سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
بچه ها از چه سنی باید تنها بخوابند ؟
یکی از مسائل مهمی که ذهن بیشتر والدین جوان را مشغول میکند، این است که باید فرزندشان رادر اتاق خودشان بخوابانند یا اینکه او را از همان ابتدا به خوابیدن دراتاقش عادت دهند. نگرانی از اینکه مبادا برای کودک مشکلی پیش آید و مادر متوجه نشود، باعث میشود بسیاری از مادران کودکشان را در تخت خودشان بخوابانند...
با بزرگ شدن کودک و عادت کردن به این شیوه، خواباندن او به تنهایی در اتاق خودش مسالهای بغرنج میشود. دکتر کتایون خوشابی، روانپزشک کودک، در این رابطه گفت و گویی کرده است.
خانم دکتر! آیا خواباندن کودک در اتاق والدین کار صحیحی است؟
به طور کلی در یک سال اول بهتر است شیرخواران در معرض دید والدین باشند. به همین دلیل توصیه میکنیم حتی اگر اتاق جدایی برای فرزند در نظر گرفته میشود، در معرض دید والدین باشد. از آنجا که این امکان معمولا وجود ندارد، بهتر است در یک سال اول شیرخوار در اتاق والدین اما در تخت جدا خوابانده شود.
چرا تا این حد به در معرض دید بودن شیرخوار در سال اول تاکید دارید؟
به دلیل اینکه احتمال نشانگان مرگ ناگهانی شیرخواران که علت دقیق آن کاملا مشخص نشده است، وجود دارد. حضور کودک در کنار والدین، به مادر و پدر امکان میدهد که تنفس و وضعیت خوابیدنش را هنگام خواب بررسی کنند.
آیا بعد از یک سالگی باید اتاق خواب کودک را جدا کرد؟
بعد از یک سال، به خصوص در مورد کودکانی که شیر مادر نمیخورند، بهتر است جای خواب آنها را جدا کرد اما در مورد شیرخواران شیر مادرخوار، ممکن است جداکردن فرزند از مادر هنگام خواب کار راحتی نباشد زیرا مادر مجبور میشود با هر بار گریه کودک، بلند شود و او را به تخت خود بیاورد یا در کنار تختش بنشیند و او را [تنها کاربران قادر به مشاهده لینک ها هستند ] کند و دوباره به تخت بازگرداند.
اگر مادری بتواند این زحمت را بپذیرد، بهتر است از پایان سال اول محل خواب شیرخوار جدا شود.استثنائا در مورد کودکان شیر مادرخوار، حداکثر زمانی که شیرخوار میتواند در اتاق خواب والدین بخوابد، تادوسالگی است اما در این صورت هم باید محل خواب و تختخواب شیرخوار جدا باشد.
پس یک کودک دو ساله به هیچوجه نباید اجازه داشته باشد که در تخت یا اتاق والدین بخوابد؟
بله. بعد از دو سالگی به طور منطقی و علمی، توجیهی برای خواباندن فرزند در کنار والدین وجود ندارد اما گاهی وابستگی مادر به فرزند شدید است و نمیتواند او را از خود جدا کند زیرا در آغوش گرفتن فرزند به اواحساس آرامش و اطمینان میدهد و دوست دارد تا سالها فرزندش در کنارش باشد.
در این حالت لازم است با مادر صحبت شود و هر چه سریعتر جدایی صورت بگیرد. در اغلب موارد جدایی به دلیل وابستگی شدید مادر به فرزند انجام نمیشود، ولی به هر حال مادری هم که از لحاظ عاطفی توجه ومحبت کافی به فرزندش دارد، میتواند در پایان دو سالگی محل خواب فرزندش را جدا کند.
معمولا والدین کودک را کنار خودشان میخوابانند و بعد او را به تخت و اتاق خود منتقل میکنند. چه کنیم که کودک خودش خوابیدن را بیاموزد؟
بهترین راه این است که فرزندمان را عادت دهیم خودش در تختش تنها بخوابد. اینکه او را بخوابانیم و بعد در تخت بگذاریم، کار صحیحی نیست. باید از ابتدا فرزند را بهطوری بار بیاوریم که بداند در مورد این مساله جدی و قاطع هستیم. البته مادر میتواند تا زمانی که کودک به خواب رود در اتاق او بماند.
عادتهای دیگر مانند خواباندن در بغل یا روی پا یا در اختیار گذاشتن قسمتی از مو یا بدن مادر در دست کودک تا زمانی که به خواب برود، صحیح نیست. در مورد کودکی که چنین عادتی پیدا کرده، بهتر است مادرعروسک پشمالو در اختیارش قرار دهد تا کودک عادت کند عروسک یا بالشش را بغل بگیرد تا به خواب برود. وقتی این عادت از بین رفت، به راحتی با بردن کودک به اتاقش و ماندن مادر در کنار او، به خواب میرود
آیا مادر میتواند کنار فرزندش در اتاق او بخوابد تا به خواب برود؟
خیر. مادر نباید به تخت کودک برود یا در اتاق او روی زمین بخوابد زیرا این کارها هم تفاوتی با خوابیدن کودک در اتاق والدین ندارد. باید کودک حس کند مادر حضور دارد ولی این حضور به معنی خوابیدن کنار اونیست. مادر میتواند برای فرزندش کتاب بخواند یا قصه بگوید تا کودک در حالی که عروسک به بغل دارد، به خواب برود.
اگر مادری کودکش را تا حداکثر دو سالگی از خود جدا نکرد و کودک به خوابیدن کنار مادر عادت داشت، چطور میتوان این عادت را در او از بین برد؟
در مورد کودکان سه سال به بالا خیلی خوب است که از جدول ستاره استفاده کنیم. یعنی به کودکمان بگوییم هر روز صبح که بلند میشوی اگر در تختخوابت بودی، یک برچسب جایزه میگیری و مثلا هر سه برچسب یک جایزه بزرگ دارد. استفاده از روشهای تشویقی در این مورد مؤثر هستند.
منبع:irandisheh.com
ویدیو مرتبط :
وقتی حیوان ها دوست ندارند بخوابند
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
بچهها از چه سنی بايد در اتاق خودشان بخوابند؟
بههیچوجه خواباندن کودکان، غیر از سال اول در اتاق والدین توصیه نمیشود و جایز نیست. در سال اول هم فقط به دلیل نشانگان مرگ ناگهانی نوزادان خواباندن شیرخواران در کنار والدین توصیه میشود. البته این خواباندن باید در تخت جداگانه به شکلی که در معرض دید والدین باشد، انجام شود.
بعد از سال اول باید حتما محل خواب کودکان از والدین جدا شود.
یکی از مشکلاتی که ما در فرهنگ خود داریم این است که به دلیل وابستگی بیش از حد والدین به کودکان و گاهی به دلیل گرفتن احساس آرامش از آنها والدین کودکان را کنار خود میخوابانند و قادر به جدا کردن محل خواب آنها از اتاق خود نیستند، بنابراین بعد از سال اول والدین به راحتی میتوانند این کار را انجام دهند.
هرچه سن جدا کردن محل خواب کودکان در سنین پایینتر صورت بگیرد، این روند آسانتر و با آرامش بیشتر ممکن خواهد بود اما هر چه سن جدا کردن محل خواب در سن بالاتر باشد، این امر سختتر و گاهی غیرممکن میشود.
برای اینکه به ویژه بعد از سال اول، بخواهیم کودک را جدا کنیم بهتر است والدین در اتاق خواب کودک حضور پیدا کنند تا او به خواب رود. والدین و بهویژه مادر نباید هیچ قسمت از اندام خود مانند دست یا مو را در اختیار کودک قرار دهد و از همان ابتدا کودک را عادت دهند تا عروسکهای خود به ویژه عروسکهای پشمالو که احساس امنیت میدهند را بغل کند و به خواب برود. این قسمت خیلی راحت ماجراست.
قسمت سخت موقعی است که کودک در سن بالاتری است و تا صبح چند بار بلند شده و میخواهد به رختخواب والدین برگشته و پیش آنها بخوابد.
در اینجا مقاومت والدین بهویژه مادر نقش اساسی و مهم را دارد. مادر باید به کودک اعلام کند که به هیچوجه این کار ممکن نیست اما به کودک این اجازه داده میشود که با مادر به اتاقاش برگردد و تا موقع خوابیدن مادر کنار او باقی بماند.
اگر مادر این روند را برای مدتی مانند یک ماه ادامه دهد اما تنها یک مرتبه به کودک اجازه خوابیدن در کنار خود را بدهد، تمام زحمات مادر از بین خواهد رفت. وقتی سن کودک بالاتر برود و این اتفاق نیفتاده باشد، جدا کردن مرحله به مرحله توصیه میشود، یعنی کودک در مرحله اول در تخت خود در اتاق والدین میخوابد، بعد تخت او به تدریج فاصله بیشتری از تخت والدین میگیرد تا آنکه به اتاق خودش منتقل شود.
نکته آخر اینکه استفاده از چارت ستاره برای زمانهایی که کودک در تخت خود میخوابد هم میتواند کمککننده باشد. والدین برای هرچند ستاره میتوانند جایزهای برای کودک در نظر بگیرند تا این روند رفتاری در کودک تشویق شود.