راهکارهای پیشگیری از اختلاف های زناشویی

دعوا، نمک زندگی نیست

 

می گویند «دعوا، نمک زندگی است!» غذا بدون نمک غیرقابل خوردن است و برای همین، جنگ و دعوا هم برای زندگی لازم است. زن و شوهر باید یاد بگیرند که با هم دعوا کنند و دو دقیقه بعد در کنار هم سر سفره بنشینند! انگار نه انگار تا همین چند لحظه پیش چه بساطی در خانه به پا شده بوده!

 

جنگ و جدال برای تنوع زندگی لازم است و خانه ای که از آن صدای جیغ زنانه و فریاد مردانه به آسمان نرود، بیغوله ای سوت و کور است!

من یکی که با این حرف ها موافق نیستم. هنگام جنگ و جدال، حرف هایی از دهان زن و شوهر خارج می شود که می تواند آثار مخربی داشته باشد؛ آثاری که تا سال ها از ذهن شنونده پاک نشود و روحیه هر دو نقر را آنقدر ضعیف کند که در وجودشان توانی برای انجام کارهای روزمره باقی نماند؛ چه برسد به قدرت برنامه ریزی های بلندمدت برای رسیدن به اهداف.

فرزندانی که زیر دست والدین ستیزه جو و در محیط جر و بحث و دعوا رشد می کنند، ضعیف و شکننده می شوند و با کوله باری از زجر و ناراحتی، مراحل تحصیلی شان را ادامه می دهند و وقتی نوبت ورود به جامعه و کار و ازدواج برسد، مشکلات اساسی خواهند داشت.

 

کودکی که در محیط پرخشونت بزرگ شود، در صورت پرانرژی بودن به فردی خشن و وحشی تبدیل می شود که در آینده باز محیطی پرشرارت به وجود می آورد و اگر هم وجودی آرام تر داشته باشد، انسانی منفعل می شود که توانایی دفاع از خود و حفظ حقوق ابتدایی اش را نخواهد داشت.

پس دعوا نمک زندگی نیست! عامل هتک حرمت و از بین برنده شئونات انسانی است. اگر در زمره آن زوج های جوان هستید که به راحتی بر سر هر مسئله ای دعوا می کنید و به دفاع از عقیده خود اصرار دارید، فراموش نکنید میان دعوا حلوا خیرات نمی کنند و تنها فایده اش پذیرایی از یکدیگر با صدای بلند و ناسزاهای رنگ و وارنگ، میهمان کردن اعضای خانواده یکدیگر به انواع تهمت ها، در بعضی موارد درگیری های فیزیکی و تاثیرات مخرب درازمدت است.

از جنگ و مجادله، خیری به دست نمی آید و تنها فایده اش سست شدن بنیان خانواده، روحیه ای تخریب شده و آزرده و بار آمدن فرزندانی رنج کشیده و فاقد توان کافی برای ادامه زندگی است.

راهکارهای پیشگیری از اختلاف های زناشویی

* آرام بگیرید
لحظه ای که همسرتان عدالت را زیر پا می گذارد و شما را به صفاتی نامربوط متهم می کند، به طور طبیعی ذهن تان سعی می کند از شما دفاع کند. در چنین مواقعی شما حاضرید هر کاری انجام دهید تا ثابت کنید حق با شماست؛ اما به راستی آیا بالا بردن صدا و ناسزا گفتن، شما را مبرا می کند؟

چند دقیقه آرام بگیرید و با خودتان فکر کنید چرا او چنین سخن ناعادلانه ای بر زبان آورده است؟ دو راه ممکن است: یا واقعیت را می داند و به نفعش است که آن را تغییر دهد یا از اصل ماجرا آگاه نیست.

در هر دو صورت، دعوا سودی ندارد. آرام بگیرید و خود را کنترل کنید. محیط دعوا را رها کنید. برای لحظه ای به اتاقی دیگر بروید یا منزل را ترک کنید و در هوای آزاد به گفته های همسرتان فکر کنید.
اگر او تصوری اشتباه درباره شما دارد، روشی برای اثبات حقانیت خود بیابید؛ اما اگر او واقعیت را می داند و بی دلیل شما را متهم می کند، علت را ریشه یابی کنید و در پی حل این مسئله باشید؛ حتی اگر حرف های همسرتان درست است و ایرادی متوجه شماست، به اصلاح رفتارهای خود فکر کنید. چند دقیقه بودن در هوای آزاد به شما کمک می کند بتوانید تصمیم های بهتری بگیرید.

* حمله نکنید
اغلب همسران نقاط ضعف یکدیگر را می شناسند و به همین دلیل، به خوبی می دانند اسلحه پر از حرف های تلخ و گزنده خود را چگونه به سمت همدیگر نشانه بگیرند. شاید این کار شما را تخلیه کند اما جایگاه تان را در قلب همسرتان پایین تر خواهد آورد.

بعضی از حرف ها خط قرمزهایی هستندکه همسرتان هرگز مایل نیست آنها را بشنود یا بر زبان بیاورد. بیان آنها هنگام اختلاف و درگیری، طمه هایی عمیق به رابطه شما خواهد زد. به عواقب کارتان فکر کنید و به روحیه عصبی تان اجازه ندهید رابطه زناشویی شما را خدشه دار کند.

* مسئولیت رفتارهایتان را برعهده بگیرید
عده ای از انسان ها عادت دارند به راحتی مسئولیت رفتارهای زشت خود را به گردن دیگران بیندازند. از شوهری پرسیدند: «چرا زنت را کتک زده ای؟»
پاسخ داد: «تقصیر خودش است! حرف هایی زد که برای من هیچ راه چاره ای باقی نگذاشت!»

یا زنی بی وفا در توجیه عمل ناپسند خود می گوید: «بی توجهی های شوهرم، مرا به این سمت سوق داد!»

این در حالی است که مسئولیت عملکرد هر فردی، تنها متوجه خود اوست و گناه هیچ انسانی با دیگری تقسیم نمی شود.

* خود را جای او بگذارید
بیشتر افراد در حین دعواهای زناشویی تلاش می کنند که فرد مقابل را مغلوب کرده و بعد او را وادار کنند که به اشتباهش اعتراف کرده و عذرخواهی کند. شاید شما هم جزو این دسته افراد باشید اما اگر خودتان را جای همسرتان بگذارید، به احتمال زیاد حق را به او می دهید.

خانمی در خانه به تنهایی مشغول نظات است و همسرش به همراه دوستانش، بیرون از خانه خوش می گذرانده، لوله آب خانه می ترکد و خانم سراسیمه به همسرش زنگ می زند اما جناب شوهر موبایلش را خاموش کرده تا از فرصتی که با دوستانش می گذراند، بیشترین بهره را ببرد و کسی مزاحمش نشود. خانم خانه چند ساعتی را به سختی می گذراند و شب هنگام که آقا به خانه بازمی گردد، بساط جیغ و داد خانم به پا می شود؛ البته خانم می توانست برخوردهای مناسب تری از خود نشان دهد اما اگر آقا هم برای لحظه ای خود را جای او می گذاشت، به این نتیجه می رسید که تلفن همراهش را نباید خاموش کند؛ شاید همسرش یا دیگری، به حضور او نیاز داشته باشد.

* زبان خوش را یاد بگیرید
این یک نقطه ضعف برای هر فرد متمدن است که نتواند با زبان خوب ارتباط برقرار کند و ترجیح دهد در شرایط نامطلوب دعوا به راه بیندازد. انعطاف پذیر باشید و صحبت کردن با لحن خوب را یکی از ویژگی های شخصیتی خود سازید؛ حتی اگر پدر و مادرتان الگوهایی مناسب برای شما نبوده اند، سعی کنید روشی متفاوت در پیش بگیرید.

دوستانی آرام و انعطاف پذیر پیدا کنید و به رفتار آنها توجه داشته باشید. از خود نرمش نشان دهید تا از پس سختی ها و مشکلات زندگی برآیید. به یاد داشته باشید آب، منعطف ترین ماده است اما چشمه های جوشان می توانند سخت ترین صخره ها را بکاوند و پیش روند!

منبع:مجله راز

 

ویدیو مرتبط :
بردن اختلاف زناشویی = باختن زندگی زناشویی ـ هلاکویی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راهکارهای برای پیشگیری از گودی کمر

 

یکی از شایع ترین اختلالات در انحناهای ستون فقرات، گودی بیش از حد کمر است. بسیاری از ما علت کمردردهای خود را گودی بیش از حد کمر می دانیم. این گودی بیش از حد چیست؟ چرا به وجود می آید؟ اصولا آیا کمر انحنایی دارد؟

در صورتی که ستون فقرات را از نیم رخ نگاه کنید، متوجه وجود یک سری فرورفتگی ها و برجستگی هایی در قسمت های مختلف آن خواهید شد.

در حالت طبیعی، فقرات گردن دارای یک انحنا به سمت داخل، فقرات پشتی دارای انحنا به سمت خارج و ناحیه ی کمر دارای انحنای رو به جلو می باشند.

به دلیل شباهت این انحنای کمر به نمای ظاهری لوردهای انگلیسی در زمان ایستادن، اصطلاح لوردوز برای این حالت مورد استفاده قرار گرفته است! وجود این انحناها برای ما نقشی بسیار مهم داشته و بسیاری از توانایی های ما در اثر همین برجستگی ها و فرورفتگی ها پدید می آید و اصولا توانایی ایستادن ما تا حد بسیار زیادی مدیون همین انحناها است! میزان انحنای ستون فقرات در یک ناحیه، بر سایر قسمت ها نیز اثر گذاشته و می تواند آن ها را تغییر دهد.

وقتی میزان انحنای کمر به حدی بیشتر از میزان طبیعی آن می رسد برای نامیدن آن اصطلاحا از کلمه ی هیپرلوردوزیس((hyperlordosis یا گودی بیش از حد کمر استفاده می کنیم.

 

چرا گودی بیش از حد در کمر به وجود می آید؟
در حقیقت ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود که سلامت و تعادل آن ها در سلامت و نرمال بودن حالت ستون فقرات نقش بسیار مهمی ایفا می کند.

عدم تعادل در عضلات نام برده یعنی قوی بودن برخی و ضعف یا گرفتگی بعضی دیگر از آن ها موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در شکل کلی ستون فقرات خواهد شد.

در این میان نقش عضلات شکمی، بازکننده های مفصل پا به لگن و عضله ی بزرگ پشت باسن، در ایجاد گودی بیش از حد کمر، پُر رنگ تر از سایر عضلات این ناحیه است.

برخی از علل گودی بیش از حد کمر:
از جمله علت های اصلی گودی بیش از حد کمر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* آکندروپلازی((Achondroplasia: این بیماری در حقیقت ارثی بوده و با اختلال در رشد و تکامل استخوان ها و نسوج غضروفی همراه است. در این بیماری دست و پاها کوتاه هستند.

* التهاب دیسک کمر (discitis)

* قوز بیش از حد ناحیه ی پشت(kyphosis)؛ در این حالت ستون فقرات کمر به طور جبرانی دچار انحنای بیش از حد می گردد.

 

* چاقی: خصوصا بزرگی بیش از حد شکم و ضعف عضلات این ناحیه باعث کشیدگی بیش از حد ستون فقرات به سمت جلو و افزایش گودی کمر خواهد شد.

* پوکی استخوان: با تسهیل تغییر ارتفاع و شکل نرمال مهره ها باعث تغییر انحناهای طبیعی ستون فقرات می شود.

 

* در رفتگی تدریجی مهره ها (spondylolysis): این حالت اغلب در ناحیه ی کمر دیده می شود و با لغزش یا جابجایی مهره ها همراه است. این بیماران معمولا از کمر درد، احساس جدا شدگی و لقی کمر، گودی بیش از حد کمر و برجستگی باسن شکایت دارند.

* ضعف عضلات شکمی در اثر علل مختل

 

آیا درست نشسته اید؟
اغلب ما بدون این که خودمان آگاه باشیم در بسیاری از اوقات روز با بد نشستن و استفاده ی ناصحیح از ستون فقرات مان به تخریب و پیری زودرس و آن دامن می زنیم. بسیاری از دردهای گردن، کتف، شانه، کمر و... در اثر نا آگاهی از طرز استفاده صحیح از بدن به وجود می آیند.

برای درست نشستن، از یک صندلی مناسب بهره بگیرید. این صندلی باید توانایی تغییر ارتفاع را داشته و همچنین پشتی آن نیز بتواند قابل تنظیم باشد تا فشارهای وارده بر ناحیه ی پشت را کاهش دهد.

زانوهای شما باید هم سطح مفصل لگن تان باشند. سعی کنید صاف بنشینید و از لمیدن یا خم شدن بر روی میز کار پرهیز نمایید. در صورت نیاز برای حمایت کمرتان از یک بالشتک کوچک و مناسب بهره بگیرید.

حالا که وضعیت سر و گردن را تنظیم کردید، به پاهای تان توجه کنید! کف پاها را صاف بر روی زمین بگذارید و در صورت لزوم از یک زیر پایی مناسب استفاده کنید و هیچ گاه پاها را به صورت ضربدری قرار نداده و یا روی نوک پنجه نگه ندارید. این کار از وارد شدن فشارهای بیش از حد بر مفاصل شما جلوگیری خواهد کرد. از جمع کردن پا زیر تنه خودداری کنید.

در صورتی که با مانیتور کامپیوتر کار می کنید حداقل فاصله ی 25 تا 75 سانتیمتر بین چشم و صفحه را رعایت کنید. برای این کار رعایت فاصله ای معادل طول بازو کفایت می کند. بالای صفحه ی مانیتور باید در سطح چشم شما باشد، این کار می تواند با استفاده از چند کتاب صورت گیرد.

 

چند پیشنهاد ساده برای پیشگیری و کاهش گودی بیش از حد کمر
* در زمان نشستن، کف پا را صاف بر روی زمین قرار دهید، صندلی خود را تنظیم کنید و در صورت نیاز از یک بالشتک کوچک برای پُر کردن فضای خالی پشت کمرتان استفاده کنید.

* وقتی ایستاده اید، یک پا را مستقیم روی زمین و دیگری را روی یک پله، چهار پایه و یا هر چیز مشابه، در سطحی کمی بالاتر از پای دیگر قرار دهید. این کار حمایت کمرتان را افزایش خواهد داد.

* بهترین حالت برای خوابیدن، وضعیت صورت و شکم رو به بالا است، در حالی که بالشی زیر زانوها قرار گیرد، اما در صورتی که تمایل دارید بر روی شکم بخوابید حتما بالشی زیر شکم خود قرار دهید.

* توجه داشته باشید که پوشیدن کفش های پاشنه بلند موجب افزایش گودی کمرتان خواهند شد.

* از تقویت عضلات شکم، باسن و کمر غافل نباشید.

منبع : salamatnews.com