سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
آیا بین استفاده از دئودرانت و سرطان سینه رابطه ای وجود دارد؟
دئودرانت ها تنها نمونه ای از مواد دارای آلومینوم سرطان زا می باشد
رابطه بین دئودرانت زیر بغل با سرطان سینه
به علت استفاده مردم از دئودرانت های (ضد تعریق ها) آلومینیوم دار، غلظت عنصر آلومینیم در بافت اطراف پستان و زیر بغل افزایش می یابد که می تواند عاملی برای بروز تومور و سرطان در ناحیه ی اطراف پستان محسوب شود.
متاسفانه امروزه آمار مبتلایان به سرطان سینه رو به افزایش است. مردان حدود 50 درصد و زنان 33 درصد شانس ابتلا به این سرطان را دارند. البته این روند همچنان رو به افزایش است و اگر مردم دنیا بیش از پیش به دنبال راهی برای حفظ بهداشت خود باشند، می توان جلوی این صعود را گرفت. مواد سرطان زای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی عامل این اتفاق ناگوار هستند. یکی از بیشترین موادی که به طور روزانه با آن ها سر و کار داریم، دئودورانت ها (ضد عرق ها) هستند.
بر اساس مطالعات انجام شده به علت استفاده مردم از دئودرانت های آلومینیوم دار، غلظت عنصر آلومینیم در بافت اطراف پستان و زیر بغل افزایش می یابد که بسیار نگران کننده است و به عنوان بزرگ ترین عامل بروز تومورها و سرطان ها در ناحیه ی اطراف پستان محسوب می شود. در واقع امروزه آلومینیم به عنوان یک سم شناخته می شود که در بیشتر موارد منجر به ابتلا به آلزایمر و در مرحله ی بعد بروز سرطان می گردد.
متاسفانه علاوه بر دئودورانت ها، برخی مردم با استفاده از نمک های آلومینوم دار عمل سم زدایی و پاک سازی ناحیه ی زیر بغل را انجام می دهند که البته این روش بیشتر در جوامع غربی کاربرد دارد و سبب می شود که مانند دئودرانت ها مقداری آلومینیم در شیر و یا بافت پستان یافت شود و زنگ خطری برای ابتلا به سرطان سینه محسوب می شود. دئودرانت ها تنها نمونه ای از مواد دارای آلومینوم سرطان زا می باشد و مواد دیگری مانند برخی غذاها و پاک کننده ها و حتی گاهی ضدآفتاب ها هم باعث ایجاد این مشکل بزرگ می شوند.
علاوه برالومینیوم مواد دیگری نظیر پارابن، پروپیلن گلیکول، DEA و برخی رنگ ها نیز در محصولات آرایشی بهداشتی وجود دارند که با اثر بر روی استروژن سبب ابتلا به سرطان سینه می شوند. برخی ضد عرق ها نیز حاوی تریکلوزان هستند که به عنوان تشویق کننده ی سلول های سرطانی جهت رشد و انتشار محسوب می شوند. همچنین این ماده می تواند از پوست عبور کرده و سبب اختلال در عملکرد غدد درون ریز شود.
استفاده از روغن نارگیل و جوش شیرین می تواند به عنوان جایگزین دئودرانت ها باشد
سم زدایی ناحیه ی زیر بغل بدون ابتلا به سرطان
- تعریق
تعریق بهترین و مطمئن ترین راه دفع سموم بدن می باشد که در واقع می توان آن را جزیی از سیستم دفاعی و ایمنی بدن محسوب نمود که سموم را از بدن خارج می کند.
- آب معدنی
آب های معدنی دارای سیلیس کاپا می توانند به عنوان یک پاک کننده و سم زدا برای ناحیه ی زیر بغل استفاده شوند.
- نوشیدن آب زیاد
- راه حل های جایگزین
می توانید از دئودورانت هایی که حاوی آلومینیوم و دیگر مواد مضر ذکر شده نیستند استفاده کنید.همچنین استفاده از روغن نارگیل و جوش شیرین هم می تواند به عنوان جایگزین دئودرانت ها و سایر مواد شیمیایی باشد.
یکی از راه هایی که بسیاری از مردم از آن استفاده می کنند روش زیر است:
مواد مورد نیاز عبارتند از : یک قاشق غذا خوری سرکه سیب، سه قطره اسانس رزماری، پنج قطره اسانس گشنیز و یک قاشق غذاخوری خاک رس (خاکی که در قدیم به آن گل سرشوی می گفتند و خواصی مشابه صابون داشت که برای شستشو استفاده می شد. امروز به این خاک بنتونیت می گویند که اگر یک مشت از آن را داخل یک لیترآب بریزید حجیم می شود و بعد از خشک شدن از بتون هم محکم تر است).
خاک رس و سرکه سیب را با هم مخلوط کنید و سپس اسانس رزماری و گشنیز را به آن اضافه نمایید. آن وقت محصول نهایی به صورت خامه در می آید و می توانید یک لایه ی نازک از آن را برداشته و بر روی ناحیه ی زیر بغل بگذارید و پس از چند دقیقه آن را بشویید. این یک روش عالی برای رفع بوی بد این ناحیه از بدن است.
نکته
نکته آخر اینکه حتما به محتوای مواد آرایشی و بهداشتی مصرفی تان توجه کنید تا جلوی بروز بسیاری از مشکلات گرفته شود.
منبع : tebyan.net
ویدیو مرتبط :
Brest Cancer prognosis تشخیص سرطان سینه با استفاده از نانو ذرات
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
وجود رابطه بین سرطان و امواج موبایل
بهتازگی نتایج تحقیقاتی منتشر شده است که نشان میدهد ممکن است ارتباط بین سرطان و این امواج موبایل واقعا وجود داشته باشد.
این تحقیقات به دلیل نوع سوژهی مورد بررسی محققان، از چند سال پیش آغاز شده است و در این مدت، آزمایشهای فراوانی بر روی موشهای مختلف انجام گرفته است. به دلیل نزدیکی آناتومی بدن این موجودات با ساختار داخلی مغز و بدن انسانها، تعداد زیادی از دو نوع موش آزمایشگاهی و موش صحرایی در این آزمایش تحت تشعشع امواج موبایل قرار گرفتهاند تا مشخص شود که آیا این امواج در طولانیمدت میتوانند باعث بروز سرطان در انسانها بشوند یا خیر.
موسسهی سلامت ملی کشور آمریکا پیش از این انتشار نتایج این تحقیقات جدید در این باره گفته بود: «باید این نکته را در نظر داشته باشید که تحقیقات گذشتهی ما بر روی انسانها در مقیاس بزرگ و در شهرهای پرجمعیت نشان داده است که درصد بسیار کم و شواهد بسیار محدودی دربارهی افزایش ریسک ابتلا به سرطان در اثر قرار گرفتن تحت امواج موبایل وجود دارد.»
اما به هر حال این درصد، صفر نیست و برای اینکه اطمینان حاصل شود، نیاز است که تحقیقات بیشتری انجام شود. محققانی که بر روی این طرح طولانیمدت فعالیت کردهاند، بر اساس یافتههای خود در این تحقیقات، توضیحات زیر را ارائه میدهند: «با توجه به اینکه امروزه استفاده از ارتباطات موبایلی در سراسر جهان بسیار گسترش یافته است و کاربران در هر سنی از این فناوری استفاده میکنند، حتی یک درصد بسیار ضعیف از احتمال ابتلا به بیماری بر اثر قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی میتواند پیامدهای بسیار عظیمی را برای سلامت جامعه در پی داشته باشد.»
آیا امواج موبایل سرطانزا هستند؟
در این آزمایش طولانیمدت که حدود ۲۵ میلیون دلار برای نهادهای تحقیقاتی هزینه در بر داشته است، ۲۵۰۰ موش آزمایشگاهی و موش صحرایی حضور داشتهاند و از این بابت، یکی از بزرگترین طرحهای علمی تاریخ در زمینهی تحقیق بر روی ارتباط امواج موبایل با بیماری سرطان بهحساب میآید. این موشها در آزمایشگاهی در زیر زمین و در حفرههایی که برای آنها طراحی شده بود، زندگی میکردهاند.
سپس در طول دو سال، تمام این موشها در معرض امواج موبایل قرار میگرفتند و موجهایی از نوع GSM و CDMA در فضا و محیط زندگی آنها پخش میشده است؛ امواجی با فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز برای موشهای صحرایی و امواجی با فرکانس ۱۹۰۰ مگاهرتز برای موشهای معمولی که دقیقا همان امواجی است که توسط اپراتورهای بین المللی نظیر AT&T و ورایزن مورد استفاده قرار میگیرد.
این حیوانات از همه جا بیخبر، روزانه بهطور مرتب و به مدت ۱۸ ساعت در معرض این امواج قرار میگرفتهاند. البته این ۱۸ ساعت بهصورت مداوم نبوده است و به ازای هر ده دقیقه قرار گرفتن در معرض امواج، ده دقیقه نیز به آنها استراحت داده میشده است و میتوان گفت که روزانه ۹ ساعت مفید، تابش امواج بر روی این نمونههای آزمایشگاهی انجام میگرفته است.
در نهایت نیز نتایج تقریبا قابل توجهی از این طرح تحقیقاتی زمانبر به دست آمده است: تعدادی از موشهای صحرایی نر به دلیل قرار گرفتن در معرض امواج موبایل، به دو نوع تومور سرطانی دچار شده بودند. یکی از این تومورها به نام گلیوماس (gliomas) در میان سلولهای گلیال (glial) مغز و دیگری به نام شوانوماس (schwannomas) در سلولهای قلب ایجاد شده بودند. نکتهی جالب اینجاست که در موشهای مادهی حاضر در این آزمایش، نمونهای از ایجاد تومورهای سرطانی دیده نشده است و بهجای تومور، وزن تعدادی از موشهایی که توسط آنها به دنیا میآمدهاند، کاهش یافته است.
امواج موبایل و سرطان؛ رابطهای که احتمالا وجود ندارد!
تحقیقات بر روش موشها از وجود رابطه بین سرطان و امواج موبایل حکایت داردالبته با اینکه نتایج این تحقیقات نشان میدهد که ممکن است امواج موبایل باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری سرطان به میزان بسیار پایینی بشوند، اما بازهم این احتمال بهقدری نیست که واکنش اپراتورها و ایجاد تغییرات در استانداردسازیهای مخابراتی را به دنبال داشته باشد. بهطور مثال در همین هفتهی گذشته، یک آزمایش وسیع در کشور استرالیا انجام شد که نتایج آن نشان داد که هیچ رابطهای بین افزایش استفاده و گسترش امواج موبایل با افزایش درصد ابتلا به سرطان وجود ندارد.
بنابراین با اینکه به احتمال زیاد، امواج موبایل تاثیر چندانی در بالا رفتن درصد ابتلا به سرطان ندارند، اما شاید بهتر باشد که جانب احتیاط را رعایت کنید و تا جایی که میتوانید، ساعات استفاده از تلفن همراه در زندگی روزمرهتان را کاهش دهید.