سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

بیماری اندوکاردیت (علایم و درمان بیماری)



علائم بیماری اندوکاردیت, دریچه‌های‌ قلب‌

خستگی‌ و ضعف‌ یکی از علائم بیماری آندوکاردیت می باشد.

 

آندوکاردیت‌ یک‌ عفونت غیر مسری‌ که‌ عضله‌ قلب‌، دریچه‌های‌ قلب‌، و آندوکاردیوم (پوشش‌ داخلی‌ حفرات‌ یا دریچه‌های‌ قلب‌) را درگیر می‌سازد.

بیماری اندوکاردیت
آندوکاردیت (Endocarditis) یا التهاب درون‌شامه قلب به معنی استقرار و تکثیر عامل عفونی در سطح داخلی قلب (آندوکارد ) و دریچه‌ها می‌باشد. اندوکاردیت باکتریایی بیماری خطرناک و گاه کشنده‌ای است .
به ندرت افراد با قلب طبیعی دچار اندوکاردیت می شوند . افرادیکه مبتلا به برخی از بیماری های زمینه ای قلبی هستند در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت در هنگام بروز باکتریمی قراردارند .

 

علایم‌ بیماری اندوکاردیت:
علایم‌ زودهنگام‌:
خستگی‌ و ضعف‌
تب‌، لرز و تعریق‌ زیاد، خصوصاً در شب‌
کاهش‌ وزن‌
دردهای‌ مبهم‌
وجود صدای‌ غیر طبیعی‌ در قلب‌

 

علایم‌ دیر هنگام‌:
لرز شدید و تب‌ بالا
تنگی‌ نفس‌ در هنگام‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تورم‌ پاها و شکم‌
تند یا نامنظم‌ شدن‌ ضربان‌ قلب‌

 

علائم بیماری اندوکاردیت, دریچه‌های‌ قلب‌

با استفاده از اکوی قلبی می توان بیماری آندوکاردیت را تشخیص داد.

 

تشخیص اندوکاردیت عفونی قلب (عفونت قلب)
پزشک در ابتدا ممکن است از روی علایم شما به اندوکاردیت شک کند بویژه اگر خطر شناخته‌ شده‌ای مانند بیماری قلبی مادرزادی، تب رماتیسمی یا بیماری دریچه‌ای داشته باشید. او بوسیله گوشی طبی به صدای قلب‌تان گوش فرا خواهد داد و ممکن است متوجه یک سوفل جدید (صدای تلاطم جریان خون در قلب) یا تغییر سوفل قدیمی در قلب‌تان گردد.

 

از روی نمونه‌های خونی که برای کشت به آزمایشگاه ارسال می‌شوند پزشک می‌تواند وجود عفونت و نوع میکرب بوجود آورنده عفونت را تشخیص دهد. تنها تعداد اندکی از کشت‌های خونی در افراد مبتلا به اندوکاردیت عفونی، منفی می‌شوند (منفی‌کاذب). یک اکوی قلبی تشخیص پزشک را با نشان دادن وژتاسیون‌ها بر روی دریچه‌های قلب تایید می‌کند. اکوی قلبی همچنین اندازه قلب شما را نشان داده و نشان می‌دهد که دیواره‌های قلب و دریچه‌های آن چگونه کار می‌کنند.

 

پیشگیری‌ از عفونت قلب
اگر دریچه‌ قلبتان‌ آسیب‌دیده‌ است، ‌یا صدای‌ غیرطبیعی‌ در قلب ‌شما شنیده‌ می‌شود، پیش‌ از انجام‌ هر گونه ‌عمل پزشکی‌ که ‌امکان‌ ورود باکتری‌ها به ‌خون‌ در آن ‌وجود دارد، به ‌پزشک خود ‌اطلاع ‌دهید تا آنتی‌بیوتیک مناسب‌ برای ‌پیشگیری‌ از بروز آندوکاردیت را‌ دریافت‌ کنید. این‌ مساله ‌به‌خصوص ‌باید قبل ‌از کارهای‌ دندانپزشکی‌‌ و عمل جراحی‌ دستگاه‌ ادراری‌ یا گوارشی ‌مدنظر قرار گیرد.

 

همچنین می توانید اقداماتی را جهت کاهش میزان خطر انجام دهید؛ برای مثال مهم است که روزانه دندان‌های خود را مسواک زده و نخ دندان بکشید و به طور منظم برای معاینه دندان‌هایتان به دندانپزشک خود مراجعه کنید. این اقدامات در کاهش خطر آندوکاردیت موثرند.

 

"آنتی‌بیوتیک‌,

اندوکاردیت باکتریایی یک بیماری خطرناک است .

 

رعایت موارد زیر به بیماران توصیه می‌شود
تا زمان ‌بهبودی‌ کامل‌ در رختخواب ‌استراحت‌ کنید.

 

زمانی‌ که‌ در رختخواب ‌استراحت ‌می‌کنید، پاهای‌ خود را مرتب‌ خم‌ و راست ‌کنید تا از تشکیل‌ لخته‌ خون در سیاهرگ‌های‌ عمقی‌ پا پیشگیری‌ شود.

 

فعالیت‌های عادی‌ خود را در صورتی‌ که‌ وضعیت‌ جسمی‌تان‌ اجازه ‌داد، می‌توانید از سر بگیرید.

 

اگر دریچه‌ قلبتان ‌آسیب‌‌دیده‌ است‌، قبل‌از هر اقدام ‌پزشکی‌، مشکل ‌خود را به ‌پزشک ‌یا دندانپزشک ‌اطلاع ‌دهید. در برخی‌ از موقعیت‌ها، نیاز به ‌استفاده ‌از آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ پیشگیری‌ از آندوکاردیت‌ وجود خواهد داشت‌.

 

پس ‌از رهایی‌ از آندوکاریت‌، مرتبا ‌زیر نظر پزشک ‌باشید تا از عود بیماری‌ پیشگیری‌ شود.

 

علل‌ بیماری اندوکاردیت:
باکتری ها یا قارچ‌هایی‌ که‌ وارد خون‌ می‌شوند و دریچه‌ها و پوشش‌ داخلی‌ قلب را در کسانی‌ که‌ قبلاً آسیب‌ قلبی‌ (به‌ قسمت‌ عوامل‌ خطر در زیر مراجعه‌ کنید) داشته‌اند عفونی‌ می‌کنند. باکتری‌ها یا قارچ‌ها به‌ دریچه‌ها، عضله‌، و پوشش‌ داخلی‌ قلب‌ آسیب‌ وارد می‌آورند یا آسیبی‌ که‌ از قبل‌ وجود داشته‌ است‌ را تشدید می‌کنند.

 

درمان اندوکاردیت عفونی قلب (عفونت قلب)
برای درمان اندوکاردیت به مقادیر (دوزهای) فراوانی از آنتی‌بیوتیک به مدت ۲ تا ۶ هفته برای کشتن موجودات میکروسکوپی عفونی در خون و استریلیزه کردن دریچه‌های قلب نیاز دارید. در ابتدا ضروری است که در بیمارستان بستری شوید تا آنتی‌بیوتیک‌ها بصورت داخل وریدی تجویز شوند. در برخی از افراد که به خوبی به این درمان اولیه پاسخ می‌دهند، ممکن است دوره کامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در خانه تکمیل شود. پزشک معالج شما با انجام آزمایش‌های خونی منظم از کارکرد صحیح داروها مطمئن خواهد شد.
گردآوری:بخش سلامت صبح بخیر
منابع:daneshnameh.roshd.ir
thc.tums.ac.ir
pezeshk.us
iranheart.ir


ویدیو مرتبط :
درمان بیماری اوتیسم + علایم بیماری - دکتر سید حسن ضیایی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آشنایی با علایم بیماری گال و درمان آن



بیماری گال,درمان گال,علایم بیماری گال

بیماری گال یک بیماری پوستی مسری همراه با خارش شدید

 

گال چیست؟

بیماری گال یا جرب (Scabies Disease) یک بیماری پوستی مسری همراه با خارش شدید است، که این خارش، جوش های ریز قرمزرنگی را در پوست ایجاد می کند. این بیماری از هجوم یک انگل به نام انگل گال به بدن ایجاد می شود.

 

انگل مولد بیماری گال، بعد از ورود به بدن فرد، در پوست زندگی می کند و زیر پوست برای خود سوراخ ها و کانال های زیرزمینی را ایجاد می کند.این انگل، حشره بسیار کوچکی ست که   Sarcoptes scabiei  نام دارد.

 

انگل گال بسیار کوچک، کرم رنگ و دارای چهار جفت پا است. گال ماده از گال نر بزرگ تر است. گال ماده پس از نفوذ کردن به لایه های پایین تر پوست و ایجاد کانال، تخم می گذارد .این کرم در طول زندگی خود حدود 40 تا 50 تخم می گذارد .تخم ها بعد از 3 تا 4 روز لارو شده و بعد طی 10 تا 15 روز گال بالغ را ایجاد می کنند. از بین این 40 تا 50 تخم، کمتر از 10 تخم به گال بالغ تبدیل خواهند شد.

 

بیشتر علایم بیماری گال به دلیل پاسخ ایمنی بدن ما به این کرم، بزاق کرم، تخم و مدفوع کرم گال است. متوسط تعداد انگل گال در یک فرد مبتلا به این بیماری 12 تا است. در حالی که در مناطق محروم کودکان مبتلا بالغ بر صد کرم دارند.

 

خارش شدید و بی امان یک علامت غالب ازبیماری پوستی گال است. عامل گال می تواند در همه سنین با همه نوع درآمد و سطح اجتماعی تاثیر بگذارد. حتی افرادی که خود را بسیار تمیز نگه می دارند ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. آلودگی گال بسیار معمول و در سراسر جهان رخ می دهد. برآورد شده است که در سراسر جهان، در حدود 300 میلیون مورد وجود داشته باشد.

 

چگونه بیماری پوستی گال گسترش می یابد؟

تماس جنسی رایج ترین شکل انتقال بیماری گال در میان جوانانی که از نظر جنسی فعال هستند می باشد گسترش گال از طریق تماس نزدیک با فردی که گال دارد و همچنین می تواند توسط حوله مشترک و سایر وسایل شخصی پخش شود. عامل گال اغلب می تواند روی چند عضو خانواده در یک زمان تاثیر گذارد، و حتی می توانید آن را به شخص دیگر منتقل کنید قبل از اینکه شما علائمی داشته باشید. 

 

مکان هایی که انگل گال بیشتر وارد می شود در فضاهای بین انگشتان دست، مچ دست، آرنج، زیر بغل، خط کمربند، پا، کیسه بیضه ها ( در مردان ) و سینه ( زنان ) می باشد. در سالمندان، گال بیشتر در پشت رخ می دهد در نوزادان و کودکان کوچک، دانه ها معمولا در کف دستها و پاها قرار دارد. 

 

نشانه ها و علایم بیماری گال

- خارش پوست، مخصوصا در شب ها: خارش شایع ترین علامت این بیماری است. خارش می تواند آنقدر شدید باشد که فرد را در تمام شب بیدار نگه دارد.

 

- جوش ها، دانه ها و راش های پوستی: بسیاری از بیماران، راش های پوستی را نشان می دهند. این جوش ها معمولا خط ها و راه هایی را روی پوست فرد ایجاد می کند. این خطوط ممکن است به شکل کهیر، گزیدگی های کوچک، گره های زیر پوستی و سفت و یا کورک باشند. برخی افراد فلسی شدن پوست و پوسته شدن و وضعیتی مشابه اگزما را دارند.

 

- زخم و جراحت ها: خارش پوست و خاراندن شدید آن می تواند به زخم و جراحت پوست منجر شود. عفونت عارضه شایع این  زخم های پوستی است.

 

- سخت شدن پوست: زمانی که فرد به نوع شدید بیماری گال مبتلا باشد، خشکی و سخت شدن پوست عارضه قطعی خواهد بود. این مدل بیماری گال را گال نروژی نیز می گویند. در این بیماری، پوست فرد محل زندگی 100 تا 1000 کرم و تخم کرم می شود. حرکت بیشتر این کرم ها در پوست و حفر کانال های زیر پوستی توسط آنها شدت خارش را بیشتر و بیشتر خواهد کرد.

خارش شدید قطعا منجر به خاراندن مداوم خواهد شد. با این خاراندن شدید عفونت راحت تر در پوست فرد توسعه پیدا می کند. خارش مداوم همچنین می تواند به سپسیس (عفونت خون) منجر شود.

 

تشخیص مبتلایان به بیماری پوستی گال چگونه است؟

با وجود تمام علائم بیماری گال، تشخیص این بیماری نیازمند ارزیابی های بالینی و نظر پزشک است.

پزشک بعد از بررسی علائم ذکر شده، از بررسی وجود یا عدم وجود کانال های زیر پوستی برای تشخیص بهتر بیماری استفاده می کند.

 

به دلیل شباهت بسیاری از علائم این بیماری با سایر بیماری های پوستی، تشخیص بیماری گال قدری مشکل است. بنابراین، نمونه ای از پوست معمولا به آزمایشگاه منتقل شده و با استفاده از میکروسکوپ تشخیص قطعی انجام خواهد شد.

 

راه های جلوگیری از گال

برای جلوگیری از دوباره آلوده شدن و همچنین پیشگیری از گسترش انگل به دیگر افراد، باید این مراحل را در نظر گرفت:

 

-   تمامی لباس ها  و مخصوصا لباسهای زیر، حوله ها و لوازم خواب که استفاده شده است باید قبل از درمان با استفاده از آب گرم و صابون شسته شود و با حرارت زیاد خشک گردد.

 

- اقلام غیر قابل شستشو را در یک کیسه نایلون سربسته قرار داده و درجایی دور از دسترس برای ۲ هفته نگه دارید. انگل ها درصورتی که به آنها غذایی نرسد، از بین می روند.

 

- از تماس نزدیک با بیماران مبتلا به گال اجتناب کنید تماس به مدت 15 دقیقه با فرد آلوده یا وسایل آلوده شانس ابتلا را بسیار زیاد می کند.

 

- سگ ها، گربه ها و انسان ها می توانند هر کدام به وسیله گونه های خاصی از انگل گال در گیر شوند.هر گونه از انگل نوعی خاصی از میزبان را ترجیح می دهد و به مدت زیاد در خارج از میزبان خاص خود زنده نمی ماند. بنابر این انسانها یک واکنش موقتی پوستی در نتیجه تماس با انگل گال سگ ها و گربه ها دارند و به انگل این حیوانات مبتلا نمی شوند.

 

درمان گال

هر شخصی که بیماری گال برای او تشخیص داده شده باشد، هر شخصی که در تماس نزدیک و مداوم با بیمار مبتلا باشد و حتی هر شخصی که علایم بیماری گال را نشان دهد، نیازمند درمان است.

 

در بیشتر موارد فرد با درمان های پوستی، درمان خواهد شد. لازم است اقدامات درمانی، تمام پوست بدن از گردن به پایین را در بر بگیرد. البته در مبتلایان کودک و نوجوان درمان باید برای پوست صورت نیز در نظر گرفته شود.

 

داروهای گال توصیه شده توسط پزشک:

- کرم پرمترین 5 درصد: این کرم رایج ترین درمان گال است. این درمان برای کودکان کمتر از یک سال و خانم های باردار نیز روشی سالم خواهد بود.

- لوسیون بنزیل بنزوآت 25 درصد

- پماد سولفور 10 درصد

- لوسیون لیدین یک درصد

 

این روش های درمان گال که معمولا استفاده از محلول ها، کرم ها و لوسیون های ضدعفونی کننده و کشنده انگل ها است، معمولا در زمان قبل از خواب توصیه می شود. به گونه ای که لازم است فرد هنگام بیدار شدن از خواب محلول یا لوسیون را از پوست خود بشوید.

 

مراقبت های فردی 

ممکن است خارش بعد از درمان گال تا مدتی باقی بماند. انجام اقدامات زیر می تواند به فرد برای راحت شدن از خارش کمک کند.

 

- خنک کردن وخیس کردن پوست، غوطه ور شدن در آب سرد و یا گذاشتن یک پارچه خیس و خنک بر ناحیه تحریک شده پوست خارش را کاهش می دهد.

 

-  مالیدن محلول های آرامش بخش مانند محلول کالامین که حتی بدون نسخه پزشک در دسترس است، می تواند به صورت موثری موجب از بین بردن درد و خارش به خاطر محرک های جزیی پوست شود.

 

-  استفاده از آنتی هیستامین ها با تجویز پزشک برای غلبه بر خارش ناشی از آلرژی میتواند موثر باشد.

 

 گردآوری: بخش سلامت صبح بخیر

منابع:

iec.behdasht.gov.ir

tebyan.net