سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

دید و بازدید عید با دیابت، فشارخون و رژیم چه شود!


دید و بازدیدهای عید با تمام خوبی هایی که دارد، یک استرس بزرگ هم برای افرادی که رژیم لاغری دارند یا از بیماری های نسبتا رایجی مانند دیابت و فشار خون بالا رنج می برند، همراه می آورد. این استرس، چیزی جز رویارویی با انواع خوراکی های چرب و شور یا شیرین و پرکالری نیست.

هفته نامه سلامت - ترجمه لیلی افروغ: دید و بازدیدهای عید با تمام خوبی هایی که دارد، یک استرس بزرگ هم برای افرادی که رژیم لاغری دارند یا از بیماری های نسبتا رایجی مانند دیابت و فشار خون بالا رنج می برند، همراه می آورد. این استرس، چیزی جز رویارویی با انواع خوراکی های چرب و شور یا شیرین و پرکالری نیست. به همین دلیل در ادامه این مطلب، چند توصیه به افراد که باید رژیم های خاصی را دنبال کنند و می خواهند به مهمانی بروند و چند توصیه هم به میزبان های آنها داریم.

اگر فشار خون دارید و به مهمانی رفته اید...

دید و بازدید با دیابت و فشار خون (سلامت- اسلایدشو) (فوری نوروزی)

اگر فشار خون داشتید و به مهمانی عیدانه رفتید، حتما این نکارت را رعایت کنید:

1- به طور حتم، آجیل های خام بهترین گزینه برای شما در مقایسه با آجیل های شور خواهندبود.

2- نوشیدن قهوه یا چای دارای کافئین با محدودیت هایی برای شما همراه است. بهتر است بیش از 2 تا 3 فنجان چای یا قهوه در طول مهمانی ها مصرف نکنید. خوراکی های حاوی کافئین باعث افزایش فشار خون و تپش قلب می شوند.

3- می توانید تا 15 گرم در روز، شکلات تلخ بخورید. فلاونوییدها و آنتی اکسیدان های موجود در این نوع شکلات به کاهش تدریجی فشار خون کمک می کند.

4- کشمش را جایگزین قند در مهمانی ها کنید. کشمش سرشار از پتاسیم است و برای افراد دچار فشار خون بالا توصیه می شود.

5- از مصرف پرتقال در مهمانی غافل نشوید. ویتامین C و سایر آنتی اکسیدان های موجود در پرتقال به کاهش فشار خونتان کمک زیادی می کند.

اگر مهمانتان فشار خون دارد...

اگر میزبان افراد دچار فشار خون بالا هستید، این نکات را رعایت کنید:

1- برای آنها آجیل شور نیاورید.

2- نمکدان را از میز پذیرایی حذف کنید.

3- حتما موز و کیوی را سبد میوه تان قرار دهید. هردوی این میوه ها حاوی حجم قابل توجهی پتاسیم هستند و کمک بزرگی به تنظیم فشار خون می کنند. این افراد می توانند تا روزی 3 کیوی کوچک هم میل کنند.

4- به جای آنها مقداری چوب دارچین اضافه کنید زیرا دارچین باعث کاهش فشار خون می شود.



اگر دیابت دارید و به مهمانی رفته اید...

دید و بازدید با دیابت و فشار خون (سلامت- اسلایدشو) (فوری نوروزی)

اگر دیابت داشتید و به دید و بازدید رفتید، حتما این نکات را رعایت کنید:

1- اولین و مهم ترین توصیه به شما این است که هرگز با شکم خالی به مهمانی نروید تا هوس پرخوری و مصرف انواع شیرینی ها به سرتان نزند. می توانید قبل از مهمانی یک لیوان آب بنوشید.

2- آجیل را در حد اعتدال بخورید و این اعتدال به معنای محدود کردن مصرف آجیل ها به کمتر از یک مشت بسته در طول روز است.

3- اگر هوس خوردن شیرینی به سرتان زد، کوچک ترین شیرینی را انتخاب کنید و در عوض، دور شکلات و قند خط بکشید. یادتان باشد که مصرف بی رویه خرما، کشمش، توت و انجیر هم تفاوتی با خوردن قند نمی کند.

4- در مهمانی، اول میوه، بخورید تا میل به شیرینی خوردنتان فروکش کند و سپس تصمیم بگیرید، می خواهید شیرینی بخورید یا نه.

اگر مهمانتان دیابت دارد...

اگر میزبان افراد مبتلا به دیابت هستید، این نکات را رعایت کنید:

1- کنار ظرف میوه آنها، کمی دارچین بگذارید. مصرف سیب و موز با دارچین به کنترل قند خون آنها کمک می کند و بسیار لذتبخش و هیجان انگیز است.

2- شیرینی های خامه ای یا بزرگ به بیماران دیابتی تعارف نکنید.

3-یک ظرف کوچک عسل یا کشمش کنار چای این افراد بگذارید.

4- برای مهمان های مبتلا به دیابت خود، شکلات تلخ با خلوص بالای 7.5 درصد بخرید.



اگر رژیم لاغری دارید و به مهمانی رفته اید...

دید و بازدید با دیابت و فشار خون (سلامت- اسلایدشو) (فوری نوروزی)

اگر رژیم لاغری داشتید و به مهمانی رفتید، حتما این نکات را رعایت کنید:

1- گرسنه به مهمانی نروید. اگر سعی کنید در ایام نوروز، تمام وعده های اصلی غذایی را براساس رژیم و کالری مورد نیاز بدنتان داشته باشید و هیچ کدام از وعده های غذایی را حذف نکنید، می توانید با هوس غذایی کمتری به مهمانی بروید و میان وعده های خود را در مهمانی میل کنید.

2- سراغ کم کالری ها بروید. حتما در هر مهمانی، خوراکی های مختلفی وجود دارند که برخی کم کالری تر و در عین حال، مغذی تر هستند. مثلا اگر هم آجیل خام و هم آجیل شور در مهمانی بود، شما آجیل خام را انتخاب کنید. اگر هم میوه تازه و هم میوه خشک پیش رو داشتید، میوه های تازه را بردارید که در حجم مساوی، کالری کمتری نسبت به میوه های خشک دارند. چای و قهوه بدون شکر هم همواره نسبت به قهوه های فوری سرشار از شکر، ارجح اند. شکلات های تلخ هم گرینه های کم کالری تر و به مراتب مغذی تری نسبت به سایر شکلات ها هستند.

3- خودتان را مشغول حرف زدن کنید. دید و بازدید عید، برای خبردار شدن از حال و روز دوستان و اطرافیان است. پس به جای تماشای تلویزیون و خوردن هر خوراکی ای که جلوی شما می گذارند، وقتتان را صرف حرف زدن و خوش گذراندن کنید. خود حرف زدن بین خوردن خوراکی ها، باعث کاهش اشتها می شود.

4- خوراکی های پیش رویتان را محدود کنید. حتی اگر میزبان برای شما ظرف هایی پر از خوارکی های رنگارنگ گذاشت، خودتان براساس رژیم غذایی تان، بخشی از این خوراکی ها را نگه دارید و از صاحبخانه بخواهید نکه مابقی را از روی میز پذیرایی بردارد.

5- قبل از رفتن به مهمانی و تا رسیدن به مقصد، آدامس بجوید. این استراتژی کمکی برای کاهش هوس و اشتهای شما خواهد بود.

6- ابتدای مهمانی از میزبان خود، یک لیوان آب بخواهید. نوشیدن آب بین روز، علاوه بر پیشگیری از کم آب شدن بدن باعث کاهش اشتها هم می شود. مصرف چای یا میوه های آبدار و کم کالری مانند خیار در ابتدای مهمانی هم می تواند باعث کنترل اشتها شود.

7 پیاده روی کنید. اگر برایتان امکان داشت و مسیر خانه تا مهمانی، کمتر از 1 ساعت (پیاده) بود، پیاده به مهمانی بروید و برگردید.

8- تعارف نکنید. از میزبان بخواهید تا خوراکی های ممنوعه در رژیم و پرکالری مانند شیرینی خامه ای را به شما تعارف نکند.

9- شام و ناهار نمانید. اگر می خواهید تا پایان تعطیلات نوروزی دچار چند کیلو افزایش وزن نشوید، شام و ناهار را در خانه خودتان بمانید و براساس رژیم غذایی مورد نظرتان غذا بخورید. بهتر است زمان رفتن به مهمانی را بین 10 تا 12 صبج، 5 تا 7 عصر یا 9 تا 11 شب که زمان خوردن میان وعده هاست، اختصاص دهید.

10- پرخوری شبانه نکنید. اگر مجبورید بین ساعت 9 تا 11 شب به مهمانی بروید، تنها به خوردن یکی- دو میوه و تنها یک فنجان چای کوچک در این ساعات بسنده کنید تا خواب راحتی داشته باشید. اگر با میزبان تعارف ندارید، بهتر است در این ساعت ها، درخواست یک فنجان شیر گرم به جای چای را از او داشته باشید. شیر با افزایش ترشح سروتونین باعث ایجاد آرامش و بهبود خواب شبانه تان خواهدشد.

اگر مهمانتان رژیم لاغری دارد...

اگر میزبان افرادی هستید که رژیم لاغری دارند، این نکات را رعایت کنید:

1- بیش از اندازه به آنها اصرار و آنها را به خوردن خوراکی های پرکالری مجبور نکنید.

2- برای آنها میوه های تازه به جای میوه های خشک بیاورید.

3- قند و شکلات های شیرین را از روی میز بردارید و شکلات تلخ، توت، خرما و کشمش را جایگزین آنها کنید.

4- اگر برایتان ممکن بود، برای آنها سالاد تهیه میوه کنید و به جی آجیل با ظرف رنگارنگی از سالاد میوه از مهمانتان پذیرایی کنید.

5- برای اینکه مهمان شما در تعارف و خجالت رژیم لاغری خود قرار نگیرد و بتوانید خوراکی های مختلفی جلوی او بگذارید و هوس به خوردن را هم در او تحریک نکنید، از ظرف های کوچک تر برای سرو خوراکی هایی مانند آجیل استفاده کنید.

6- برای اینکه حجم کمتری از خوراکی های پرکالری مانند آجیل را جلوی مهمان رژیمی خود بگذارید، از مغزهای پوست دار مانند بادام کاغذی یا بادام هندی باپوست استفاده کنید. هرگز آجیل پوست کنده و شور جلوی این مهمان ها نگذارید تا سد لاغری و رسیدن به سلامت آنها نشوید.


ویدیو مرتبط :
دید و بازدید عید نوروز

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

عید دیدنی یا دید و بازدید نوروزی



 

 

دید و بازدید نوروزی، یا عیددیدنی


یکی دیگر از آیین های نوروزی ، دید و بازدید، یا "عید دیدنی" است. رسم است که روز نوروز، نخست به دیدن بزرگان فامیل، طایفه و شخصیت های علمی و اجتماعی می روند. در بسیاری از این عید دیدنی ها، همه اعضای خانواده شرکت دارند. کتاب های تاریخی و ادبی، تنها از عید دیدنی های رسمی دربارها و امیران و رئیسان خبر می دهند. « دیدن»های نوروزی از روزهای نخست فروردین - که تعطیل رسمی است- آغاز شده و گاه تا سیزده فروردین (و می گویند تا آخر فروردین) بین خویشاوندان و دوستان و آشنایان دور و نزدیک، تا پاسی از شب، به ویژه برای کسانی که نمی توانند کار روزانه را تعطیل کنند، ادامه دارد.
تا زمانی که "مسافرتهای نوروزی" رسم نشده بود، در شهرها و محله هایی که آشنایی های شغلی و همسایگی و "روابط چهره به چهره" جایی داشت، دید و بازدید های نوروزی، وظیفه ای کم و بیش الزامی به شمار می رفت؛ در حالی که چه بسا آشنایانی هستند که فقط سالی یک بار، آنهم در دید و بازدیدهای نوروزی، به خانه یکدیگر می روند.
گسترش شهرها، ازدیاد جمعیت، پراکندگی خانواده های سنتی، محدودیت های شغلی و نیز فرهنگ آپارتمان نشینی، از عواملی است که دید و بازدیدهای نوروزی را کاهش داده و بر اثر این دشواری ها و محدودیت های زمانی، بسیاری از خانواده هایی هم که به مسافرت نمی روند، برای دید و بازدیدهای نوروزی، از پیش زمانی را معین می کنند.

 

دید و بازدید نوروزی، یا عید دیدنی

 

کتاب « تذکره صفویه کرمان » که گزارشی از رویدادهای سال های 1063 تا 1104 است، "شرح وقایع" هر سال را، که با محاسبه ی ماه و سال بر اساس تقویم قمری است، از برگزاری جشنها، رسمها و آیین های نوروزی در دستگاه حکومتی آغاز می کند؛ از جمله: حاکم و وزیر و آصف حمیده سیر، در نوروز آن سال (1080قمری) که مصادف با 15 شوال بود، در باغ نظر به عیش و خرمی گذرانده، علما و صلحا و شعرا را به صلات گرانمایه خرسند گردانید (...) و دستار خواهان گسترده، اقسام طعام نزد خاص و عام کشید. روز دیگر به دیدن اعزه ولایت رفته، دو سه روز هم چنین دیدن مردم می نمودند، و بعد از آن هر روزه به ازاء ضیافت نوروزی، هنگامه تیراندازی گرم بود. تماشای "جنگ گاو و قوچ " نیز در این دوره از آیین های نوروزی بود: روز نوروز سال 1101 که در 7 جمادی الثانی واقع بود، طرف عصر، وزیر به اتفاق (...) در صحرای مؤیدی (در قسمت شمال شهر فعلی کرمان) جنگ گاو و قوچ طرح انداخته، بعد از آن اسب دوانی کرده، از حضور دوستان جنانی ، خرم و به مقتضای وقت کامرانی می نمودند.
نوروز اول

در دید و بازدیدهای نوروزی رسم است که نخست به خانه ی کسانی بروند که نوروزاول درگذشت عضوی از آن خانواده است. خانواده های سوگوار افزون به سومین، هفتمین و چهلمین روز، که بیشتر در مسجد برگزار می شود، نخستین نوروز که ممکن است بیش از یازده ماه از مرگ متوفی بگذرد، در خانه می نشینند. و در این روز است که خانواده های خویشاوند لباس سیاه را از تن سوگواران در می آورند. جلسه های "نوروز اول" که جنبه ی نمادین دارد، در عین حال از فضای دید و بازدیدهای نوروزی برخوردار است و دیدار کنندگان، در نوروزاول، به خانواده ی سوگوار تسلیت نمی گویند.بلکه برای آنان "آرزوی شادمانی" می کنند. رسم نوروز اول بیشتر در شهرهایی برگزار می شود که آخرین روز اسفند را به عنوان یاد بود درگذشتگان سال سوگواری کنند. هدیه نوروزی، یا عیدیهدیه و عیدی دادن به مناسبت نوروز رسمی کهن است، کتابهای تاریخی از پیشکش ها و بخشش های نوروزی - پیش از اسلام و بعد از اسلام - خبر می دهند، از رعیت به پادشاهان حکمرانان، از پادشاهان وحکمرانان به وزیران، دبیران، کارگزاران و شاعران، از بزرگتران خاندان به کوچکتران، به ویژه کودکان.
رسم هدیه دادن نوروزی را، ابوریحان بیرونی از گفته آذرباد، موبد بغداد چنین آورده: نیشکر در ایران، روز نوروز یافته شده، پیش از آن کسی آن را نمی شناخت.

 

دید و بازدید نوروزی، یا عیددیدنی

 

جمشید روزی نی ای دید که از آن صمغی به بیرون تراوش کرده، چون دید شیرین است، امر کرد این نی را بیرون آوردند واز آن شکر ساختند. و مردم از راه تبریک به یکدیگر شکر هدیه کردند و در مهرگان(در شمار روزهای کهن ایران، هریک از سی روز ماه را نامی است که نام دوازده ماه سال نیز در میان آنهاهست. پیشینیان درهر ماه که نام روز و نام ماه یکی بود، آن را جشن می گرفتند.از این جشنهای دوازده گانه، تا آنجا که سندها و کتابهای تاریخی گواه است، در دوره های پس از اسلام، تنها جشن مهرگان است که رسمی و شکوهمند برگزار می گردید. افزون بر یکی بودن نام - روز مهر از ماه مهر- مناسبت های دیگری را نیز برای برگزاری این جشن بر می شمردند، که معروفترین آن، قیام کاوه ی آهنگر و پیروزی بر ضحاک و به پادشاهی نشستن فریدون است. دقیقی، فردوسی و اسدی توسی از آن چنین یاد کرده اند:
دقیقی:
مهرگان آمد جشن ملک افریدونا آن کجا گاو به پرورش بر مایونا
(برمایون نام گاوی است که فریدون با شیرش پرورش یافت.) نیز تکرار کردند، هدیه دادن رسم شد.
پیشکشی رعیت (تاجر، صنعتگر، کشاورز) و حاکمان ولایت، به پادشاهان و خلفا، در واقع بخشی از باج و خراج و مالیات سالانه بود که - گفته یا نگفته - به آن متعهد بودند و "خزانه" کشور از آن آبادان بود. ابوریحان بیرونی می نویسد: پادشاهان ساسانی آنچه را که پنج روز عید (به ترتیب: اعیان، دهقانان، سپاهیان، خاصان و خادمان) هدیه آورده بودند، روز ششم امر به احضار می کرد و هر چه قابل خزانه بود نگه می داشت و آنچه می خواست به اهل انس و اشخاص که سزاوار خلوتند، می بخشید.
کمپر، سیاح دوره صفوی، از هدیه های حاکمان و ثروتمندان محلی، که برای شاه سلیمان می آوردند، به عنوان "سومین رقم بودجه دربار" یاد می کند. تاورنیه هدیه ی یکی از حاکمان را به پادشاه "دره هزار اشرفی" ذکر کرده، و شاردن هدیه های اهدایی به پادشاه را حدود 2 میلیون فرانک تخمین می زند. "درو ویل" می نویسد: از هدیه های نوروزی علاوه بر طلا، جواهر و سکه های زر، عبارت از اسب های اصیل، جنگ افزار، پارچه های گران بها و شال های کشمیر و پوست های ممتاز و قند و قهوه و چای و مربا است.

 

دید و بازدید نوروزی، یا عید دیدنی

 

در کتابهای تاریخی و ادبی، بیش از همه از هدیه ی پادشاهان به شاعران سخن رفته؛ هدیه ای که بنا بر رسم، برای سرودن قصیده ها و مدیحه های نوروزی داده می شد، هدیه به شاعران در جشن نوروز که انگیزه و وسیله ای برای سرودن شعر و مدیحه بوده، در واقع نوعی حقوق ماهانه و سالانه شاعر به شمار می رفت. از جمله بیهقی می نویسد: روز پنج شنبه هجدهم ماه جمادی الاخر امیر(سلطان مسعود) به جشن نوروز بنشست و هدیه ها بسیار آورده بودند و تکلیف بسیار رفت و شعر شنود از شاعران که شادکام بود، در این روزگار زمستان و فارغ دل و فترتی نیفتاد و خلعت فرمود، و مطربان را نیز فرمود، و مسعودی شاعر را شفاعت کردند، سیصد دینار فرمود.
این بخشش ها گاه به اندازه ای بود که می توانست شاعری را توانگر سازد: گویند روز نوروزی، جهت خالدبن برمک وزیر، کاسه ها از زر و نقره هدیه آورده بودند. یکی از شاعران عرب در این باره شعری سروده و به این موضوع اشاره کرد. خالد هر چه در آن مجلس اوانی زر و نقره بود به آن شاعر بخشید. چون اعتبار کردند، مالی عظیم بود و شاعر از آن توانگر شد.
رسم و ضابطه پیشکش های سنگین بها به پادشاهان و حاکمان تا دوره ی مشروطیت رایج بود. برقراری مالیات ها و الزام به پرداخت های منظم و حساب شده آن، پیشکش های باج و خراج گونه را به مقدار زیادی از اعتبار انداخت. ولی دادن عیدی و هدیه به ویژه از طرف مقام بالاتر (منزلتی، اقتصادی و سنتی) از رسم ها و آیین های دیرین فرهنگ ماست. امروز رسم عیدی دادن به جوانان و کودکان در خانواده، به افرادی کم درآمد و خدمتگزاران در محیط کار، به رفتگر، به نامه رسان و... در عین حال نوعی جبران زحمت و انتظار خدمت است. عیدی های امروز بیشتر به صورت نقد واسکناس نو است. بانک ها پیش بینی تهیه "اسکناس نو" کرده، و در اختیار مشتریان می گذارند. در جامعه کشاورزی روستایی و عشایری، در گذشته ای نه چندان دور، پیشکش های نوروزی ، فرآورده های محلی بود و بخشش ها، کالا و فرآورده غیر محلی.
هدیه دادن ها به مناسبت هایی چون عید، موفقیت، مسافرت، تولد، ازدواج، مرگ(در برخی شهرها، به ویژه جامعه ی عشیره ای رسم است که برای خانواده متوفی غذا، گوسفند، برنج و... می برند) و... به ویژه در خانواده های سنتی، دارای اهمیت و مفهومی در خور توجه است (که خود پژوهش و گفتاری جداگانه می طلبد). هر چند که چند سالی است واژه فرانسوی "کادو" برای هدیه هایی چون ره آورد (سوغات)، چشم روشنی، مبارک باد و... به کار می رود، ولی اهمیت، کیفیت و کمیت هر یک متمایز است. البته این باور وجود دارد که گرفتن عیدی از دست کسان مورد احترام (از نظر سنی، منزلتی، خویشاوندی، علمی، نسبی و...) تبرک، دارای شگون و "دست لاف" است.