پیرترین اندام بدن چیست؟

تکنیکی جدید برای تعیین سن دقیق زیست‌شناختی بافت‌های بدن انسان آشکار کرده که همه بافت‌ها با یک سرعت پیر نمی‌شوند و سلول‌های مجاور تومورهای سرطانی پیرترین سلول‌ها هستند.

خبرآنلاین: تکنیکی جدید برای تعیین سن دقیق زیست‌شناختی بافت‌های بدن انسان آشکار کرده که همه بافت‌ها با یک سرعت پیر نمی‌شوند و سلول‌های مجاور تومورهای سرطانی پیرترین سلول‌ها هستند.

یک تکنیک جدید برای تعیین سن دقیق زیست‌شناختی بافت‌های بدن انسان آشکار می‌کند که همه بافت‌ها با یک سرعت پیر نمی‌شوند.

به باور استیون هوروس متخصص ژنتیک دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس (یو‌سی‌ال‌ای)، همه اندام‌های بدن سن یکسانی ندارند. هوروس راهی را برای تعیین سن زیستی بافت‌های متفاوت با استفاده از متیله شدن (قرار گرفتن گروه متیل به جای هیدروژن ) دی‌.ان‌.ای پیدا کرده است. این روش نوعی دگرگونی شیمیایی ژن‌هاست که آن چنان که پژوهش‌های قبلی نشان داده اند، یک تعیین کننده زیستی بالقوه برای مشخص کردن سن سلول است.

هوروس 8000 نمونه سالم از 51 نوع متفاوت سلول‌ها و بافت‌های بدن و 6000 نمونه سرطانی را بررسی کرد تا آزمایش کند که چطور فرایند افزایش سن بر روی سطوح متیله شدن دی‌.ان‌.ای تاثیر می‌گذارد. در اکثر موارد روش او به درستی سن زیستی بافت را تشخیص می‌داد (سنی که از دی‌.ان‌.ای شخص پیش‌بینی می‌شود) و عدد حاصل از روش او با سن واقعی صاحب آن اندام برابر بود.

اما برخی از بافت‌ها از این قاعده مستثنی بودند، و به نظر می‌رسید که سن آن‌ها بیشتر از بافت‌های دیگر بود و زودتر پیر شده بودند. هوروس می‌گوید: «بافت‌های سالم پستان در حدود دو تا سه سال پیرتر از بقیه بافت‌های بدن زنان به نظر می‌رسند». رشد سلول‌های سرطانی اما، حتی از این هم سریع‌تر است. تومورها فرایند افزایش سن را تا 36 سال شتاب می‌دهند، و سن سلول‌های سالم پستان در مجاورت تومور هم حدود 12 سال بیشتر از بقیه بافت‌های بدن است. در مقابل، تبدیل سلول‌های افراد بالغ به سلول‌های بنیادین چند کاره، که آنها را دوباره برنامه ریزی می‌کند تا همانند سلول‌‌های بنیادین جنینی عمل کنند، به طور موثری ساعت عمر این سلول‌ها را به صفر برمی‌گرداند.

دانشمندان، درهای امید را به روی معلولان بازمی‌كنند؟تزریق حیات به اندام مرده بدن با پیوند آنزیم شگفت‌انگیز سمندر!

دانشمندان با بررسی زندگی سمندرها در تلاشند تا با فراهم كردن امكان بازیابی اندامهای از دست رفته ورشد نیافته، درهای امید را به روی معلولان بگشایند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دانشمندان دانشكده پزشكی هانور آلمان در حال آزمایش و بررسی بدن سمندر اكسولوتل هستند تا دریابند این موجودات چگونه اعضای از دست داده خود مانند پا و سایر اندام های آسیب دیده را ترمیم می‌كنند.

این دانشمندان امید دارند روزی بتوانند ژن این حیوان را به افرادی كه اعضا و اندام‌های بدنشان را از دست داده‌اند، پیوند زده و رشد مجدد اندام آنها را شاهد باشند.

سمندر اكسولوتل قادر است اعضای بدن خود و حتی اندام‌های آسیب دیده را دوباره بازیابد. اما با بالا رفتن سن، این حیوان چنین قابلیتی را از دست می‌دهد.

این حیوان حتی می‌تواند مغز و ستون فقرات خود را احیا كند . چنین توانایی قابل توجهی باعث بوجود آمدن این امید شده كه در صورت كپی‌برداری از این عمل، افراد معلول روزی بتوانند راه بروند.

اكسولوتل، تقریبا در مكزیك به دلیل كاهش زیستگاه و شكار توسط انسان‌ها منقرض شده است.

محققان در حال كار بر روی یك آنزیم خاص هستند كه اكسولوتل را در قلمرو حیوانات منحصر به فرد كرده است.

به گفته دانشمندان، هدف نهایی آنها، ساخت این آنزیم بصورت مصنوعی است.

این امید از آن جا تقویت شده است كه آزمایشات اولیه بر روی سلول‌های پوست انسان امیدبخش بوده است. زخم‌ها سریع‌تر ترمیم شده و پوست با سرعت بیشتری رشد كرده‌است.

البته باید گفت: تمام حیوانات تا حدی این قابلیت احیا را دارند. سر انگشت انسان گاهی اوقات دوباره رشد كرده و زخم‌ها معمولا با جای زخم كوچكی ترمیم می‌شوند.

در سمندرها، رگهای خونی در زمان بریده شدن یك عضو سریع منقبض شده و به خون‌ریزی محدود می‌شود. سلول‌های پوستی سریعا روی زخم را پوشانده، چیزی را تشكیل می‌دهند كه به آن blastema می‌گویند.

blastema یك توده سلولی است كه توانایی رشد و دوباره تبدبل شدن به اندام و اعضای بدن را دارد.

محققان بر این گمان هستند كه این سلول‌ها باید سلول‌های بنیادی قلب و نخاع (سلول‌های سرآمد بدن) باشند كه قابلیت شروع به رشد دوباره را به شكل هر نوع سلول در بدن دارا هستند./ایسنا