سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

درمان تومورهای سطحی مثانه



شیمی درمانی, سرطان مثانه, مجرای ادراری

انتخاب درمان مناسب برای سرطان مثانه به مرحله و درجه سرطان بستگی دارد.
-  در حدود ۷۰% از افرادی که با سرطان مثانه مراجعه می کنند ، تنها لایه سطحی مثانه آنها درگیر است و درگیری عضلات مثانه در آنها مشاهده نمی شود. درمان اولیه که برای آنها انجام می شود برداشتن تومور از طریق سیستوسکوپ (TURBT) و تراشیدن مثانه می باشد؛ معمولاً بعد از این کار از یک درمان تکمیلی به منظور جلوگیری از عود استفاده می کنند.

 

- در حدود ۲۵-۲۰ % از افراد فوق تومورشان بعد از مدتی به نوع تهاجمی تبدیل می شود.


-  ۳۰% باقیمانده از ابتدا ، با درگیری ماهیچه های مثانه مراجعه می کنند ؛ در این حالت جراحی آنها به صورت برداشت کامل مثانه (سیستکتومی-  (Cystectomy و بافت های اطراف است.

 

اولین قدم در درمان مثانه :
رایج ترین درمان اولیه در سرطان مثانه -غیر تهاجمی به ماهیچه های مثانه-  جراحی است . هدف برداشتن نواحی غیرطبیعی و درگیر میباشد ، این کار از طریق مجرای ادراری انجام می شود .

 

برداشت تومور مثانه از طریق مجرای ادراری :
این نوع برداشت تومور به این صورت است که پزشک از طریق یک سیستوسکوپ (Cystoscope) داخل مثانه را می بیند و نواحی که به نظر درگیر هستند را برمی دارد(آن ناحیه را می تراشد). سیستوسکوپ یک لوله باریک و بلند است که دارای چراغ و دوربین است.


در بیشتر موارد این کار در اتاق عمل در حالی که بیمار بیهوش است انجام می شود. بعد از این کار بیمار می تواند مرخص شود ، بعضی اوقات بیمار باید تا چند روز بعد از جراحی سوند ادراری داشته باشد.


گاهی در بیمارانی که تومورهای مهاجم تری دارند ، بعد از چند هفته از جراحی اولیه دوباره TURBT انجام می دهند تا مطمئن شوند توموری حین جراحی اولیه باقی نمانده است ، اگرهم ناحیه درگیر جدیدی مشاهده شود آن را بر می دارند. اگر هیچ مشکلی حین درمان دوم مشاهده نشود ، درمان تکمیلی را شروع می کنند.

 

درمان تکمیلی سرطان مثانه :
در ۵۰%  بیمارانی که کل تومورشان را با استفاده از روش TURBT برداشته اند بعد از حدود ۱۲ ماه عود مشاهده شده است. به دلیل همین احتمال  زیادعود ، معمولاً یک درمان تکمیلی هم پیشنهاد می شود. نوع درمان تکمیلی پیشنهادی ، به خطر عود بیماری بستگی دارد :

 

- گروهی که احتمال عودبیماری آنها کمتر است(Low Risk):

برای این گروه یک جلسه شیمی درمانی داخل مثانه ای در حین اولین جراحی تومور از راه مثانه تجویز می شود.

 

این کار معمولاً با استفاده از یک سوند (لوله انعطاف پذیری که از طریق مجرای ادراری عبور داده می شود) انجام می شود. این کار باعث  می شود تا درمان مستقیماً روی باقی مانده سلول های تومورال انجام شود، این دارو سلول های سرطانی را تخریب می کند و مانع از پدیدار شدن مجدد آنها و تشکیل  تومورهای جدید می شود.


-  گروهی که احتمال بازگشت بیماری آنها متوسط است :

برای این افراد ، یا ۶ هفته شیمی درمانی داخل مثانه ای (معمولاً با داروی میتومایسین ) یا ایمنی درمانی داخل مثانه ای ) با ب ث ژ  (BCGتجویز می شود.


-  گروهی که احتمال بازگشت بیماری آنها بیشتر است :

برای این گروه ابتدا درمان با ۶-۲ هفته ایمنی درمانی داخل مثانه ای (BCG) انجام می شود ، سپس درمان های کمکی هم می گیرند تا نتیجه کامل شود.
هر چند اگر بیماری گسترده باشد(سرطان مهاجم به لایهء عضلانی) بهتر است کل مثانه را با جراحی بردارند.

 

شیمی درمانی, سرطان مثانه, مجرای ادراری

 

شیمی درمانی داخل مثانه ای :
شیمی درمانی به استفاده از داروهایی که مانع رشد یا کاهش رشد سلول های سرطانی می شوند، اطلاق می شود. رایج ترین دارویی که برای شیمی درمانی داخل مثانه استفاده می شود “میتومایسین – (Mitomycin)” است. این کار به یکی از دو صورت زیر انجام می شود :


• بلافاصله بعد از جراحی (TURBT) ، میتومایسین را وارد مثانه کرده ، دارو حدود ۶۰-۳۰ دقیقه در مثانه بماند و سپس با سوند آن را تخلیه کرد.


میتومایسین هر هفته به مدت ۶ هفته پی در پی داده شود. این نوع درمان به این صورت است که با سوند درون مثانه را از میتومایسین پر می کنند ، این محلول حدود ۲-۱ ساعت در مثانه باقی می ماند سپس بیمار با ادرار کردن آن را تخلیه می کند. ممکن است بعد از آن بیمار تا یک سال ،هر ماه این درمان را بگیرد.

 

عوارض جانبی :
میتومایسین معمولاً به صورت موقت باعث تحریک مثانه (در نتیجه، نیاز فوری فرد به ادرار و درد هنگام ادرار) می شود. همچنین میتومایسین می تواند باعث ایجاد کهیر یا زخم هایی روی کف دست ها، پاها و نواحی تناسلی شود؛ در صورت بروز این زخم ها، باید درمان با میتومایسین قطع شده و دیگر از آن برای درمان استفاده نشود ؛ در این حالت می توان آن را با  (BCG)یا داروی شیمی درمانی دیگری جایگزین کرد. میتومایسین به ندرت باعث جمع شدگی و در نتیجه کاهش حجم مثانه می شود.

BCG ایمنی درمانی (داخل مثانه ای):
باسیل کالمت گرین (Bacillus Calmette- Guerin-BCG) یک باکتری زنده مربوط به سل گاوی است. استفاده از BCG یک درمان رایج برای سرطان مثانه (از نوع غیر تهاجمی به عضلات مثانه ) است و معمولاً برای سرطان هایی است که احتمال بدخیمی شان در طول زمان زیاد است.  BCG،  با تحریک سیستم- ایمنی ، باعث تشدید و تقویت مبارزه با سلول های سرطانی مثانه می شود.


BCG،  مایع محلولی است که با استفاده از یک سوند وارد مثانه می شود ، این محلول باید ۲ساعت در مثانه بماند و سپس بیمار از راه ادرار آن را تخلیه کند. این درمان به مدت ۶ هفته و هفته ای یک بار باید انجام شود ، اولین جلسه درمانی ۳-۲ هفته بعد از آخرین جراحی انجام می شود. ممکن است برای افزایش تأثیر درمان ، از درمان های کمکی هم استفاده شود.

 

فایده استفاده از BCG در مثانه :
استفاده از BCG داخل مثانه همراه با جراحی تراش داخل مثانه(TURBT) - تأثیر گذار ترین درمان برای سرطان مثانه در مراحل اولیه و سطحی  می باشد. دیده شده که استفاده از BCG باعث تأخیر (نه لزومآً جلوگیری از) رشد تومور به مراحل پیشرفته تر ، کاهش احتمال برداشت کامل مثانه و افزایش شانس زندگی است.

 

عوارض جانبی BCG :
بیشتر افرادی که با BCG درمان می شوند با عوارضی رو به رو می گردند  که شایع ترین  آنها عبارتنداز: نیاز فوری بیمار به ادرار کردن، درد حین ادرار ، تب ، خون در ادرار و بدن درد . این علائم معمولاً از ۴-۲ ساعت بعد از درمان شروع می شوند و تا ۴۸ساعت بعد بهبود پیدا می کند.


اگر فردی تا ۴۸ساعت بعد از درمان دچار تب بالای C°۳۸ و تعریق شدید در شب شد، باید کادر درمانی خود را در جریان بگذارد. شاید اینها علامت نادر ولی خیلی جدی عفونت کل بدن باشند.

 

شیمی درمانی, سرطان مثانه, مجرای ادراری

 

آزمایش هایی که بعد از درمان سرطان مثانه انجام می شوند :
این تست ها حدود ۳ماه بعد از درمان داخل مثانه ای  به منظور اطمینان از عدم  عود دوباره تومور انجام می شود. اگر هیچ علامتی مبنی بر عود مشاهده نشود ، درمان کمکی با BCG شروع می شود.


اگر علائمی دال بر عود سرطان دیده شد، نواحی غیر عادی نمونه برداری و با روش TURBT برداشته می شوند. درمان های بعد از TURBT به مرحله تومور هنگام عود و مدت زمانی که از اولین درمان با BCG گذشته است بستگی دارد. در این حالت دو گزینه برای درمان وجود دارد : تکرار ۶جلسه / هر هفته ۱ جلسه BCG داخل مثانه یا برداشتن کامل مثانه (سیستکتومی – Cystectomy ) .

 

درمان کمکی با BCG:
این درمان کمکی معمولاً برای بیمارانی که احتمال بالای عود دارند استفاده می شود. فایده این کار این است که بازگشت بیماری را به تأخیر می اندازد.
هرچند درمورد مدت مطلوب طول دوره درمانی بحث وجود دارد ، ولی  اکثرمتخصصان عقیده دارند این درمان باید حداقل یکسال ادامه یابد.


درمان با BCG باید به مدت سه هفته/ هر هفته یک جلسه بعد از سه ، شش و دوازده ماه از اولین درمان BCG انجام شود. در بعضی افراد درمان کمکی باید مدت بیشتری انجام بگیرد( بعد از ۱۸، ۲۴، ۳۰ ، ۳۶ ماه )

 

میزان بقا بعد از درمان سرطان مثانه :
حتی در بیمارانی که درمان آنها به خوبی صورت گرفته است ، سرطان مثانه می تواند دوباره عود کند. عود سرطان می تواند در هر قسمت سیستم ادراری مثل کلیه ها ، حالب ، مثانه و مجاری ادراری دیده شود.
پیگیری (چک آپ ) و مراجعه منظم به پزشک بعد از درمان  در تشخیص سریع عود از اهمیت  بسزای  برخوردار است .

 

سیستوسکوپی و آزمایش ادرار :
در سه ماهه اول بعد از اتمام درمان، بیمار باید مرتب آزمایش ادرار(سیتولوژی ادرار ) انجام دهد و سیستوسکوپی شود ، اگر علامت عود مشاهده نشد این تست ها برای چهار سال هر سه تا شش ماه انجام می شود، اگر باز هم عودی مشاهده نشد فاصله آزمایش ها به یک سال می رسد.


اگر عود دیده شود ، قدم بعدی به فاکتور های زیادی بستگی دارد ؛ مثل : سن فرد ، بیماری هایی که  فرد دچار است، مرحله و درجه تومور هنگام عود ، مدت زمانی که از آخرین جلسه درمانی گذشته است.
برای درمان دو گزینه وجود دارد : شروع مجدد درمان با BCG داخل مثانه ای ؛ یا جراحی و برداشتن کامل مثانه.

 

تست های تصویر برداری :
قسمت فوقانی سیستم ادراری (مثل :  لگنچه ء کلیه ها و حالب ها) با همان سلول هایی پوشیده شده اند که جدار داخلی  مثانه پوشیده شده است. تومورهایی که در مثانه به وجود آمده اند می توانند در سیستم ادراری فوقانی هم به وجود بیایند.

 

درنتیجه ، پیشنهاد می شود که بیمار بعد از اولین جلسه درمان یک سی تی اسکن (CT-Scan) بگیرد. این نوع تست هر یک تا دو سال برای تمام بیماران – به جز گروهی که احتمال عود پایینی دارند – بهتر است انجام شود.
منبع:pezeshkan.org


ویدیو مرتبط :
درمان ضعف مثانه

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

التهاب مثانه (سیستیت) چیست؟/ علل، علائم و درمان بیماری التهاب مثانه



التهاب مثانه, درمان التهاب مثانه,مثانه

التهاب مثانه را سیستیت (Cystitis) گویند

 

التهاب مثانه یا سیستیت

التهاب مثانه در خانم ها یک بیماری نسبتا شایعی است. بیماری التهاب مثانه معمولا از طریق عفونت ادراری به وجود می آید. نشانه های معمول التهاب مثانه، درد در موقع خروج ادرار، تکرر ادرار، درد در قسمت تحتانی شکم، خون در ادرار و تب بالا می باشد. همچنین ممکن است در بیماری التهاب مثانه ادرار تیره و بودار شود.

التهاب مثانه چیست؟

التهاب مثانه را سیستیت (Cystitis) گویند. گر چه اغلب التهاب مثانه را معادل عفونت مثانه تلقی می کنند ولی این حالت شامل وضعیت تحریک شده غیرعفونی مثانه به وسیله مواد محرک خصوصاً در خانمها نیز می شود. بیماری التهاب مثانه شایع بوده و همه سنین را در برمی گیرد.

 

علل بیماری التهاب مثانه

علت اصلی و شایع التهاب مثانه نوعی خاص از باکتری ها می باشد، ولی علل غیرباکتریایی هم دارد که عبارتند از:

• عفونت های غیرباکتریایی

• قرار گرفتن در معرض اشعه X (رادیوتراپی ناحیه لگن)‌

• روابط زناشویی بیش از حد

 

عوامل تشدید کننده التهاب مثانه

ο سابقه‌ حساسیت‌ یا آلرژی‌ به‌ داروها، غذاها، یا سایر مواد؛ تب‌ یونجه‌ یا آسم‌ از عوامل تشدید کننده بیماری التهاب مثانه است.

ο آرتریت‌ روماتویید یک‌ نوع‌ شایع‌ التهاب‌ مفاصل‌ نیز از عوامل موثر در تشدید التهاب مثانه است.

ο سابقه‌ درآوردن‌ رحم‌ نیز بیماری التهاب مثانه را تشدید می کند.

 

چه کسانی به التهاب مثانه مبتلا می شوند؟

زنان 8 برابر بیشتر از مردان مستعد ابتلا به بیماری التهاب مثانه هستند، به این دلیل که پیشابراه در زنان لوله ای از مثانه که از طریق آن ادرار خارج می شود کوتاهتر بوده و نزدیکتر به مقعد باز می شود. 15% از زنان هر سال به بیماری التهاب مثانه مبتلا می شوند و تقریبا نیمی از آنان، حداقل یک بار ابتلا به سیستیت را در طول زندگیشان دارند.

سایر فاکتورهای خطر برای التهاب مثانه عبارتند از: داشتن دیابت، باردار بودن و فعال بودن از لحاظ جنسی.

 

علائم التهاب مثانه

التهاب مثانه,بیماری التهاب مثانه, درمان التهاب مثانه

در التهاب مثانه برخی از علائم غیراختصاصی هستند مانند سردرد و دردهای عضلانی

 

¤ تکرر ادرار

¤ تعجیل در ادرار کردن به محض احساس دفع

¤ سوزش و درد حین ادرار کردن

¤ ادرار بودار

¤ خون در ادرار

¤ در التهاب مثانه بعضی از بیماران علائم غیراختصاصی دیگری مثل سردرد، دردهای عضلانی اسکلتی و علائم گوارشی را نیز، از خود نشان می دهند.

 

عواقب‌ مورد انتظار در درمان التهاب مثانه

برای درمان التهاب مثانه روش‌هایی‌ موجود هستند که‌ به‌ کمک‌ آنها ممکن‌ است‌ بتوان‌ علایم‌ بیماری التهاب مثانه را کنترل‌ کرد یا به‌ حداقل‌ رساند، اما این‌ روش‌های‌ درمانی‌ بیماری‌ سیستیت را معالجه‌ نمی‌کنند. تحقیقات‌ پزشکی‌ در زمینه‌ تعیین‌ علت‌ بیماری التهاب مثانه، درمان‌های‌ سودمندتر و معالجه‌ آن‌ ادامه‌ دارند.

خانم‌هایی‌ که‌ دچار التهاب مثانه هستند ممکن‌ است‌ شعله‌ور شدن‌ و فروکش‌ کردن‌های‌ این‌ بیماری‌ را تجربه‌ کنند؛ ممکن است در بیماران‌ مبتلا به التهاب مثانه درمان‌های‌ مختلف‌ مؤثر واقع‌ می‌شود. حتی‌ در یک‌ خانم‌ هم‌، یک‌ نوع‌ درمان‌ ممکن‌ است‌ اثر کند ولی‌ بعد تأثیر خود را از دست‌ بدهد.

 

عوارض‌ احتمالی‌ التهاب مثانه

علایم‌ برطرف‌ نشده‌ای‌ که‌ می‌آیند و می‌روند و شدت‌ آنها ممکن‌ است‌ از خفیف‌ تا شدید متغیر باشد. 

 

تشخیص بیماری التهاب مثانه

در التهاب مثانه بهترین وسیله برای تشخیص پزشک، شرح حال کامل بیمار است، ولی استفاده از آزمایش کامل ادرار هم در تشخیص بیماری التهاب مثانه کمک کننده است. در صورت آلودگی میکروبی، آزمایشات کشت ادرار و بررسی حساسیت آنتی بیوتیک لازم است.

در صورتی که پزشک به مشکلات دیگر مشکوک باشد، بررسی های بیشتر تشخیصی انجام می شود که شامل عکس های رادیولوژی و یا بررسی های پیشرفته تر می باشد.

 

درمان التهاب مثانه (سیستیت) چییست؟

التهاب مثانه در زنان, علل التهاب مثانه,درمان التهاب مثانه با آنتی بیوتیک

درمان رایج التهاب مثانه مصرف یک دوره 3 روزه آنتی بیوتیک می باشد

 

شیوه های درمان التهاب مثانه شامل موارد زیر می باشد:

♦ آنتی بیوتیک ها. برای بیشتر زنان، درمان رایج التهاب مثانه مصرف یک دوره 3 روزه آنتی بیوتیک می باشد. علائم بیماری التهاب مثانه معمولا طی یک روز و یا بلافاصله بعد از شروع درمان بهبود می یابند. به طور متوسط، خوردن آنتی بیوتیک طول مدت علائم بیماری سیستیت را تا حدود یک روز کوتاه می کند.

 

در روش دیگر درمان بیماری التهاب مثانه، پزشک به فرد، تاخیر در تجویز آنتی بیوتیک را توصیه می کند. در این روش بهتر است که فرد چند روز قبل از گرفتن آنتی بیوتیک به منظور بهتر شدن علایم صبر کند، در صورتی که بعد از گذشت چند روز علایم التهاب مثانه بدتر شده و یا بهبودی حاصل نشود، مصرف آنتی بیوتیک ضروری می باشد.

 

♦ در بیماری التهاب مثانه معالجه نکردن ممکن است روش دیگری برای درمان باشد (در صورتی که فرد باردار نبوده و یا بیماری دیگری نداشته باشد). سیستم ایمنی فرد اغلب می تواند عفونت را رفع کند. بدون آنتی بیوتیک، التهاب مثانه یا سیستیت، به ویژه انواع خفیف، اغلب طی چند روز به خودی خود برطرف می شود. هرچند گاهی ممکن است در صورت مصرف نکردن آنتی بیوتیک علائم التهاب مثانه برای یک هفته ادامه یابند.

 

♦ یکی از روشهای سنتی در درمان التهاب مثانه نوشیدن آب به مقدار زیاد است.

در واقع شستشو دادن مثانه توصیه ای سنتی است. هرچند دلیلی برای مفید بودن این روش در درمان التهاب مثانه وجود ندارد. برخی از پزشکان گمان می کنند این روش مفید نبوده و نوشیدن زیاد ممکن است باعث ادرار دردناک بیشتر شود. از این رو، دادن اطمینان درمورد این که آیا به مقدار زیاد آب بنوشید یا به طور عادی، دشوار می باشد.

 

مسکن ها مانند استامینوفن و بروفن، این داروها درد و ناراحتی بیماری التهاب مثانه را تسکین داده و همچنین باعث پایین آمدن تب می شوند.

دلیل محکمی وجود ندارد که نوشیدن آبمیوه های گیاهی و مصرف محصولاتی که ادرار را قلیایی می کنند (از قبیل سیترات پتاسیم و یا بیکربنات) علایم التهاب مثانه یا سیستیت را بهبود می بخشند. اما به هرحال این دسته از محصولات گاهی برای معالجه بیماری التهاب مثانه عرضه می شوند.

 

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

التهاب مثانه,التهاب مثانه چیست, سیستیت

 اگر پس‌ از درمان‌ التهاب مثانه علائم‌ بیماری مجدداً بازگردند باید به پزشک مراجعه کنید

 

1. اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ التهاب مثانه یا سیستیت‌ بینابینی‌ را دارید.

2.  اگر هنگام‌ درمان‌ التهاب مثانه، درد غیرقابل‌ تحمل‌ رخ‌ دهد.

3. اگر در بیماری التهاب مثانه دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

4.  اگر پس‌ از درمان‌ التهاب مثانه علائم‌ بیماری مجدداً بازگردند.

 

پیشگیری از بیماری التهاب مثانه

بیماری التهاب مثانه,عوارض التهاب مثانه,علل التهاب مثانه

یکی از راههای پیشگیری از بیماری التهاب مثانه مصرف زیاد مایعات است

 

از راههای پیشگیری از بیماری التهاب مثانه افزایش مصرف مایعات، حداقل روزی یک و نیم لیتر آب ( ۶ لیوان ) می باشد.

در بعضی از بیماران مبتلا به التهاب مثانه مصرف بعضی از غذاها منجر به ایجاد علائم بیماری  سیستیت می شود مانند گوجه فرنگی،‌ شکلات، کافئین و الکل ... که البته از نظر علمی کاملاً اثبات نشده است.

استعمال دخانیات در بعضی از بیماران مبتلا به التهاب مثانه باعث تشدید علائم بیماری می شود.

در پیشگیری از بروز بیماری التهاب مثانه، ورزش و آموزش نگهداری ادرار ( تمرین مثانه ) از جمله کارهایی هستند که می توانند کمک کننده باشند.

 

گردآوری:بخش سلامت صبح بخیر

منابع:

irna.ir

myhealth.ir