رابطه چاقی با افسردگی یا نشاط؛ مستقیم است یا معکوس؟

نمی‌توان گفت افراد چاق حتما غمگین و افسرده هستند یا حتما شادند

 

نمی‌توان گفت افراد چاق حتما غمگین و افسرده هستند یا حتما شادند، ولی افراد لاغر معمولا از نظر روان‌شناسی تیپ شخصیتی‌ای دارند که احتمال بروز بعضی از اختلال‌های رفتاری در آنها بیشتر است. هر چیزی این افراد را شاد نمی‌کند و حساس و زودرنج هستند.

دکتر رزاقی - روان‌شناس و مشاور خانواده در هفته نامه ای نوشت: «مهسا 131 کیلو و 700 گرم وزن داشت. خودش تاکید می‌کرد این 700 گرم را هم بگوید. انگار این 700 گرم او را به آدم‌ خوشبخت زیر 132 کیلوگرم وزن تبدیل می‌کرد و در مسیر نگه می‌داشت و اگر می‌گفتیم 132 کیلوگرم است درهای امید و آرزو را برای لاغر شدن به رویش می‌بستیم و کلیدش را هم دور می‌انداختیم. چاقی برایش شده بود کابوس. اولین دفعه که به مطب آمده بود، چنان غمگین و افسرده بود که وقتی پرسیدم از کی چاق شده، زد زیر گریه و تا وقتی نصف بسته دستمال کاغذی روی میز را تمام نکرده بود، گریه‌اش بند نیامد و این برنامه همیشگی‌مان بود تا وقتی که به 99 کیلوگرم رسید و باور کرد او هم می‌تواند. در مقابل او حسین را داشتیم که دانش‌آموز نخبه یکی از بهترین مدارس تهران بود و در 17 سالگی و با قد 178 سانتی‌متر فقط 50 کیلوگرم وزن داشت. عبوس و گرفته بود، لاغری مایه خجالتش بود و از این عیب(!) احساس شرم می‌کرد و چند وقتی بود که به جز کتاب و جزوه کنکور، قرص‌های ضدافسردگی هم پای تختش تلنبار شده بودند...» در میان مراجعان به مطب مشاوران تغذیه یا روان‌شناس‌ها از این قبیل نمونه‌ها فراوان یافت می‌شود. آدم‌های چاق یا لاغری که انگار با همه دنیا آشتی‌اند و لبخند هرگز از لبشان نمی‌افتد یا آنهایی که می‌خواهند سر به تن دنیا نباشد ولی واقعا چاق‌ها شاد‌ترند یا لاغرها؟

چاق‌ها کمتر افسرده می‌شوند
نمی‌توان گفت افراد چاق حتما غمگین و افسرده هستند یا حتما شادند، ولی افراد لاغر معمولا از نظر روان‌شناسی تیپ شخصیتی‌ای دارند که احتمال بروز بعضی از اختلال‌های رفتاری در آنها بیشتر است. هر چیزی این افراد را شاد نمی‌کند و حساس و زودرنج هستند.

افراد چاق در اغلب مواقع بی‌خیالند

 

چاقی و نارضایتی از تصویر بدنی
افراد چاق در اغلب مواقع بی‌خیالند و به اصطلاح می‌توانیم بگوییم اگر دنیا را آب ببرد، آنها را خواب می‌برد! به همین دلیل افراد چاق کمتر دچار افسردگی می‌شوند، اما این پیش‌بینی بر اساس یک قانون علمی و اثبات‌شده نیست که بتوانیم میان شادی و وزن بالای فرد رابطه مستقیم برقرار کنیم و بگوییم چون چاق است، پس افسرده نمی‌شود یا به فردی که لاغر است برچسب افسردگی بزنیم چون از طرفی افرادی که دچار چاقی مفرط هستند هم ممکن است به‌دلیل نارضایتی از اندامشان و اینکه نمی‌توانند در مهمانی‌ها و مراسم‌ها، لباس‌های مورد علاقه‌شان را بپوشند دچار افسردگی ‌شوند. حتی در مواردی، افراد به‌دلیل چاقی زیاد خجالت می‌کشند و زیاد از منزل خارج نمی‌شوند و در نتیجه چاق‌تر و افسرده‌تر می‌شوند. از طرفی چنین مواردی در مورد افرادی که دچار لاغری مفرط هستند هم صدق می‌کند.

چون مثبتی چاق می‌شوی!
افرادی که یک مقدار چاق هستند اغلب به‌دلیل برخی خصوصیات اخلاقی مثبت چاق می‌شوند که در اصطلاح به آن راحت گرفتن زندگی و بی‌خیالی می‌گوییم، ولی وقتی همین چاقی از یک حد مشخصی می‌گذرد اگر شخص به ظاهر خود اهمیت بدهد، وزن بالایش باعث ناراحتی و افسردگی‌اش خواهد شد. در ضمن در اغلب مواقع خوردن عامل شادی و رضایت است. افراد چاق خوب غذا می‌خورند و هر جا و در هر شرایطی می‌توانند خوب بخورند، بنابراین آدم‌های شادتری به نظر می‌رسند.

وقتی پرخوری عصبی می‌شود
اختلالی به نام پرخوری عصبی نیز وجود دارد که عامل چاقی است، اما در این حالت فرد دیگر شاد نیست. این اختلال باعث می‌شود فرد هر چه بیشتر از نظر روانی به هم می‌ریزد بیشتر بخورد و در نتیجه چاق‌تر شود. در واقع در اینجا خوردن یک نشانه برای بروز خشم و ناراحتی در فرد است نه عاملی برای خوش گذراندن و شادی. از سوی دیگر برخی اختلال‌های هورمونی هم باعث چاقی می‌شوند و گاهی این‌ اختلال‌های هورمونی علاوه براینکه باعث چاقی می‌شوند باعث بروز افسردگی هم هستند، بنابراین هر فرد چاقی الزاما شاد و خوشحال نیست، همان‌طور که هر فرد لاغری افسرده و غمگین نیست.

با هر ظاهری که دارید شاد زندگی کنید
گاهی چاقی اعتماد به‌نفس اشخاص را پایین می‌آورد و باعث سرخوردگی فرد می‌شود. حتی لاغری مفرط هم در بعضی افراد همین نتیجه را دارد، بنابراین در عین حالی که ما تناسب اندام را به همه افراد توصیه می‌کنیم اما در درجه دوم هر فردی باید یاد بگیرد با هر ظاهری سعی بر شادزیستن و شاد زندگی کردن داشته باشد. افراد چاق می‌توانند با تغییر شیوه زندگی، رژیم غذایی مناسب و تحرک بیشتر به تناسب اندام برسند و افراد لاغر هم می‌توانند با ورزش اندام ‌زیباتر و خوش‌فرم‌تری داشته باشند، بنابراین آنچه بیشتر از همه باید اصلاح شود دیدگاه ما نسبت به خودمان و زندگی است.
منبع:سلامت نیوز

 

ویدیو مرتبط :
درمان افسردگی و با نشاط بودن - دکتر محمد رسول دریایی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کم تحرکی و چاقی مفرط از عوامل بروز سرطان/ افسردگی عامل بدشکلی بدن

اخباراجتماعی -  کم تحرکی و چاقی مفرط از عوامل بروز سرطان

به گزارش ایسنا، دکتر صدیف درویش مقدم متخصص داخلی اظهار کرد: بیماری سرطان بعد از حوادث رانندگی و بیماری‌های قلبی عروقی، سومین عامل مرگ و میر در ایران محسوب می‌شود.

وی افزود: در بین زنان ایرانی سرطان پستان رتبه نخست و در مردان نیر سرطان پروستات جایگاه اول را دارد که می‌توان گفت در دهه‌های آینده با سونامی سرطان روبرو خواهیم شد.

درویش مقدم با اشاره به عوامل سرطان زا اظهار کرد: با توجه به اینکه 30 درصد مردم ایران چاق هستند و بین 50 تا 60 درصد نیز دچار اضافه وزن می‌باشند از این رو کم تحرکی و چاقی مفرط، رژیم غذایی پرچرب و پرکالری، مصرف بیش از حد گوشت قرمز و فرآورده‌های آن، مصرف بی‌رویه فست فودها و همچنین مصرف مشروبات الکلی و دخانیات از جمله عوامل بروز سرطان هستند.

وی در ادامه تصریح کرد: همچنین سطح بالای نیترات آب، استفاده گسترده از سموم آفت کُش و کودهای شیمیایی نیتراته در کشاورزی از دیگر عوامل سرطان زا به شمار می‌روند.

این فوق تخصص گوارش در ادامه به عوامل محیطی ایجاد سرطان نیز اشاره و تاکید کرد: هلیکوباکتری پیلوری(موجود در معده)، هپاتیت B و ژنتیک نیز در ایجاد سرطان تاثیرگذار هستند.

درویش مقدم با اشاره به راه های پیشگیری از سرطان گفت: افزایش فعالیت فیزیکی مناسب، تغییرات سبک زندگی و عادات غذایی، واکسیناسیون علیه هپاتیت، درمان هلیکوباکتری پیلوری و بهبود روش‌های کشاورزی می‌تواند از بروز سرطان در افراد جلوگیری کند.

وی اظهار کرد: بایستی ابتدا از سرطان پیشگیری، سپس شناسایی و آنگاه اقدام به درمان زودهنگام آن کرد.

درویش مقدم به راه‌های موثر جهت کنترل سرطان اشاره و خاطرنشان کرد: تدوین برنامه کشوری منسجم، پرداخت هزینه جهت پیشگیری، ارتقا سطح عمومی آگاهی در مورد سرطان، غربالگری سرطان، تدوین برنامه مراقبت‌های تسکینی و حمایتی، جلوگیری از درمان بی‌مورد و تقویت مراکز حمایتی و مددکاری بیماران سرطانی از جمله راه‌های مناسب برای کنترل این بیماری محسوب می‌شوند.

 

                                           .........................................

افسردگی عامل بدشکلی بدن

به گزارش فارس، متخصص اعصاب و روان گفت: اختلال بدشکلی بدن عبارت است از اشتغال ذهنی با یک نقص تخیلی در ظاهر بدن (نظیر بینی بدشکل) یا بزرگ انگاشتن یک نقص جزئی به طوری که سبب نگرانی واضح یا اختلال در عملکرد شخصی، اجتماعی یا شغلی بیمار شود.

هدایتی گفت: این بیماران بیشتر به متخصصان مختلف از جمله پوست ،داخلی یا جراحان پلاستیک مراجعه می کنند تا به روانپزشکان.

این متخصص اعصاب و روان اظهار داشت: شایعترین سن بیماری از سنین نوجوانی (15تا30سالگی) است و در زنان و افراد مجرد شایعتر است. این بیماری اکثراً به همراه اختلالات روانی دیگر نظیر اختلال افسردگی اساسی دیده می شود.

وی افزود: 90درصد بیماران مبتلا به اختلال بدشکلی بدن در طول عمر خود یک دوره اختلال افسردگی اساسی را تجربه می کنند، اختلال اضطرابی و حتی گاه همراه با اختلالات سایکوتیک را تجربه می کنند.

هدایتی گفت: علت دقیق این بیماری مشخص نیست؛ هر چند به نقش بالای نوروترانسمیترها و مسائل اجتماعی و فرهنگی در این بیماری اشاره شده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی فسا بیان کرد: شایعترین اشتغال ذهنی این بیماران مربوط به نقایص صورت، به خصوص بینی است و در طول یک دوره بیماری مناطق درگیر ممکن است از یک جا به جای دیگر تغییر مکان دهند.

هدایتی ادامه داد: هذیان های انتساب، بیش از اندازه در مقابل آینه قرار گرفتن یا پرهیز از نگاه به سطوح باز تاباننده و تلاش در پنهان سازی نقصهای احتمالی با استفاده از آرایش یا لباس ازعلایم شایع این بیماری هستند.

وی بیان کرد: یک سوم این بیماران به علت ترس از مسخره شدن در اجتماع خانه نشین می‌شوند و یک پنجم بیماران نیز اقدام به خودکشی می‌کنند.

این پزشک گفت: شروع بیماری ممکن است تدریجی یا ناگهانی باشد. اگر چه در طول زمان ممکن است شدت علایم کم و زیاد شود در صورت عدم درمان یک بیماری مزمن به شمار می آید. در صورت وجود اختلال روانی همراه، ابتدا باید آن را درمان کند.

وی بیان کرد: درمان از طریق جراحی برای رفع نقصهای ادعایی تقریباً بدون استثنا ناموفق است. داروهای ضدافسردگی حداقل در 50درصد بیماران در کاهش علایم می‌تواند موثر باشد.
 اخبار اجتماعی - ایسنا , فارس