سندرم داون

علائم سندرم داون در هر کودک تفاوت می‌کند و در حالی که تعدادی از کودکان مبتلا به این بیماری نیازمند رسیدگی پزشکی مداوم هستند، عده دیگری از آنها زندگی سالم و مستقلی را در پیش دارند. از جمله علائم عمده و زودرس که در تقریبا همه بیماران مشاهده می‌شود وجود مشکلات یادگیری و نیز محدودیت و تاخیر رشد و نمو است.

 

کودکان مبتلا به سندرم داون دارای خصوصیات ظاهری مشابه هستند که از جمله بارزترین آنها می‌توان به نیمرخ مسطح، چشمان مورب رو به بالا، گوش‌های کوچک، یک تک خط در وسط کف دست و زبان بزرگ اشاره کرد. یک پزشک معمولا با معاینه جسمی می‌تواند بگوید که یک نوزاد دچار چنین نارسایی هست یا خیر. معمولا این کودکان در زمان تولد قد و وزن معمولی دارند اما به طور کلی رشد آنها از سرعت کمی برخوردار است و از همسالان خود کوچک‌تر به نظر می‌رسند.

 

 

ماهیچه‌های کوتاه و مفاصل نرم هم از جمله خصوصیات این بیماری است. نوزادان مبتلا به آن بیش از حد سست و بی‌تعادل هستند. هرچند این حالت می‌تواند به مرور زمان کم شود، در کودکان زیر ۲ سال، کشیدگی کم و حرکات محدود ماهیچه موجب بروز اشکالاتی در مکیدن و غذا خوردن و همچنین مشکلات هاضمه چون یبوست می‌شود.

 

کودکان نوپا و بزرگ‌تر نیز ممکن است در حرف زدن، یادگیری و انجام کارهای شخصی چون غذا خوردن، لباس پوشیدن و دستشویی رفتن تاخیر زیادی داشته باشند.سندرم داون به اشکال متفاوتی بر توانایی‌های ذهنی کودکان تاثیر می‌گذارد، اما بیشتر آنها دچار عقب‌افتادگی ذهنی خفیف تا میانه هستند. کودکان مبتلا به این بیماری می‌توانند بیاموزند و در طول زندگی خود قادر به پرورش مهارت‌هایی هستند. به زبان ساده، آنها با سرعتی متفاوت از دیگران به اهداف خود دست می‌یابند و به همین دلیل بسیار مهم است که آنان را با کودکان دیگر و حتی کودکان با شرایط مشابه، مقایسه نکنیم.

تشخیص زودهنگام

در گذشته برای تشخیص زودهنگام سندرم داون آزمایش سلول‌های مایع آمنیوتیک (آمنیوسنتز) یا نمونه‌گیری از پرزهای جفتی انجام می‌شد. البته این شیوه آزمایش تهاجمی و توام با خطر بود. امروزه از روش‌های غیرتهاجمی همانند بررسی خون مادر یا سونوگرافی استفاده می‌شود.