اصلاح باورهای نادرست درباره اعتیاد

 

انسان موجود کنجکاوی است که در مواجهه با هر رویداد و اتفاق جدیدی به دنبال کشف آن است، اما باید مهارت ها و آگاهی های خود را افزایش دهد، چرا که باورهای واقعی درباره پدیده ها متفاوت است و تجربه برخی ازاین کنجکاوی ها به اندازه ای مخرب و ویرانگر است که راه بازگشت ندارد؛ «اعتیاد» یکی از این کنجکاوی ها و البته یک پدیده شوم اجتماعی است. ابتدا باید باورهای نادرست را درباره اعتیاد مواد مخدر شناخت مثلا برخی معتقدند که اگر فردی در مورد تاثیر مواد مخدر «کنجکاو» است، می تواند با یک یا دو بار مصرف متوجه شود که مواد چندان تاثیر جالبی ایجاد نمی کند.برخی معتقدند، «فرد در شرایط خیلی خاص، برای نمونه در شب امتحان یا در مهمانی و آن هم برای یک بار استفاده از مواد مجاز است به شرط آنکه فرد قول بدهد که دیگر تکرار نمی کند! »تجربه نشان داده است که بیشتر افرادی که بعدها به معتادان خیابانی تبدیل شده اند، بار اول در یک مهمانی یا برای فرار از یک شرایط خاص مواد مخدر مصرف کرده اند، بنابراین استفاده از مواد مخدر در هیچ شرایطی و به هیچ دلیلی مجاز نیست.

 

● اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست

«افرادی که شرایط خانوادگی خوب، شغل مناسب یا تحصیلات بالایی دارند، در صورت یک یا دو بار مصرف مواد مخدر، معتاد نمی شوند. اعتیاد بیشتر برای افرادی است که مشکلات خانوادگی، اجتماعی یا اقتصادی دارند!»

اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست. هر کس مواد مخدر مصرف کند در خطر تبدیل شدن به یک معتاد قراردارد. بنابراین این یک تصور غلط است که کسی گمان کند مصرف مواد مخدر او را معتاد نمی کند.

«در بین افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند، آن هایی که اراده ضعیف دارند معتاد می شوند، اما افرادی با اراده مصرف خود را کنترل می کنند!» این تصور هم نادرست و یک دام خطرناک برای افراد است. برخی مواد اعتیادآور اراده قوی و ضعیف نمی شناسد و هر کسی حتی با یک بار مصرف آن ها معتاد می شود. باید مراقب باشیم که این دام خطرناک افرادی را که تصور می کنند بااراده تر هستند، بیشتر به کام خود می کشد.

 

● از روی ظاهر نمی توان تشخیص داد که کسی معتاد است یا معتاد نیست!

برخی تبلیغ های نادرست در گذشته این تصور را ایجاد کرده بود که افراد معتاد فقط کسانی هستند که ظاهر ژولیده دارند و در گوشه خیابان ها زندگی می کنند. در حالی که واقعیت به گونه دیگری است که ممکن است فرد تا مدت ها مواد مصرف کند و ظاهر او تغییر نکند.

 

● معتادان خیابانی هم اعتیاد را از تفنن شروع می کنند

«اگر از مواد به صورت تفننی استفاده کنید، اما حواستان به علایم و نشانه های اعتیاد باشد می توانید قبل از آنکه دچار بیماری اعتیاد شوید مصرفتان را کنترل کنید!» این باور هم بسیار اشتباه است. هیچ کس از اول نمی خواهد معتاد شود و کسانی که در نهایت به معتادان خیابانی تبدیل می شوند، ابتدا مواد مخدر را به صورت تفننی مصرف کرده اند، زیرا پس از آنکه فرد مواد مخدر را وارد بدن خود می کند در واقع اختیار خود را به مواد می دهد و از آن پس مواد برای او تصمیم می گیرد نه او برای مواد.

 

● قرص های مارک دار، شگرد سوداگران مرگ برای دام اعتیاد است

باور نادرست دیگر این است که «کپسول های خارجی، قرص های مارک دار و آمپول های بسته بندی شده مواد مخدر یا محرک نیست و اعتیاد ایجاد نمی کند! »تغییر شکل مواد اعتیادآور یکی از شگردهای سوداگران مرگ است. سوداگران مواد مخدر سعی می کنند ظاهر مواد اعتیادآور را سر و سامان بدهند تا راحت تر جوانان را به دام بیندازند. بنابراین مصرف هر نوع قرص یا دارو، با هر ظاهر و هر مارکی فقط با تجویز پزشک مجاز است. همچنین یکی دیگر از ترفندهای تولیدکنندگان و قاچاقچیان مواد مخدر این است که مواد خود را بی خطر و حتی مفید جلوه بدهند. بنابراین نباید به تبلیغ های غیرمجاز اعتماد کنیم، بلکه باید بدانیم هر دارویی می تواند اعتیادآور باشد و مصرف دارو فقط با تجویز پزشک مجاز است!

منبع:khorasannews.com

ویدیو مرتبط :
باورهای نادرست درباره قلیان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

باورهای نادرست بیماری‌های روحی و روانی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بیماری‌های روحی و روانی می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد، درست مثل بیماری‌های جسمی. هنوز هم تعداد زیادی از افراد از بیماری‌های روحی و روانی می‌ترسند و درک درستی از آن ندارند اما هرچه اطلاعات آنها درمورد این بیماری‌ها بیشتر شود، این ترس نیز از بین خواهد رفت. اگر شما یا کسی که می‌شناسید دچار یک بیماری‌ روحی و روانی است، خبر خوبی برایتان داریم: این بیماری‌ها قابل درمان هستند.

 

 

امروز می‌خواهیم اطلاعاتی درمورد این بیماری‌ها و روش‌های درمان آنها در اختیارتان قرار دهیم.

 

 

 

کمک گرفتن

 

 

اگر خودتان یا کسی که می‌شناسید علائمی از بیماری‌های روحی و روانی را نشان داد، خیلی مهم است که فوراً برای تشخیص آن کمک گرفته و درمان را شروع کنید.

 

 

بیماری‌های روحی و روانی بسیار متداول هستند. تحقیقات نشان داده است که هر ساله، تعداد زیادی از افراد در سراسر جهان به یک مشکل روحی-روانی دچار می‌شود. بیماری‌های روحی و روانی تعداد بیشماری از بستری شدن‌های بیمارستانی را هر ساله شامل می‌شود. بااینحال، باوجود این واقعیت که همه شما مطمئناً کسی که دچار چنین بیماری‌هایی باشد را می‌شناسید، اما باز هم اطلاعات خیلی کمی درمورد آن دارید.

 

 

این طبیعت انسان است که از چیزی که قادر به درک آن نیست واهمه داشته باشد. بیماری‌های روحی و روانی هم به همین دلیل موجب ترس بسیاری افراد هستند و متاسفانه، خیلی‌ها آن را لکه ننگ می‌پندارند. به همین دلیل برای کمک گرفتن تردید می‌کنند. واقعاً موجب تاسف است زیرا اکثر بیماری‌های روحی و روانی قابل درمان هستند. بدتر اینکه، لکه ننگی که توسط افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی تجربه می‌شود، از خود آن بیماری مخرب‌تر است.

 

 

اگر شما هم دوست دارید به از میان برداشتن این لکه ننگ اجتماعی از بیماری‌های روحی و روانی کمک کنید، امیدواریم که این مقاله بتواند اطلاعات خوبی در اختیارتان قرار دهد.

 

باورهای نادرست زیادی درمورد بیماری‌های روحی و روانی وجود دارد. تازمانیکه افراد با واقعیت مسئله آشنا نشده‌اند، وجود این بیماری‌ها را انکار می‌کنند و از حرف زدن درمورد این موضوع طفره می‌روند.

 

 

شما چقدر درمورد بیماری‌های روحی و روانی اطلاعات دارید؟ در زیر به برخی از باورهای نادرست درمورد این بیماری‌ها اشاره می‌کنیم:

 

 

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی خشن و خطرناک هستند. واقعیت این است که افرادیکه از نظر روانی مشکل دارند، بیشتر از افراد عادی خطرناک یا خشن نیستند. درواقع، احتمال اینکه خود قربانی خشونت شده باشند بسیار بیشتر از آن است که خود افرادی خشن باشند.

 

 

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی کم‌هوش‌تر هستند. تحقیقات بسیاری نشان می‌دهد که اکثر افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی دارای هوشی متوسط یا بالاتر از متوسط هستند. بیماری‌های روانی، مثل بیماری‌های جسمی می‌تواند برای همه افراد، صرفنظر از میزان هوش، طبقه اجتماعی یا سطح درآمد آنها اتفاق بیفتد.

 

 

• بیماری‌های روحی و روانی بخاطر ضعف شخصی ایجاد می‌شود. بیماری روانی یک نقص شخصیتی نیست. این فقط یک بیماری است و هیچ ارتباطی با ضعیف بودن یا نداشتن اراده ندارد. بااینکه افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی می‌توانند نقش بسیار مهمی در بهبودی خود داشته باشند اما خودشان انتخاب نکرده‌اند که بیمار شوند و تنبل هم نیستند زیرا نمی‌توانند از شر آن خلاص شوند.

 

 

• بیماری‌های روحی و روانی یک اختلال واحد و نادر است. بیماری‌ روحی و روانی یک بیماری واحد نیست بلکه از دسته‌بندی گسترده‌ای از اختلالات بسیار تشکیل می‌شود. اضطراب، افسردگی، شیزوفرنی، اختلالات شخصیتی و اختلالات غذایی می‌تواند موجب بدبختی و ناراحتی افراد بیشماری در سراسر جهان شود.

 

 

کلمات می‌توانند دردناک باشند

 

 

کلماتی مثل "دیوونه"، "روانی"، "خل و چل" تنها نمونه‌هایی از کلماتی هستند که لکه ننگ بیماری‌های روحی و روانی را زنده نگه می‌دارند. این کلمات موجب خوار و خفیف کردن افراد مبتلا به این بیماری‌ها می‌شوند. بسیاری از ما بدون قصد آسیب رساندن این کلمات را بر زبان می‌آوریم. همانطور که هیچوقت افرادیکه به بیماری‌های جسمی مثل سرطان و بیماری‌های قلبی مبتلا هستند را مسخره نمی‌کنیم، بیرحمانه است که بخواهیم افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی را مسخره کنیم.

 

 

بیماری‌های روحی و روانی در رسانه‌ها

 

 

خیلی اوقات افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی در رسانه‌ها به درستی توصیف نمی‌شوند. فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و کتاب‌ها معمولاً افراد مبتلا به اینگونه بیماری‌ها را خطرناک و بی‌ثبات نشان می‌دهد. گاهی اوقات برای ایجاد حس در گزارش خود، بیماری روانی را پررنگ‌تر می‌کنند، حتی اگر آن بیماری هیچ ارتباطی با داستان نداشته باشد.

 

 

تشخیص مشکل

 

 

برای تشخیص رفتارها و اعمالی که از تلقی لکه ننگ بیماری‌های روانی پشتیبانی می‌کند، از معیار "توقف" استفاده کنید. خیلی ساده است. از خود بپرسید چیزی که می‌شنوید:

 

 

• باعث می‌شود افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی را یک کلیشه تبدیل می‌کند تا افرادی با شخصیت‌های متفاوت؟

 

 

• افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی یا خودِ بیماری را خوار و خفیف می‌کند؟

 

 

• با رنجاندن افراد مبتلا به این بیماری‌ها، موجب آزار آنها می‌شود؟

 

 

• با این تفکر که افراد مبتلا به این بیماری‌ها به خوبی بقیه افراد نیستند، بر آنها سلطه می‌کند؟

 

 

اگر چیزی در رسانه‌ها می‌بینید یا می‌شنوید که از معیار "توقف" عبور نمی‌کند، عنوان کنید. با نویسنده یا تهیه‌کننده آن برنامه یا مطلب تماس بگیرید و درمورد آن مسئله با او حرف بزنید. به آنها کمک کنید درک کنند که این کلمات بر افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی تاثیر منفی دارد.

 

 

کارهای دیگری که می‌توانید انجام دهید

 

 

همه ما می‌توانیم کاری برای طریقه فکر کردن مردم درمورد بیماری‌های روحی و روانی انجام دهیم.

 

 

با خودتان شروع کنید. در انتخاب کلمات خودتان دقت کنید. وقتی می‌خواهید درمورد افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی صحبت کنید، کلماتی بامفهوم و درست انتخاب کنید. نگرش و رفتار مثبت شما می‌تواند تاثیر خوبی بر فردمقابلتان داشته باشد.

 

 

سعی کنید به طور سازنده‌ای بر همه افرادیکه در زندگی خود می‌بینید تاثیر بگذارید. هر زمان کسانی را دیدید که چیزی می‌گویند که نشان می‌دهد درک درستی از بیماری‌های روحی و روانی ندارند، از آن فرصت برای ارائه بعضی از اطلاعاتی که دارید به آنها استفاده کنید.

 

منبع:mardoman.net