آیین دوست یابی در عصر دیجیتال!

به چهار نکته اصلی برای جلب اعتماد دوستان و اطرافیان در دنیای دیجیتال جدید می پردازیم. چیزهایی که باید در ارتباطات دیجیتال تان در نظر داشته باشید.

در دنیای امروز و عصر دیجیتال، ارتباط با تعداد افراد بسیار بیشتر به سادگی امکان پذیر شده است، و شاید بتوان گفت از دیگر سو ترغیب آنها برای اعتماد به شما و قبول صحبت های تان به همان اندازه مشکل تر شده است.

برای مثال: اکنون که به دلیل وجود تکنولوژی های ارتباطی، تماس مستقیم چندانی با همکاران و دوستان تان ندارید، چگونه می توانید آنها را تحت تاثیر قرار داده و برای دنبال کردن مشتاقانه اهداف شرکت ترغیب کنید؟

 «ما اکنون در دنیای پر سرعت دیجیتال زندگی می کنیم، جایی که ارزش کامل روابط انسانی برای مهارت های تجاری و کسب و کار مورد معامله قرار می گیرند.»

اما با تکیه بر ارتباطات و روابط دیجیتال بسیار سنگین دنیای امروز، شما معمولا برای تحت تاثیر قرار دادن و ترغیب افراد به شیوه ای موثر، راه دشواری را پیش رو دارید.  بالاترین سطح تاثیر گذاری تنها از طریق اعتماد به دست می آید. حالا به چهار نکته اصلی این کتاب، برای جلب اعتماد دوستان و اطرافیان در دنیای دیجیتال جدید می پردازیم. چیزهایی که باید در ارتباطات دیجیتال تان در نظر داشته باشید.

۱. پرهیز از مجادله

اگر می خواهید دیگران را به شکلی واقعی و عمیق تحت تاثیر قرار دهید، لازم است که بیاموزید چگونه آنها را ترغیب کرده و برانگیزید؛ نه اینکه آنها را با بحث، استدلال و جدل راضی کرده یا شکست دهید. دیگران چگونه باید به شما اعتماد کنند، در حالی که شما دائما آنها را تحریک کرده و خشمگین می سازید؟

 «مشاجره و بحث با دیگران، به ندرت شما را به نتیجه می رساند. این برخوردها معمولا در حالی پایان می یابد که هر فرد درباره درستی حرف و نظر خود مصمم تر و قاطع تر شده است. ممکن است حق با شما باشد و شما کاملا درست بگویید، اما مشاجره و بحث کردن به همان اندازه بی فایده و شاید زیان آور است که شما کاملا در اشتباه باشید.»

خب، پس چگونه با افرادی که نظری مخالف دیدگاه ما دارند، رفتار کرده و کنار بیاییم؟ مدیران لازم است بیاموزند که چگونه «مانع بروز یک مباحثه خشونت آمیز، به جای یک مذاکره مبادی آداب و صحیح شوند.»

«در پایان اینکه شما باید برای وابستگی و اتکای متقابل، بیشتر از استقلال و بی نیازی از دیگران ارزش قائل شوید و بدانید که در روابط طولانی مدت، یک مذاکره محترمانه بسیار موثرتر از یک جنگ سخت ظالمانه است.»

حتی هنگامی که اطمینان دارید فرد مقابل کاملا اشتباه می کند، شما باید از گفتن این موضوع به صورت مستقیم و با صدای بلند خودداری کنید.

۲. خطاهای تان را به سرعت بپذیرید

بسیاری از ما هنگام انجام کار اشتباه، اوقات سختی را برای پذیرش آن پشت سر می گذاریم. به خصوص هنگامی که شما یک مدیر یا فردی با موقعیت بالا در شرکت باشید، این مورد بیشتر صدق می کند. اما اگر شما هنگام ارتکاب خطا یا اشتباه، آماده پذیرش آن باشید، ارتباطی موثر با تیم تان برقرار می کنید که نشان می دهد به آنها اهمیت می دهید و نگرانشان هستید. علاوه بر این، اخلاق و رفتار این چنینی شما بر دیگر افراد درون سازمان تان هم تاثیر خواهند گذاشت.

«اکنون اخبار منفی سریع تر از همیشه منتشر می شوند. اگر شما مرتکب اشتباهی شوید، بهتر است به جای اینکه انتشار خبرها را کنترل کنید، خطای تان را بپذیرید. پس همیشه سعی کنید سریعا و به شکل متقاعد کننده ای پاک شوید.»

۳. به دیگران بها دهید

هنگامی می خواهید دیگران بدانند شما یک رهبر و مدیر بزرگ هستید، ممکن است این موضوع برای تان تبدیل به عادت شود که تمام اعتبار و آبروی کار را برای خودتان بخواهید. اما با این کار هیچ دوستی نخواهید یافت و هیچگاه کارکنان وفاداری نخواهید داشت.

«بدترین اشتباه یک مدیر چه می تواند باشد؟ اگر از اطرافیان تان این سوال را بپرسید، پاسخ می دهند اینکه هنگام درست پیش رفتن کار تمام اعتبار آن را برای خودش محسوب کند و هنگام انجام کارهای اشتباه، سرزنش ها را نصیب دیگران کند... تنها چند پیام ساده و کوتاه، کارکنان را به سرعت به سمت دیگر داستان می راند.»

اعطای این اعتبار و بها به تیم تان نشان می دهد که شما از آنها سپاسگذار بوده و فرد حق شناسی هستید. این موضوع آنها را دلگرم می کند تا سخت تر و بیشتر برای تان کار کنند. در نتیجه شما در طولانی مدت موفقیت های بسیار بزرگتری را هم به دست خواهید آورد.»

۴. با شخصیت و جذاب باشید

شاید این ترسناک باشد که سرگذشت شخصی تان را با دیگران به اشتراک بگذارید. اما بهتر است برای کسب بیشترین میزان اطمینان و اعتماد، اجازه دهید که دیگران احساس کنند شما را خوب می شناسند، حتی اگر اغلب اوقات با آنها برخوردی ندارید.

به مردم اجازه دهید با شما ارتباط برقرار کرده و در تماس باشند.

«عصر دیجیتالی ما فرصت ها و امکانات فراوانی فراهم آورده تا درباره اینکه "چه کسی هستید" یا اینکه "شرکت تان سعی می کند چه باشد"، دیدگاهی صحیح و قابل اعتماد به مردم بدهید. و بدین گونه نقاط اشتراکی ایجاد می کنید که برای تان دورنمای یک دوستی نزدیکتر با دیگران را ترسیم می کنند.»

به طور کلی «وقتی سفر شما، سفر ما باشد، هر دوی مان مجبور می شویم تا ببینیم راه مان به کجا خواهد انجامید.»

منبع:نارنجی

آیین دوست یابی به سبک کودکانه

برخی از کودکان به طور ذاتی اجتماعی هستند اما برخی دیگر اینگونه نیستند. اگر فرزند شما جزو آن دسته از کودکان خجالتی است که دوست زیادی ندارد، شاید راهکارهای این مطلب برای کمک به او مفید باشند.

صبح بخیر: هنگامی که فرزندان ما به مهدکودک یا مدرسه می روند، همه ما نگران این هستیم که او در مدرسه چه درس های یاد می گیرد و معلم یا مربی برای او چه برنامه های آموزشی در نظر گرفته است. اما مدرسه مکانی است که کودک، روابط اجتماعی نیز یاد می گیرد. برخی از کودکان به طور ذاتی اجتماعی هستند اما برخی دیگر اینگونه نیستند. اگر فرزند شما جزو آن دسته از کودکان خجالتی است که دوست زیادی ندارد، شاید راهکارهای این مطلب برای کمک به او مفید باشند.

از فرزند خود بپرسید روز خود را در مدرسه چگونه گذرانده است

شاید پاسخ به این سوال برای کودک شما چندان آسان نباشد، بنابراین بسیار مهم است که با دقت کامل به حرف های او گوش فرادهید. ببینید که زنگ ناهار را چگونه گذارنده و آیا تنها بوده یا دوستی برای خود یافته است؟ آیا در زنگ تفریح دوستی برای خود پیدا کرده تا با او بازی کند؟ اگر دوستی داشته، چگونه با هم بازی کرده اند؟

مهارت های اجتماعی او را در خانه پرورش دهید

اگر کودک شما در ایجاد ارتباط با دیگران مشکل دارد - خیلی آرام حرف می زند، اخم می کند یا سعی می کند با طرف مقابل چشم در چشم نشود – سعی کنید برخی از مهارت های اجتماعی را در خانه با او تمرین کنید. این تمرینات به آنها کمک می کنند تا عادت بد خود را ترک کنند. از آنها بخواهید بلند و کاملا واضح حرف بزنند، به چشمان فردی که با آنها صحبت می کند نگاه و نام او را خطاب کنند.

 انتظار واقع بینانه از او داشته باشید

اگر فرزند شما به طور ذاتی ساکت و غیراجتماعی است، نمی توانید انتظار داشته باشید تا با صدای بلند حرف بزند و اجتماعی باشد. شما این مساله را هنگام تمرین مهارت های اجتماعی در خانه می توانید متوجه شوید. به یاد داشته باشید، شخصیت آدم ها با هم فرق دارند و هیچ کس بهتر از دیگری نیست. در این حالت باید اجازه دهید تا فرزند شما به روش خود با دیگران ارتباط برقرار کند.

با کودکان دیگر قرار بازی بگذارید

از کودکان دیگر دعوت کنید تا برای بازی با فرزند شما به خانه تان بیایند. از میان آنها، کودکانی که از نظر رفتار، اخلاق و علاقه مندی ها  بیشتر شبیه فرزند شما هستند را انتخاب کنید. اگر هر دو آنها بازی های مشابهی را دوست داشته باشند و از نظر مهارت های اجتماعی در یک سطح باشند، بهتر با هم دوست می شوند.