بیماریهای دستگاه تناسلی مردان

کیست‌ها اپیدیدیم در مردان بالاى ۴۰ سال شایع هستند

 

بیماریهای مرتبط با دستگاه تناسلی مردان
- واریکوسل
واریکوسل تجمعى از وریدهاى متسع است که اغلب سمت چپ کیسهٔ بیضه ایجاد مى‌شود و غالباً در لمس آن را به شکل ”کیسهٔ پر از کرم“ توصیف مى‌کنند. این وریدهایى متورم به‌علت تخلیه طبیعى وضعیتی، هنگام دراز کشیدن ناپدید مى‌شوند. این عارضه بى‌خطر است، اگرچه وجود آن ممکن است باعث عقیمى شود. با پوشیدن لباس‌هاى زیر تنگ مى‌توان این عارضه را بهتر تحمل کرد. اگر واریکوسل باعث ناراحتى شد، یا آنکه در مورد احتمال بروز عقیمى نگران هستید (این عارضه به هیچ وجه در توانائى جنسى تأثیر ندارد)، به پزشک مراجعه کنید. او ممکن است برداشتن این وریدها را از طریق جراحى توصیه کند.

 

در برخى مردان که دچار تجمع مایع در شکم (آسیت) هستند، بخشى از این مایع ممکن است به‌داخل کیسهٔ بیضه نشت کند و باعث تورم دو طرفه آن شود. درمان این عارضه استفاده از بیضه‌بند است. در موارد شدید براى بستن ارتباط میان شکم و کیسهٔ بیضه جراحى ممکن است توصیه شود.

 

- وجود خون در منى
وجود خون در منى به معنى ظاهر شدن خون در منى دفع شده از طریق انزال است. این عارضه نسبتاً شایع و بدون درد است و تقریباً هیچ‌گاه جاى نگرانى وجود ندارد. علت رایج آن پاره شدن وریدهاى کوچک واقع در قسمت فوقانى پیشابراه هنگام نغوذ است. منى معمولاً تنها حاوى رگه‌هاى خونى قرمز یا قهوه‌اى رنگ است، اگرچه در موارد نادر خون ممکن است به‌مدت چند روز در منى ظاهر شود. هیچ درمانى لازم نیست. با این همه اگر متوجه وجود خون در ادرار خود شدید، به پزشک مراجعه کنید، زیرا این مسئله ممکن است نشانگر یک عارضهٔ مهم مثانه یا کلیه باشد.

 

- کیست‌هاى اپیدیدیم
کیست‌هاى کوچکى ممکن است در لوله‌هاى جمع‌کنندهٔ اسپرم واقع در اپیدیدیم ایجاد شود. این کیست‌ها در مردان بالاى ۴۰ سال شایع هستند و به‌شکل تورم کوچک و بدون درد در قسمت فوقانى خلفى یک یا دو بیضه تظاهر مى‌کنند. این ضایعات کاملاً بى‌خطر هستند مگر آنکه به‌ قدرى بزرگ شوند که باعث ناراحتى گردند. در این موارد ممکن است برداشتن آنها از طریق جراحى لازم باشد. اگر اطمینان ندارید که تودهٔ ایجاد شده واقعاً قسمتى از بیضه است به پزشک مراجعه کنید.

 

سرطان بیضه عمدتاً مردان جوان در سنین ۱۵ تا ۳۵ سال را مبتلا مى‌کند

 

- بیضه نزول نکرده
هنگام تکامل جنینى بیضه‌ها از نزدیک کلیه‌ها و از طریق مجراى واقع در کشالهٔ ران به کیسهٔ بیضه نزول مى‌کنند. در تعداد کمى از پسران یک یا هر دو بیضه نمى‌توانند نزول کنند. این پسران باید به‌طور ادوارى معاینه شوند و اگر بیضه یا بیضه‌ها در حدود سن دو سالگى نزول نکردند، معمولاً عمل جراحى‌اى به‌نام تثبیت بیضه (ارکیوپکسی) براى ثابت کردن بیضه در کیسه بیضه توصیه مى‌شود.

 

تأخیر در عمل جراحى تا بعد از ۵ سالگى ممکن است در نهایت منجر به لطمه زدن به اسپرم‌‌سازى شود. در برخى موارد تزریق هورمون ممکن است نزول بیضه را تحریک کند. اگر بیضهٔ نزول نکرده تا هنگام بلوغ تشخیص داده نشود برداشتن آن از طریق جراحى توصیه مى‌شود، زیرا در این شرایط احتمال ایجاد سرطان بیضه وجود دارد. بیضه‌هاى متحرکى که هنگام انقباض کیسهٔ بیضه به‌داخل شکم کشیده مى‌شوند، شایع هستند و نیازى به درمان ندارند، اگرچه احتمال بروز فتق کشالهٔ ران در این پسران افزایش مى‌یابد.

 

- فتق کشالهٔ ران (فتق مغبنى)
بسته شدن ناکامل یا ضعف بافتى ممکن است باعث بزرگ شدن مجراى کشالهٔ ران در کف شکم که طناب اسپرماتیک از داخل آن عبور مى‌کند، شود. اگر این سوراخ به اندازهٔ کافى بزرگ باشد، روده‌ها ممکن است از طریق آن وارد کیسهٔ بیضه شوند. در فتق رانى این سوراخ در کنار مجراى کشالهٔ ران است و روده‌ها ممکن است از قسمت بالاى ران بیرون بزنند.

درمان: هر دو نوع این فتق‌ها باید توسط جراحى بسته شوند زیرا خطر قطع جریان خون بخشى از روده که از دورن این فتق‌ها عبور مى‌کند، وجود دارد. این نوع قطع جریان خون را فتق مختنق گویند.

 

- سرطان بیضه
برخلاف اکثر سرطان‌هاى مردان، سرطان بیضه عمدتاً مردان جوان در سنین ۱۵ تا ۳۵ سال را مبتلا مى‌کند. خوشبختانه این بیمارى در صورت کشف زودرس میزان بهبودى بالائى دارد. بیضه‌هاى نزول نکرده بسیار بیشتر از بیضه‌هائى که به‌طور طبیعى نزول کرده‌اند، دچار سرطان مى‌شوند. سابقهٔ خانوادگى سرطان بیضه یا ابتلا به تورم بیضهٔ ناشى از اوریون از عوامل خطرساز دیگر هستند.

 

زودرس‌ترین نشانهٔ سرطان بیضه تودهٔ بدون درد در جسم بیضه است که به‌تدریج رشد مى‌کند. این توده را معمولاً نمى‌توان تشخیص داد مگر آنکه عادت کنید بیضه‌هاى خود را به‌طور ادوارى معاینه کنید. اگر توده‌اى در بیضهٔ خود پیدا کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

 

درمان سرطان بیضه : آزمایش‌هاى تشخیصى متعددى براى تعیین نوع تومور بیضه و میزان گسترش آن در دسترس است. درمان اولیه برداشتن بیضهٔ مبتلا است. بسته به مرحلهٔ گسترش تومور، پرتودرمانى یا شیمى‌درمانى نیز ممکن است توصیه شود. روش درمانى جدید در صورت کشف زودرس در ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد باعث درمان تومور مى‌شود. در اکثر مواردبیضهٔ گرفتار نشده سالم مى‌ماند و قدرت بارورى و توانائى جنسى را حفظ مى‌کند.

 

معاینه بیضه‌ها توسط خود شخص
کلید کشف زودرس سرطان بیضه یک معاینه دو دقیقه‌اى ماهانه توسط خود شخص است که انجام آن درست باید بعد از بلوغ شروع شود. بهترین زمان معاینه بیضه بعد از یک حمام گرم یا زیردوش رفتن است. زیرا در آن هنگام کیسهٔ بیضه شل مى‌شود. هر بیضه را به آرامى بین انگشت‌هاى شست و سبابهٔ هر دو دست بغلتانید. اگر توده‌اى سفت را در یک بیضهٔ خود یافتید، هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید. والدین باید اهمیت این معاینه را براى پسران خود تشریح کنند، زیرا اکثر برنامه‌هاى بهداشتى مدارس فاقد آموزش انجام این معاینه است. اگر از انجام این کار اکراه دارید، از پزشک درخواست کنید که انجام معاینه بیضه را به پسران تان بیاموزد.
منبع : aftabir.com

ویدیو مرتبط :
‫زگیل تناسلی یکی از بیماری های جنسی شایع در مردان و زنان‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دستگاه تناسلی مردان

دستگاه تناسلی مردان

 

دستگاه تناسلی مردان

موجودات زنده همگی قابلیت تولید مثل دارند و همین موضوع عامل بقای نسل آنهاست. دستگاه تناسلی به همین منظور در بدن موجودات زنده تعبیه شده است. دستگاه تناسلی تنها دستگاهی از بدن است که برای زندگی خود فرد حیاتی نیست امّا وجود دستگاه تناسلی برای بقای نسل لازم است.در فرآیند تولید مثل انسان دو سلول جنسی یا گامت نقش دارند: گامت مردانه که اسپرم نامیده می‌شود و گامت زنانه که تخمک نام دارد.

 

اسپرم توسط دستگاه تناسلی مردانه و تخمک توسط دستگاه تناسلی زنانه تولید می‌شوند. اسپرم در حین فعالیت جنسی در اثر انزال از طریق آلت مردانه وارد دستگاه تناسلی زنانه می‌شود. اسپرم از داخل واژن شنا کرده و وارد رحم می‌شود و خود را به لوله‌های فالوپ یا لوله‌های رحمی می‌رساند. تخمک نیز از تخمدان زن آزاد می‌شود و وارد لوله های فالوپ می شود. اسپرم و تخمک در این محل با یکدیگر برخورد می کنند. اسپرم وارد تخمک می شود و آنرا بارور می کند و لقاح حاصل می شود که نتیجة آن تشکیل سلول تخم است که می‌تواند به یک نوزاد تبدیل شود. بنابراین همکاری مرد و زن برای تشکیل تخم و در نتیجه حامله شدن زن لازم است. زن با وجود اینکه سلول تخم را تا بزرگ شدن و تبدیل شدن به یک نوزاد کامل در درون رحم نگه می‌دارد ولی همانطور که گفته شد برای باردار شدن نیازمند اسپرم مردانه است.

 

 

وظایف دستگاه تناسلی مردانه چیست ؟

وظیفة نهایی اجزاء مختلف دستگاه تناسلی مرد، تولید اسپرم است که آنرا به شکل منی تهیه می‌‌کند و هنگام برقراری رابطة جنسی با جنس مخالف وارد دستگاه تناسلی زن می‌کند تا بارداری اتفاق بیفتد. وظیفة دیگر دستگاه تناسلی مرد، تولید هورمون‌های مردانه است که برای بلوغ و ظاهر مردانه لازم است.

 

زمانیکه نوزاد پسر بدنیا می‌آید تمام قسمتهای دستگاه تناسلی مردانه را دارد ولی تا رسیدن به زمان بلوغ این دستگاه تناسلی فعالیت تولید مثلی ندارد. در زمان بلوغ در حدود سنین ۱۴-۱۰ سالگی هورمونهایی از غدد هیپوفیز -که در پایین مغز قرار دارد- ترشح می‌شود که از طریق خون به بیضه‌ها می‌رسد و آنها را وادار به تولید تستوسترون و اسپرم می‌کند. با تولید تستوسترون تغییراتی در بدن اتفاق می‌افتد. در حین بلوغ کیسة‌ بیضه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، سپس آلت مردانه بزرگتر می‌شود و غدد منی ساز و پروستات نیز رشد می‌کنند.موهای ناحیة تناسلی و نیز موهای صورت و زیر بغل شروع به رشد می‌کنند و به تدریج صدای مردانه جای صدای بچه گانه را می‌گیرد. در حین بلوغ پسران رشد قدی و وزنی سریعی پیدا می‌‌کنند و بدنشان عضلانی می‌شود. زمانیکه پسری بالغ می‌شود روزانه میلیونها اسپرم تولید می‌کند. هر سلول اسپرم بسیار کوچک است در حد ۰/۰5 میلی‌متر است. اسپرم داخل بیضه‌ها تولید می‌شود و از شکل یک سلول عادی تبدیل به سلول دارای سر و دم شبیه یک بچه وزغ می‌شود. مواد ژنتیکی در سر اسپرم قرار دارد. دم اسپرم متحرک است و اسپرم را در داخل اپی‌دیدیم و بعدها در داخل دستگاه تناسلی زنانه به جلو می‌راند. هر اسپرم پس از تولید در بیضه، حدود ۶-۴ هفته در داخل اپی‌دیدیم می‌ماند و بخشی از تکامل خود را در آن سپری می کند و پس از آن وارد وازدفران می‌شود. غدد منی ساز و پروستات مایع منی را به اسپرم اضافه می‌کنند و منی بدینوسیله کامل می‌شود.

 

با تحریک شدن جنسی مرد، آلت مردانه سفت و سخت می‌شود، عضلات درون اعضاء جنسی منقبض میشوند و بدینوسیله مایع منی از آلت مردانه به بیرون ریخته می‌شود که به این عمل انزال می‌گویند. با هر انزال حدود ۵۰۰ میلیون اسپرم از بدن خارج می‌شود. در صورتیکه مایع منی درون دستگاه تناسلی زن ریخته شود، اسپرم از واژن به سمت بالا شروع به حرکت میکند که دم اسپرم قابلیت شنا کردن را به آن می دهد. اسپرم از طریق دهانه رحم وارد رحم می‌شود و از آنجا به لوله‌های رحمی (لوله‌های فالوپ) می‌رسد. در صورتیکه اسپرم در زمانیکه تخمک از تخمدان زن آزاد شده باشد به آن برسد آنرا باردار می‌کند. برای باردار کردن تخمک تنها یک اسپرم کافیست. در واقع با وارد شدن یک اسپرم به تخمک هیچ اسپرم دیگری نمی‌تواند به آن وارد شود و بارور شدن تخمک با محتویات ژنتیکی درون اسپرم انجام می‌شود و حاملگی آغاز می‌شود. سلول تخم حاصل شده شروع به رشد می کند و تبدیل به هزاران سلول می‌شود و جنین را بوجود می‌آورد. پس از ۹ ماه جنین کامل می‌شود و نوزاد متولد می‌شود.

 

 

نقش مرد در تولید مثل:

ماهیت و اساس تولید مثل ترکیب یاخته های جنسی مذکر و مونث یعنی پیوند اسپرم با تخمک است. پس وظیفه مهم دو جنس این است که یاخته های جنسی لازم را تولید کنند.

وظیفه مرد نه تنها تولید اسپرم است، بلکه باید آن را به جایی برساند که با سلولهای جنسی مونث ترکیب شود.در انسان اندامهایی وجود دارند که در اثر تماس جسمی،(جنسی) اسپرم را به تخمک می رسانند تا تخم بارور شود. چون وظیفه اسپرم رسانی به واژن(مهبل) به عهده آلت تناسلی است.

 

مایع منی:

مایع منی به ماده ای گفته می شود که در هنگام انزال از آلت تناسلی مرد خارج می شود عنصر اصلی سازنده این مایع اسپرم است.البته این فرایند توسط غدد دیگر جنسی تکمیل می شود مثل پروستات و کیسه های منی.

 

بیضه ها:

اسپرم در بیضه ها که غدد جنسی مرد هستند ساخته می شود.دو بیضه چپ و راست وجود دارد که هردو در محلی به کیسه بیضه مستقر هستند.این کیسه در پشت آلت تناسلی مرد آویزان است.

 

آلت تناسلی مرد:

آلت تناسلی مرد وسیله ای است برای رساندن اسپرم(منی) به واژن زن برای بارور شدن.

آلت مرد از چند قسمت تشکیل شده است.1-قسمت تنه(شافت)،2-قسمت سر(که شامل سوراخی است برای خروج منی)

کل آلت تناسلی مردان هم با پوست شلی پوشانده شده است.پوست سر آلت تناسلی مردان به پوست حشفه موسوم است که در هنگام ختنه کردن برداشته می شود.قسمت سر و زیر آلت دارای رشته های عصبی می باشند که فوق العاده نسبت به تحریکات جنسی حساس هستند.

نعوظ (شق شدگی) آلت تناسلی مردان

در حالت عادی  آلت تناسلی مرد شل است و در جلوی کیسه های بیضه اویزان می باشد.در جریان تحریکات و برانگیختگیهای جنسی، جهت و ابعاد آلت مرد تغییر می کند. در این حالت آلت تناسلی مرد سفت و سخت می شود و به اصطلاح عامیانه شق می شود.علت اصلی سفت شدن آلت تناسلی مردان ورود خون به آلت می باشد.

 

اندازه آلت مردانه:

اندازه آلت تناسلی مردانه چقدر است؟اضطراب در خصوص اندازه آلت تناسلی رشد آلت و اندازه آن نوعی تشویش و اضطراب در دوران نوجوانی وجوانی است.با وجود اینکه مردان می دانند که اندازه آلت تناسلی از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما این افسانه دایمی و همیشگی وجود داشته و دارد که شجاعت جنسی وابسته به بزرگی آلت تناسلی است.این در حالی است که رضایتمندی جنسی به چندین عامل وابسته است که اندازه آلت نقش تعیین کننده ای را در آن بازی نمی کند. باید توجه داشت، بزرگی آلت معادل رضایتمندی کامل جنسی نیست.

چه چیزی اندازه آلت تناسلی مردان را تعیین می کند؟
اندازه آلت تناسلی بر مبنای زمینه های ژنتیکی فرد تعیین می شود. اندازه آلت تناسلی در طی بلوغ تغییر می کند .رشد آلت بین سنین 10 تا 14 سالگی شروع می شود، البته این زمان در بعضی پسر بچه ها زودتر و بعضی دیرتر است.در ابتدا بیضه ها شروع به بزرگ شدن کرده و رویش موهای تناسلی آغاز می شود. رشد آلت ابتد ا در طول و سپس در قطر صورت می گیرد.

 

اندازه آلت تناسلی مردان -در حالت عادی و غیر نعوظی اندازه آلت تناسلی مردان حدود ۷ تا ۷.۸ سانتیمتر است و قطر آلت تناسلی حدود ۶.۵ تا ۷.۲ سانتیمتر است.

ولی اندازه آلت تناسلی مردان در حالت نعوظ و شق شدن به ۱۲.۵ تا ۱۶ سانتیمتر می رسد.وقطر آن در همین حالت حدود ۱۱.۵ تا ۱۳.۵ سانتیمتر می باشد.البته تمامی این اندازها تقریبی هستند زیرا ابعاد آلت تناسلی در افراد مختلف متفاوت است.و ربطی به هیکل و اندام شخص ندارد.

 

 

منبع:،forum.iransalamat.com،fa.parsiteb.com