زمان مناسب برای فرزند آوری، چه هنگام است

با توجه به سن بالای ازدواج در شرایط فعلی جامعه، فرصت باروری این زوجین هم کوتاهتر از زوجینی است که در سنین پایین تر ازدواج کرده اند، حالا چه باید کرد؟

من 28 سال سن دارم و شوهرم 30 ساله است.شوهرم اصرار دارد که ما 3 ماه بعد از عروسی اقدام به بچه دار شدن بکنیم. من مخالفت کردم . به نظرم سه ماه زود است. از او خواستم که حداقل شش ماه تا یکسال به من وقت بدهد. گفتم اجازه بدهد کمی زندگیمان شکل بگیرد. آن همه قسطی که باید بدهیم کمتر بشود . اما او حرف خودش را می زند و اصرار بر همان سه ماه دارد. می گوید که سن من بالاست . اگه بخواهیم سه تابچه داشته باشیم دیر می شود.می گوید که اگه بچه زودتر وارد زندگیمان نشود سرد می شود!من اصلا متوجه منظورش از سرد شدن نشدم.

بحثی در این مساله نیست که امروزه سن ازدواج جوانان رو به افزایش گذاشته است و طبعا در چنین وضعیتی فاصله سنی بین والدین و فرزندان هم زیاد می‌شود؛ نكته دیگری كه در این میان مطرح می‌شود این است كه با توجه به شرایط زندگی امروز خیلی از پدر و مادر‌ها ترجیح می‌دهند تنها یك فرزند داشته باشند، در اینجا جوانب دیگری هم مطرح می‌شود كه والدین باید قبل از تصمیم‌شان به آن توجه كنند چرا كه این مسایل به ظاهر ساده زندگی آنها و فرزندان‌شان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. برای نمونه وقتی زوجین تصمیم می گیرند تنها صاحب یک فرزند شوند باید تبعات و نتایج تک فرزندی در درازمدت را هم شناخته و بپذیرند.

از طرف دیگر اگر زن و مردی تصمیم دارند بیش از یک فرزند داشته باشند لذا باید برنامه ریزی لازم جهت این مهم را هم داشته باشند چرا که از یک طرف باید برای حضور چند فرزند در خانواده برنامه ریزی داشته و شرایط ان را اماده کنند و از طرف دیگر(با توجه به سن بالای ازدواج در شرایط فعلی جامعه) فرصت باروری این زوجین هم کوتاهتر از زوجینی است که در سنین پایین تر ازدواج کرده اند و به همین دلیل است که لزوم برنامه ریزی در زندگی زوجین امروزی بیش از زوجین نسلهای قبل خود را نشان می دهد.قطعا یك زندگی برنامه ریزی شده، به شما جهت می دهد، برنامه ریزی این فرصت را در اختیارتان قرار می دهد كه بدانید به كجا قرار است بروید و چطور باید به آن جا بروید در غیر این صورت وقت خود را برای كارهایی بیهوده تلف خواهید كرد.

برنامه زندگی مراحل رسیدن به رویاهایتان را به شما نشان خواهد داد. یك زندگی برنامه ریزی شده به شما آرامش می دهد چرا که به شما هدف می بخشد. وقتی تصمیم می گیرید كه روی برنامه زندگی كنید، یعنی قصد دارید هدفمند زندگی كنید و دیگر زندگی كردنتان، بودن خالی نیست.

بحثی در این مساله نیست که امروزه سن ازدواج جوانان رو به افزایش گذاشته است و طبعا در چنین وضعیتی فاصله سنی بین والدین و فرزندان هم زیاد می‌شود. ولی برای داشتن یک برنامه ریزی دقیق در زندگی مشترک باید برخی اصول را هم در نظر داشت که عبارتند از:

- اولویت بندی
کارهای زیادی وجود دارد که یک زوج تازه نفس دوست دارند، انجام دهند؛ اما اگر بخواهند در مدت کوتاهی به همه آن‏ها برسند، به هیچ کدام نخواهند رسید؛ پس باید حتماً در تنظیم برنامه اولویت‏ها را در نظر بگیرند. اولویت‏ها را هم باید با توجه به اهدافی که در زندگی به دنبال آن هستند، تعیین نمایند.

اینجاست که نقش تعیین هدف در زندگی خود را نشان می‏دهد. یکی از اصلی‏ترین مشکلات در اصول برنامه ‏ریزی و الزام کردن آن بر خود، همین مسئله هدف زندگی است. اگر کسی در زندگی هدفی برای خود تعیین کرد و دغدغه خود را رسیدن به آن هدف قرار داد، اولاً برنامه خود را متناسب با هدف تنظیم می‏کند؛ پس به خودی خود اولویت‏ها معنای حقیقی خود را می ‏یابد، ثانیاً از آنجایی که رسیدن به هدف را در گرو اجرای برنامه می‏ بیند، انگیزه کافی برای عمل کردن به آن را می‏یابد. در یک زندگی نوپا اولویت اول زن و مرد ایجاد یک رابطه عمیق عاطفی باید باشد تا بستری مناسب برای تربیت فرزندان مهیا شود

- پرهیز از عجله
برای اینکه برنامه ‏ریزی به حد مطلوب برسد، نباید عجله کرد. کسانی که برای رسیدن به مقصد عجله می‏‏کنند، در روزهای اول وقتی می‏بینند که نمی‏توانند به طور کامل برنامه خود را اجرا کنند، خیلی زود خسته می‏شوند.

- برنامه ‏ریزی واقع بینانه
بسیاری از برنامه ‏ریزی‏ های ما با واقعیت خود و شرایط زندگی‏مان تطابق ندارد؛ یعنی از همان ابتدا که روی کاغذ می‏آید، معلوم است که قابل اجرا نیست. شرایط روحی و روانی و همچنین شرایط زندگی ما باید در برنامه ‏ریزی در نظر گرفته شود. برای مثال اگر شغل کسی به گونه ای است که وقتی بعد از ظهر به خانه می‏آید، خسته است و نیاز به استراحت دارد، نباید برای بعد از ظهر برنامه‏ای بگذارد که نیازمند به آرامش روحی است.با این تفاسیر می توان گفت وقتی زوجین ماجرای ما خواهان داشتن بیش ازیک فرزند در زندگی مشترک خود هستند پس باید برای آن برنامه ریزی داشته باشند اما برنامه ریزی که که سه ویژگی مهم را دارا باشد. یعنی اولویت بندی در آن لحاظ شود.

هنگامی که زن و مردی تصمیم جدی به داشتن چند فرزند دارند پس باید اهداف زندگی خود را دقیق مشخص کرده و سپس بر اساس بررسی و صلاح زندگی خودشان دست به اولویت بندی بزنند. مثلا برخی از زوجین اولویت اول زندگی شان ایجاد تغییرات اساسی در وضعیت مالی زندگی شان است، برخی دیگر از زوجین ایجاد یک ارتباط قوی و حساب شده در زندگی شان اولویت اول است و برخی دیگر هم صرفا تمرکزشان بر فرزند اوری است . داشتن فرزند خیلی مهم است خصوصا که باید این اتفاق در زمان مناسب بیفتد اما نه اینکه این هدف باعث شود به اهداف مهم دیگر رسیدگی نشود.قطعا یك زندگی برنامه ریزی شده، به شما جهت می دهد، برنامه ریزی این فرصت را در اختیارتان قرار می دهد كه بدانید به كجا قرار است بروید و چطور باید به آن جا بروید در غیر این صورت وقت خود را برای كارهایی بیهوده تلف خواهید كرد.

در یک زندگی نوپا اولویت اول زن و مرد ایجاد یک رابطه عمیق عاطفی باید باشد تا بستری مناسب برای تربیت فرزندان مهیا شود پس مرد ماجرای ما به جای تحت فشار قرار دادن همسر خود برای فرزند اوری باید فرصتی چند ماهه مثلا 3-6ماه به خودش و همسرش بدهد تا قدری خود را در زندگی مشترک پیدا کرده و سپس برای فرزند اوری اقدام داشته باشند.

همچنین واقع بینانه بودن این برنامه ریزی خیلی مهم است. چرا که مرد این باید ببیند همسرش آمادگی و حتی مهارت کافی برای تربیت همزمان دو یا سه کودک را دارد؟ قطعا خانواده های کم جمعیت امروزی فضای مناسبی برای آموزش این دست مهارتها به دختران را ندارد اما حداقل زوجینی که قصدشان داشتن چند فرزند است ابتدا باید آمادگی لازم جهت پذیرش نقش والدینی را کسب کنند و سپس برای فرزند آوری اقدام کنند و رسیدن به این هدف جز از طریق یک برنامه ریزی خوداگاهانه و تلاش جدی میسر نمی باشد.
منبع: تبیان

ویدیو مرتبط :
‫به زیست، فرزند آوری‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تغذیه مناسب زمان امتحانات

 

 

مواد غذایی كه می توانید با آنها صبحانه ای كامل و اشتها آور فراهم كنید، شامل:

نان روغنی: یكی از نان های خوشمزه و انرژی زا است. خوردن مقدار كمی از آن، حداقل تا 40 دقیقه، انرژی مورد نیاز بدن را كاملاً تامین می كند. بنابراین چند نكته نان روغنی به همراه پنیر و گردو، صبحانه ای مقوی و مفید است.

 

-یك لیوان شیر( بهتر است گرم باشد، كه البته معمولاً بچه ها آن را دوست ندارند!) به همراه دو قاشق عسل یا چند حلقه موز.

 

-سیب و جوانه گندم به تنهایی صبحانه كاملی است. برای جلوگیری از ایجاد حالت تهوع، بهتر است چند تكه نان و پنیر و گردو نیز مصرف شود.

 

-یك كاسه عدسی( لوبیا توصیه نمی شود) به همراه كمی كره در آن، صبحانه مفیدی است.

 

-سرشیر یا خامه یا عسل به همراه كمی چای یا یك لیوان شیر.

 

-نان و پنیر به همراه خیار یا گوجه فرنگی و یك استكان چای شیرین، صبحانه ای مفید و انرژی زاست.

 

- تخم مرغ، منبع كاملی از پروتئین و سایر مواد مورد نیاز بدن است و به هر شكل كه مصرف شود( آب پز، نیمرو، پخته) مفید است و تا مدتی طولانی كودكان را سیر نگه می دارد.

 

- از خوردن غذاهای پرحجم به عنوان صبحانه، مثل قورمه سبزی یا قیمه باقیمانده از شب قبل، آبگوشت و... بپرهیزید. این غذاها، حجم معده را افزایش داده و احساس سنگینی و خواب آلودگی ایجاد می كنند و در روزهای امتحان اصلا توصیه نمی شوند.

 

به طور كلی صبحانه ای مفید و مغذی است كه در عین كم حجم بودن، غنی بوده و حداقل 2 تا 3 ساعت كودك را سیر نگه دارد و مهم تر این كه انرژی موردنیاز او را تأمین كند.

 

خوردن صبحانه را فراموش نكنید. معده خالی اجازه تفكر در جلسه امتحان را از انسان می گیرد.

 

میان وعده

 

به دلیل این كه اكثر مدارس، ساعت های درسی را در روزهای نزدیك به امتحان با برگزاری كلاس های تقویتی افزایش می دهند، از این رو حتماً نیاز است تا برای زنگ تفریح، مخصوصاً ساعت های پایانی، خوراكی های مغذی به بچه ها داده شود ولی این خوراكی ها نباید اشتهای كودكان را برای ناهار از بین ببرند. بنابراین بهترین خوراكی های زنگ های تفریح، انواع میوه، ساندویچ های بسیار كوچك( به غیر از سوسیس و كالباس) و تنقلاتی مثل انواع آجیل خام است.

 

 

ناهار

 

اگر فرزند شما بعضی غذاها را دوست ندارد، اما برای او مفید است، سعی كنید آن غذا را با چاشنی های مفید، خوشمزه كنید.

 

- انواع غذاهای دریایی مخصوصاً ماهی، انتخاب بسیار خوبی برای ناهار، خصوصاً در زمان امتحانات است." فسفر" موجود در ماهی بهترین ماده مغذی برای " مغز" است. اما متأسفانه اغلب بچه ها، ماهی دوست ندارند و علت آن " بوی" ماهی است. از این رو، ماهی را طوری بپزید كه بوی آن از بین برود.

 

- غذاهای سبزی دار، مثل انواع خورشت( كرفس، قورمه سبزی، نعنا، جعفری و...) خوراك مرغ به همراه هویج، كلم و... غذاهای مفید و عالی برای كودكان هستند.

 

- از پختن غذاهای پرحجم مثل آبگوشت در دوران امتحانات بپرهیزید. این قبیل غذاها، حجم معده را افزوده و احساس خواب، سستی و نفخ شدید را ایجاد می كنند. این قبیل غذاها، حداقل 4 تا 5 ساعت زمان لازم دارند تا كمی هضم شوند .

 

- در دوران امتحان، از فرزند خود بخواهید تا غذاهای مورد علاقه اش را به شما بگوید. شما نیز تا حد امكان همان غذاها را تهیه كنید. این مسأله اشتهای فرزندتان را برانگیخته و او با اشتیاق غذا میل می كند و همین امر نتایج مثبتی به دنبال خواهد داشت.

 

- سالاد، سبزی خوردن، ماست و... مواد غذایی خوبی برای تحریك اشتها هستند. آنها را فراموش نكنید.

عصرانه

 

پس از صرف ناهار و اندكی استراحت، كودكان و حتی بزرگسالان، نیاز به تجدید نیرو دارند. این مسأله مخصوصاً در بچه ها و در دوران امتحان، نمود بیشتری دارد." مغز" به عنوان فرمانده بدن، هر چند ساعت یك بار نیاز به تجدید قوا دارد و این زمانی مهم تر جلوه می كند كه از مغز كار بیشتری طلب كنیم. اما یك عصرانه خوب چیست و چه ویژگی هایی دارد.

 

- از بین خوراكی ها، آنهایی را كه مفیدترند، در راس برنامه عصرانه قرار بدهید.

 

- خرید خوراكی های مفیدی چون انواع آجیل های خام، انواع میوه( مخصوصاً آنهایی را كه فرزندتان بیشتر دوست دارد)، شیر با طعم های مختلف( اگر در منزل شیر با میوه ها مخلوط شود بهتر است) و... را فراموش نكنید.

 

- نان و پنیر و گردو، كره و عسل، كیك ساده عصرانه به همراه چای، شیر با آبمیوه( ترجیحاً در منزل تهیه شود) عصرانه مفیدی است.

 

توجه كنید؛ از آنجایی كه اوج ساعت های مفید درس خواندن و مرور مطالب برای امتحان روز بعد، بین ساعت 5 عصر تا 9 شب است، بنابراین در این فاصله، هر یك ساعت تا یك ساعت و نیم، یك بار خوراكی مفیدی به فرزندتان بدهید.(بهترین ساعت برای عصرانه، پس از استراحت فرزندتان و قبل از شروع مطالعه و همچنین در میان ساعت های مطالعه است.)

 

 

شام

 

اگر چه پزشكان، عقیده به حذف شام از برنامه غذایی خانواده ( مخصوصاً برای خانواده هایی كه استعداد چاقی دارند) دارند، اما در زمان امتحان، كمی باید این رژیم تغییر كند. اگر قبلاً شام بسیار سبكی تهیه می دیدید، بهتر است این یكی، دو هفته برنامه را كمی تغییر دهید.

 

- اگر فرزندتان عصرانه كافی خورده و میلی به شام ندارد، به او اصرار نكنید. شاید پرخوری، باعث ناراحتی او شده ودر اثر ناراحتی ناشی از پرخوری فردا نتواند سرجلسه حاضر شود.

 

- برای تهیه شام، از فرزندتان كمك بخواهید و غذایی را كه او دوست دارد تهیه كنید.

 

- جگر، دل و قلوه، یك كاسه سوپ و غذاهایی از این دست، اگر چه كم حجم اند، اما مفید و مقوی اند.

 

- نگذارید فرزندتان به جای شام از تنقلات بی فایده مثل چیپس و پفك، شكلات و... استفاده كند.

 

- برنامه غذایی برای وعده شام را زیاد تغییر ندهید، بلكه بكوشید تا از غذاهای مقوی و كم حجم استفاده كنید.

 

نكته آخر

 

شب امتحان با شب های دیگر فرقی ندارد. هیجان را كنار بگذارید( اگرچه سخت است، ولی سعی كنید)، خوب بخوابید، به قدر كافی تغذیه كنید، از خوردن تنقلات غیرمفید و احتمالاً بیماری زا بپرهیزید و به یاد داشته باشید كه با توكل به خدا موفق خواهید شد.