ایدز مانع بچه‌دار شدن نیست

ایدز مانع بچه‌دار شدن نیست
استفاده گسترده از داروهای ضدویروس ایدز که به کاهش چشمگیر تعداد مبتلایان به ایدز در سراسر جهان منجر شده، شرایط زندگی اجتماعی سالم و حتی تشکیل خانواده را برای این گروه از انسان‌ها نوید می‌دهد.

ایدز در خانم های باردار
داروهای ضد رترو ویروسی (Anti-Retro-Viral drugs) یکی از عواملی هستند که از انتقال ایدز از مادر به جنین جلوگیری می‌کنند.
انتقال ایدز از مادر به کودک ممکن است از طریق راه های زیر رخ دهد:
1- قبل از تولد

2- طی زایمان

3- بعد از تولد از طریق شیر مادر

زنان مبتلا به ایدز می‌توانند خطر انتقال ایدز به فرزندانشان را از طریق راه های زیر بکاهند:
1 – مصرف داروهای ضد رترو ویروس در زمان حاملگی (به جز 3 تا 4 ماه اول حاملگی)
2 – مصرف داروهای ضدرتروویروسی هنگام وضع حمل
3 –زایمان به روش سزارین
4 – درمان کوتاه مدت نوزاد متولد شده با داروهای ضد رترو ویروسی
5 – عدم تغذیه با شیر مادر مبتلا به ایدز

فراهم شدن اقدامات حمایتی و این داروها برای کلیه مبتلایان، مخصوصا مادران و زنان باردار آلوده به ایدز می‌تواند نسل‌های بعد را از خطر ابتلا به این بیماری که هنوز واکسن یا درمانی قطعی برای آن کشف نشده، در امان نگه دارد و با جلوگیری از پیشرفت بیماری در مادران و پدران به آن ها کمک کند برای سال‌های بیشتری از فرزندان خود مراقبت کنند.

با این حال زوج‌های بسیاری هستند که یکی یا هر دوی آن ها آلوده به ایدز هستند و تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند. در بعضی از این موارد نوزاد سالمی متولد خواهد شد و در شرایط دیگر احتمال آلودگی او به این ویروس به عوامل بسیاری بستگی خواهد داشت.

شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که وقتی یکی از والدین یا هر دو آلوده به ویروس اچ.آی.وی باشند، چه اتفاقی می‌افتد؟
1- اگر مادر اچ.آی.وی مثبت و پدر سالم باشد:
به این زوج برای بچه‌دار شدن، لقاح مصنوعی پیشنهاد می‌شود. در این روش خطر آلودگی به اچ.آی.وی پدر را تهدید نخواهد کرد، اما برای کودک چون با مایعات بدن مادر در حین بارداری، وضع‌حمل و شیردهی در ارتباط نزدیک است، احتمال آلودگی وجود خواهد داشت.

2-اگر پدر اچ.آی.وی مثبت و مادر سالم باشد:
در این صورت اغلب پس از شست‌وشوی اسپرم که شامل مراحل جداسازی آن از مایع مَنی و بررسی آلودگی به ویروس اچ.آی.وی می‌شود، لقاح درون‌رحمی انجام خواهد شد یا اسپرم مستقیما به تخمک انتقال خواهد یافت.

شستشوی اسپرم شیوه بسیار مؤثری برای کاهش شانس آلودگی جنین به اچ.آی.وی است، اما حتی در کشورهای پیشرفته نیز بسیار هزینه‌بر است و دسترسی به آن چندان ساده نیست. برای جایگزینی این شیوه می‌توان از داروهای ضدرتروویروسی مانند Tenofovir و Emtricitabine استفاده کرد که می‌توانند شانس انتقال ویروس را به زوج سالم یا زوج مبتلا به گونه دیگری از ویروس اچ.آی.وی تا حدود 44 درصد کاهش دهند.

این دو دارو در مرحله سوم آزمون‌های بالینی هستند و استفاده از آن ها بر روی انسان‌ها در کشورهایی مانند تایلند، کنیا و زیمباوه بحث‌های پزشکی و اخلاقی بسیاری را به دنبال داشته است.

3-اگر پدر و مادر هر دو اچ.آی.وی مثبت باشند:
در این صورت نیز به دلیل احتمال آلودگی مجدد زن یا مرد آلوده به ویروس اچ.آی.وی به گونه یا سویه – زیرگونه - دیگری از آن که در بدن زوج دیگر وجود دارد، تماس جنسی حفاظت‌نشده به زوج‌ها توصیه نخواهد شد.

تا کنون چند گونه ی گوناگون از این رتروویروس و تعداد قابل‌توجهی سویه متفاوت در جهان شناخته شده است.

بارداری در زنان آلوده به ویروس اچ.آی.وی
انتقال عمودی یکی از شایع‌ترین شیوه‌های انتقال ویروس اچ.آی.وی به مبتلایان تازه است. این ویروس می‌تواند در دوران بارداری، هنگام وضع‌حمل یا در دوران شیردهی از طریق مادر آلوده به نوزاد منتقل شود و او را نیز درگیر کند، اما امروزه با استفاده از داروهای ضدرتروویروس در مادر و نوزاد، مشاوره، انتخاب شیوه زایمان و اجتناب از شیردهی به نوزاد با شیر مادر آلوده به ویروس، میزان انتقال اچ.آی.وی به نوزادان به کمتر از یک ‌درصد کاهش پیدا کرده است.

در بسیاری از موارد، کودکان مادران اچ.آی.وی مثبت از شیر مادر محروم خواهند شد، اما در عوض شانس آلودگی به این ویروس تا حدود 30 درصد در آن ها کاهش پیدا خواهد کرد.

تحقیقات نشان می‌دهد بارداری تأثیری روی روند بیماری در زنان آلوده به اچ.آی.وی نخواهد داشت، اما به کاهش موقت لنفوسیت‌های تی (سلول های دفاعی) که پیش از این توسط اچ.آی.وی تضعیف شده‌اند، منجر خواهد شد.

در مادران مبتلا به ایدز، کاهش تعداد لنفوسیت‌های تی CD4+ به کمتر از 200 تا 250 عدد در هر میلی‌لیتر خون می‌تواند خطر بروز عفونت‌های فرصت‌طلب را بیشتر کند. تعداد این لنفوسیت‌ها در فرد سالم حدود 1500 عدد در هر میلی‌متر خون است.

چه عواملی در انتقال ویروس از مادر به جنین مؤثرند؟
بررسی‌ها نشان می‌دهند مهم‌ترین عاملی که شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را تعیین می‌کند، سطح ویرال (تعداد ویروس در هر میلی‌لیتر خون) مادر و تعداد لنفوسیت‌های تی CD4+ در بدن اوست. به عبارت دیگر هر قدر تعداد سلول‌های دفاعی بیشتر و ویروس‌ها کمتر باشند، شانس به دنیا آمدن کودکان سالم بیشتر است.

عامل دیگری که می‌تواند به سلامت کودک کمک کند، کم کردن زمان بین پارگی غشای آمنیون و تولد نوزاد است. برای کاهش خطر آلودگی نوزاد، این زمان باید کمتر از 4 ساعت باشد.

بهداشت عمومی مادر، تغذیه مناسب او در زمان بارداری، استراحت کافی و دریافت مکمل‌ها در کنار ورزش، عدم استعمال دخانیات و کاهش مصرف کافئین می‌تواند تأثیر به‌سزایی در سلامت جنین داشته باشد.

عفونت‌های همراه نیز می‌توانند شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را افزایش دهند. به عنوان مثال شانس انتقال ویروس به جنین در مادرانی که همزمان به هپاتیت سی مبتلا بوده‌اند، دو برابر کودکان دیگر است.

حامله شدن در زن آلوده به ایدز
اگر شما یک زن مبتلا به ایدز هستید و در فکر بچه‌دار شدن می‌باشید بهتر است به مسایل حین حاملگی خوب فکر کنید.
مسئولین بهداشتی باید قادر باشند تا بهترین انتخاب را برای سلامت شما و فرزندتان در نظر بگیرند. ممکن است تصور کنید که سلامت فرزندتان مهم ترین مساله است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. شما باید همان مراقبت های استاندارد موجود که برای هر زنی که تصمیم به حاملگی دارد یا هم اکنون حامله است را دریافت کنید.

-سلامت زن ایدزی که حامله است همانند زن ایدزی است که حامله نیست.

-زن ایدز مثبتی که حامله است، پس از ماه های اول حاملگی می‌تواند داروهای ضد ایدز را دریافت کند تا هم به سلامت وی کمک کند و هم از انتقال ایدز به جنین جلوگیری شود.

-ایدز فرآیند حاملگی را تغییر نمی‌دهد و بر روی رشد و تکامل جنین تأثیر گذار نیست، به عنوان مثال منجر به تولد نوزاد عقب افتاده ذهنی یا دارای نقص عضو نخواهد شد.

-در برخی کشورها، زنان طی وضع حمل دارو می‌گیرند و روش زایمان انتخاب می‌شود و از تغذیه کردن نوزاد منع می‌شوند و به نوزاد نیز برخی داروهای ضد ایدز می‌دهند.

-گاهی اوقات زن مبتلا به ایدز که در حال درمان است، متوجه حامله بودن خود می‌شود که بایستی فوراً با پزشک در میان گذاشته شود تا راهنمایی های لازم در اختیار او قرار گیرد و جهت تغییر داروهای مصرفی به داروهای مناسب دوران حاملگی اقدام گردد.

-بدون مشورت با پزشک نباید داروها تغییر داده شوند. اگر فردی درمان را خودسرانه قطع کند، میزان ویروس موجود در خون وی ممکن است افزایش یابد که خطر انتقال ایدز به دیگران را بالا می‌برد.
برای هر گونه تغییر یا قطع درمان بایستی با پزشک مشورت شود.

 اطمینان از سلامت کودکان
آزمون آنتی‌بادی اچ.آی.وی در روزهای اول تولد تمامی کودکانی که از مادران آلوده به این ویروس متولد می‌شوند، مثبت است. همان‌طور که می‌دانید بسیاری از این کودکان آلوده به ویروس نیستند، اما آنتی‌بادی‌ها را از بدن مادر دریافت کرده‌اند.

به همین دلیل آزمون آنتی‌بادی اچ.آی.وی در آن ها یک ماه و سه ماه بعد تکرار خواهد شد و پزشکان تا 18 ماهگی کودک نمی‌توانند با قطعیت بگویند که او به اچ.آی.وی آلوده شده یا سالم است.

با این حال از آن‌جاکه مصرف شیر مادر در این نوزادان، مخصوصا پس از 3 تا 6 ماهگی می‌تواند خطر آلودگی به اچ.آی.وی موجود در شیر مادر را به شدت افزایش دهد، به مادران اچ.آی.وی مثبت که به آب سالم و جایگزین‌های شیرمادر دسترسی دارند، توصیه می‌شود از شیردادن به نوزاد خود خودداری کنند.

منبع:tebyan.net

هوش مرزی مانع ازدواج و بچه دار شدن نیست

در جامعه افراد زیادی هستند که هرکدام ویژگی ها و منش خاص خود را دارند؛ یکی باهوش تر است، دیگری کارمندی بهتری است، دیگری بلد است بهتر آشپزی کند و... بالاخره همه آدم ها ضعف هایی هم دارند.

 

 

 

هفته نامه سلامت - دکتر حامد محمدی کنگرانی: در جامعه افراد زیادی هستند که هرکدام ویژگی ها و منش خاص خود را دارند؛ یکی باهوش تر است، دیگری کارمندی بهتری است، دیگری بلد است بهتر آشپزی کند و... بالاخره همه آدم ها ضعف هایی هم دارند اما نکته ای که وجود دارد، این است که بعضی از آدم ها ضریب هوشی کمتری دارند و برای همین سخت تر می توانند زندگی طبیعی ای در تعامل با اطرافیان خودداشته باشند و نگاه افراد جامعه به آنها نیز به یک نگاه خاص و حتی توام با ترحم تبدیل می شود.

دکتر حامد محمدی کنگرانی، روان پزشک و عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکان، می گوید افرادی که هوشی مرزی دارند نیز می توانند ازدواج کنند و تشکیل زندگی دهند. چرا و چگونه اش را در گفت گوی این هفته مان درباره همین موضوع بخوانید.

شما چه تعریفی از افراد دارای هوش مرزی دارید؟

- در مورد این افراد و نوع عقب ماندگی شان حرف و حدیث های زیادی وجود دارد. در روان شناسی، مشکل این کودکان به 3 دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم می شود. معمولا ضریب هوشی افرادی که هوش مرزی دارند، بین 70 تا 85 است. آنها البته از عقب ماندگان ذهنی نیستند اما بهتر است والدین پس از درک تفاوت فرزند خود با دیگران، او را از نظر ضریب هوشی ارزیابی کنند.

 آیا این افراد به تنهایی می توانند کار کنند یا حتما باید مراقب و حامی ای داشته باشند؟

-  این به توانایی هرکدام از آنها بستگی دارد. خیلی از افراد دارای هوش مرزی به ت تنهایی کار می کنند و بعضی های دیگر باید حتما فردی در کنارشان باشد. خوشبختانه بیشتر آنها آموزش پذیرند و می توانند تا حدودی گلیم خود را از آب بیرون بکشند. نکته مهمی که وجود دارد، این است که نباید بیش از توانایی شان از آنها توقع داشت چون این موضوع باعث اضطراب و افسردگی شان خواهدشد. ضمن اینکه آنها متوجه تفاوت خود با دیگران هستند و برای همین وقتی تحت فشار قرار بگیرند، دچار استرس می شوند.

به طور کلی، افرادی که هوش مرزی دارند، می توانند براساس توانایی هایشان شغلی نیز برای خود انتخاب کنند. ضمن اینکه معمولا از نظر جسمی سالم هستند و ممکن است فقط در انجام کارهایشان کمی کندتر از دیگران باشند.

 آیا افرادی که هوش مرزی دارند، می توانند ازدواج کنند؟

-  در مورد ازدواج این افراد هم نظرهای متفاوتی وجود دارد. اما اغلب بر این باورند که این افراد می توانند ازدواج کنند، هرچند که گاهی مشکلاتی بر سر راه پیوند آنها ایجاد می شود؛ مثلا برخی از والدین سعی می کنند فردی را برای فرزند دارای هوش مرزی شان انتخاب کنند که باهوش تر است تا بتواند به فرزندشان کمک کند اما این کار اشتباه است چون قطعا طرف مقابل از نظر ورانی آسیب خواهددید. بهتر است هر دو نفر از نظر هوشی تقریبا در یک سطح باشند؛ نه خیلی بالاتر و نه خیلی پایین تر.

آیا آنها می توانند بچه دار هم بشوند؟

- بله، آنها توانایی بزرگ کردن فرزندشان را هم دارند. نمونه بارزش را در فیلم «حوض نقاشی» مازیار میری دیدیم که بازیگران آن یعنی شهاب حسینی و نگار جواهریان این موضوع را به تصویر کشیده بودند.

داشتن هوش مرزی یک مشکل ارثی است؟

- نه، خیلی ها هم بر اثر تشنج یا ضربه ای که به سرشان وارد شده، دچار این مشکل می شوند.

آیا این افراد قبل از ازدواج به آزمایش های ژنتیکی نیاز دارند؟

- بله، بهتر است هم آزمایش های ژنتیک انجام دهند، هم تحت نظر روان پزشک برای مشاوره باشند.

اگر مرد و زنی هوش مرزی داشته باشد، می توانند در یک خانه مستقل و دور از خانواده هایشان با هم زندگی کنند؟

- بله، این افراد می توانند به تنهایی کارهای خود را انجام دهند اما بهتراست حداقل محل زندگی آنها نزدیک خانواده هایشان باشد تا اگر مشکلی پیش آمد، بتوانند سریع خودشان را برسانند. البته اگر هم خیلی مواظبشان باشیم، وابسته تر خواهندشد و اعتماد به نفسشان را از دست خواهندداد.

متاسفانه خیلی از والدین این مشکل فرزندشان را موقع ازدواج پنهان می کنند.

-  همین طور است. بعضی ها حتی از شهر می روند به روستا و برای پسرشان زن ناشناسی می گیرند تا این مساله را کتمان کنند اما این رفتارها اصلا درست نیست. بهتر است هر 2 خانواده در جریان این موضوع قرار بگیرند چون اگر یکی از طرفین در این مورد اطلاعی نداشته باشد، طبق قانون می تواند از همسرش جدا شود.

این افراد می توانند روابط زناشویی و عاشقانه خوبی برقرار کنند؟

-  بله، چون از نظر جنسی کاملا سالم هستند و حتی  می توانند معاشقه را بیاموزند. بنابراین مشکلی در این مورد وجود نخواهدداشت.

 بچه های افرادی که هوش مرزی دارند، وقتی به سن بلوغ می رسند، مشکلی با والدینشان پیدا نمی کنند؟

متاسفانه نوجوانان زیادی را می بینیم که مثلا از نابینایی یا ناشنوایی والدینشان دلخور هستند و حتی افسرده شده اند و برای همین حتما بچه هایی که والدینشان مشکل خاصی دارند، باید تحت نظر مشاور باشند تا کمتر از نظر روانی آسیب ببینند و به افرادی مضطرب و گوشه گیر تبدیل نشوند.

معمولا در جامعه چه خطراتی این کودکان را تهدید می کند؟

عمده ترین خطری که تقریبا اغلب والدین از آن هراس دارند سوءاستفاده جنسی از آنهاست و دختران معمولا بیشتر از پسران آسیب می بینند. بسیاری از والدین این قبیل کودکان نیز دائما با ناکامی درون خود در کشمکش هستند و هرازگاهی در این خیال فرو می روند که پس از آنها چه بر سر فرزندشان خواهدآمد.