جِینی یاد می‌گیرد که چطور استرسش را درمان کند!

جنی، بیماریست که درباره فرایند درمان استرس خود در برنامه دکتر آز با استفاده از روش دکتر اشتاین باوم صحبت کرده ، این متن را با کمی تغییر برای شما آماده کرده ایم .

این چند وقت خیلی سرم شلوغ بوده و استرس داشتم اما این مسائل این فرصت را به من داد که از چیزهایی که از دکتر اشتاین باوم یاد می‌گیرم استفاده کنم. من بلافاصله از تمرینات تنفسی که دکتر در برنامه به من یاد داد استفاده کردم و از این که چه قدر آسان و تاثیرگذار بود شگفت‌زده شدم. به شما هم پیشنهاد می‌کنم که اگر نیاز دارید انجام دهید. من خیلی در کنار گذاشتن چیزهای که نمی‌توانم تغییر دهم خوب نیستم اما مصمم هستم که این کار را انجام دهم. من و دکتر دوباره با هم راجع به بررسی مسائل و روی کاغذ آوردن چیزهایی که نمی‌توانم عوض کنم صحبت کردیم. این یک عادت بد است و من باید یاد بگیرم که آن را تغییر دهم.

من همچنین در حال نوشتن اتفاقات روزانه‌ام هستم که خیلی خوب است. همه چیز را در آن می‌نویسم: خوب، بد و زشت. به جای یادداشت‌هایی روی آینه دستشویی از کارهایی که باید انجام بدهم، جملاتی الهام‌بخش و کلماتی قصار چسبانده‌ام. من خیلی حرف‌های انگیزاننده را دوست دارم؛ دیدنشان خیلی خوب است. شاید به نظر کمی احمقانه بیاید؛ اما اگر این کار را انجام دهید متوجه می‌شوید که منظورم چیست! باعث لبخند زدن شما خواهند شد و به یادتان می‌آورند که چه چیزهایی اهمیت دارند.

مثلا اگر دوستم پیش من بیاید تا در مورد چیزهایی که نگرانش می‌کنند صحبت کند، به او خواهم گفت که آرام باشد و نفس بکشد چون همه چیز خوب خواهد شد. اگر واقعا بتوانم این را به او بگویم، پس خودم هم می‌توانم این کار را بکنم. من می‌توانم همه چیزهایی که دکترم به من یاد می‌دهد را انجام دهم و زندگی راحت‌تر و بهتری داشته باشم. پسرهایم عالی هستند و شغل ثابتی هم دارم. ممکن است برنامه‌ام با اکثر افراد متفاوت باشد ولی این فرصت خوب را دارم که با بهترین افراد سروکار داشته باشم و تفاوتی در روز کسی ایجاد کنم.

من تا حد خیلی زیادی نوشیدن نوشابه‌ام را کم کرده‌ام، و تغییری هم در اشتهایم به وجود آمده است. من فکر می‌کردم در کنار گذاشتنش به مشکل برخواهم خورد، اما آسان‌تر از آن چیزی بود که فکر می‌کردم. اگر شما هم مثل من با این مشکل درگیر هستید به شما پیشنهاد می‌کنم نوشابه کمتری بنوشید. من همچنین دارم سعی می‌کنم که در خانه اِسنک (هله هوله) کمتری بخورم، البته در محل کارم خیلی در این زمینه موفق نبوده‌ام. من یک برنامه غذایی را شروع کرده‌ام، به همین دلیل منتظر هستم که شاهد تغییرات فیزیکی بیشتری هم باشم. من به تازگی 42 ساله شدم و یک هدف امسالم این است که به طور مرتب ورزش کنم. (امروز یک جوش دیدم، این واقعا برای سن من منصفانه نیست.)

من به جز ورزش کردن چند هدف دیگر هم دارم: اول، تمرین تنفس انجام دهم! هم چنین در نظر دارم که یک استراحت به خودم بدهم، کاملا برنامه غذایی‌ام را در خانه و در سر کار تغییر دهم، نگران این نباشم که دیگران از من ناراحت هستند، تمام شب را بخوابم، به اندازه نصف ماراتون بدوم، یک کتاب بنویسم، به یاد گرفتن گلف ادامه دهم، و یک هدف سرگرم‌کننده هم اینکه به یک سفر دریایی بروم.

تغییرات در روش زندگی حس استرس من و مشکلات جسمی مانند سردردها، خواب، دردهای شکمی و همچنین مشکلات وحشتناک دستشویی رفتنم را تغییر خواهد داد. من از صحبت کردن در این زمینه احساس خجالت می‌کردم، ولی از زمانی که با دکترم صحبت کردم، متوجه شدم که افراد بیشتری از آن چیزی که فکر می‌کردم این مشکلات را دارند. امیدوار هستم که حتی با صحبت کردن و به اشتراک گذاشتن مسائل دشوارتر، افراد دیگر هم با وضعیت من ارتباط برقرار کنند و چیزهای عالی‌ای را از تجربیات من یاد بگیرند و آن ها را در زندگیشان به کار بگیرند.
منبع:آی بانو

 

ویدیو مرتبط :
در خاطرم شد زنده یاد فاطمیون یاد شلمچه یاد فکه یادمجنون

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

درمان افسردگی و پوچی با یاد خدا !

یا یاد خدا دل‏‌ها آرامش می‏‌یابد

 

امروزه با توجه به مشکلات جوامع صنعتی و روزمرگی‌ها‌، انسان‌ها به صورت چشم‌گیری گرفتار احساس پوچی شده‌اند، که البته این بی‌هدفی و احساس پوچی کاملاً با آموزه‌های توحیدی بیگانه است.

در تفکر دینی با وجود خدای قادر مطلق و خیر خواه اعلی، خداوندی که هیچ یک از مخلوقاتش را بی‌هدف و پوچ خلق نکرده مباحثی مثل پوچی و از خود بیگانگی، بی معنا است. پس این نوع احساس، مربوط به تفکر غلط انسان است، نه خداوند متعال.

راه رهایی از این احساسات ویرانگر تنها و تنها متمسک شدن به آموزه‌های توحیدی است؛ اگر كسی به خداوند قادر حكیم، معتقد باشد و باور داشته باشد که او این جهان و از جمله انسان را هدف دار آفریده که این هدف یا رسیدن به خوشبختی جاویدان، یا رسیدن به بهشت، یا دستیابی به شناخت واقعی است و بداند كه خلقت جهان هستی و انسان، سرسری نیست، در این صورت، همه چیز در زندگی معنادار می‏‌شود، ولو اینکه سختی ‏‌ها و مشكلات و مصیبت ‏‌ها، باشد.

اگر این اعتقاد توحیدی عمیق و ریشه‌ دار باشد، سوالات اساسی انسان، مانند از كجا آمدن، به كجا رفتن (آغاز و انجام انسان) هم معنادار و هدفمند خواهند شد.

امّا درمان احساس پوچی در انسان‌هایی كه باور و اعتقاد به خدا دارند و اعمال عبادی و واجبات خود را انجام می‏‌دهند، در این است که به باور و اعتقاد خود توجه نموده و به تقویت و اصلاح آن بپردازند.

همچنان‌که خداوند متعال به این ایمان مضاعف، در قرآن تاکید فرموده است:
"یَا أیُّهَا الّذِینَ امَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ؛ ای كسانی كه ایمان آورده‏‌اید، ایمان بیاورید به خدا و پیامبرش".

مفاد این آیه بیان می‌کند که كسی شاید ظاهراً ایمان داشته باشد، امّا هنوز به ایمان واقعی و یا به مراتب بالای ایمان و یا ایمانی كه عمل صالح و شایسته را می‏‌طلبد، دست نیافته است. این آیه، توصیه و بلكه فرمان به ایمان واقعی و حقیقی می‌دهد.

در نتیجه یكی از عوامل مهم احساس پوچی و از خود بیگانگی، عدم شناخت واقعی مبدأ و معاد است. اگر انسان جهان را در چارچوب ماده محدود نماید و برای آن، هدف و غایت قائل نشود، احساس پوچی و از خود بیگانگی می‏‌كند؛ چون دنیای بدون خداوند مانند خانه بدون صاحب است لذاست که فضای پوچی و بی هویتی در آن، حاكم می‏‌ شود.

اگر انسان برای جهان، خالق و مدبری بشناسد و برای آن قائل به هدف باشد، دیگر احساس پوچی نمی‏‌كند، چون در اثر ایمان به خدا و معاد، جهان هدفمند بوده و انسان جایگاه خود را در آموزه‏‌های دینی درك می‏‌كند.

در انسان این باور تقویت می‏‌شود كه او به سوی كمال مطلق در حركت است کما اینکه قرآن می فرماید: "إنّا للَّهِ وَ إنّا إلَیْهِ رَاجِعُون؛ همه از خداییم و به سوی خدا باز می‏‌گردیم". [بقره، آیه 156]

بنابراین آیات قرآن و دین اسلام برای از بین بردن احساس پوچی و از خود بیگانگی، انسان‏‌ها را به خداشناسی و معاد باوری رهنمون و همه را به تفكر در نظام هستی دعوت نموده و برای جهان و انسان، هدف تعریف نموده است: "أوَلَمْ یَتَفَكَّرُوا فِی اَنْفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَوَاتَ وَالأرضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا إلاّ بِالحَقٍّ؛ آیا در پیش نفوس خود تفكر نكردند كه خدا آسمان‏‌ها و زمین و هر چه در بین آن‏ها است (از انواع بی شمار مخلوقات) همه را جز به حق و به وقت معین نیافریده است."[روم، آیه 8] و یا آیه "ربّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً؛ پروردگارا این دستگاه با عظمت (جهان) را بیهوده نیافریده‌‏ای".[آل عمران، آیه 191]

و از سوی دیگر، به انسان می‏‌گوید: كه تو را بیهوده و پوچ خلق نكرده‏‌ایم: "اَفَحَسِبْتُم انّمَا خَلَقْنَاكُم عَبَثاً؛ آیا گمان می‏‌كنید كه ما شما را بیهوده خلق كرده‌‏ایم؟!" [مومنون، آیه 115] و همچنین بازگشت انسان را به سوی حق بیان نموده است و به انسان تذكر می‏‌دهد كه فكر نكن كه بازگشتی نیست: "وَ اَنَّكُم اِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ؛ و گمان كردید كه به سوی ما باز نمی‏‌گردید!؟" [مومنون، آیه 115]

همچنین اسلام انسان را به تقویت باورهای دینی سفارش نموده و یاد خدا را عامل آرامش روانی دانسته است: "ألَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبِ؛ با یاد خدا دل‏‌ها آرامش می‏‌یابد".[رعد، آیه 28]
در آموزه‏‌های دینی، انسان‏‌ها به خودشناسی دعوت شده و یكی از عوامل از خود بیگانگی "خود فراموشی" دانسته شده است. همچنین در برخی از آیات یكی از عوامل "خود فراموشی" غفلت از یاد خدا ذكر شده است: "نَسُوا اللَّهَ فَأنْسَاهُم أنْفُسهُم؛ خدا را فراموش كردند، خدا هم نفوس آنان را از یادشان برد".[حشر، آیه 19] 

یكی از برترین عامل رفع بیماری افسردگی و نیز دفع اضطراب ایمان به خداست

 
آیا می توان از این عوامل (ایمان، معنویت، دعا و نیایش و...) به عنوان راه کاری برای رهایی از افسردگی استفاده کرد؟

در واقع، همیشه و در همه جا پیروی از دستورهای دینی به سود انسان بوده است؛ زیرا این دستورها، منطبق بر سرشت آدمی است و انسان با پیروی از این دستورها، برنامه ای در پیش رو خواهد داشت که او را از سردرگمی و انحراف، نجات می دهد. انسان با پیروی از دین و معنویت، به کسی اتکا پیدا می کند که می داند همه چیز در دست اوست. از طرفی دعا در تمام ادیان و فرهنگ ها، وسیله ای برای رهایی از مشکلات، درمان بیماری ها و راهی برای رسیدن به آرزوها بوده است.

دعا، رو در رویی انسان با خالق است. در هنگامه دعا و نیایش، انسان، بدون هیچ مقاومتی، از خود برای خدا می گوید و می داند که آنچه می گوید، نزد او محفوظ خواهد ماند. اقرار به خطاها و عرض نیاز به درگاه الهی، هیجانات انسان را تخلیه می کند و برای ادامه راه زندگی به او توان می بخشد.

البته اگر انسان بتواند برخی از عبادات را به طور دسته جمعی انجام دهد (مثل نماز جماعت، زیارت و اعتکاف یا خواندن دعا به صورت گروهی)، می تواند از افراد شایسته در مکان های برگزاری این نوع مراسم، به عنوان الگو استفاده نماید و نیز ارتباطات بین فردی خود را افزایش دهد؛ چرا که افسردگی، بیشتر در افرادی دیده می شود که ارتباطات بین فردیِ ضعیف دارند و ضعف در ارتباطات بین فردی، قادر است انسان را از بسیاری تقویت های محیطی محروم سازد. (خانم دکتر فریده ثابت/ وان شناس، مشاور و مدرّس دانشگاه علاّمه طباطبایی تهران)

نتیجه گیری
در یک جمع بندی می توان گفت برخی از عوامل رهایی از چنگال افسردگی و درمان آن با نگرش دینی عبارتند از:

ایمان راستین:
بیماری افسردگی در میان كسانی كه دارای ایمان قوی نیستند، شایع تر است و دقت در این امر نشان می دهد كه اتصال به مبدأ لایزال قدرت الهی به روح آدمی قدرت مقاومت ویژه ای در برابر عوامل شكست می بخشد.

یكی از برترین عامل رفع بیماری افسردگی و نیز دفع اضطراب و دفع احساس پوچی و بی معنا بودن زندگی، ایمان به خداست.

اقامه نماز، ذكر، دعا و نیایش:
یكی از عوامل موثر در باب رهایی از چنگال بیماری های مختلف روانی از جمله، بیماری افسردگی، پرداختن به نماز، دعا و نیایش یعنی قطع توجه و یا كاهش توجه از دنیا و افزایش توجه به عالم معنویت است.

توبه:
یكی از عوامل بروز افسردگی روح، احساس گناه در پیشگاه خداوند متعال است كه بر اثر قانون شكنی در زندگی و فشار وجدان پدید می آید كه در این باره بهترین راه برون رفت از احساس گناه و شرمندگی درونی و بهترین چاره جهت رهایی از عذاب وجدان كه به صورت افسردگی ظاهر گشته مسأله توبه است.

توكل:
امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: كسی كه به خدا اعتماد كند، سرور قلبی برایش حاصل می شود و كسی كه به خدا توكل كند، خدا امور او را كفایت می كند.(جامع الاخبار ،ص 322، ح 905)

آوای قرآن و قرائت و استماع احادیث:
امام صادق علیه السلام: ((ان حدیثنا یحیی القلوب؛ بدون تردید، احادیث و رهنمودهای حیات بخش ما، مایه حیات دل هاست.)) (بحارالانوار ،ج 2،حدیث 29،ص 151)

منابع:
رهروان ولایت
پرسمان
حوزه
 تبیان