سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

تغذیه مناسب برای تقویت حافظه



خوراکی های موثر بر تقویت حافظه

تغذیه نقش بسیار مهمی در تقویت حافظه ایفا می کند

 

فعالیت بدنی، تمرین فکری و فعالیت های اجتماعی روش هایی برای محافظت از حافظه اند، اما تغذیه هم نقش بسیار مهمی ایفا می کند.

در این مطلب تعدادی از مواد غذایی که حافظه شما را به طرز باور نکردنی تقویت می کند را معرفی خواهیم کرد.

بادام زمینی:بادام زمینی نیز دارای بیشترین مقدار پروتئین در میان سایر مغزها بوده و می تواند منبع غنی و مناسبی برای جبران کمبود پروتئین باشد. بادام زمینی حاوی سلنیوم بوده که باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدان ها شده و می تواند مغز را در برابر بیماری هایی که با کاهش قدرت تمرکز و حافظه در ارتباطند، محافظت کند.

تخم مرغ و لبنیات:موادغذایی سرشار از پروتئین مانند تخم مرغ، انواع مغزها، ماست، پنیر، نان های سبوس دار و شیر کم چرب، برای روزهای امتحان بهترین هستند. این خوراکی ها می توانند باعث بهبود عملکرد مغز و افزایش قدرت حافظه شوند.

انگور: انگور حاوی رسوراتول Resveratol بوده و می تواند قدرت تمرکز و همینطور توانایی مغز را تقویت کرده و به مبارزه با اثرات کاهش حافظه بپردازد.
این ماده باعث کاهش پلاک های حاوی پپتیدهای بتا آمیلوئید شده که این پپتیدها در بافت های مغز مبتلایان به آلزایمر یافت می شود. از سوی دیگر، باید گفت خوراکی هایی مانند انگور حاوی آنتی اکسیدان و پلی فنول هستند که می توانند تاثیرات مفیدی در کاهش حافظه و همچنین افزایش قدرت تمرکز داشته باشند.

کشمش و عسل:مغز برای فکر کردن درست و به یاد آوردن، به انرژی نیاز دارد. بهترین راه تامین سریع این انرژی، مصرف خوراکی های شیرین است بنابراین اگر در روز امتحان میل چندانی به خوردن صبحانه ندارید، حدود ۱۵ کشمش و ۲ گردوی کامل بخورید. اگر تمایل به مصرف خوراکی های گرم و نرم هم داشته باشید، می توانید یک لیوان شیر گرم را که با حداقل ۲ قاشق غذاخوری عسل شیرین شده است، بنوشید. اگر به شیر حساسیت دارید و دستگاه گوارشتان با خوردن آن به هم می ریزد، در روز امتحان از نوشیدن آن صرف نظر کنید و به جای شیر یک سیب پوست کنده را با ۲ قاشق غذاخوری عسل بخورید.

آب پرتقال:آب پرتقال و سایر مرکبات، هم شیرین هستند و هم اشتهاآور. ویتامین C فراوان موجود در آنها هم می تواند به عملکرد بهتر مغز کمک کند. پس یک لیوان آب مرکبات هم می تواند یکی از بهترین نوشیدنی برای روزهای امتحان باشد.

انجیر خشک یا تازه :انجیر یکی از منابع دریافت مواد قندی است و اگر ۳ عدد از آن را با ۵ مویز، ۱ قاشق غذاخوری عسل، ۱ گردو، ۲ بادام، ۲ پسته و ۵ توت خشک مخلوط کنید و بخورید، یک دوپینگ مغزی اساسی برای روز امتحان انجام داده اید.

روش های تقویت حافظه

مصرف برخی میوه ها می تواند سوخت کافی برای داشتن تمرکز تامین کند

 

موز و هندوانه:مصرف برخی میوه ها مانند موز، هندوانه، توت فرنگی، طالبی و پرتقال هم می تواند سوخت کافی برای داشتن تمرکز تامین کند و هم باعث تقویت حافظه برای به خاطر سپردن بیشتر و بهتر درس ها شود. سبزی هایی مانند هویج، اسفناج، بروکلی و مارچوبه هم می توانند باعث تقویت حافظه شوند.

انبه:میوه انبه در تقویت حافظه بسیار مفید است. با این که این میوه چرب است و دارای بافت‌های چربی است اما باعث می‌شود که گردش خون تسریع یابد. هنگامی که گردش خون سریع‌تر شود باعث می‌شود خون بیشتری به مغز برسد و همچنین این میوه در حافظه نیز موثر است.

پیاز:پیاز حاوی « فیستین » - یک ماده شیمیایی بی رنگ و طبیعی است که یک خط سیر آسان در مغز ایجاد می کند و می تواند باعث افزایش حافظه در فرد شود. در این سبزی آنتوسیانین و کرستین نیز وجود دارد که برای بالا بردن قدرت حافظه مفید هستند. پیاز قرمز به مراتب بهتر از نوع زرد و سفید آن است.

ماهی و گردو:یکی از بزرگ ترین مشکلات روزها و شب های امتحان، اضطراب و استرس است اما امگا۳ که به وفور در ماهی های چرب مانند سالمون - قزل آلا و گردو یافت می شود، می تواند باعث کاهش اضطراب و ایجاد تمرکز شود. بهتر است ۲ گردو را در صبحانه و هفته ای ۳ بار ماهی را در وعده ناهار یا شامتان بخورید.

شکلات تلخ:شکلات های تلخی که حداقل ۷۵ درصد کاکائو دارند، منبعی بسیار عالی برای دریافت انواع آنتی اکسیدان ها و فلاونوییدها محسوب می شوند. فلاونوییدها باعث افزایش قدرت تمرکز و توجه می شوند و به یادگیری و به خاطر سپردن مطالب کمک می کنند. به همین دلیل مصرف حدود ۱۵ گرم شکلات تلخ در روزهای امتحان توصیه می شود.

چای سبز:پلی فنول ها و آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز باعث ایجاد آرامش روانی و تقویت حافظه می شوند. به همین دلیل توصیه می شود در روزهای امتحان حداقل ۲ فنجان چای سبز گرم بنوشید.

قرص هوش - مولتی ویتامین:اگر احساس می کنید در روزهای امتحان به علت استرس و اضطراب بیش از حد، اشتهای چندانی به خوردن تمام گروه های غذایی ندارید و تمام ریزمغذی های مورد نیاز بدنتان را هم دریافت نمی کنید، بهتر است تا پایان آخرین امتحان، روزی یک قرص مولتی ویتامین بخورید. ویتامین E و ویتامین های گروه B (ب1 - ب6 - ب12) موجود در این قرص ها به کارکرد بهتر مغز کمک می کند. آهن، کلسیم و روی موجود در مولتی ویتامین ها هم علاوه بر افزایش توانایی بدن و قدرت تمرکز، باعث از بین رفتن استرس می شوند.

آب: در آخر باید یادآور شد که، کمبود آب نیز می تواند باعث کاهش تمرکز شود.
بنابراین باید مراقب باشید که به طور منظم و به میزان کافی در طول روز از نوشیدنی ها استفاده کنید.

گردآوری : بخش روانشناسی صبح بخیر
منابع:

irannaz.com
mehrnews.com

 


ویدیو مرتبط :
مقدمه تقویت حافظه (سری فیلم های تقویت حافظه)

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تغذیه مناسب پیش از ورزش



اگر شما مشغول ورزش‌ استقامتی‌ هستید که‌ در طول‌ آن‌ دریافت کربوهیدرات‌ اضافی‌ مشکل‌ است‌، ممکن‌ است‌ آرزو کنید که‌ کاش‌ قبل‌ از تمرین‌، یک‌ غذای‌ با GI پایین‌ را امتحان‌ می‌کردید...

 

تعداد اندکی‌ از اشخاص‌ درصورت‌ مصرف‌ کربوهیدرات‌ در طول‌ یک‌ ساعت‌ قبل‌ از ورزش‌ ، بدنشان‌ عکس‌العمل‌ شدیدی‌ نشان‌ می‌دهد که این موضوع قابل بررسی است.

 

 

● آیا غذاهای‌ با شاخص‌ گلیسمی‌ پایین‌، بهتر است؟


شاخص گلیسمی یا (GLYCEMIC INDEX) میزان تأثیر ماده غذایی کربوهیدراتی را در افزایش قند خون نشان می دهد.

 

غذاهای‌ محتوی‌ کربوهیدرات‌ اثرات‌ متفاوتی‌ بر روی‌ قند(گلوکز) خون‌ دارند. مواد خوراکی با شاخص‌ گلیسمی‌ پایین‌ مثل سیب، گلابی، گریپ فروت، لوبیا، عدس، آلبالو، گیلاس، انجیر، برگه زردآلو ، هلو، آلو ، بستنی ، شیر، ماست، سوپ گوجه فرنگی و بادام زمینی باعث‌ آزاد سازی‌ آرام‌ و پیوسته گلوکز در خون‌ می‌شوند در حالی‌ که‌ مواد خوراکی با شاخص گلیسمی‌ بالا مثل عسل، شکلات، ذرت، نان سفید، کشمش، آب نبات ، بیسکویت، هویج، آب پرتقال، کدو حلوایی و سیب زمینی پخته باعث‌ افزایش‌ سریع‌ و کوتاه‌ مدت‌ گلوکز خون‌ می‌شوند.

 

در نظر داشته‌ باشید بسیاری‌ از غذاهای‌ با GI پایین‌ مثل‌ عدس‌، فرنی‌ و حبوبات‌ ممکن‌ است‌ مناسب‌ نباشند و احتمال‌ اینکه‌ باعث‌ ناراحتی‌ معده‌ شوند نیز زیاد است‌.

 

بر این اساس توصیه‌ شده‌ که‌ غذاهای با‌ GI پایین‌، به‌عنوان‌ غذای‌ قبل‌ از ورزش‌ استفاده ‌شوند چون‌ می‌توانند باعث آزاد سازی‌ آهسته‌ و پیوسته‌ گلوکز در خون‌ شوند و سطح‌ گلوکز خون‌ را برای‌ مدت‌ بیشتری‌ پایدار نگه‌ دارند. همچنین مصرف‌ نوشیدنی‌های‌ ورزشی‌ در طول‌ تمرین‌، سطح‌ سوخت‌ بدن را‌ در طول‌ فعالیت‌ بالا نگه می دارد و تحقیقات‌ نیز نشان‌ داده‌ که‌ این‌ عمل‌، تاثیرات‌ سوء انواع‌ کربوهیدرات‌ در غذای‌ قبل‌ از تمرین‌ را نیز در برندارد.

 

اگر شما مشغول ورزش‌ استقامتی‌ هستید که‌ در طول‌ آن‌ دریافت کربوهیدرات‌ اضافی‌ مشکل‌ است‌، ممکن‌ است‌ آرزو کنید که‌ کاش‌ قبل‌ از تمرین‌، یک‌ غذای‌ با GI پایین‌ را امتحان‌ می‌کردید. البته در نظر داشته‌ باشید بسیاری‌ از غذاهای‌ با GI پایین‌ مثل‌ عدس‌، فرنی‌ و حبوبات‌ ممکن‌ است‌ مناسب‌ نباشند و احتمال‌ اینکه‌ باعث‌ ناراحتی‌ معده‌ شوند نیز زیاد است‌.

 

تغذیه


● ماکارونی غذای ورزشکاران


ماکارونی یک غذای پایه و اصلی برای ورزشکاران محسوب می شود. آنها سعی می کنند با استفاده از یک رژیم غذایی مناسب قدرت فیزیکی خود را در انجام مهارت مورد نظر افزایش دهند. بدون شک غذا، سوخت مورد نیاز بدن است وبرای این که بدن کار خود را به خوبی به انجام برساند لازم است که هر ۲ عامل سوخت و مکانیسم بدن انسان به خوبی شناخته شود.

 


● مواد انرژی زا و غیر انرژی زا


مواد غذایی مصرفی به ۲ نوع انرژی زا و غیر انرژی زا تقسیم می شوند:

 

▪ گروه انرژی زا از طریق تغییر فرم دادن انرژی شیمیایی موجود در پیوندها، طی فرایند اکسیداسیون، انرژی مکانیکی یا کالری مورد نیاز را فراهم می سازد. این گروه شامل چربی ها، پروتئینها و قندها هستند. چربی ها ۹ کیلو کالری و قندها و پروتئینها ۴ کیلو کالری در هر گرم انرژی تولید می کنند.

 

▪ مواد غذایی غیرانرژی زا شامل آب، ویتامینها و مواد معدنی هستند که اگر چه قادر به تولید انرژی نیستند اما در مقادیر معینی جهت عملکرد صحیح مکانسیم بدن انسان لازم هستند مانند آب برای رادیاتور ماشین یا روغن برای موتور.

 

بنابراین بدن برای رفع نیازهای خود از سوخت لازم بهره می گیرد اما این نیازها با توجه به نوع فعالیت فیزیکی تغییر می کند.

 

 

● مقدار انرژی مورد نیاز ورزشکار


بدن به طور میانگین برای فعالیتهای کم تحرک در حدود ۱۷۰۰ کیلو کالری انرژی نیاز دارد. در فعالیتهای پرتحرک بسته به نوع و مدت آن باید انرژی مورد نیاز به میزان پایه ای ۱۷۰۰ کیلو کالری اضافه شود.

 

در مورد فعالیتهای ورزشی، کالری اضافی مورد نیاز قابل توجه است برای مثال انرژی مورد نیاز در طی شنا کردن به صورت تفریحی حدود ۱۰ کیلوکالری در دقیقه، معادل ۶۰۰ کیلو کالری در ساعت است. در شرایط رقابتی و مسابقه چون عامل سرعت هم مطرح می شود، مقدار انرژی مورد نیاز به حدود ۲۵ کیلوکاری در دقیقه، معادل ۱۵۰۰ کیلوکالری در ساعت یعنی حدود ۳ برابر افزایش می یابد.

 

● حال این سؤال مطرح می شود که وقتی فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی است و نیاز به انرژی بسیار بالاست، رفع نیازهای فزاینده مکانیسم سوختی بدن، چگونه ممکن است؟

 

در پاسخ باید گفت که این نیازها در اصل توسط مصرف مواد غذایی انرژی زا تأمین خواهد شد. (به ترتیب از قندها ۵۵ تا ۶۰ درصد، چربی ها ۳۰ درصد و پروتئین ها ۱۵ درصد یعنی به نسبت ۴،۲و۱)

 

سهم پروتئین در تولید انرژی نسبت به قند و چربی کم است به ویژه در مواقعی که فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی مدت باشد

 

باید توجه داشت که منبع تولید انرژی نباید فقط از قند باشد، چیزی که هنوز هم به اشتباه پیشنهاد می شود.انرژی ذخیره ای که برای انقباضات ماهیچه ای استفاده می شود، به طور عمده از قندها و چربی ها به دست می آید. میزان این سوخت مصرفی و تغییراتی که در آن ایجاد می شود، بستگی مستقیم به مدت و میزان کشش ماهیچه ای دارد.

 

سهم پروتئین در تولید انرژی نسبت به قند و چربی کم است به ویژه در مواقعی که فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی مدت باشد.

 

ماهیچه ها جهت فعالیت مکانیکی خود قندها و چربی ها را به عنوان سوخت مصرف می کنند. برای مثال هنگام استراحت ۸۷ درصد انرژی مورد نیاز ماهیچه ها از اسیدهای چرب و فقط ۱۳درصد آن از قندها تامین می شود. برای کارهای کمی سنگین تر یا برای فعالیت ورزشی کوتاه مدت، ۵۰ درصد انرژی مورد نیاز توسط مواد قندی تأمین می شود و برای کارهای خیلی سخت تر و شدید در طی یک دوره ۳ ساعته یا بیشتر، به طور عمده چربی های ذخیره ای مصرف می شوند و ۷۰ درصد انرژی مورد نیاز را تأمین می کنند.

 

تغذیه


● نقش مواد پروتئینی در ورزش


در حقیقت پروتئینها به عنوان یک منبع ضروری جهت سوخت بدن محسوب نمی شوند. در ورزشکاران، پروتئین روزانه مورد نیاز یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است و هنگامی که افزایش حجم ماهیچه ها در یک دوره تمرینی مد نظر باشد یا در مواقعی که فرد در سن رشد قرار دارد، میزان پروتئین مورد نظر به حداکثر ۲ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش می یابد.

 

فراموش نکنید که با مصرف یک وعده غذایی دارای پروتئین بالا قبل از ورزش، کار کلیه ها سنگین تر می شود، آن هم در شرایطی که به طور هم زمان تحت فشار ناشی از حضور مواد سمی حاصل از کار ماهیچه است.

 

قبل از ورزش مصرف یک وعده غذایی پروتئینی مانند استیک گوشت معمولی و سالاد در عملکرد یک ورزشکار اثر سوئی به جا می گذارد زیرا نخست آن که مصرف پروتئین بیشتر، عمل هضم بیشتری را طلب می کند که در نتیجه آن سطح خون درعروق داخلی ماهیچه کاهش می یابد. دوم اینکه یک وعده غذایی مملو از پروتئین باعث می شود که در طی سوخت و ساز این ترکیبات نیتروژن دار، مواد زایدی ایجاد شود که باید از طریق کلیه ها دفع شوند. در طی این عمل در کلیه، ایسکمی (کاهش جریان خون در یک قسمت بدن به علت انقباض عروق یا انسداد جریان خون) ایجاد می گردد که این امر خود به کاهش ۹۰ درصدی جریان خون در کلیه مربوط می شود.

 


● نکات مهم:


▪ به کاربران عزیز تاکید می کنیم که برای استفاده مطلوب از یک برنامه مناسب غذایی حتمأ با متخصصین علوم ورزشی و کارشناس تغذیه مشورت کنند.

 

▪ از شما بازدید کنندگان محترم می خواهیم که اگر در خصوص مطالب علمی وآموزشی پیشنهاد یا موضوعی مد نظر دارید ، حتما با ما در میان بگذارید.