با دلزدگی زناشویی چه کنیم؟

مراقب باشید که دلزدگی به حریم زندگیتان وارد نشود.

 

اگر احساس می‌کنید در زندگی مشترک اذیت می‌شوید و تمایلی برای حل مشکلاتتان ندارید، اگر زندگی را پوچ و بی‌معنا می‌بینید و گمان می‌کنید تکیه‌گاه عاطفیتان را از دست داده‌اید، اگر حس می‌کنید شکست خورده‌اید و زندگی مشترک آن چیزی نبوده که در ذهنتان ساخته بودید، شاید شما هم درگیر دلزدگی زناشویی شده باشید.

می‌گویند «از ما گذشته است!» البته هر چه دقت می‌کنم، نمی‌فهمم با کدام معیار به این نتیجه رسیده‌اند که تاریخ‌ زندگی کردنشان گذشته است! خودشان هم دقیقا نمی‌دانند از چه زمانی کم‌کم از هم فاصله گرفتند و دور شدند. حالا دیگر نه قلبشان برای هم تاپ‌تاپ می‌کند، نه خیلی دلتنگ هم هستند و نه برای بهبود این وضعیت تلاشی می‌کنند. این داستان عشق‌های از نفس افتاده است، دلزدگی‌هایی که آرام و بی‌صدا به قلب زندگی مشترک دو نفر خزیده است. اگر احساس می‌کنید در زندگی مشترک اذیت می‌شوید و تمایلی برای حل مشکلاتتان ندارید، اگر زندگی را پوچ و بی‌معنا می‌بینید و گمان می‌کنید تکیه‌گاه عاطفیتان را از دست داده‌اید، اگر حس می‌کنید شکست خورده‌اید و زندگی مشترک آن چیزی نبوده که در ذهنتان ساخته بودید، شاید شما هم درگیر دلزدگی زناشویی شده باشید.

چرا دلزدگی پیش می‌آید؟
‌توقعات غیرمنطقی و غیرواقع بینانه: مگر می‌شود، یک شبه ره صد ساله را طی کرد؟ زندگی قدم به قدم پیش می‌رود و پیشرفت می‌کند، وقتی توقعات شما آنقدر بالا باشد که همسرتان توانایی برآوردن آنها را نداشته باشد طبیعی است که با دیدن واقعیت دلزده شوید. یادتان باشد، وقتی توقعاتتان فضایی می‌شود، ازدواج با هر کسی و در هر شرایطی محکوم به دلزدگی خواهد بود.

گذشتن از مرحله هیجانات: شروع زندگی، زیر یک سقف، پر از تازگی و هیجان است، زن و شوهر دوست دارند همدیگر را غافلگیر کنند، به همدیگر هدیه دهند و اتفاقات تازه را با هم تجربه کنند، اما با گذشت زمان، خود به خود این هیجانات هم کمی تعدیل می‌شود، به همین دلیل سکوت مردها دلیلی بر بی‌احساسی و محبت نکردن زن‌ها دلیلی بر نامهربانی تلقی می‌شود.

ـ نگفتن احساسات به یکدیگر: اگر قرار بود چشم و ابروها حرف بزنند پس دیگر چه نیازی به زبان بود؟ بسیاری از زوجین از گفتن احساسشان، خودداری می‌کنند و هنگامی که دلیلش را جویا می‌شویم، می‌گویند: «خودش باید می‌فهمید!» اگر سبک زندگیتان این گونه است که به جای سخن گفتن، به دنبال کشف حرف‌های همدیگر هستید، زودتر از آنچه فکر می‌کنید سوء تفاهمات گوناگون، شما را مجبور به دلزدگی می‌کند.

توقعاتتان را منطقی و منصفانه کنید: بسیاری از توقعات بالا، زاده مقایسه است، همیشه نکات مثبت زندگیتان را برجسته ببینید و تلاش کنید با کمک یکدیگر نقاط منفی‎‌اش را ‌کمتر کنید. از همسرتان همان چیزی را بخواهید که در توان اوست.

ذهن‌خوانی نکنید: ذهن‌خوانی یعنی شما راجع به افکار و احساسات دیگران فرضیه‌ای منفی بسازید و با هر حرکت یا حرفی، فرضیه خود را پر و بال بدهید. تمرین کنید که برداشت‌های خودتان را به دیگران نسبت ندهید و به جای آنها فکرنکنید.

نخواهید که ذهنتان را بخواند: نخواهید که همسرتان از خط و خطوط چهره، از تن صدا یا از لابه‌لای حرف‌هایتان کشف کند که دقیقا چه منظوری دارید. ابراز کردن درخواست‌های بدون ابهام و واضح خیلی آسان‌تر از حل کردن معمایی است که اگر حل نشود، فاصله بین شما را بیشتر می‌کند.

خودتان رابطه را تازه نگه دارید: ماه‌های اول ازدواج همه چیز تازه و هیجان‌برانگیز است و این طبیعی است که پس از مدتی زندگی برایتان ساده و تکراری جلوه کند، بنابراین با گذشت زمان، بهتر است یاد بگیرید چطور آن هیجان و تازگی را خودتان به زندگی‌تان تزریق کنید. سفر رفتن، هدیه دادن به هم، غافلگیر کردن یکدیگر و... می‌تواند به تازه ماندن رابطه‌تان کمک کند.

یکدیگر را به صورت افراطی محدود نکنید: اجازه دهید همسرتان گاهی زمانش را با دوستان یا خانواده‌اش سپری کند، به کلاس یا باشگاه برود و برای خود حریم شخصی داشته باشد و از آن لذت ببرد.

به یکدیگر هدیه دهید: تقویم ما پر است از روزهایی که می‌توانید به یکدیگر هدیه دهید. روز زن، روز مرد، روز تولد و سالگرد ازدواج؛ اما مراقب باشید در هدیه دادن به یکدیگر دچار تکرار نشوید. گاهی هم بدون مناسبت و تنها به خاطر علاقه‌ای که به همسر و زندگی مشترکتان دارید او را غافلگیر کنید. یادتان باشد هدیه دادن به یکدیگر نباید به تقویم یا تاریخ زندگی شما وابسته باشد.

رسیدگی به ظاهر خود: رسیدگی‌ به ظاهر‌ و آراستگی نه‌تنها سبب لذت بردن همسرتان می‌شود، بلکه خودتان را نیز سر ذوق می‌آورد. با پوشیدن لباس‌های آراسته، آرایش‌های متناسب با چهره، استفاده از عطر و... نه‌تنها به خودتان انرژی دهید، بلکه جذابیت‌های جنسی خود را نیز حفظ کنید.

در آخر این‌که یادتان نرود دعای پدر و مادری را که وقتی شب عروسی شما را دست به دست هم دادند و دعا کردند: «به پای هم پیر شوید!»؛ پس مراقب باشید که اگر دلزدگی به حریم زندگیتان وارد شود، کاری می‌کند که به دست هم پیر شوید.
منبع:سلامت نیوز

 

ویدیو مرتبط :
دلزدگی زناشویی - پیشگیری و درمان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مراقب باشید،دلزدگی زناشویی بیخ گوش شماست!

 

«نگاهش بهت زده است. هنوز باورش نمی شود. مردی که چند متر آنطرف روی صندلی های روبرو نشسته است هنوز همسر قانونی اوست. باورش نمی شود این جا نشسته باشند. روی صندلی های راهرو دادگاه خانواده انتظار می کشند. نامشان خوانده و تکلیف شان روشن شود. انگار همین دیروز بود عشق پرشور روزهای ماه عسل را داشتند تجربه می کردند، انگار همین دیروز بود روزهای آشنایی. انگار همین دیروز بود قلبش موقع دیدنش با شدت بیشتری می زد.

 

اما حالا چه؟ حالا که دل شان از هم زده شده بود. حالا که حتی حضور همدیگر را نمی توانستند تحمل کنند. حالا که دیگر برای هم تازگی نداشتند. آن عشق پرشور کجا رفته بود؟ چرا آنها فقط در عرض پنج سال از آن عشق پرشور به این صندلی های رنگ و رو رفته رسیده بودند؟»

 

شاید دلزدگی از همسر آنقدر چیز واضحی باشد که به نظرتان نیازی به تعریف نداشته باشد اما یک تعریف دقیق به شما کمک می کند متوجه شوید آیا دلزدگی زناشویی در زندگی شما هم وجود دارد یا نه. خیلی از زوج ها به غلط ملال ها و دلخوری های کوچک خودشان را به دلزدگی تعبیر می کنند.

 

دلزدگی زناشویی چیست؟

 

1- نشانه های جسمی

بعضی افراد اصلا دلزدگی را یک نوع احساس خستگی و کسالت، دلزده ها علامت هایی مثل بی حالی، سردردهای مزمن، دردهای شکمی و بی اشتهایی یا پرخوری هم از خودشان نشان می دهند. دلزده ها از نظر جسمی هم از پا می افتند.

 

2- نشانه های عاطفی

دلزده ها قبل از هر چیز احساس آزردگی می کنند. آنها حس می کنند در زندگی مشترک اذیت می شوند. تمایلی به حل مشکلات نشان نمی دهند و امیدی هم ندارند مشکلاتشان حل شود. گاهی این ناامیدی و اندوه آنان را به وادی افسردگی می کشاند. آنها احساس می کنند زندگی پوچ و بی معنایی دارند. حس می کنند کسی را در زندگی ندارند که از آنها حمایت عاطفی کند.

 

3- نشانه های روانی

دلزده ها خودشان را باور ندارند، حس می کنند شکست خورده اند و خودشان را دوست ندارند. درست همین احساسات را نسبت به همسرشان هم دارند. آنها دیگر نه همسرشان را قبول دارند و نه می توانند او را دوست داشته باشند.

 

چرا دلزدگی پیش می آید؟

 

1- توقعات غیرمنطقی و غیرواقع بینانه

گاهی توقعات ما آنقدر بالا و غیرواقع بینانه است که ازدواج با هر فرد دیگری هم نمی تواند آن توقع ها را برآورده کند. مثلا زنی که توقع دارد شوهرش که از صفر زندگی را با او شروع کرده باید یکساله هم خانه و هم ماشین بخرد معلوم است با دیدن واقعیت دلزده می شود.

 

2- گذشتن از فاز هیجانی اول ازدواج

وقتی زن و شوهر از فاز هیجانی و عاطفی اول ازدواج بیرون می آیند، هر حادثه کوچکی را بهانه می کنند تا به همسرشان یک برچسب منفی بزنند. در این مواقع سکوت مردها نشانه بی احساسی شان تلقی می شود و یک بار محبت نکردن زن ها نشانه نامهربانی شان.

 

3- نگفتن احساسات به یکدیگر

اگر همسران نیازهای خود را مطرح نکنند یا در رابطه با همدیگر پی به نیازهای یکدیگر نبرند و به راه حل مثبتی برای برآورده کردن نیازهایشان نرسند، خطر دلزدگی دو چندان می شود.

 

با دلزدگی زناشویی چه کار کنیم؟

 

1- توقع هایتان را منطقی و منصفانه کنید

روانشناسان می گویند توقع های غیرمنطقی بیشترین ارتباط را با دلزدگی زناشویی دارد. اینکه ما باور داشته باشیم توافق نداشتن باعث تخریب رابطه است اولین باور غیرمنطقی است. باید یاد بگیریم اختلاف نظر طبیعی است و نباید آن را منفی تفسیر کنیم. اینکه باور داشته باشیم رفتارهای همسرمان تغییر نمی کند هم غیرمنطقی و غیرمنصفانه است. اینکه توقع داشته باشیم همسرمان ذهن ما را بخواند هم غیرمنطقی است. باید خودمان نیازهای مان را به زبان بیاوریم و توقع نداشته باشیم همسرمان ذهن مان را بخواند.

 

کمال گرایی جنسی هم از جمله باورهای غیرمنطقی است که به دلزدگی زناشویی می انجامد. اینکه همیشه از همسرمان توقع داشته باشیم در همه شرایط و مواقع با ما رابطه جنسی تام و تمام داشته باشد. در نهایت اگر ما تفاوت های بین جنسیت خودمان و جنسیت همسرمان را نشناسیم و توقع داشته باشیم همسرمان هم مثل خودمان مردانه یا زنانه عمل کند باعث دلزدگی زناشویی می شود.

 

2- خودتان رابطه را تازه نگه دارید

در روزهای اول ازدواج همه چیز تازه و هیجان برانگیز است اما وقتی که همه چیز تکراری شد، زن و شوهر کم کم از هم دلزده می شوند. در این مواقع گذاشتن انرژی برای رابطه می تواند آن را همچنان هیجان برانگیز نگه دارد. سعی کنید همسرتان را غافلگیر کنید، هر چند وقت برنامه دو نفره هیجان برانگیزی برای هم بگذارید. به هم ابراز احساسات کنید. اگر مشکلی هم پیش آمد با هم مطرحش کنید یا با مشورت گرفتن از یک مشاور خانواده آن را حل کنید.

منبع:سپیده دانایی