رژیمی برای تقویت چشم‌ها

 

 

کمبود‌های تغذیه‌ای در درازمدت روی بینایی آثار سوء خواهد گذاشت و به همین علت در سراسر جهان در عرصه‌ علم چشم پزشکی، علاقه زیادی به بررسی نقش تغذیه و مکمل‌های غذایی در سلامتی چشم‌ها و بهبود بینایی وجود داردچشم یکی از اندام هایی است که شاید در نگاه اول به نظر بیاید سلامت آن چندان با تغذیه مرتبط نیست، ولی مشکلات چشمی ‌مانند آب مروارید (کاتاراکت)، آب ‌سیاه (گلوکوم)، خون ‌ریزی‌های درون چشمی ‌و نیز کم‌بینایی و نابینایی در برخی موارد، عوارض بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا ، دیابت و مشکلات عروقی هستند که در اثر تغذیه ناصحیح، چاقی و شیوه زندگی ناسالم به وجود می آیند.

 

چشم‌ها، شبکه‌ای از سلول‌های حساس هستند که برای عملکرد خود به مقادیر کافی مواد مغذی‌ نیاز دارند.

کمبود‌های تغذیه‌ای در درازمدت روی بینایی آثار سوء خواهد گذاشت و به همین علت در سراسر جهان در عرصه‌ علم چشم پزشکی، علاقه زیادی به بررسی نقش تغذیه و مکمل‌های غذایی در سلامتی چشم‌ها و بهبود بینایی وجود دارد.

 

ویتامین‌های دوستدار چشم

ویتامین‌های A، C، E سه آنتی‌اکسیدان معروف هستند که نقش آنتی‌اکسیدانی و نیز نقش کلیدی در واکنش‌های متابولیک و عملکردی چشم دارند.

ویتامین A :

نقش بسیار مهمی ‌در سلامت چشم دارد و برای تطابق فرد به تغییر نور ضروری است و هنگام استفاده از نور چراغ، کامپیوتر، تماشای تلویزیون و انجام کارهای ظریف چشمی ‌مصرف بیشتری در بدن دارد. کمبود شدید این ویتامین منجر به اختلالاتی مانند کاهش بینایی در شب و شب‌کوری می گردد.
گزروفتالمی ‌یا خشکی قرنیه، شب‌کوری، کاهش بینایی در شب و نابینایی در کودکی همگی از عوارض کمبود ویتامین A هستند و متاسفانه افراد زیادی را در کشورهای در حال توسعه دچار کرده است.
آمارها نشان می‌دهد که هرساله نیم میلیون کودک در سراسر جهان کور می‌شوند که ۷۰ درصد علت آن، کمبود شدید ویتامین A در رژیم غذایی است.
بررسی‌های انجام شده در کشور ما، حاکی از وجود کمبود ویتامین A به خصوص در مناطق محروم می‌باشد. بر اساس گزارشات بین‌المللی در زمینه شیوع کمبود ویتامین A در کشورهای شرق مدیترانه، ایران از نظر کمبود در حد متوسط قرار دارد.

ویتامین A و پیش‌سازهای آن در مواد غذایی مانند میوه و سبزی‌هایی به رنگ زرد و نارنجی مثل هویج، زرد آلو ، انبه، شیر و لبنیات، جگر، ماهی، زرده تخم مرغ و همچنین انواع سبزی‌‌های برگ سبز یافت می‌شود.

 

این ویتامین همچنین به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی، از سلول‌های بدن از جمله سلول‌های چشمی‌ در مقابل آسیب‌ رادیکال‌های آزاد که هر روز سلول‌ها را تهدید می‌کنند، محافظت می‌کند.

 

 

ویتامین‌های گروه B

‌اعمال مختلفی به عهده دارند؛ از جمله در شکل‌گیری گلبول‌های قرمز و رساندن اکسیژن به سراسر بدن نقش دارند.

 

ویتامین B1 (تیامین):

در عملکرد سریع ماهیچه چشمی ‌و تعادل در حرکات چشم نقش دارد. افراد الکلی علایم کمبود شدید این ویتامین را نشان می‌دهند.

در سالمندان نیز کمبود ویتامین B1 دیده می‌شود.

 

منابع سرشار این ویتامین:

سبزی‌ها، مخمر و نوشیدنی‌های تخمیری(ماءالشعیر) ، گوشت و مرغ و ماهی، جگر، تخم مرغ، غلات سبوس دار و موز هستند.

 

ویتامین B2 (ریبوفلاوین):

در تنظیم سیستم بینایی چشم و ایجاد تعادل و حساسیت بینایی در چشم نقش دارد. در افراد دیابتی دفع ادراری این ویتامین افزایش یافته و در نتیجه میزان نیاز به‌ این ویتامین بیشتر خواهد بود.

برخی داروها مانند کلروپرومازین و باربیتورات‌ها میزان نیاز به ویتامین B2 را افزایش می دهند.

کمبود آن در موارد اولیه عوارضی چون سوزش چشم، ترس از نور، ریزش اشک و همچنین احتمال سریع ‌تر ابتلا به آب مروارید را موجب می‌شود.

 

این ویتامین نیز در غذاهایی مانند:شیر و لبنیات، گوشت‌های بدون چربی، جگر، سبزی‌ها، میوه‌ها، غلات سبوس دار یافت می‌شود.

 

ویتامین C :

 

این ویتامین که عملکرد ضد پیری دارد، در سلامت استخوان‌ها و بافت‌های بدن نقش دارد. همچنین موجب سلامت دهان و لثه‌ها، خونسازی و جریان خون مناسب در بدن به ویژه در چشم‌ها می‌شود.

تحقیقات نشان داده است، افرادی که در سنین بالا دارای عدسی چشمی ‌سالم و شفاف بوده‌اند، در طول زندگی از مقادیر کافی ویتامین C استفاده ‌کرده‌اند.

 

ویتامین C در سبزیجات و میوه های تازه و بیشتر در مرکبات (پرتقال، گریپ فروت ، انواع لیمو و نارنگی)، کیوی ، انواع توت ، گوجه فرنگی ، فلفل دلمه ای، هندوانه ، طالبی ، توت فرنگی ، سیب زمینی و سبزیجات برگ سبز مثل کلم بروکلی موجود است.

 

 

ویتامین E :

در دفاع بدن و شکل‌گیری گلبول‌های قرمز نقش دارد و کمبود آن به اختلالات ته‌چشم از جمله تخریب نقطه زرد چشم و بیماری تخریب ماکولا (از بین رفتن سلول های ناحیه مرکز بینایی که در سنین بالا اتفاق می افتد و سبب کاهش متوسط تا شدید بینایی می گردد) می‌انجامد.

روغن‌های گیاهی مثل روغن بادام زمینی ، سویا، ذرت، گلرنگ (کانولا)، آفتابگردان و جوانه‌گندم مهم‌ترین منابع غذایی ویتامین E به ‌شمار می‌روند. سایر منابع شامل:

دانه‌های روغنی، بذرها، غلات کامل(سبوس‌دار) و سبزی‌های برگ سبز است

 

 

 

 

 

ویدیو مرتبط :
تقویت عضلات چشم

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تمریناتی برای تقویت عضلات چشم

 

 

همانگونه که بدن انسان به ورزش احتیاج دارد، چشم ها نیز نیازمند آن هستند تا فرد با تقویت عضلات، میدان دید بیشتری کسب کرده و کمتر در معرض ضعف بینایی قرار گیرد.

اگرچه کار با کامپیوتر موجب خستگی چشم ها می شود ولی با افزایش سن، بینایی تحت تأثیر قرار گرفته و قدرت انطباق کاهش پیدا می کند بنابراین افزایش قدرت عضلات تشکیل دهنده چشم برای تقویت بینایی اهمیت زیادی پیدا می کند.

انجام روزانه یکسری تمرینات ورزشی خستگی چشم را کاهش داده و پیرچشمی را به تعویق می اندازد. روی یک صندلی راحت بنشینید. کف دست ها را به یکدیگر بمالید تا زمانی که گرمای آن را احساس کنید. چشم ها را ببندید و آنها را با کف دست بپوشانید. از فشردن چشم ها خودداری کنید و اجازه ندهید کمترین نوری از لابه لای انگشتانتان عبور کند. اکنون روی فضای تاریک پیش روی تمرکز کنید و به مرور خاطرات خوشایند گذشته بپردازید. پس از سه دقیقه به طور آهسته چشم ها را باز کرده و هر چند ساعت یک مرتبه این تمرین را تکرار کنید.

در تمرین بعدی ابتدا چشم ها را به مدت سه تا پنج ثانیه محکم ببندید و سپس بگشایید. این ورزش را روزانه هفت الی هشت مرتبه انجام دهید.

یک حوله را در آب گرم قرار دهید و حوله ای دیگر را با آب سرد خیس کنید. یک حوله را به آرامی روی صورت بخصوص ناحیه ابرو، پلک و گونه قرار دهید و پس از مدتی آن را برداشته حوله دیگر را روی صورت قرار دهید اما دقت داشته باشید که حوله آخر مورد استفاده، سرد باشد.

هر چند وقت یکبار حوله ای را در آب گرم خیس کرده و با آن گردن، پیشانی و گونه ها را ماساژ دهید.

هنگام انجام کار چشم ها را ببندید و پلک ها را با حرکات چرخشی انگشت بدون فشار بر چشم ها به مدت یک تا دو دقیقه ماساژ دهید. روزانه چند مرتبه چشم ها را جهت عقربه های ساعت و خلاف آن بچرخانید.

هر چند ساعت دست از کار کشیده و به شیئی به فاصله ۵۰ متر دورتر برای ۱۰ تا ۱۵ ثانیه خیره شوید. سپس به آرامی نگاه خود را تغییر داده و به تماشای اشیای نزدیک خود بپردازید. این تمرین را پنج مرتبه تکرار کنید. به فاصله ۱۵ سانتی متری از پنجره بنشینید.

یک علامت روی شیشه قرار دهید سپس چند دقیقه آن را تماشا کرده و چند دقیقه روی اشیای دورتر در آن طرف پنجره تمرکز کنید.

یک مداد را روبه روی خود قرار دهید و به آهستگی آن را به نوک بینی خود نزدیک کنید. مداد را با چشم ها دنبال کرده و روی آن تمرکز کنید.

روبه روی دیوار بایستید و بدون آنکه سرتان را تکان دهید سعی کنید با حرکات چشم نوشته ای را روی دیوار بنویسید.

تصور کنید روبه روی یک ساعت بزرگ ایستاده اید. اکنون به مرکز صفحه ساعت نگاه کنید سپس یکی یکی علامت های روی صفحه را تماشا کنید. این تمرین را بدون حرکت سر و حداقل ۱۲ مرتبه انجام دهید. در حال انجام این کار هر نیم ساعت دست از کار کشیده و به دورترین شیء قابل رؤیت اطرافتان که تباین و اختلاف وضوح کمتری با محیط اطرافش دارد بنگرید. چشم های خود را به بالا و پائین حرکت دهید. این تمرین را هشت مرتبه تکرار کنید و سپس حرکات را به چپ و راست تغییر دهید.

منبع:aftab.ir