سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
با این غذاها با سلولیت خداحافظی کنید!
سلولیتها چربیهای ناصافی هستند كه معمولا روی ران، باسن و شكم تشكیل میشوند و ممكن است روی بازوها هم دیده شوند. تقریبا 90درصد از خانمها تا حدی دچار سلولیت هستند.
مجله سیب سبز - نسیم مرعشی : سلولیتها چربیهای ناصافی هستند كه معمولا روی ران، باسن و شكم تشكیل میشوند و ممكن است روی بازوها هم دیده شوند. تقریبا 90درصد از خانمها تا حدی دچار سلولیت هستند. سلولیتها دارای فرورفتگیها و برآمدگیهایی روی پوست هستند كه ظاهر ناخوشایندی ایجاد میكنند. این مشكل بیشتر در نوجوانان و زنان رایج است. سلولیت یك مشكل پزشكی نیست اما زیبایی پوست را از بین میبرد.
بسیاری پزشكان آن را یك مشكل عادی قلمداد میكنند اما در عین حال ممكن است جراحان زیبایی یا متخصصان پوست راهحلهایی برای رفع آن داشته باشند و در حال حاضر نیز درمانهای بسیاری برای سلولیت معرفی شده است؛ درمانهایی مثل انواع كرمها و ماساژ كه تبلیغات زیادی روی آنها میشود، رواج یافته اما بسیاری از آنها برخلاف ادعاهای تبلیغاتی بینتیجه هستند. دانشمندان هنوز روی درمان قطعی سلولیت مطالعه میكنند اما راههایی وجود دارد كه با آن میتوان سلولیتها و ظاهر بدشان را تاحدی از بین برد. بین این راهها بهتر است به راههای بیخطر رجوع كرد.
سلولیت چیست؟
پوست بدن توسط رشتههایی به عضله زیری وصل میشود. وقتی چربی بین پوست و ماهیچه قرار میگیرد، این رشتهها تحتفشار قرار میگیرند و به سمت پایین كشیده میشوند تا پوست را همچنان به عضله متصل نگه دارند. این كشش باعث ایجاد فرورفتگیها میشود و در عین حال چربیهای متمركز به خاطر فشار برآمده و متورم میشوند، سطح پوست ناهموار میشود و سلولیت شكل میگیرد. سلولیت در زنان بسیار شایعتر از مردهاست زیرا چربیهای زنان معمولا در رانها و باسن متمركز میشود.
یعنی درست جاهایی كه پوست مستعد تشكیل سلولیت است. این اتفاق با افزایش سن و زمانی كه پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهد افزایش پیدا میكند. اضافهوزن باعث افزایش احتمال سلولیت میشود. البته ممكن است بعضی افراد با وجود لاغری سلولیت داشته باشند. در این افراد سلولیت ارثی است و زمینه ژنتیك دارد. كمبود تحرك هم ممكن است احتمال سلولیت را در یك اندام مشخص افزایش دهد. یكی دیگر از مواردی كه ممكن است باعث ایجاد سلولیت شود، بارداری است.
راهحلهای غذایی
بعضی خوراكیهای خاص برای درمان سلولیت موثر تشخیص داده شدهاند؛ خوراكیهایی كه تجربه كارایی آنها را نشان داده و طرفداران ادعا كردهاند باعث بهبود گردش خون یا خاصیت ارتجاعی پوست در مناطق سلولیتی میشوند. استفاده موضعی از این خوراكیهای خاص میتواند تاثیر ویژهای روی كاهش سلولیتها داشته باشد:
خیار: خیار غنی از رطوبت و ویتامین است. گذاشتن ورقههای خیار بهطور مستقیم روی پوست میتواند با تاثیر روی كلاژن، پوست را سفت كرده و تا حدی فرورفتگیها و برجستگیهای آن را تعدیل كند.
قهوه: كافئین عروق خونی را گشاد میكند و باعث سفت شدن بافتهای بیرونی پوست میشود. مالیدن قهوه روی پوست باعث آزاد شدن سموم و بخشی از چربیها میشود. برای مالیدن قهوه روی پوست كافی است پودر آن را با روغنهایی كه معمولا روی پوست میمالید مثل روغن بادام یا زیتون تركیب كنید و بعد روی پوست بمالید.
جلبك دریایی: این یك روش فرانسوی است. این جلبكها در فروشگاهها فروخته میشوند و میتوانید آنها را بهعنوان ماسك صورت استفاده كنید. جلبكهایی هم برای حمام در بازار موجود هستند. این جلبكها حجم بالایی از ید دارند. ید علاوه بر تاثیر مثبت بر عملكرد تیروئید، باعث افزایش جریان خون در بافت میشود و به این وسیله سلولیت را كاهش میدهد.
رژیم غذایی
پزشكان هم اعتقاد دارند پیروی از یك رژیم غذایی سالم میتواند سلامت كلی و ظاهر پوست را بهبود ببخشد. برای مثال خوردن ژله و خوراكیهای ژلاتیندار میتواند در كاهش سلولیت مفید باشند. ژلاتینهای بدون قند فواید زیادی برای بدن دارند امابهطور خاص در افزایش تولید كلاژن موثر بوده و به همین دلیل در بهبود وضعیت سلولیتها بسیار مفید هستند. البته سعی كنید از مصرف ژله به دلیل مواد قندی موجود در آن اجتناب كنید، به جای آن میتوانید از پودرهای ژلاتین استفاده كنید.
این پودرها را در نوشیدنی روزانه خود بریزید و تا حد زیادی به زیبایی و سلامت پوست خود كمك كنید. علاوه بر این كاهش وزن از طریق خوردن غذاهای سالم و ورزش منظم میتوان از طریق كاهش تجمع چربیها و تقویت عضلات در پا، شكم و باسن، باعث كاهش سلولیت شد. البته كاهش وزن فقط تاحدی میتواند باعث از بین رفتن سلولیت شود و آن را بهطور كامل از بین نخواهد برد.
ورزشهای ضدسلولیت
ورزش كردن بیشترین تاثیر را در كاهش چربیهای موضعی دارد. ورزش چربیها را بهطور قطعی از بین میبرد و با از بین بردن چربیها تورم را به حداقل میرساند. ورزش در مرحله پیشگیری هم در جلوگیری از سلولیت موثر است. برای كاهش چربیهای سلولیتی با استفاده از تردمیل لازم است شیب را به 6 درجه برسانید، برای یك دقیقه با سرعت بدوید و بعد به مدت 30دقیقه آرام راه بروید. این كار را سه بار تكرار كنید. سپس ورزش عادی خود را برای چربیسوزی انجام دهید.
یك مطالعه كه در مجله تخصصی فیزیولوژی كاربردی منتشر شده نشان داده اگر در ابتدا ورزش را با شدت انجام دهید، در انجام ورزشهای هوازی بعدی اكسیداسیون یا سوزاندن چربی 36درصد بیشتر انجام خواهد شد. جالب است بدانید ورزش یوگا هم در كاهش سلولیت تاثیر بسیار زیادی دارد.
تاثیر جادویی ماساژ
ماساژ و استفاده از جكوزی در آب گرم میتواند بهطور موقت در كاهش سلولیت كاربرد داشته باشد. البته آنها به هیچ عنوان سلولیت را بهطور كامل از بین نمیبرند بلكه تنها با كاهش آب میانبافتی، به بهبود نسبی ظاهر آن كمك میكنند. ویژگی این درمانها این است كه به نگهداری منظم نیاز دارند و پس از توقف درمان بهزودی باز خواهند گشت زیرا این روشها تنها پیكربندی چربی زیر پوست را تغییر میدهند.
ماساژهایی هم وجود دارند كه با دستگاه انجام میشوند؛ درواقع دستگاهی الكتریكی باعث كشش و فشار در بافت آسیبدیده میشود. مدت زمان استفاده از دستگاه 30 تا 45دقیقه است. این درمانها اولینبار در میانه دهه 90میلادی معرفی شدند اما تاثیر آنها هم مانند ماساژ سنتی موقتی است و تنها با ادامه درمان برای همیشه میتوان تاثیر آنها را به وضوح مشاهده كرد.
درمانهای لیزری
اینگونه درمانها در حال حاضر امیدواركنندهترین روشها برای رفع سلولیتهاهستند؛ درمان تركیبی است از ماساژ بافتها، فركانسهای رادیویی و اشعه مادون قرمز. اشعه لیزر دیود به همراه ماساژ هم میتواند مفید باشد. این اشعهها برخلاف روشهای ماساژی به عمق بافت نفوذ میكنند و به همین دلیل به درمان قطعیتری منجر میشوند. نتایج این درمانها ممكن است تا 6ماه بعد دیده شود.
لیپوساكشن
لیپوساكشن هم در درمان سلولیت موثر است. البته این روش تهاجمی را معمولا برای این مشكل توصیه نمیكنند اما به هر حال موثر است. جراح در این روش از طریق یك برش كوچك سلولهای چربی را ساكشن میكند و آنها را برمیدارد و بهاینترتیب فرورفتگیها و برآمدگیها از بین میروند. به هر حال لیزرتراپی شكل كمخطرتری از درمان است.
روشهای دیگر
روشهای دارویی هم برای درمان سلولیت وجود دارد. برای مثال بعضی پزشكان پماد رتینول را توصیه میكنند كه معمولا بعد از 6 ماه نتیجه میدهد. البته از خوددرمانی خودداری كنید چون این پمادها عوارض هم دارند. بعضی پزشكان مزوتراپی را هم پیشنهاد میكنند. در این روش دارو زیر پوست تزریق میشود و میتواند باعث شكستن چربیها شود. البته خطراتی مثل عفونت، تورم یا خط افتادن و لك روی پوست هم از عوارض این روش است.
ویدیو مرتبط :
با چربی های موضعی و سلولیت خداحافظی کنید
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
با کپک غذاها چه کنيم ؟
براي خيلي از ما پيش آمده که حتي وقتي غذا يا ميوهاي را در يخچال نگهداري مي کنيم، باز هم کپک زده و مجبور شده ايم آن را دور بريزيم. خيلي از ما نميدانيم چه کنيم که موادغذايي در يخچال و يا محيط آشپزخانه کپک نرنند.
با دکتر ابوالفتح شجاعي، فوقتخصص ميکروبيولوژي مواد غذايي، در همين رابطه گفتگويي انجام شده است.
کپک چيست؟ چگونه و چرا ايجاد ميشود؟
عوامل قارچي فساد مواد غذايي به عوامل کپکي و مخمري تقسيم ميشوند. کپکها آن دسته از قارچها هستند که غالبا بيماري خطرناکي ايجاد نميکنند، اما گاهي در مواقع ضعف سيستم ايمني بدن ميتوانند بسيار خطرناک باشند.
عاملي که باعث گسترش و افزايش آنها ميگردد، مقدار بيش از حد رطوبت است و پخت غذاها نيز نمي تواند سموم آنها را از بين ببرد. بنابراين براي امنيت و سلامت بيشتر، بهتر است که آنها را دور بريزيد.
120هزار جنس از گونه کپک ها وجود دارند که روي مواد غذايي قادرند رشد کنند. 40 نوع آنها بيماريزا هستند و مابقي ميتوانند مسموميت غذايي ايجاد کنند. حتي بعضيها ميتوانند سرطانزا باشند. اما عدهاي از آنها مفيد هم هستند و در صنايع لبني کاربرد دارند.
کپکها در صورت مناسب بودن شرايط رشد، يعني رطوبت و حرارت به سرعت رشد ميکنند و ميتوانند سبب تخريب و غيرقابل مصرف شدن ميوهها و غذاها شوند.
کپکها داراي رنگهاي مختلفي بوده و کرکي شکل و پنبه مانند هستند و با توليد آنزيمهاي زياد سبب فساد غذاها ميشوند. براي فاسد شدن غذا و ميوه، کپک بايد رشد کند و تغييرات فيزيکي و شيميايي ايجاد کند تا با ترشح آنزيم اولا سفتي غذاها و رنگ آنها را به هم بزند و ثانيا طعمشان را تغيير دهد و آنها را ترشمزه کند.
آيا کپکها با هم فرق دارند؟
بله. کپکي که روي ميوهها از جمله گلابي و سيب رشد ميکند، روي ترشيها رشد نميکند. کپکي که روي مربا تشکيل ميشود، از ويژگيهاي بيشتري برخوردار است، چون ميتواند قند را تجزيه کند. کپکهايي که روي نان رشد ميکنند، ميتوانند بسيار خطرناک باشند. کپکهايي که روي گردو، پسته و انواع مغزها رشد ميکنند، بسيار خطرناکتر از کپکهاي ميوهها هستند، چون از خود مادهاي ترشح ميکنند که گاه منجر به نقايص تولد و دگرگونيهاي ژنتيکي ميشود و يا سرطانزا هستند.
چگونه ميتوان مانع کپک زدن نان شد؟
از آنجايي که کپکها قادرند در نان ريشهدار شده و در بافت نان فرو روند، بسيار خطرناکتر هستند، بنابراين زماني که نانها لايه لايه روي هم قرار گرفتهاند و يکي از لايهها کپک زده است، بايد تمام نانها دور ريخته شوند، زيرا کپک به قسمتهاي ديگر هم نفوذ کرده است.
پيش از سرد شدن کامل نانها، نبايد آنها را روي هم بچينيد، زيرا حرارت نان موجب کپکزدگي زودرس ميشود.
انباشته شدن نان داغ پيش از سرد شدن موجب تغيير حالت ظاهري، بيات شدن زودرس، تسريع در کپکزدگي و بيماريهاي گوارشي ميشود.
براي جلوگيري از کپک زدن نان بايد آنها را در پلاستيکهاي دربسته و در فريزر نگهداري کنيد. حتي يخچال موجب بيات شدن و کپک زدن نان ميشود.
پيچيدن نان در پارچههاي سفيد و بيرنگ بهتر از سفرههاي پلاستيکي است، زيرا رطوبت در پارچه وجود ندارد و ماندگاري نان بيشتر ميشود.
درباره ميوهها چه بايد کرد؟
ميوهها حتي با وجود شستن، در يخچال کپک ميزنند و علت آن هم آبي است که به تدريج در جا ميوهاي جمع ميشود و نيز رطوبت دايمي يخچال.
چنانچه يک قطعه اسفنج در جاميوهاي قرار دهيد، رطوبت و آب را جذب کرده و مانع کپکزدگي ميشود.
بنابراين نبايد براي مدت طولاني ميوهها را نگهداري کرد. پس از شستن ميوهها در جاي خنک آنها را کاملا خشک کنيد، درون يک ظرف دربسته قرار دهيد تا هم ماندگاري آنها بيشتر شود و هم کپک نزنند.
در صورتي که ميوهاي بسيار رسيده و لکدار است، بايد از ساير ميوهها جدا شود.
همچنين زماني که ميوهاي کپک زد، بايد آن را از ساير ميوهها جدا کرد و کل ميوه را دور انداخت. جدا کردن بخشي از ميوه که کپک زده است و مصرف ساير قسمتها دليل بر سلامت آن بخش نيست. بنابراين در صورت کپکزدگي ميوه، همه ميوه را دور بيندازيد.
پوره کردن ميوهها يکي ديگر از روشهاي نگهداري ميوه براي زماني طولاني است.
آيا برداشتن بخشي از پنير و کره کپک زده و مصرف مابقي اشکالي دارد؟
پنير کپک زده خطرناک است، چون ميکروبهاي ديگري دارد که ممکن است سبب زخم معده شوند. درباره پنير ميتوان بخش کپک زده را جدا کرد و مابقي را مصرف کرد.
اما کره کپک زده بسيار خطرناکتر است، زيرا کپکها کره را تجزيه ميکنند و کره اکــسيد(فاسد) مي شود و حتي خطر سکته را به دنبال دارد. به طور کلي چربيهاي اکــسيد شده بسيار خطرناک هستند.
با کپک رب و مربا چه بايد کرد؟
يکي از دلايل کپک زدن مربا آن است که کاملا پخته نشده است، يعني وقتي مربا شل و آبکي باشد. همچنين اگر قند مربا زير 27 درصد باشد، به طور معمول کپک ميزند.
استفاده از ظروف مناسب دردار که هوا به آنها وارد نميشود، در نگهداري مربا بسيار موثر است و مانع تشکيل کپک روي آن مي شود. اگر مربا کپک زده باشد، ميتوان يک لايه از روي آن برداشت و بقيه مربا را دوباره پخت. بهتر است هنگام تهيه مربا از قاشق چوبي استفاده کنيد.
رب کپک زده
روش ديگري که مانع از کپک زدن مي شود، استفاده از کاغذ پرگامان يا همان کاغذ روغني است که ميتوان در سطح مربا قرار داد. با اين کار مانع از رسيدن هوا به مربا ميشويم و از کپک زدن آن جلوگيري ميشود.
براي پيشگيري از کپک ربها نيز ميتوان يک لايه روغن در سطح آنها ماليد که عمل اکــسيژنرساني را متوقف کرده و از تشکيل کپک جلوگيري ميکند. در اين صورت حتي لازم نيست رب در يخچال گذاشته شود و ميتوان در محيط خارج هم از آن نگهداري کرد.
براي پيشگيري از کپک آبغوره و سرکه هم بايد توجه کنيد که تا سر شيشه از اين مواد پُر شود و هوا نداشته باشد. اين شيشهها را درون ظرف بزرگي پر از آب قرار دهيد و روي شعله بگذاريد تا آب جوش بيايد. به مدت 6 دقيقه اين شيشهها را بجوشانيد تا تمام سلولهاي رويشي کپک درون آبغوره و سرکه از بين برود.