سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
رمضان ؛ یك تجربه ، یك تولد و یك زندگی
" رمضان قطعه ای از بهشت است در جنهم سوزان دنیای مادی " خوب یادمه از چند سال قبل كه وقتی برای اولین بار این جمله مقام معظم رهبری را در باره ماه رمضان شنیدم خیلی خوشم آمد و احساس خوبی بهم دست داد . و حداقل سالی یك بار هم كه شده وقتی به ماه رمضان نزدیك می شدیم یاد این جمله می افتادم و بهش فكر می كردم.
رمضان امسال كمی با سالهای قبل برای من فرق داره ، امسال خواسته و ناخواسته با هر موضوع ، فرد یا حتی فكر و ذهنیتی كه مواجه می شوم ، آموزه های و كلید واژه های نظام تربیت قرآنی توی ذهنم به جریان در می آیند و نمی تونم بدون در نظر گرفتن اونها به كسی ، چیزی و موضوعی بپردازم ( البته از این بابت خیلی خوشحالم چون كلی تلاش كردم كه این مفاهیم تا حدودی ملكه ذهنی من بشه ) بچه های كارگاهی خوب میدونند من چی می گم همیشه توی ذهنم چهره استاد خدام حسینی به تصویر كشیده میشه كه داره با كلام و اشاره میگه " نبض و نفس و نگاه " یا " درستی ؟ میزونی ؟ برو " و .....
آره خلاصه به این جمله زیبا هم با مفاهیم كارگاهی دوباره توجه كردم و خیلی برام جالب بود ، یعنی چی ؟ قطعه ای از بهشت! جهنم سوزان دنیای مادی! نه اینكه هیچ نفهمم ولی دلم آروم نگرفته، دوست دارم بیشتر بدونم یعنی از این عبارت ها باید چی فهمید؟
یاد یك جمله دیگری از استاد خدام حسینی افتادم ، یك بار پرسیدم «نظام تربیت قرآنی» چیست ؟ پاسخ این بود " یك امید ، یك نگاه ، یك تجربه " به فكر فرو رفتم . چطور میشه امید داشتن به دیدن قطعه ای از بهشت و تجربه كردن آن در جهنم سوزان زندگی مادی ؟ توی دلم قند آب شد . اگه بشه چی میشه . شاید بشه تعمیمش داد و همه روزها و ماه ها را از جهنمی بودن به بهشتی تر شدن رسوند. باید بیشتر فكر كنم.
یاد جمله های دیگر از استاد و نظام تربیت قرآنی افتادم: " رمضان عبادتی از جنس نه گفتن " " رمضان تمرین خدا ترسی و بندگی در خلوت " " رمضان ماه گذشتن و نخواستن و میل نكردن حتی به چیزهای حلال " در نظام تربیت قرآنی به ما آموخته اند كه همه چیز یعنی ارتباط ؛ ارتباط با خود ، خدا ، هستی و خلق و با استفاده از این مفاهیم ، من در كار یك تجربه بی سابقه بودم .
چرا تا به حال به این فرآیند به ظاهر ساده ولی بسیار دقیق دقت نكرده بودم . من در خانه تنهای تنهایم ، خیلی هم تشنه و گرسنه هستم ، اگر بخورم یا بیاشامم هیچ كس مطلع نخواهد شد ولی این كار را نمی كنم، چرا كه من در خلوت و تنهائیم برای خدا احترام و حرمت قائل می شوم و ادب می كنم و امر او را بر نیاز غریضی و طبیعی خود مقدم می دونم در نتیجه خیلی منطقی به نظر میرسه كه اگر این مفهوم و احساس در من پایدار بشه ، خواهم توانست در همه سال به امر و نهی خدا پایند و مقید باشم و خودم را حفظ كنم." خود حفاظتی"
چقدر جالب است یاد آیه 32 و 33 سوره مباركه «ق» می افتم " خدا ترسی در خلوت " دمی سكوت می كنم نه سكوت در زبان بلكه آموخته ام كه سكوت مراتب بالاتری هم دارد " سكوت زبان ، سكوت ذهن ، سكوت قلب ، سكوت جان " سكوت ، سكوت و باز هم سكوت . به تدریج نگاهم گرم می شود ، یك نگاه ، حس عجیبی را تجربه می كنم گوئی بین من و خدای من چیزی در حال شدن است به برای او احترام و ادب می كنم و گوئی نگاه مهربان تحسین كننده او را بر خود حس می كنم كه می بیند و می پذیرد ، یك تجربه ، امیدی در دلم شكل می گیره، باور میكنم می توان با خدا زیست،امید به بودن،شدن وماندن، چه زیباست این امید.
و دوباره به خاطر می آورم جمله آن زیبای را كه " رمضان قطعه ای از بهشت است در جنهم سوزان دنیای مادی " و این بار خیلی بهتر درك می كنم كه نظام تربیت قرآنی چیست آری : " یك امید ، یك نگاه ، یك تجربه "
ویدیو مرتبط :
مستند« یك روز ،یك وزیر » یك روز كاری باآقای دكتر گودرزی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
من و همسرم یك زندگی عاشقانه داریم زیرا...
در جمع از او تعریف میكنم.
همیشه دل آرام یكدیگر هستیم.
برای سلامتیاش صدقه میدهم.
برای همدیگر وقت صرف میكنیم.
به همه میگویم كه دوستش دارم.
آرامش را در همه حال حفظ میكنم.
ازدواجمان را از موهبتهای الهی میدانم.
باورهایم را نسبت به او همواره حفظ میكنم.
در همه لحظات زندگی با گذشت رفتار میكنم.
اولین كسی هستم كه تولدش را تبریك میگویم.
در همه مراحل زندگی باهم برنامه ریزی میكنیم.
سعی میكنم كه همیشه سرزنده و شوخ طبع باشم.
همه هدایایی را كه به من داده ، از صمیم قلب دوست دارم.
برای قدردانی از محبتهایش، نامة عاشقانهای برایش مینویسم.
هرگاه از او خیلی عصبانی هستم به نكات مثبتش هم فكر میكنم.
همواره مراقبش هستم و به نیازهایش توجه خاصی نشان میدهم.
كارهایی كه نشان دهندة محبتم نسبت به اوست برایش انجام میدهم.
وقتی غمگین است سعی میكنم ناراحتیاش را بفهمم و او را درك كنم.
اگر احساس كنم از وسایل شخصیاش چیزی كم دارد حتماً برایش تهیه میكنم.
به كارهایی كه برایم انجام میدهد توجه میكنم و قدردان محبتهای او هستم.
پس از به پایان رسیدن روزهای پرتحرك، شبها همه چیز را برایش تعریف میكنم.
همیشه در اتفاقات خوب و مهم زندگی او را سهیم میكنم قبل از این كه دیگران چیزی بدانند.
در یك مكان یادداشتی محبتآمیز برایش پنهان میكنم و او را راهنمایی میكنم تا پیدایش كند.
« زندگی پر از شادی است اگر زیبا ببینید »
منبع:banoo.net