آیا می خواهید فرزندتان حرف شنو باشد؟

 

 

 

اگر مجبورید یك حرف را چندین مرتبه برای فرزند پیش دبستانی خود تكرار كنید تا گوش كند، این مطلب را مطالعه كنید . عده ای از پدر و مادرها وقتی می بینند فرزند كوچكشان به حرفهای آنها در لباس پوشیدن یا در جمع كردن وسایلش و ... توجهی نمی كند و به تماشای تلویزیون یا بازی ادامه می دهد دائم صدایش می كنند و فریاد می كشند.

 

 

آنها فكر می كنند كه هر چه بیشتر حرفشان را تكرار كنند ، فرزندشان سریع تر گوش می دهد. در حقیقت، قضیه بر عكس است. به طور معمول اگر قبل از انجام كاری گفته خود را 4 ، 5 یا 6 مرتبه تكرار كنید، بچه می آموزد كه نباید گوش دهد. بچه ها زرنگتر از آن هستند كه ما فكرش را می كنیم. آنها ارزش زمانی كه برای اولین مرتبه او را صدا می كنید و زمانی كه واقعاً با او كار دارید را می دانند و احتمالاً از 5 یا 10 دقیقه اضافی استفاده كرده و به بازی خود ادامه می دهند.

 

اگرچه هنگامیكه بچه، خود را به نشنیدن زده و یا حرفتان را جدی نمیگیرد، بسیار ناراحت كننده است، ولی بچه های 4-3 ساله از این كه میتوانند با بی اعتنایی و گوش ندادن، والدین را عصبانی نمایند، احساس قدرت میكنند. پس با این قضیه به طور شخصی برخورد نكنید.

 

 

بچه ها در این سن نمیخواهند كه بد و بی ادب باشند، آنها فقط میخواهند استقلال خود را نشان دهند. البته اكنون، تشویق به عادت خوب گوش دادن، مشكلات گوناگونی را در آینده بر طرف خواهد كرد. به طور مثال فرزندتان در مدرسه مشكل توجه بر روی چیزی را دارد و نمی تواند در درسهایش تمركز كرده و یا دستورات را دنبال نماید. چنانچه حرفهای شما را نادیده می گیرد، نباید بگویید این مسئله به مرور زمان به خودی خود حل خواهد شد. دستورات زیر به فرزند پیش دبستانی شما كمك می كند تا بدون آنكه خود بفهمد، دقت و توجه بیشتری بر روی مسائل داشته باشد.

 

· عصبانـــــی نشـــــوید.

تلاش كنید تا آرامش خود را حفظ كرده و با صدای آرام صحبت نمایید ، حتی اگر مجبور شدید برای چند لحظه ای به خلوتگاهی پناه آورید. هر قدر بلندتر صحبت كنید، مطمئناً بچه ها نه متوجه صدای بلند شما و نه مفهوم كلماتتان خواهند شد.

 

 

· مسائــــل را بــــرای فـــــرزندتان شــــــرح دهید .

بچه ها هنگامی كه به آنها دستور داده می شود سر به لجبازی می گذارند. به جای آن كه بگویید، چطور جرأت نمودی سنگها را پرتاب كنی!، بگویید: سنگ برای پرتاب كردن نیست، توپ را پرتاب می كنند. بدین طریق بر روی رفتارش تأثیر گذاشته و راه چاره ای را بدون پرخاشگری به او ، یافته اید.

 

 

· مطالب را به سادگـــــی عنـــــوان نمایید .

به جای سخنرانی كردن به نرمی ولی با قاطعیت حرف بزنید . به این طریق او یاد می گیرد كه راجع به هر كاری كه باید انجام دهد، فكر كند بدون آن كه نیازی به سرزنش و ملامت برای فراموش كاری یا گوش ندادن باشد.

 

 

· از فـــــرزند خود بخواهید كه مطالب مهـــم را تكــــرار كند.

این روش موقعی مفید خواهد بود كه می خواهید فرزندتان نتیجه ی كاری را بفهمد. بگویید : «باید ماژیك هایت را قبل از نهار جمع كنی بگو ببینم كی ماژیك هایت را جمع می كنی؟

 

 

· ارتبـــاط واقعــــی بــــرقـــــــرار سازید.

چنانچه فرزندتان جذب فعالیتی گردیده، به آرامی دست به شانه او زده تا متوجه شما گردد. از او بخواهید موقعی كه صحبت می كنید به شما نگاه كند، اگر بچه تان با چشم ارتباط برقرار می سازد، برایش بسیار سخت است كه لجبازی نماید.

 

· جدولـــــی را تهیــــه نمایید.

چنانچه صبح ها سخت ترین زمان در روز است. به او مسئولیت داده و با كمكش جدولی از تمام كارهایی كه باید انجام دهد (مسواك زدن، شستن صورت، لباس پوشیدن، خوردن صبحانه و پوشیدن كفشها) تهیه كنید. بسیاری از بچه ها دوست دارند كه جدول را بررسی كرده و موفقیت خود را اعلام نمایند.

 

· به او تـــــوجه كامـــــل داشته باشید.

چنانچه می خواهید او به حرفهای شما گوش دهد، باید به گفته هایش گوش دهید. بنابراین هنگامی كه روزنامه در دستتان است و آن را می خوانید با او صحبت نكنید. تمام توجه خود را به او داده و اگر امكان پذیر نیست، علت آن را برایش شرح دهید. (عزیزم، اكنون مشغول انجام كاری هستم اما دوست دارم كه به گفته هایت گوش دهم. در عرض پنج دقیقه پیشت می آیم و به حرفهایت گوش می كنم.) به علاوه، به آنچه كه او می گوید اهمیت دهید. چنانچه می گوید كه سردش شده است ، نگویید : اینجا آنقدرها هم سرد نیست. به جایش بگویید: سردت شده؟ بیا برویم و لباس گرمت را برداریم.

 

· بــــی جهت نگـــــران نشوید.

اكثر بچه های كوچك كه در گوش دادن با مشكل مواجه بوده و بعضی اوقات بی قرار می شوند با كمبود توجه روبرو هستند. افرادی با این مشكل، این رفتارها برایشان به صورت عادت در آمده است، بنابراین چنانچه این بی توجهی در زندگی روزمره اش تأثیر گذاشته، باید مورد ارزیابی قرار گیرد. به خاطر داشته باشید، در این زمینه بچه ها با بزرگترها واقعاً فرقی ندارند. بچه ها می خواهند مثل شما، هنگام انجام كاری، كسی مزاحمشان نشود. این مسئله مانند این است كه كتاب جالبی را در دست دارید و حاضر نیستید لحظه ای آن را كنار بگذارید . در این شرایط شخصی می خواهد شما را وادار به انجام كار دیگری كند. بنابراین اگر می خواهید فرزندتان به آنچه كه گفته می شود دقت كرده و آن را انجام دهد، در حالی كه او را در «هنر گوش دادن» كمك می كنید، صبور و با توجه باشید.

 

 

 

ویدیو مرتبط :
فرمان دادن به عروسک حرف شنو توسط استاد مرجانی.(زبردست)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اگر می خواهید فرزندتان دوست داشتنی باشد!!

 

 

 

 

برای کمک به دیگران هیچ فرصتی را از دست ندهد: مطالعات نشان می دهد کمک کردن بیش از هر کاردیگری در روابط دوستانه تأثیر دارد پس به فرزند خود بیاموزید با آگاهی از نیازهای دیگران و بدون آن که از آن ها کمکی خواسته شود، به یاری اطرافیان خود بشتابند.

 

علایق خود را بشناسد: او را تشویق کنید که فعالیت ها و سرگرمی های لذت بخش و مورد علاقه خود را پیدا کند و در یافتن گروهی که با او علایق مشترک دارند، فرزندتان را کمک و راهنمایی کنید.

 

 

در سلام کردن و لبخند زدن از دیگران پیشی بگیرد: افرادی که لبخند به لب دارند و مهربان و صمیمی به نظر می رسند مانند یک آهن ربا دیگران را به سمت خود جذب می کنند.

 

 

مثبت و خوش بین باشد: چنان چه فرزند شما مدام بر بدی ها تمرکز کند و در حال گله و شکایت و سرزنش خود و دیگران باشد از گروه هم سالانش طرد می شود.

 

 

با دیگران آن طور که دوست دارد با خودش رفتار شود، رفتار کند: به او بیاموزید که اگر مدام از دیگران بدگویی کند و احترام آن ها را نگه ندارد در یافتن دوست موفق نخواهد بود.

 

تمیز و موقر در جمع دوستان ظاهر شود: کودکان هم مانند بزرگ ترها براساس ظاهرشان مورد قضاوت قرار می گیرند و هر چه تمیزتر و مرتب تر لباس بپوشند، بیشتر مورد قبول دوستان خود واقع می شوند.

 

 

زورگو و خود رأی نباشد: زورگویی و یکه تازی باعث می شود پس از چندی کودکان دیگر از دست وی کلافه شوند و طردش کنند ضمن این که به عنوان یک مشخصه رفتاری بد تا بزرگسالی در او باقی می ماند.

 

 

به نظر گروه احترام بگذارد و با جمع هم سو باشد: اگر کسی همواره با نظر دیگران مخالفت کند و به خواسته جمع احترام نگذارد، کم کم جایگاه خود را در گروه از دست می دهد.