زندگی با افراد مسئولیت گریز

مسئولیت پذیری یکی از مهمترین ویژگی های شخصیتی هر فردی است

 

چقدر مسئولیت پذیرید؟ تعریف تان از مسئولیت چیست؟  آیا سعی می کنید به تمامی تعهدات خود عمل کنید یا آنکه به نیمه راه نرسیده و یا احیانا از همان ابتدا سلب مسئولیت می کنید؟

 

"زنی شاغل هستم که مجبورم به خاطر بیکاری و بی مسئولیتی همسرم از صبح تا شب کار کنم"،"

دو سال است ازدواج کرده ام اما تا به حال خانه تمیز به خود ندیده ام ، همسرم می گوید: من زن تو هستم نه خدمتکار خانه ات!"،"

دخترم با هزار التماس مرا راضی می کند تا نامش را در کلاس آموزشی دلخواهش بنویسم، اما تا به دو جلسه نرسیده، پشیمان می شود و از رفتن امتناع می کند"،"

همکارم عاصی ام کرده است مدام انجام کارهای خود را به من محول می کند و با گوشی همراهش بازی می کند"، و...

قطعا شما هم در زندگی خود با افراد مسئولیت گریز مواجه شده اید، آنچه گفته شد تنها نمونه های کوچکی از بی مسئولیتی هاست!

اما به راستی شما خود، چقدر مسئولیت پذیرید؟ تعریف تان از مسئولیت چیست؟  آیا سعی می کنید به تمامی تعهدات خود عمل کنید یا آنکه به نیمه راه نرسیده و یا احیانا از همان ابتدا سلب مسئولیت می کنید؟

برای پذیرش یا عدم پذیرش مسئولیت چه اصولی را رعایت می کنید؟ تا به امروز چقدر در انجام تعهدات و مسئولیت هایتان موفق بوده اید؟ برای موفقیت بیشتر در مسئولیت پذیری چه تدابیری اندیشیده اید؟ و...

مسئولیت پذیری یکی از مهمترین ویژگی های شخصیتی هر فردی است که در موفقیت او نیز نقش بسزایی دارد. مسئولیت پذیری یک الزام و تعهد درونی برای انجام مطلوب همه فعالیت هایی است که فرد بر عهده اش می گیرد . متاسفانه کم ندیده و نشنیده ایم از زنان و مردان و دختران و پسرانی که مسئولیت گریزند و با توسل به هزاران ترفند متفاوت تلاش می کنند از پذیرش تعهد فرار کنند. بی تردید مسئولیت پذیری عاملی مهم برای تسریع روند پیشرفت های فردی، خانوادگی، اجتماعی و روابط بین فردی است چرا که بر اعتبار اجتماعی شخص، میزان علاقه و اعتماد دیگران به او می افزاید و باعث ایجاد احساس ارزشمندی و عزت نفس بسیار می شود. بی گمان شما نیز با ما هم عقیده اید که زندگی با فردی وظیفه شناس و مسئولیت پذیر بسیار لذت بخش تر از زندگی با فردی بی‌مسئولیت و بی‌وجدان است.

 مسئولیت پذیری معنا و مفهوم قراردادی، اخلاقی و تربیتی دارد که هر زمانی نیز قابل آموزش و فراگرفتن است؛ اگر چه ممکن است شما به خاطر از دست دادن زمان مفید یادگیری این ویژگی در دوران کودکی و نوجوانی، هم اکنون نیازمند زمان بیشتری برای تمرین و آموختن باشید اما مهم این است که اگر بخواهید می توانید مسئولیت پذیری را یاد بگیرید. فقط باید بخواهید!

یادتان باشد هرگز از اشتباه کردن نهراسید، شما هم چون دیگران ممکن الخطا هستید و در مسیر جدیدتان نیازمند تجربه هستید و چه بسا تا زمانی که نابلد راه هستید اشتباه کردن شما حتمی است! بجای مایوس شدن و گرفتن کاسه چه کنم چه کنم به دست، به خودتان قول دهید از این پس از نگاهی دیگر به اشتباهاتتان نظاره خواهید کرد

مسئولیت پذیری یک تعهد درونی برای انجام مطلوب همه فعالیت هایی که بر عهده فرد است

 

به همین منظور، راهکارهایی جهت پرورش این ویژگی مهم ارایه می شود:

تعریف دقیق و مشخصی از مسئولیت پذیری داشته باشید
مسئولیت پذیری چیزی نیست جز توانایی پذیرش، پاسخ گویی و به عهده گرفتن فعالیتی که از کسی درخواست می شود و آن شخص حق دارد انجام آن کار محول شده را بپذیرد و یا رد کند. زمانی که فردی قصد دارد مسئولیتی را بپذیرد، باید کاملا برای خود مشخص کند که موضوع درخواست چیست و در برابر تقبل آن چه چیزی به دست می آورد و یا در صورت عدم تقبل چه چیزی را از دست خواهد داد. در واقع مسئولیت پذیری یک انتخاب کاملا آگاهانه است.

دل به دریا بزنید
مسئولیت پذیری و احساس مسئولیت زمانی به وجود می آید که  فرد مسئولیت داده شده را بر عهده بگیرد. به خاطر داشته باشید تا نخواهید و تلاش نکنید هرگز نمی توانید فرد مسئولیت پذیری شوید. با امروز و فردا کردن راه به جایی نخواهید برد، بی هیچ واهمه ای و با اعتماد به خود و اتکا به توانایی هایتان برای تجربه پیشامدهای جدید در زندگی تان و پرورش بعد جدیدی از وجودتان گام بردارید. ظرفیت شخصیت شما چیزی بیش از آن است که می بینید، به خود و شایستگی های وجودتان ایمان داشته باشید، آنها  را بپذیرید و برای شکوفایی شان از هیچ تلاشی دریغ نکنید.

یادتان باشد هرگز از اشتباه کردن نهراسید، شما هم چون دیگران ممکن الخطا هستید و در مسیر جدیدتان نیازمند تجربه هستید و چه بسا تا زمانی که نابلد راه هستید اشتباه کردن شما حتمی است! بجای مایوس شدن و گرفتن کاسه چه کنم چه کنم به دست، به خودتان قول دهید از این پس از نگاهی دیگر به اشتباهاتتان نظاره خواهید کرد، اگر دیدگاه تان را عوض کنید، عملکردتان نیز متفاوت خواهد بود بجای سرزنش خود و یا احساس ناامیدی سعی کنید از اشتباهات خود درس بگیرید، نقایص و ضعف های خود را بشناسید و برای ترمیم آنها کاری کنید، بی تردید به این طریق می توانید عملکرد بهتری از آنچه که انجام می دهید به دست آورید.

مهارت تصمیم گیری را تقویت کنید 
برخی مسئولیت پذیری و مسئول بودن را به معنای پیروی کورکورانه و تقلید بی چون و چرا از دیگران معنا می کنند، این درحالی است که هر فردی با دیگری متفاوت است و سبک زندگی متفاوت از دیگری دارد و دقیقا به همین دلیل است که هرگز نمی توان با ارائه نسخه واحدی برای همگان، مسئولیت پذیری را ایجاد کرد. مسئولیت پذیری نیازمند مولفه مهمی به نام تصمیم گیری است؛ تردید و دودلی، مردد بودن، بلاتکلیفی و بی تصمیم بودن راهی برای بی مسئولیت بودن است. توانایی اخذ تصمیم درست و مهارت حل مساله، برای تکامل حس قدرت و کنترل نمودن شرایط زندگی لازم و ضروری است و بر حسب شرایط زمانی و مکانی هر شخصی به گونه ای کاملا منحصر به فرد تعیین می شود. بلی، شما برای مسئولیت پذیری و مسئول بودن  باید تصمیم گیرنده خوبی باشید. با خود روراست باشید و عمیقا تامل کنید که در اتخاذ چه تصمیماتی دچار شک و تردید می شوید، بی شک پس از شناخت و پی بردن به این موضوع، می توانید از مهارت حل مساله  نیز بهره ببرید.

برنامه ریزی داشته باشید
بعد از تصمیم گیری، برنامه ریزی عامل مهم دیگری برای مسئولیت پذیری است. با برنامه ریزی و تهیه فهرستی از کارها، اهداف و وظایف تان نه تنها به اندازه توان و استعدادتان تلاش می کنید بلکه می توانید انتظارات و توقعات واقع بینانه ای از خودتان داشته باشید و بیش از حد  خود را نیازارید. توصیه می کنیم وظایف تان را یادداشت کنید چه بسا با مکتوب کردن اهداف تان، آنها را جدی تر گرفته و برای نیل به آنها مصمم بوده و بیشتر تلاش خواهید کرد.

احساس قدرت خود را تقویت کنید
هر فردی برای داشتن اعتماد به نفس زیاد نیازمند حس قدرت و توانایی است. داشتن احساس قدرت به این معناست که  فرد با در دست داشتن منابع و فرصتهایی، این قابلیت را در خود می بیند که بر خود و شرایط زندگی اش تاثیر گذار است و چرخ آن را به گونه ای که متمایل است می تواند بچرخاند. برای پرورش احساس قدرت توصیه می کنیم فرصت ها و موقعیت هایی، هر چند کوچک و جزیی، برای ابراز کفایت و شایستگی خود فراهم کنید و به محض موفقیت و بالا رفتن سطح کفایت تان نیز، سعی کنید فرصت های جدید مشابهی را به وجود آورید تا هم بتوانید آنچه را که  آموخته اید تمرین کنید و هم از هر آنچه که فرا گرفته اید برای تلاش های بعدی تان نهایت استفاده و بهره را ببرید.

ثابت قدم باشید
در پذیرش مسئولیتی که برعهده گرفته اید، ثبات قدم داشته باشید. بسیار تلاش کنید مسئولیت تان را حتی اگر خیلی کوچک است، به طور دقیق و به نحو احسن انجام دهید. مثلا، اگر مسئولیت بردن بچه ها به کلاسهای ورزشی به شما محول شده است، سعی کنید همیشه خودتان این کار را انجام دهید و از بهانه گیریهای مختلف برای عدم انجام این کار پرهیز کنید، چرا که انجام دادن گاه به گاه یک عمل باعث ایجاد حس رخوت، خستگی و بی حوصلگی تان شده تا بدان جایی که ممکن است شما آن کار را جدی نگرفته و برای تان بی اهمیت جلوه کند، که این خود عاملی مهم برای ترک موقت و یا همیشگی آن عمل خواهد بود.
منبع:تبیان

 

ویدیو مرتبط :
گریز افراد در مواقع مرگ

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

زندگی عاطفی خود را از این افراد قایم کنید!

مردم بسیاری هستند که همیشه و همه جا از روابط عاطفی خود با همه صحبت می کنند. آنها برایشان فرقی نمی کند کجا هستند و آیا طرف انسان قابل اعتمادی هست یا خیر؟ فقط حرف می زنند و همه جزئیات رابطه خود را تعریف می کنند. این افراد اصولا با همه، غیر از کسی که باید، در مورد زندگی خود صحبت می کنند. مخصوصا وقتی ناراحتی پیش می آید باید خیلی مراقب باشید که غم خود را با هرکسی در میان نگذراید.

شاید گاهی مساله ای که از نظر شما ناراحت کننده است برای دیگران خنده دار باشد. به همین دلیل، خیلی عاقلانه نیست در مورد مسایل عاطفی و مشکلات رابطه خود با هر کسی حرف بزنید. وقتی فرد مناسب نباشد و درک لازم را نداشته باشد، توصیه های اشتباه به شما می کند و نتیجه رابطه شما بدتر از آن چه بوده است، می شود. به همین دلیل، در این مطلب فهرستی از افرادی که باید در مقابل آنها جلوی دهان خود را بگیرید و در مورد مشکلات و ناراحتی های رابطه تان حرفی نزنید، را نوشته ایم.

 

 

1. همکاران
در مورد زندگی عاطفی و مسایل عشقی خود با همکارانتان صحبت نکنید زیرا ممکن است موجب حسادت آنها شود و به شما توصیه هایی بکنند که منجر به خراب شدن رابطه تان می شود. از آنجا که بیشتر مردم بیشترین ساعت های شبانه روز خود را در محل کار سپری می کنند شاید تصور کنند می توانند به هم اعتماد و همه مسایل خانوادگی و شخصی خود را بیان کنند. اما هرگز این کار را انجام ندهید.

وقتی حرف های خود را به همکارتان می گویید، او نیز به بقیه می گوید و همه از مسایل خصوصی شما آگاه می شوند. این نوع خبرچینی ها در شرکت ها بسیار رایج است و ممکن است برای موقعیت کاری شما هم خطر داشته باشد.

2. همسر سابق
یکی از افرادی که نباید در مورد مسایل عاطفی کنونی خود با او صحبت کنید، همسر سابق شما است. حتی اگر به واسطه فرزندان هنوز با یکدیگر در ارتباط هستید، هرگز نباید در مورد عشق کنونی خود با او صحبت کنید. کارشناسان خانواده می گویند افرادی که از یکدیگر جدا می شوند و به عنوان دوست رابطه خود را با هم قطع نمی کنند باید بدانند که شاید خودشان آگاه نباشند، اما احساس مالکیت یا زن و شوهر بودن هنوز در آنها وجود دارد و نباید  در مورد رابطه فعلی خود به یکدیگر حرفی بزنند.

3. دوستانی که از رابطه فعلی خود راضی نیستند
از رابطه، عشق یا عاطفه خود با دوستانی که از زندگی عاطفی خود راضی نیستند، نگویید. افراد ناراضی همیشه سعی می کنند مسایل منفی و ناراحت کننده رابطه را مطرح کنند و باعث بدبینی و ناراحتی هم می شوند. آنها شاید چون خودشان در رابطه و ازدواج موفق نبوده اند به شما توصیه کنند مثلا هرگز ازدواج نکنید.

توجه داشته باشید، در ابتدای آغاز یک رابطه، نظرات اطرافیان تاثیر بسیاری روی طرز فکر و تصورات شما می گذارد، بنابراین با افراد غیرموفق یا ناراضی یا آنها که همیشه در رابطه ناراحت هستند، در مورد عشق و رابطه خود صحبت نکنید.

4. با پدر خود
اگر زن هستید، در مورد رابطه عاطفی خود با پدرتان صحبت نکنید. مهم نیست چقدر رابطه شما و پدرتان صمیمی و دوستانه است، پدرها اصولا دوست ندارند فکر کنند دخترشان بزرگ شده و وقت ازدواج آنها رسیده است. وقتی پدرتان در مورد دوستی یا رابطه تان سوال می پرسد سعی کنید خیلی سرپوشیده به او چیزهایی بگویید. پدر به طور ذاتی حالت مدافع و محافظ دارد به همین دلیل، دنبال ایراد و مشکل در فرد مورد علاقه شما می گردد.

 به خاطر داشته باشید هرگز در مقابل مادر، خواهر یا دوستان صمیمی خود در مورد نامزدتان بد نگویید زیرا آنها همیشه این مسایل در ذهنشان باقی می ماند.

 

 

5. با مادر خود
مادران همیشه سنگ صبور فرزندان و از همه کارهای آنها آگاه هستند. شاید مادر شنونده خوبی باشد و بتواند نظرات خوبی داشته باشد اما از آنجا که دید درستی در مورد موقعیت کنونی فرزند خود ندارد و نمی داند کجا می خواهد برسد، نمی تواند توصیه های درستی داشته باشد. مادران برای اینکه علاقه ویژه ای به فرزندان دارند شاید کمی احساسی و غیر واقعی در مورد آینده آنها تصمیم بگیرند.

بهتر است در مورد رابطه خود از کسی مشاوره بگیرید که شما را به چشم کودک یا نوجوان نگاه نمی کند.

6. پدر یا مادر همسر
بدترین افرادی که برای درددل در مورد زندگی عاطفی انتخاب می کنید، پدر یا مادر همسر شما هستند. آنها در مورد مشکلاتی که با همسر یا نامزد خود دارید راهنمایی درستی به شما نمی دهند. شاید دلیل آن نیز علاقه و وابستگی آنها به فرزند خودشان باشد.
منبع:برترین ها