بدن ما به چه مقدار ویتامین D نیاز دارد؟

وب سایت رژیم سلامتی: تهوع با دوز بالای ویتامین Dسمیت با کپسول ویتامین D بسیار نادر است اما با دوز افراطی آن رخ می دهد تقریباً همه مصرف بیش از حد ویتامین D در اثر خوردن مقادیر بالایی از مکمل های ویتامین D می باشد و به دست آوردن بیش از حد ویتامین D ( دوز مسمومیت ) .

از نور خورشید و یا مواد غذایی غیر ممکن است. در این مقاله مفصل در مورد مسمومیت ویتامین دی و این که چه مقدار از آن بیش از حد نظر گرفته می شود بیان می شود.

سمیت ویتامین D چگونه اتفاق می افتد؟

مسمومیت ویتامین دی نشان می دهد که سطح ویتامین D در بدن آنقدر زیاد است باعث آسیب می شود.

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و بر عکس ویتامین های محلول در آب، بدن هیچ راه برای خلاص شدن از ویتامین های محلول در چربی ندارد.

به همین دلیل، مقادیر بیش از حد ممکن است در داخل بدن ساخته شود.

مکانیسم دقیق در پشت مسمومیت با ویتامین D پیچیده است و به طور کامل شناخته نشده است.

با این حال، ما می دانیم که فرم فعال ویتامین D مشابه هورمونهای استروئیدی عمل می کند.

ویتامین D در داخل سلول ها سفر کرده و به آن ژن روشن یا خاموش می گویند.

معمولاً اکثر ویتامین D در بدن ذخیره سازی و با گیرنده ویتامین D یا پروتئین حامل باند است و مقدار بسیار کمی ویتامین D آزاد و در دسترس است.

با این حال، زمانی که مصرف ویتامین D شدید است سطح ویتامین D بالا است

این ممکن است سبب افزایش میزان ویتامین D آزاد در بدن شود و ممکن است در داخل سلول ها سفر کرده و منجر به در هم شکستن فرآیندهای سیگنالینگ تحت تاثیر ویتامین D
شود.

یکی از فرآیندهای سیگنالینگ اصلی افزایش جذب کلسیم از دستگاه گوارشی است.

علامت اصلی مسمومیت با ویتامین D هیپرکلسمی ( افزایش میزان کلسیم در خون ) است

سطوح بالای کلسیم می تواند سبب نشانه های مختلف شود و کلسیم نیز می تواند به بافت های دیگر متصل شده و به آنها آسیب برساند این شامل کلیه ها است.

سطوح خونی ویتامین D: بهینه یا بیش از حد

ویتامین D ویتامین ضروری است و تقریباً هر سلول در بدن شما دارای یک گیرنده برای آن است.

این ویتامین در پوست در معرض نور آفتاب تولید می شود.

منابع اصلی غذایی ویتامین D روغن کبد ماهی و ماهی چرب هستند.

برای افرادی که در معرض نور خورشید نیستند مکمل های ویتامین D می تواند مهم باشد.

ویتامین D برای سلامت استخوان بسیار مهم است و نیز با عملکرد سیستم ایمنی و حفاظت در برابر سرطان مرتبط است.

دستورالعمل برای سطوح خونی ویتامین D به شرح زیر است

کافی: 20 - 30 نانوگرم / میلی لیتر و یا 50 - 75 nmol / لیتر.

حد بالایی ایمن: 60 نانوگرم / میلی لیتر یا 150 nmol / L.

سمی: بالاتر از 150 نانوگرم / میلی لیتر یا 375 nmol / لیتر.

مصرف ویتامین D روزانه 1000 - 4000 واحد ( 25 - 100 میکروگرم ) باید به اندازه کافی برای اطمینان از سطح خونی مطلوب برای بسیاری از مردم باشد.

چه مقدار ویتامین D بسیار زیاد است؟

از آنجا در مورد روش عملکرد مسمومیت با ویتامین D اطلاعات نسبتاً کمی وجود دارد تعریف یک آستانه دقیق مصرف ویتامین D ایمن و یا سمی، سخت است.

با توجه به نظر موسسه پزشکی 4000 IU سطح بالایی ایمن از مصرف روزانه ویتامین D است با وجود این دوزهای تا 10،000 IU علت سمیت در افراد سالم نشان داده نشده است.

مسمومیت ویتامین دی به طور کلی در اثر دوز بیش از حد بالای مکمل های ویتامین D است و با رژیم غذایی و یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید مسمومیت با ویتامین D ایجاد نمی شود.

اگر چه مسمومیت با ویتامین D یک بیماری بسیار نادر است افزایش اخیر در مصرف مکمل ها ممکن است به افزایش در موارد گزارش شده منجر شود.

مصرف روزانه اعم از 40000 - 100000 واحد ( 1000 - 2500 میکروگرم ) برای یک تا چند ماه، عامل مسمومیت در انسان نشان داده شده است.

این 10- 25 برابر حد بالایی دوزهای مکرر توصیه شده است افراد با مسمومیت با ویتامین D معمولاً سطح خونی بالاتر از 150 نانوگرم / میلی لیتر (375 nmol / لیتر)

دارند چند مورد نیز توسط خطاهای موجود در تولید وجود دارد و آن زمانی است که مقدار مکمل 100 - 4000 برابر بیشتر از آنچه که در روی بسته بندی اعلام شده ویتامین D داشته باشد.

سطح خونی در این موارد مسمومیت در محدوده 257 - 620 نانوگرم / میلی لیتر و یا 644 - 1549 نانومول / لیتر است.

مسمومیت ویتامین دی معمولاً قابل برگشت است اما در موارد شدید در نهایت ممکن است باعث نارسایی کلیه و کلسیفیکاسیون شریان ها شود.

علائم و درمان مسمومیت با ویتامین D

نتیجه اصلی مسمومیت با ویتامین D تجمع کلسیم در خون، به نام هیپرکلسمی است.

علائم اولیه هیپرکلسمی شامل تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست و ضعف است.

تشنگی بیش از حد، تغییر سطح هوشیاری، فشار خون بالا، کلسیفیکاسیون در لوله های کلیوی، نارسایی کلیه و یا از دست دادن شنوایی نیز ممکن رخ دهد.

هیپرکلسمی به طور منظم با مصرف مقادیر بالایی از مکمل های ویتامین D ممکن است در چند ماه رخ دهد دلیل این است که ویتامین D در چربی بدن تجمع و به آرامی به خون منتشر می شود.

درمان مسمومیت ویتامین D شامل اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب و حذف تمام ویتامین D خوراکی و مکمل ها می باشد.

دکتر شما ممکن است میزان کلسیم شما را با افزایش نمک و مایعات سالین داخل وریدی اغلب اصلاح کند.

دوزهای زیادی حتی بدون علائم مسمومیت می تواند مضر باشد.

دوزهای زیادی از ویتامین D می تواند مضر باشد حتی اگر علائم فوری سمیت ممکن نباشد.

گزارش مردم از مصرف دوزهای بسیار زیادی از ویتامین D برای ماه ها بدون علائم وجود داشته است و آزمایش خون هنوز هیپرکلسمی شدید و نشانه های نارسایی کلیه را نشان نداده است.

اثرات مضر ویتامین D بسیار پیچیده است میزان بالای ویتامین D می تواند علت هیپرکلسمی بدون علائم سمیت باشد اما همچنین می تواند عامل علائم سمیت بدون هیپرکلسمی باشد.

برای اطمینان، شما نباید بیشتر از 4000 واحد (100میکروگرم) حد بالای ویتامین د را بدون مشورت با یک دکتر یا متخصص تغذیه مصرف نمایید.

آیا مصرف ویتامین های محلول در چربی سبب تغییر تحمل برای ویتامین D می شود

این فرضیه ارائه شده است که دو ویتامین محلول در چربی، ویتامین K و ویتامین A ممکن است نقش مهمی در مسمومیت با ویتامینD  بازی کنند.

ویتامین K کلسیم را در بدن تنظیم می کند و مقدار بسیار زیاد ویتامین D ممکن است ذخیره بدن را از ویتامین K تهی کند.

ماده مغذی دیگری که ممکن است مهم باشد منیزیم است این یکی از مواد مغذی مورد نیاز برای بهبود سلامت استخوان است.

بنابر این مصرف ویتامین A، ویتامین K و منیزیم با ویتامین D ممکن است سبب بهبود عملکرد استخوان و کاهش احتمال تبدیل شدن به بافت های کلسیفیه دیگر شود.

عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین كم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.