از اتهام «آلزایمر» تبرئه شوید

 میان این هجوم اطلاعات اگر با حافظه‌تان درست رفتار نكنید در نهایت شبیه كمد شلوغی می‌شود كه در زمان لزوم نمی‌توانید دستكش زمستانی‌تان را پیدا كنید یا یادتان بیاید كه دفتر یادداشت‌تان را كجا گذاشته‌اید. بهترین كار این است كه یك‌بار همه چیز را بیرون بریزید و دوباره از اول مرتب و با یك نظم خاص سرجایش قرار دهید.

مشكل: همیشه قرارها، آدرس‌ها،  رمز عابر بانك و  ‌ای میل‌تان را فراموش می‌كنید؟ به‌خاطر‌سپردن این نوع اطلاعات كه به آن‌ها «اطلاعات محض» می‌گویند و هیچ تصویر ذهنی ندارند، كار سختی است و اگر از ابتدا به طور دقیق برای به خاطر سپردن آن‌ها تلاش نكنید بعد از مدت كوتاهی فراموش می‌شوند.
راه‌حل: برای این نوع اطلاعات باید از همان ابتدا آن‌ها را با دقت به خاطر بسپارید و هراز‌گاهی آن ‌را دوباره به‌خاطر بیاورید تا فراموش‌شان نكنید. برای این‌كار می‌توانید به هر كدام از این اطلاعات یك معنی خاصی دهید. مثلا اعداد رمز عابر بانك‌تان را به سال تولدتان و ساعت قرار ملاقات را با برنامه تلویزیونی خاصی ارتباط دهید. می‌توانید یك احساس خاص را هم به این نوع اطلاعات وصل كنید یا مثلا بعضی زمان قرارها را براساس حوادث مهمی كه قبل یا بعد از آن قرار است رخ دهند به خاطر بسپارید. برای اطلاعات كوچك و كم‌ارزشی مثل زمان خرید عید یا نوبت دندان‌پزشكی هم خیلی ذهن‌تان را خسته نكنید. اصلا دفترچه‌های یادداشت و تقویم‌های جیبی برای همین ساخته شده‌اند تا زیاد به ذهن‌تان فشار نیاورید. حافظه فقط برای نگهداری اطلاعات مهم است.

---

خیلی از افراد حافظه‌شان بیشتر تصویری است یعنی به ندرت چهره ‌ای را فراموش می‌كنند اما نام‌ها را به‌راحتی فراموش می‌كنند. برای همین وقتی فرد جدیدی را می‌بینید، ابتدا یك نگاه دقیق به فرد بیندازید سپس نام او را همزمان با نگاه كردن به چهره‌اش برای خودتان حداقل 3بار تكرار كنید، سپس سعی كنید كه حین صحبت كردن هم نام فرد را به كار ببرید. می‌توانید نام فرد را با یك مشخصه ظاهری او در ذهن‌تان ثبت كنید مثلا همان كه چشم‌های روشنی داشت یا همان كه موهایش ریخته بود، سپس نام فرد را در ذهن‌تان با آن صفت تكرار كنید تا در ذهن‌تان ثبت شود اما سعی كنید، این‌كار را بلند انجام ندهید چون شاید طرف خوشش نیاید كه برایش لقب بگذارید.

---

مشكل: نام فیلم‌ها را فراموش می‌كنید؟ یا  اسم وسیله‌ای را كه می‌خواهید؟ كلمات همیشه نوك زبان‌تان است اما یادتان نمی‌آید؟ این یك مشكل همگانی است و با بالا رفتن سن هم بیشتر می‌شود. معمولا زمانی كه هیجان‌زده هستید یا استرس دارید یا ذهن‌تان از چند فكر مختلف پر است بیشتر اتفاق می‌افتد.
راه‌حل: اول این‌كه خیلی سخت نگیرید چون این اتفاق برای همه پیش می‌آید، اما برای به یاد آوردن كلمه‌ای كه فراموش كرده‌اید، اول یك نفس عمیق بكشید و ذهن‌تان را از هر فكر دیگری خالی كنید ـ فكر كردن همزمان به چند موضوع دشمن ذهن است ـ سپس با خودتان نام چیزی كه فراموش كرده‌اید را بلند توضیح دهید؛ مثلا بگویید چیزی است شبیه آلبالو یا این كلمه با حرف «غ» شروع می‌شود یا می‌توانید كلمه‌ای هم قافیه یا شبیه اما با معنی متفاوت را بگویید. می‌توانید اشیا یا اسامی مرتبط با آن كلمه را هم بلند بگویید تا ناخودآگاه كلید ذهن‌تان فعال شود. اگر هم یادتان نمی‌آید از كلمه مشابهی استفاده كنید و به هیچ‌وجه به جای آن كلمه، چیز یا فلان نگویید.با این روش مكان دارد ناگهان مدتی بعد آن كلمه یادتان بیاید.

---

مشكل: وارد یك اتاق می‌شوید اما نمی‌دانید برای چه كاری وارد اتاق شده‌اید؛ گوشی تلفن را دست‌تان می‌گیرید اما یادتان نمی‌آید كه به چه كسی می‌خواستید زنگ بزنید؟ دلیل این اتفاق این است كه شما در مسیر رفتن، حواس‌تان ناخودآگاه به چیزی پرت شده است یا این‌كه كاری كه می‌خواستید انجام دهید چندان برای‌تان مهم نبوده است تا كاملا در ذهن‌تان ثبت شود.
راه‌حل: اول خوب به كاری كه دارید و چیزی كه می‌خواهید، فكر كرده و آن را در ذهن‌تان تصویر كنید. می‌توانید كاری كه می‌خواهید انجام دهید یا چیزی كه قرار است بگیرید را در ذهن‌تان به یك چیز به یاد ماندنی دیگر وصل كنید.
مثلا جوراب قهوه‌ای كه دنبالش هستید را به شلوار قهوه‌ای كه قرار است بپوشید، وصل كنید.  اگر قرار است دنبال مایو برای شنا بگردید، اول خودتان را در همان مایو كنار دریا تصور كنید.
 این‌كار باعث می‌شود تا تصویر ذهنی واضح تری از آن شی در ذهن‌تان نقش ببندد. روش دیگر ردیابی ذهن است. مسیر ذهن‌تان را دنبال كنید و اگر به‌طور ذهنی نمی‌توانید این‌كار را انجام دهید یك‌بار دیگر همان مسیری كه آمده‌اید را برگردید و به خاطر بیاورید، به چه چیزی فكر می‌كردید یا چه احساسی داشتید.

---

مشكل: یادتان می‌رود دزدگیر ماشین را زده‌اید یا نه؟ یا این‌كه زیر گاز را خاموش كرده‌اید؟ هنگامی كه به‌طور خودكار بعضی كارها را انجام می‌دهید ممكن است آنقدر این‌كار در ذهن‌تان عادی باشد كه اصلا متوجه انجام دادن آن نشده باشید و بعد یادتان نیاید كه آن ‌را انجام داده‌اید یا نه.
راه‌حل: نگران نباشید. خیلی از اوقات این بیشتر یك وسواس ذهنی است كه شما در ماشین را قفل كرده‌اید و زیر گاز خاموش است. فراموش كردن این‌كه كاری را انجام داده‌اید یا نه بیشتر به خاطر نگرانی است، اما اگر دیدید كه این فراموشی بیشتر شده و خیلی به سراغ‌تان می‌آید و هر چیزی را چند بار چك می‌كنید، بهتر است كمی خودآگاه‌تان را در زمان انجام دادن این كارها فعال كنید. مثلا موقع بستن شیر گاز بلند با خودتان بگویید:« شیر گاز بسته شد» یا مثلا موقع بستن در ماشین یك قطعه از یك آهنگ را بلند بخوانید. بعد می‌توانید با یادآوری آن قطعه آهنگ از انجام دادن كارتان مطمئن شوید. راه‌حل دیگر این است كه جلوی در خانه موقع خروج یك برچسب یادآوری بچسبانید كه به شما یادآوری می‌كند شیر گاز را ببندید یا كلید را با خودتان بردارید. این روش برای كسانی كه حافظه ضعیف‌تری دارند بیشتر پیشنهاد می‌شود.

---

مشكل: یادتان نمی‌آید كلیدتان را كجا گذاشته‌اید یا كیف پول‌تان را كجا گم كرده‌اید؟ این مشكل بیشتر به دلیل اختلال در توجه است. شما وارد خانه می‌شوید و كلیدتان را بی‌هوا جایی می‌اندازید و همزمان ذهن‌تان درگیر ناراحتی و دعوایی است كه در خیابان برای‌تان پیش آمده است. گم كردن وسایل روزمره و در ظاهر بی‌اهمیت مثل كلید و خودكار به این علت كه ذهن اصلا درگیر آن‌ها نیست بیشتر پیش می‌آید.
راه‌حل: به‌خودتان یاد دهید، موقع قرار دادن چیزهای به ظاهر ساده هم حواس‌تان را جمع كنید. مثلا به‌خودتان آرام یا حتی بلند بگویید كه كلید را گذاشتم كنار گلدان یا این هم از قفل كردن در ماشین یا مثلا كیف پولم را كنار كیف دستی گذاشتم. رفتار همیشگی هم یك راه‌حل دیگر است مثلا برای هر چیزی جای ثابتی درنظر بگیرید تا همیشه همان‌جا آن‌ها را پیدا كنید. داشتن یك حافظه خوب اغلب با ایجاد عادت‌های صحیح به‌دست می‌آید.

منبع : مجله سیب سبز

شامگاه ۲۲ خرداد ۸۸، مرد جوانی با مراجعه به كلانتری ۱۲۱ سلیمانیه مدعی شد برادرش در جریان یك درگیری به شدت زخمی و روانه بیمارستان شده است.

 

مأموران در محل حادثه حاضر شدند و بعد از شنیدن اظهارات شاهدان دریافتند كه فرد مجروح به نام مهران، با دوست خود به نام علی درگیر شده و در حین درگیری، علی، او را با قمه مجروح كرده است.

 

با توجه به اینكه اطلاعی از فرد ضارب در دست نبود، مأموران به بیمارستان بازرگانان مراجعه كردند تا از مجروح درباره علت درگیری سؤال كنند اما حال وی بسیار وخیم بود و در نهایت صبح روز بعد، فوت كرد.

 

متهم به قتل بعد از دستگیری، ضمن اعتراف به درگیری با مقتول گفت: بعد از بازگشت از صندوق اخذ رأی، با مقتول جر و بحث كردیم و او با قمه چند ضربه به من زد. من هم عصبانی شدم و با قمه خود به او ضربه ای زدم. بعد از آن با موتور دوستم به بیمارستان رفتم و دیگر اطلاعی از مهران نداشتم.

 

بعد از اعتراف متهم، قرار مجرمیت وی در دادسرای جنایی تهران صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۷۴ دادگاه كیفری استان تهران ارجاع شد كه صبح امروز به ریاست قاضی حسن تردست به آن رسیدگی شد.

 

صبح امروز ابتدا نماینده دادستان متن كیفرخواست را قرائت كرد سپس اولیای دم تقاضای قصاص كردند و مدعی شدند از دادگاه می خواهند تا قاتل پسرشان را به سزای عملش برسانند.

 

پس از آن متهم به قتل به نام علی با قرار گرفتن در جایگاه متهم از خود دفاع كرد و مدعی شد پس از بازگشت از محل كارش در روز حادثه به صندوق اخذ رأی رفته اما در بازگشت از محل رأی گیری مهران را دیده و از او خواسته تا قلیانی كه نزدش بوده را برگرداند.

 

وی ادامه داد: مهران مدعی شد باید اندكی به وی وقت بدهم تا قلیان را از خانه شان بیاورد من هم برای آنكه معطل نشوم به یكی از پارك های نزدیك خانه مان رفتم كه در این لحظه مهران تماس گرفت تا من به پیش وی رفته و قلیان را از او بگیرم.

 

وی افزود: در همین حین یكی از دوستانم به من رسید و من را با موتور سیكلت پیش مهران برد كه به محض حضور ما در این منطقه مهران به سمت من حمله كرد و با قمه ای كه در دست داشت یك ضربه به دست، كمر و سر من وارد كرد.

 

متهم مدعی شد پس از آن با چاقوی تزئینی كه در جیبم داشتم قصد ترساندن و دفاع از خود داشتم و به همین دلیل ضربه ای به وی زدم و سپس از محل به همراه دوستم رفتم.

 

پس از اظهارات متهم تعدادی از شهود در جایگاه قرار گرفتند و مدعی شدند مهران ابتدا با قمه به سمت متهم حمله ور شده است كه همین دلیل باعث شد تا قضات دادگاه متهم را از اتهام قتل عمد تبرئه كرده و او را به ۱۰ سال حبس محكوم كنند كه ۵ سال از این مدت تعلیق شد و به این ترتیب متهم تنها به تحمل ۵ سال حبس محكوم شد.... / خبرگزارى فارس