سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

ایمپلنت چیست؟



 

دندانپزشک, دندان درد, ایمپلنت

ایمپلنت پین های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود.
دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 6 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است.
هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. ایمپلنت می تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندانهای کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می شود ایمپلنت های کوچکتر و استوانه ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می شود.

مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه ای که دندانپزشک انجام میدهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندانهای طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندانهای فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است.

در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می شود:
1- فاصله بین دندانهای جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.
از دست رفتن دندان می تواند به دلیل پوسیدگی، بیماری لثه و یا تصادفات باشد. اگر دندان در منطقه زیبایی باشد علاوه بر زیبایی سلامتی دندان نیز متاثر می شود. فاصله طولانی بی دندانی باعث رویش دندانهای فک مقابل به این فاصله و جابجایی دندانهای بالا و پایین و از دست رفتن اکلوژن مناسب می شود. عمل جویدن نیز متاثر شده و مفاصل فک پایین در طولانی مدت دردناک می شود.

درمان:
* بریج سه واحدی که مستلزم قربانی کردن دو دندان سالم مجاور است.
* بریجی که به دندانهای مجاور چسبیده ولی عمر آن محدود است.(Maryland Bridge)
* بریج تنها تاج دندان را جایگزین می کند ولی ریشه را جایگزین نمی کند و نیروهای جویدن به استخوان زیرین منتقل نمی شود و و در طول زمان حجم و ارتفاع استخوان کاهش می یابد .
ایمپلنت درمان بهتری است چون هم دندانهای کناری تراش نمی خورند و هم بطور کامل ساختار دندان حفظ می شود و نیروهای جویدن به استخوان منتقل می شود و حجم استخوان بدون تغییر می ماند.

دندانپزشک, دندان درد, ایمپلنت

2- فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.
فاصله بیشتربین دندانها همان اثرات ازدست رفتن یک دندان را بصورت شدیدتر نشان می دهند. عدم زیبایی، مشکلات پخش نیروی جویدن ، درد در مفاصل فک پایین و مشکلات تکلمی از موارد مورد شکایت بیماران می باشد.

درمان:
* بریج های چند واحـدی ( با تراش دندان های پایه کناری ) که تعـداد دندان های پایـه باید متنـاسب با طول بی دندانی باشد.
* پارسیل متحرک که مشکلات تکلمی، جویدن و اجتماعی ایجاد می کند.
* بریج ها یا روکشهای ساپرت شونده با ایمپلنت به تنهایی یا در ترکیب با دندان طبیعی.

3- زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.
از دست دادن دندانهای قوی در عقب قوس دندانی که وظیفه جویدن و آماده کردن غذا برای هضم دارند باعث آسیب به حرکات جویدن می شود. دندانهای باقیمانده به سمت فضای خالی حرکت می کنند و تماس بین دندانها از دست می رود. همچنین دندانهای قوس مقابل نیز به طرف فضا حرکت می کنند و مشکلات مفاصل فک پایین نیز رخ می دهد.

درمان:
درمان فکهای انتهای آزاد سخت می باشد چون تنها در یک سمت دندان وجود دارد.
* پارسیل متحرک فک بالا یا پایین. پارسیل ممکن است به عنوان جسم خارجی احساس ناخوشایندی ایجاد و مشکلات تکلمی و جویدن ایجاد نماید.
* ایمپلنت به عنوان دندان پایه دوم بریج. در حالیکه پایه اول دندان طبیعی است، یا اینکه بریج کلا بوسیله ایمپلنت در هر دو طرف ساپرت شود.

4- زمانی که کلیه دندانهای یک یا هر دو فک از دست رفته باشد.
بی دندانی کامل فک بالا و پایین با هم یا به تنهایی منجر به مشکلات بسیار زیادی می شود. جویدن و صحبت کردن  از مشکلات اصلی بیماران بی دندان می باشد. از آنجا که دندان ها که عامل ساپرت عضـلات صورت هستند دیگر وجود ندارد، بیمار حالت صورت مسنی خواهد داشت.

درمان:
* پروتز کامل متحرک. با وجودی که اکثر بیماران مشکلی از لحاظ گیر پروتز در فک بالا به دلیل نیروی مکشی در کام ندارند ولی مشکلات تکلمی و جویدن همچنان باقی است. عدم گیر یا ثبات پروتز فک پایین مشکل اساسی بیماران بی دندان می باشد و با گذشت زمان و تحلیل بیشتر استخوان بدتر هم می شود که تا حدودی با ریلاین پروتز و گذاشتن آستر تا مدتی برطرف می شود. ریلاین کردن متعدد منجر به لق شدن شدید پروتز و سخت تر شدن صحبت کردن و جویدن می شود.
* ایمپلنت بعنوان ثبات دهنده پروتز کامل. برای مثال میله ای که به دو یا چهار ایمپلنت وصل است و باعث گیر مناسب پروتز می شود حتی شش یا هشت ایمپلنت می تواند بعنوان پایه های پروتز ثابت شود.
امروزه می توان حجم کم استخوان را طی عمل بازسازی در شرایط خاص برای پذیرش ایمپلنت آماده ساخت.
بیماری های انعقادی خونی، متابولیک، مخاطی و استخوانی، فاصله کم بین دندان، یا موقعیت نامناسب دندانهای فک بالا و پایین از عوامل محدود کننده در گذاشتن ایمپلنت می باشد.
- کلیه افراد بالغی که دوران رشد را به پایان رسانیده اند، می توانند ایمپلنت بگذارند.
- افراد سیگاری حداقل تا ماههای اولیه پس از گذاشتن ایمپلنت باید سیگار را ترک کنند.
 ایمپلنت مانند دندان طبیعی نیاز به رعایت بهداشت و مراقبت دارد.
منبع:dental.sums.ac.ir


ویدیو مرتبط :
6) ایمپلنت دندانی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

از پرکردن دندان تا ایمپلنت



دندان, پرکردن دندان, پوسیدگی دندان

دندان از چند قسمت تشکیل شده است؛ قسمتی که دیده می‌شود، تاج نام دارد. تاج توسط بافت سختی به نام مینا پوشیده می‌شود. وظیفه این بافت سخت، حفاظت از ساختمان‌های زیرین است. اگر مینا آسیب ببیند، دیگر لایه‌های دندانی هم صدمه خواهد دید بنابراین به مراقبت کافی نیاز دارد. مینا خود به‌خود ترمیم نمی‌شود و فاقد عصب حسی است.

 

پوسیدگی یک بیماری باکتریایی دندانی است که از شایع ترین اختلالات سلامت محسوب می شود. اغلب افرادی که دچار پوسیدگی دندانی می شوند در سنین کودکی یا بلوغ قرار دارند البته پوسیدگی دندان را در همه سنین مشاهده می کنیم.

 

پوسیدگی یکی از علل اصلی از دست دادن دندان هاست و باوجود پیشرفت های بسیاری مانند معاینه منظم دندان ها، استفاده از فلوراید و بهبود بهداشت دندان  که در پیشگیری از پوسیدگی به عمل آمده، همچنان تعداد زیادی از مردم جامعه به آن گرفتار می شوند.

 

دندان, پرکردن دندان, پوسیدگی دندان

 

با یک حفره شروع می شود
اولین مرحله از پوسیدگی با ایجاد حفره های ظریفی در مینا آغاز می شود که شاید ابتدا فرد متوجه آن نشود، ولی با پیشرفت پوسیدگی، با درد توام می شود، به طوری که وقتی فرد مواد شیرین یا غذاهای گرم و سرد می خورد، این حالت تشدید می شود.

وقتی مینا از بین می رود، عاج زیر آن در معرض خطر قرار می گیرد و راهی باز می شود که باکتری ها می توانند براحتی  به مغز دندان ورود پیدا کند.در این مرحله احساس درد متوسط تا شدید به وجود می آید و اگر درمان مناسبی اتخاذ نشود، امکان ایجاد آبسه زیاد خواهد بود. پوسیدگی روندی طولانی است و معمولا یک تا دو سال طول می کشد.

 

حفره ها اغلب هنگام معاینه تشخیص داده شده و درمان زودرس آنها مانع پیشرفت پوسیدگی می شود.دندانپزشک نیز با استفاده از یک سوند کوچک و آینه می تواند پوسیدگی را تشخیص دهد. اطلاعات بیشتر درباره دندان و استخوان های اطراف را می توان با رادیوگرافی به دست آورد.

 

دندانپزشکان تا جایی که مقدور باشد سعی در پرکردن یا عصب کشی دندان دارند تا عمر دندان را بالا ببرند و فرد بتواند از آن استفاده کند ولی در مراحل بعدی یعنی وقتی با ترمیم و اصلاح نتوان دندان را نگه داشت، راه های دیگری به بیمار پیشنهاد می شود.

 

پرکردن دندان
فرآیند پوسیدگی با خارج کردن بخش پوسیده دندان و پر کردن آن متوقف می شود. در مواقعی که پوسیدگی وسیع باشد، به طور موقت دندان پر می شود تا حساسیت دندان نسبت به درمان مشاهده شود.اگر بعد از چند روز علائم نامطلوبی وجود نداشت، ترمیم موقت برداشته شده و ترمیم دائمی جایگزین می شود.

 

نوع ماده ای که برای پر کردن استفاده می شود؛ به محل و نوع دندان بستگی دارد. دندان های آسیای بزرگ بیشترین عمل را انجام می دهند و فشار زیادی را در جویدن متحمل می شوند بنابراین نسبت به دندان های جلویی به ماده با دوام تری نیاز دارند. مواد پرکننده برای دندان های جلویی باید به رنگ دندان باشد.

 

روکش گذاری
اگر دندان به حدی پوسیده باشد که نتوان آن را با چند ترمیم کوچک یا ترمیم بزرگ تر بدون خطر شکستن اصلاح کرد، لازم است دندان بعد از برداشتن قسمت پوسیده، روکش گذاری شود.روکش ممکن است از جنس چینی، فلزی یا ترکیبی از هر دو باشد. برای ساختن روکش، از دندان قالب گرفته و به لابراتوار فرستاده می شود و بعد از انجام مراحلی، روکش را روی دندان می چسبانند.

 

آبسه دندان
اگر دندان بسرعت ترمیم نشود، ممکن است به آبسه بینجامد؛ زیرا باکتری ها از حفره عبور کرده و مغز دندان را عفونی خواهند کرد.آبسه باعث تورم و التهاب شده و عروق خونی را متورم کرده و به اعصاب دندان فشار زیادی وارد می کند که به درد شدیدی منجر می شود. عفونت ممکن است به ریشه و استخوان گسترش پیدا کند و اگر بموقع درمان نشود، باعث لقی و از دست رفتن دندان خواهد شد.

 

دندان, پرکردن دندان, پوسیدگی دندان

 

روکش دندان
اگر دندان دائمی از دست برود، بدون تاخیر باید دندان دیگری جایگزین شود. دندان های ما طوری آرایش شده اند که به دندان های مجاور کمک می کنند در راستای صحیح خود قرار گیرند.

 

خالی بودن فضای بین دندانی، دندان های مجاور را به سمت فضای خالی کج کرده و بتدریج تغییر آرایش دندانی رخ می دهد و جویدن لقمه نیز مشکل خواهد شد.روکش دندانی مناسب توسط دندانپزشک انتخاب می شود. پل دندانی (بریج) راه درمانی مناسبی است.در این روش دندان های سالم کناری تراشیده شده و  روکش روی آنها تعبیه می شود.

 

دندان مصنوعی متحرک
در این روش دندان های مصنوعی به یک پایه فلزی یا پلاستیکی متصل می شوند و توسط قلاب ها یا سایر ابزار نگهدارنده به دندان های طبیعی وصل و در جای خود ثابت می شوند.دندان های مصنوعی متحرک معمولا ارزان تر از نوع ثابت (روکش یا بریج) هستند و در صورت افتادن می توان دندان های مصنوعی دیگری را به آن اضافه کرد.

 

دندان مصنوعی کامل
اگر به دنبال بیماری شدید لثه یا پوسیدگی، تمام دندان ها از بین برود، یک دست دندان کامل مصنوعی برای فرد تهیه می شود.این نوع از دندان ها هرگز جایگزین دندان طبیعی نخواهد شد و چون سقف دهان همیشه توسط آن پوشیده می شود، طبیعتا بخشی از حس چشایی از دست خواهد رفت.

 

ایمپلنت دندانی 
به جای دندان های مصنوعی، روکش ها، بریج دندانی و پلاک های متحرک، می توان از ایمپلنت های دندان استفاده کرد.این دندان ها جایگزین های دائمی هستند و هنگام غذا خوردن و صحبت کردن  حرکت نمی کنند و در جای خود ثابت هستند.

 

پایه ایمپلنت یک پیچ فلزی است که معمولا جنس تیتانیوم دارد و از راه جراحی در استخوان فک و زیر بافت لثه کار گذاشته می شود. این پایه مانند یک ریشه مصنوعی عمل می کند و دندان مصنوعی یا روکش به آن متصل می شود.کاشت ایمپلت فرآیند استخوان سازی را تحریک و به همین دلیل پایه ای محکم را برای دندان مصنوعی فراهم می کند.عملکرد و احساس ناشی از ایمپلنت بسیار شبیه به دندان طبیعی است.

 

ایمپلنت بهترین جایگزین است
هر فرد سالمی که یک یا چند دندان دائمی خود را از دست داده باشد، می تواند از این روش برای جایگزین کردن دندان بهره ببرد. افرادی که دچار تحلیل لثه و استخوان هستند، می توانند از دندان مصنوعی یا بریج استفاده کنند.

 

برای تحلیل استخوان فک، پیوند استخوان به همراه کاشت ایمپلنت روش مناسبی است. افراد سیگاری یا بیماران مبتلا به دیابت، برای این روش مورد مناسبی نیستند.مصرف تنباکو و ابتلا به برخی از بیماری ها، قدرت ترمیم و مقاومت بدن در برابر عفونت ها را مختل می کند و خطر شکست پیوند را بالاتر می برد.این درمان ها گران تر از دندان های مصنوعی یا روکش ها هستند و پیش از ترمیم هر دندانی باید با دندانپزشک در این باره مشورت شود.

منبع:salamatnews.com