سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

بولیمیا، بیماری مانکن ها


با انجام این تست پی ببرید که آیا خودتان و اطرافیان‌تان از این بیماری رنج می‌برید. بیماری بولیمیا چیست؛ چرا فقط مانکن‌ها و دختران جوان دچار این بیماری می‌شوند؟


مجله زندگی ایده آل: با انجام این تست پی ببرید که آیا خودتان و اطرافیان‌تان از این بیماری رنج می‌برید. بیماری بولیمیا چیست؛ چرا فقط مانکن‌ها و دختران جوان دچار این بیماری می‌شوند؟

بولیمیا چیست؟

«بولیمیا» یکی از بیماری‌های روانی محسوب می‌شود که فرد مبتلا احساس گرسنگی شدیدی می‌کند و در پی تنش‌های روحی در بازه زمانی کوتاهی، مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کند که به‌دلیل این كنترل نداشتن در غذا خوردن برای جلوگیری از افزایش وزن به رفتارهای جبرانی دست می‌زند.

دکتر کردمیرزا می‌گوید پراشتهایی روانی یا بولیمیا (bulimia) یک نوع اختلال در خوردن است که در آن فرد بیمار یک الگوی زیاده‌خوری – پاک‌سازی را شدیدا دنبال می‌کند. فرد پراشتها ابتدا پرخوری می‌کند و سپس خود را وادار به استفراغ كرده یا از ملین استفاده می‌کند.

معمولا بیماران تسلطی بر غذا خوردن ندارند و غذاهایی را که کالری بالایی دارند و بلع و استفراغ آنها راحت است، انتخاب می‌کنند. نوع غذای مصرفی در پرخوری‌های دوره‌ای متفاوت است که عمدتا غذاهایی را که حاوی کالری زیادی هستند مانند بستنی و کیک را شامل می‌شود.

بولیمیا  بیماری کسانی​که به تناسب اندام نگاه وسواسی دارند

اغلب کسانی که این شیوه را در پیش می‌گیرند، زنانی هستند که در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل 20 سالگی به سر می‌برند. اکثر افراد پراشتها مانند کسانی که بی‌اشتهایی روانی دارند، مجذوب غذا هستند و ترس زیادی از اضافه وزن دارند و افسرده‌اند.

برخلاف بی‌اشتهایی روانی، پراشتهایی روانی در یک محدوده وزنی نرمال اتفاق می‌افتد، به همین دلیل گاهی تشخیص آن برای متخصصان هم مشکل است.

حساسیت زیاد نسبت به ‌وزن خود

برچسب بیمار به کسی می‌چسبد که حداقل دو بار در هفته و برای مدت 3 ماه این کار را انجام می‌دهد. ترس از افزایش وزن و به هم ریختن تناسب اندام سبب بروز رفتارهای جبرانی از جمله ورزش‌های بسیار سخت، روزه‌داری، برنامه‌های غذایی سخت،تحریک برای ایجاد استفراغ، سوء‌استفاده از دیورتیک‌ها (ادرارآورها)، سوء استفاده از مسهل‌ها، استفاده از داروهایی که سوخت‌ و ساز بدن را افزایش می‌دهد، مثل هورمون‌های تیروئیدی می‌شود.

این افراد در مورد وزن‌ خود بسیار حساس هستند و با تحریک برای بازگشت غذا و استفراغ، غذاهای خورده را استفراغ می‌کنند یا با مصرف دارو سبب ایجاد استفراغ می‌شوند.

علائمی که ممکن است این بیماران نشان دهند عبارتند از:

- علائم شایع دستگاه گوارش مثل درد شکم (به‌خصوص در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند)، نفخ، یبوست، دفع گاز.

- علائم ریوی ناشی از ورود مواد غذایی به مجرای تنفسی که ممکن است سبب عفونت ریوی شود.

- قطع قاعدگی که در ۵0درصد از این بانوان رخ می‌دهد و در بیشتر موارد به صورت دوره‌های نامنظم قاعدگی بروز می‌کند.

- تورم پاها در افرادی که داروهای ادرارآور و مسهل استفاده می‌کنند. در معاینه فیزیکی این افراد، ممکن است بزرگی دوطرفه غدد پاروتید و غدد بزاقی مشهود باشد.

- همچنین، در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند زخم‌هایی روی زبان و لثه ایجاد می‌شود و اسید معده نیز سبب خوردگی و تخریب دندا‌ن‌ها می‌شود.

- بر هم خوردن ضربان قلب و در نتیجه اختلالات الکترولیتی نیز در این افراد وجود دارد.

- در نوع دیگری از این بیماری،کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد که البته چندان شایع نیست.

- گاهی نوع دیگری از بیماری تظاهر می‌کند و این افراد در زمانی مشخص (کمتر از یک ساعت)، غذایی بیشتر از حد طبیعی مصرف می‌کنند و قادر به مهار کردن رفتار خود نیستند ولی این نوع بیماری با رفتارهای جبرانی همراه نیست.

- معمولا بیماری‌های روحی و روانی به‌خصوص افسردگی و اضطراب با بولیمیا همراه است و این افراد این علائم را نشان می‌دهند: پرهیز از برقراری ارتباط‌ چشمی، افکار خودکشی و دیگرکشی، خستگی، آشفتگی‌های روحی، بی‌حوصلگی، بی‌حالی، اضطراب و افسردگی، قضاوت و اراده ضعیف.

 عوارض بولیمیا:

-  خرابی دندان‌ها و لثه با اسید معده.

- کاهش آب بدن و کاهش سطوح پتاسیم که به ضعف شدید و ریتم‌های نامنظم قلبی منجر می‌شود.

- استفاده از داروهای مسهل سبب تحریک‌پذیری مخاط مری و روده می‌شود و استفاده مکرر آ‌نها به یبوست می‌انجامد.

- با این همه، برای درمان این بیماری به این گروه‌های ‌درمانی نیاز داریم:

مشاور تغذیه: برای بازگرداندن کمبودهای بدن، متخصص تغذیه باید برنامه غذایی سالم و مقوی برای بیمار تجویز کند.

روانشناس، روانپزشک و مشاور: این قسمت درمان یکی از کارهای بسیار اصولی ‌است چون ریشه اختلالات غذا خوردن در مشکلات روحی و عاطفی است. روانشناس به بیمار کمک می‌کند تا افکار مخرب و منفی خود را بازنگری ‌کند. مشاور کمک می‌کند تا افراد خانواده نگرشی صحیح به این بیماری داشته باشند و در فرآیند درمان بیمار را کمک کنند.

داروها: در برخی از موارد، داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب توسط روانپزشک برای این بیماران تجویز می‌شود. این داروها سبب بهبود در اختلالات غذا خوردن می‌شود.

با پاسخ به این تست می‌توانید پی ببرید که آیا به این بیماری مبتلا بوده یا مستعد ابتلا به آن هستید یا خیر؟

۱- آیا شما وقتی که گرسنه نیستید، یک مرتبه مقدار زیادی غذا می‌خورید؟

بله           خیر

۲- آیا شما بدون هیچ دلیلی در زمان‌های خاص پرخوری می‌کنید؟

بله           خیر

۳- آیا شما پس از پرخوری احساس گناه و پشیمانی می‌کنید؟

بله           خیر

۴- آیا در طول روز مدت زیادی به غذا خوردن فکر می‌کنید؟

بله           خیر

۵- آیا با لذت چشم‌انتظار زمانی هستید که با فراغ بال و به تنهایی مشغول غذا خوردن شوید؟

بله           خیر

۶- آیا چند ماه است که عادت ماهانه‌تان نامنظم است؟

بله           خیر

7- آیا در حضور دیگران کم غذا می‌خورید ولی بعدا در تنهایی جبران مافات می‌کنید؟

بله           خیر

۸- آیا بعد از پرخوری تصمیمی برای جبران کردن آن می‌گیرید (مانند تحریک برای استفراغ کردن یا استفاده از داروهای مدر)؟

بله           خیر

بولیمیا  بیماری کسانی​که به تناسب اندام نگاه وسواسی دارند

۹- آیا سعی کرده‌اید با وجود نداشتن اضافه وزن، برای مدت طولانی رژیم بگیرید؟

بله           خیر

۱۰- آیا از کسانی هستید که با وجود نداشتن اضافه وزن دائم نگران اندام خود و ترس از چاق شدن هستید؟

بله           خیر

۱۱- آیا در طول روز احساس بی حوصلگی و افسردگی می‌کنید؟

بله           خیر

۱۲- آیا تمایل شدید به خوردن در زمان معینی به غیر از زمان‌های سه‌گانه دارید (صبحانه، ناهار و شام؟

بله           خیر

۱۳- آیا جهت فرار از نگرانی‌ها و مشکلات مشغول به خوردن می‌شوید؟

بله           خیر

۱۴- آیا تا به حال جهت درمان لاغری یا مشکلات غذایی بستری شده‌اید؟

بله           خیر

۱۵- آیا طریق غذا خوردن‌تان دیگران را ناراحت می‌کند؟

بله           خیر

پاسخ

- اگر به بیش از 5 مورد جواب مثبت داده‌اید، شما در معرض مشکلی به نام پرخوری عصبی (بولیمیا) هستید یا به‌سوی آن پیش می‌روید. بهتر است هرچه سریع‌تر این مشکل را با روانشناس یا روانپزشک در میان بگذارید تا از مشکلات بیشتری که در پی این رفتارها برای شما پیش خواهند آمد، جلوگیری کنید.

- اگر به 10 مورد یا بیشتر پاسخ مثبت دادید، شما از این بیماری رنج می‌برید و در اسرع‌وقت با روانپزشک یا روانشناس مربوطه تماس بگیرید.


ویدیو مرتبط :
بولیمیا، بیماری مانکن ها و دختران جوان

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بولیمیا، بیماری مانکن ها و دختران جوان



بولیمیا,بیماری بولیما,بولیمیا چیست,علائم بیماری بولیمیا,عوارض بولیمیا

بولیمیا، بیماری مانکن ها و دختران جوان
بیماری بولیما چیست؟ چرا فقط مانکن ها و دختران جوان دچار این بیماری می شوند؟ آیا از این بیماری اطلاعی دارید؟
بولیمیا یک اختلال ذهنی است که دختران نوجوان و جوان را گرفتار می سازد و با دوره ای غذا نخوردن و روزه داری مشخص می شود.

 

«بولیمیا» یکی از بیماریهای روحی و ذهنی محسوب می‌شود که فرد مبتلا احساس گرسنگی شدیدی می‌کند؛و در پی تنشهای روحی در بازه زمانی کوتاهی،مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کند و به سبب این مهار نداشتن بر غذا خوردن و برای جلوگیری از افزایش وزن به رفتارهای جبرانی دست می‌زند.


معمولا بیماران تسلطی بر غذا خوردن ندارند و غذاهایی را که کالری بالایی دارند و بلع و استفراغ آنها راحت است انتخاب می‌کنند.

 

ترس از افزایش وزن و به هم ریختن تناسب اندام سبب بروز رفتارهای جبرانی از جمله ورزشهای بسیار سخت،روزه‌داری،برنامه های غذایی سخت،تحریک برای ایجاد استفراغ،سوء استفاده از دیورتیک‌ها (ادرارآورها)، سوء استفاده از مسهل ها،استفاده از داروهایی که سوخت‌ و ساز بدن را افزایش می‌دهد مثل هورمونهای تیروئیدی می شود.


این افراد در مورد وزن‌ خود بسیار حساس اند و، با تحریک برای بازگشت غذا و استفراغ،غذاهای خورده را استفراغ می‌کنند یا با مصرف دارو سبب ایجاد استفراغ می‌شوند.


علایمی که ممکن است این بیماران نشان دهند عبارت است از:
*علایم شایع دستگاه گوارش مثل درد شکم (بخصوص در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند)،نفخ، یبوست،دفع گاز.
* علایم ریوی ناشی از ورود مواد غذایی به مجرای تنفسی که ممکن است سبب عفونت ریوی شود.
* قطع قاعدگی که در 50% از این بانوان رخ می‌دهد و در بیشتر موارد به صورت دوره‌های نامنظم قاعدگی بروز می کند.
* تورم پاها در افرادی که داروهای ادرار آور و مسهل استفاده می‌کنند.در معاینه فیزیکی این افراد، ممکن است بزرگی دوطرفه غدد پاروتید و غدد بزاقی مشهود باشد.
* همچنین،در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند،زخمهایی روی زبان و لثه ایجاد می‌شود و اسید معده نیز سبب خوردگی و تخریب دندا‌نها می‌شود.
* بر هم خوردن ضربانات قلبی و در نتیجه اختلالات الکترولیتی نیز در این افراد وجود دارد.
* در نوع دیگری از این بیماری،کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد که البته چندان شایع نیست.
* گاهی نوع دیگری از بیماری تظاهر می‌کند و این افراد در زمانی مشخص (یک ساعت) غذایی بیشتر از حد طبیعی مصرف می‌کنند و قادر به مهار کردن رفتار خود نیستند؛ولی این نوع بیماری با رفتارهای جبرانی همراه نیست.


معمولا بیماریهای روحی و روانی - بخصوص افسردگی و اضطراب با بولیمیا همراه است و این افراد این علایم را نشان می‌دهند:پرهیز از برقراری ارتباط‌ چشمی،افکار خودکشی و دیگرکشی، خستگی،آشفتگیهای روحی،بیحوصلگی،بیحالی،اضطراب و افسردگی،قضاوت و اراده ضعیف.


عوارض بولیمیا:
* خرابی دندانها و لثه با اسید معده.
* کاهش آب بدن و کاهش سطوح پتاسیم که به ضعف شدید و ریتم‌های نامنظم قلبی منجر می‌شود.
* استفاده از داروهای مسهل سبب تحریک‌پذیری مخاط مری و روده می‌شود و استفاده مکرر آ‌نها به یبوست می‌انجامد.


با این همه،درمان برای درمان این بیماری به گروهی ‌درمانی نیاز داریم:
مشاور تغذیه: برای بازگرداندن کمبودهای بدن،متخصص تغذیه باید برنامه غذایی سالم و مقوی برای بیمار تجویز کند.


روانپزشک و مشاور: این قسمت درمان یکی از کارهای بسیار اصولی ‌است؛چون ریشه اختلالات غذا خوردن در مشکلات روحی و عاطفی است.پزشک به بیمار کمک می‌کند تا افکار مخرب و منفی خود را بازنگری ‌کند.مشاور کمک می‌کند تا افراد خانواده نگرشی صحیح به این بیماری داشته باشند و در فرآیند درمان بیمار را کمک کنند.


داروها: در برخی از موارد،داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب برای این بیماران تجویز می‌شود.این داروها سبب بهبود در اختلالات غذا خوردن می‌شود.
نتیجه یک تحقیق آمریکایی که بر روی 80 بیمار سنین 12 تا 19 سال نشان داد مشارکت والدین در درمان نوجوانان مبتلا به بولیمیا حملات ناشی از ابتلا به این بیماری را بعد از شش ماه درمان 39 درصد کاهش داد در حالی که در روش های مرسوم درمان این بیماری که همراه دوران درمانی است بعد از شش ماه 18 درصد کاهش حملات مشاهده می شود.


بنابراین گزارش،به عقیده محققان دانشگاه شیکاگو والدین در درمان نوجوانان مبتلا به اختلال تغذیه ای بولیمیا نقش بی نظیری ایفا می کنند دراین روش والدین نوجوان را حین رفتن به کلینیک و درمان در آنجا همراهی می کنند و در خانه فرزند خود را تشویق به خوردن مرتب غذا میکنند.

 

بر اساس این گزارش،هنوز مشخص نیست که دقیقا مشارکت والدین در درمان و یا توجه آن ها به غذاخوردن نوجوان در خانه کدام درمان را ارتقا می بخشد.گفتنی است،بولیمیا یک اختلال ذهنی است که دختران نوجوان و جوان را گرفتار می سازد و با دوره ای غذا نخوردن و روزه داری مشخص می شود.
منبع:salamatnews.com