تاثیر گذاری تان را حفظ کنید

 

 

 

پدر و کودک

 

همه ما می خواهیم کودکانمان را با عشق و علاقه، هوش و زیرکی و تمام ارزشهایی که قرار است با آنها زندگی کند بزرگ کرده و پرورش دهیم. اما واقعا چگونه این مهم دست یافتنی می شود؟

 

در زمانه ای که گاه پدر و مادر تصور می کنند همسالان، رسانه های گروهی، بازیهای رایانه ای، ماهواره، محیط زندگی و .. نقش پررنگ تری در زندگی کودکان ایفا کرده و گاه والدین در برابر فشار و نفوذ این شرایط مستاصل می شوند؛ به راستی چطور می توان موضع والدینی را باز هم حفظ کرد و مانند گذشته، والدین، تاثیر گذارترین افراد در زندگی کودک باشند؟

 

البته غالبا والدین و همسالان به هم شبیه هستند. گروه همسالان عمدتا از بچه های محله و همکلاسیهای کودکان تشکیل می شود. بسیاری از والدین مایلند در مناطقی زندگی کنند که همسایه ها و مدارس آن مناطق با ارزشها و انتظارات آنها جور باشند. علاوه بر این، والدین و همسالان هر کدام در جنبه های خاصی از رفتار کودکان تاثیر می گذارند. کودکان در مورد مذهب و مسایل تربیتی از والدین شان تبعیت می کنند ولی در مورد انتخاب لباس و .. به شدت تحت تاثیر همسالان خود هستند.

 

قدرت همسالان در اجتماعی کردن یکدیگر از فرهنگی به فرهنگ دیگر و از دورانی به دوران دیگر فرق می کند. برای مثال در فرهنگ فعلی جامعه ما همسالان به شدت تحت تاثیر یکدیگرند. کودکان تشویق می شوند که از همان اوان کودکی با همسالان کنش متقابل داشته باشند و شدیدا تحت تاثیر آنها قرار می گیرند. ولی در گذشته نه چندان دور در جامعه ما کودکان کمتر با هم تعامل داشته و از هم تاثیر می گرفتند و لذا بیشتر تحت تاثیر خانواده و والدین خود بودند.

 

به راستی چطور می توان موضع والدینی را باز هم حفظ کرد و مانند گذشته، والدین، تاثیر گذارترین افراد در زندگی کودک باشند؟

 

مرور پیشنهادات زیر می تواند به شما کمک زیادی کند تا حداکثر کنترل و تاثیر را بر کودکتان داشته باشید:

 

با تهیه یک برنامه روزانه و همیشگی غذا و خوراکی مجاز، خواب نیم روز، حمام کردن و تنظیم وقت خواب کار را شروع کنید این برنامه نوعی اطمینان خاطر در کودک ایجاد می کند و راهنمای کلی برای پر کردن اوقات روزانه به آنها می دهد.

 

مطالبی را که در قالب نصیحت بیان می کنید تمرین کنید: اگر شما خودتان کارهای مدنظرتان را انجام دهید می توانید انتظار داشته باشید که کودکتان هم واکنش مثبت به تربیت شما نشان دهد. انتظار نداشته باشید که آنها به گونه ای غیر از آنچه خودتان رفتار می کنید کارها را انجام دهد.

 

هر گاه که کودک تان رفتاری مناسب از خود نشان داد او را تشویق کنید و هنگامی که کار ناشایستی انجام می دهد او را سرزنش و یا تادیب نمایید. البته باید توجه داشت که تشویق مهم تر است زیرا به نوعی او را به انجام کارهای درست ترغیب می کند

 

ثبات نظر داشته باشید: اگر می خواهید فرزندتان با کنترل تلویزیون بازی نکند باید پاسخ شما به انجام این کار همیشه "نه" باشد. چه موقعی که او بیمار است و چه زمانی که شما کار و گرفتاری خودتان را دارید. اگر برخی اوقات اجازه این کار را بدهید و گاهی اوقات ندهید کودک شما فرمانبرداری و گوش به حرف دادن را یاد نخواهد گرفت بلکه همیشه به دنبال تغییر و دستکاری شایط برای رسیدن به هدف خود خواهد بود.

 

تشویق را فراموش نکنید: هر گاه که کودک تان رفتاری مناسب از خود نشان داد او را تشویق کنید و هنگامی که کار ناشایستی انجام می دهد او را سرزنش و یا تادیب نمایید. البته باید توجه داشت که تشویق مهم تر است زیرا به نوعی او را به انجام کارهای درست ترغیب می کند.

 

وقتی که کودک در اصطلاح" نحسی" می کند هرگز به او نگویید که او را دوست ندارید. پیوندهای عاطفی و عشق و علاقه را در ارتباط میان تان مستحکم کنید و به او گوشزد کنید که شما فقط از کار او ناراضی هستید نه خود او.

 

شنونده خوبی باشید: هرگز چیزی را به طور پیش فرض نپذیرید. این موضوع سبب می شود که کودک تان بتواند به ابراز خودش بپردازد و از فشار سنگین افکاری که آنها را گیج و حتی متلاشی می کند خلاصی می بخشد. پاسخ تان(واکنش تان)مثبت، الهام بخش و تشویق کننده باشد و در صورت نیاز از مشاوران کودک کمک بگیرید.

 

مادر و کودک

 

همیشه نقطه پایان تادیب و تربیت شما اظهار تاسف کودکتان باشد. او را در آغوش بگیرید و عذر خواهی او را بپذیرید. این امر ضمن پایان دادن به موضوع به کودک این اطمینان را می دهد که رفتار آنها غلط و اشتباه بوده است نه خود آنها. همچنین بخشیدن دیگران به خاطر کاری که به درستی انجام نداده است را یاد می گیرد.

 

هرگز در حالی که عصبانی هستید کودکتان را تادیب نکنید. اگر عمل او باعث عصبانیت شما شده است تا زمانی که بر خود مسلط می شوید و بر شرایط حاکم می گردید او را در اتاقش نگه دارید.

 

هرگز اجازه ندهید فرزندتان با شما جر و بحث کند زیرا این امر به او سرکشی و بی احترامی را آموزش می دهد. حتی در قالب بازی و شوخی نیز اجازه ندهید فرزندتان به شما ضربه بزنید چون این کار باعث تنزل جایگاه و اقتدار شما می شود و سبب می شود نسبت به جایگاه و اقتدار دیگران نیز بی احترامی کند.

 

همیشه به قولهایتان پایبند باشید: وقتی که شما قول تان را می شکنید دو مساله رابه فرزندتان می آموزید. اول اینکه او نمی تواند به شما اعتماد کند و دوم تشویق به دروغ گویی فرزندتان. اگر گاهی اوقات خلف وعده اجتناب ناپذیر می شود در صورت امکان، زمان دقیق برای انجام آن کار در روزهای بعد تعیین کنید تا به او نشان دهید که واقعا تمایل داشته اید به قول تان وفادار باشید.

 

هر روز چند دقیقه از وقتتان را صرف کودک تان کنید تا با هم صحبت کنید، کتاب بخوانید و یا حتی با صدای بلند آواز بخوانید. این موضوع پیوند بین کودک و والدین را تقویت می کند و کودکان می فهمند که در لابه لای یک روز پر مشغله والدین ، هنوز هم زمان خاصی برای آنها وجود دارد.

منبع: تبیان

ویدیو مرتبط :
کلیپ بسیار تاثیر گذار حفظ روحیه امیدواری در زندگی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تاثیر هدف در زندگی بر حفظ سلامت

هدفمند و با انگیزه بودن سلامت و طول عمر را افزایش می دهد

 

هدفمند و با انگیزه بودن در زندگی شاید متضمن خوشبختی نباشد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که می‌تواند سلامت و طول عمر را افزایش دهد.

هدفمند بودن در زندگی هیچ‌گونه تعریف قراردادی مشخصی ندارد، اما مجموع نظرات دال بر این است که هدف، حسی معنا دار است و این احساس را در فرد پدید می‌آورد که زندگی ارزش زیستن دارد.

دکتر کوهن و همکارانش با بررسی اطلاعات ده مطالعه از مجموع ۱۳۷۰۰۰ مرد و زن، طبق تخمین‌ها و نظرات روانشناسان دریافتند افرادی که حس هدفمندی کمتری دارد، احتمال بیشتری دارد که دچار سکته‌ی مغزی، حمله قلبی و یا بیماری‌های عروقی تصلب شرائین که نیازمند جراحیست، شوند.

در شرایط مشابه خطر کم‌تری افراد هدفمند را تهدید می‌کند. کوهن می‌گوید که در این افراد خطر مرگ و میر تا ۲۳٪ کم‌تر و مشکلات قلبی و عروقی تا ۱۹٪ پایین‌تر بود. در مقایسه‌ی مواردی که به سلامت کمک شایانی می‌نمایند، اشتیاق به ورزش کردن نسبت به سایر موارد، زندگی را هدفمند‌تر جلوه می‌دهد.

به گفته‌ی کوهن که یافته‌هایش در انجمن قلب امریکا در جلسات علمی سبک زندگیEPI در سال ۲۰۱۵ در بالتیمور ارائه شد، آنچه که بسیار قابل توجه بود صرف نظر از اینکه در چه کشوری مطالعه می‌نمائید و بدون در نظر گرفتن اینکه چه هدفی را در زندگی دنبال می‌کنید، تاثیرات مشابه است.

مطالعه‌ی منتشر شده در ۲۰۱۴ حاکی از آن بود که افراد بالاتر از ۶۵ سال که اهداف شخصی و رفاهی دارند، عمر طولانی‌تر دارند. در بین ۹۰۰۰ نفری که در یک دوره‌ی هشت و نیم ساله بررسی شدند، تنها ۹٪ از افرادی که از بیشترین رفاه برخوردار بودند، مردند، در حالی که در مقام مقایسه ۲۹٪ از افرادی که کمترین میزان رفاه را داشتند، مرده بودند.

محافظت از مغز
مزایای زندگی هدفمند تنها به سلامت قلب محدود نمی‌شود. تحقیقات انجام شده در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه Rush در شیکاگو اثبات می‌کند که زندگی هدفمند از ذهن محافظت می‌کند.

دکتر پاتریکا ای. بویلر، متخصص مغز و اعصاب مرکز بیماری آلزایمر Rush معتقد است هدف هر آنچه که باشد به مغز انعطاف‌پذیری می‌بخشد. هدف، مغز شما را در برابر تاثیرات بیماری‌هایی مانند آلزایمر قوی‌تر و مقاوم‌تر می‌کند.

شرکت‌کنندگان در پروژه سالخوردگی و حافظه Rush با آزمایش سالیانه و اهدای عضو موافق هستند بنابراین بافت مغزی بعد از مرگ می‌تواند مورد آزمایش قرار گیرد. مطابق با چهار مطالعه منتشر شده به‌وسیله‌ی تیم تحقیقاتی، موضوعاتی که در مقیاس هدف بالاترین امتیاز را داشتند عبارت بودند از:
• احتمال ابتلا به اختلالات شناختی خفیف تا ۲۹٪ کمتر شده بود
• احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر تا ۵۲٪ کمتر شده بود.
• احتمال بروز زوال عقل تا ۵/۲ مرتبه کاهش داشت..
• احتمال سکته مغزی تا ۴۴٪ کاهش یافته بود.
• احتمال انسداد سلول‌های خونی مغز که به بافت مغز آسیب می‌رساند تا ۵۲.۳٪ با کاهش روبرو بود.

 

نحوه‌ی عملکرد هدفمندی چگونه است؟
آنچه درمورد حس هدفمندی وجود دارد آن است که مزیت‌های آن برای مغز و بدن کاملا شناخته نشده است.
شواهد نشان می‌دهد افرادی که باورند دارند زندگی معنادار است، از سلامتشان بهتر مراقبت می‌کنند. روانشناسان در دانشگاه میشیگان و دانشگاه ویسکانسین دریافتند که زنان و مردانی که به طور منظم و دوره‌ایی آزمایشات کلونسکوپی، ماموگرافی، پروستات، پاپ اسمیر و کلسترول انجام می‌دهند احتمالا رتبه‌ی بالاتری در هدفمندی کسب می‌کنند. امتیازات بالاتر در مقیاس هدفمندی به معنای سپری کردن روزهای کمتر در بیمارستان تعبیر می‌شود .

دکتر بویل بر این باور است که یک زندگی هدفمند از تاثیرات روحی و روانی نیز برخوردار است. به‌گفته‌ی او، شواهدی وجود دارد که نشان می‌هد هدفمندی در زندگی از مغز در برابر تاثیرات منفی محافظت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهند که حس قوی هدف‌دار بودن با ترشح سطح کمتری از هورمون استرس موسوم به کورتیزول، که روی سیستم‌های مختلف بدن تاثیر می‌گذارد، مرتبط است.

یافتن هدف
سوال کوهن ای است که اگر فردی هدف خاصی نداشته باشد، آیا واقعا راهی برای بهبود شرایطش وجود دارد که بتوان پیشنهاد نمود؟
دکتر ماری جو کریتزر، موسس و مدیر مرکز معنویات و سلامت در دانشگاه مین‌استوا باور دارد که پاسخ این سوال مثبت است. او این مراحل را در سمینار مورد بحث قرار داد. دکتر کریتزر می‌گوید تامل در باب استعداد‌ها بهترین گام برای شروع است. سپس می‌افزاید که به نیازهای جهان نگاه کنید، با افراد و جامعه‌ای که دوست دارید شروع کنید: از خودتان بپرسید، با توجه به نعمت‌ها و استعدادهای منحصر به فردی که در اختیارتان قرار داده شده چگونه می‌توانید، متفاوت باشید؟

بوتنر در سخنرانی در سال ۲۰۱۰ در کنفرانس TED گفت: در زبان اکیناوان، حتی یک کلمه برای بازنشستگی وجود ندارد. در عوض، یک کلمه وجود دارد که در تمام عمر در اعماق وجودتان نفوذ می‌کند و آن "ikigai" است. تقریبا ترجمه‌ی آن انگیزه‌ی بیدار شدن در روز است.

دان بوتنر نویسنده‌ی The Blue Zones دریافت که در فرهنگ‌هایی که افراد عمر طولانی‌تری دارند به‌طور معمول چیزهایی رایجی را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند: رژیم سالم، سبک زندگی سالم و هدف داشتن. یکی از نقاط آبی که بوتنر درباره‌ی آن نوشت اکیناوا ژاپن است.

منبع:آی بانو