قلب بزرگ‌ترین موجود روی زمین +عکس

نهنگ آبی بزرگ‌ترین موجود زنده در دنیا محسوب می‌شود که ابعاد آن تا ۳۳ متر و وزن آن تا ۲۰۰ تن می رسد.پژوهشگران برای نخستین بار موفق شدند تا قلب این موجود زنده را برای بررسی در آزمایشگاه قرار دهند.

وبسایت فرادید: پژوهشگران برای نخستین بار موفق شدند بزرگ‌ترین قلب دنیا را در محیط آزمایشگاه مورد بررسی قرار دهند.

 
نهنگ آبی بزرگ‌ترین موجود زنده در دنیا محسوب می‌شود که ابعاد آن تا ۳۳ متر و وزن آن تا ۲۰۰ تن می رسد.پژوهشگران برای نخستین بار موفق شدند تا قلب این موجود زنده را برای بررسی در آزمایشگاه قرار دهند.

گفته می‌شود دریچه آئورت این قلب به حدی بزرگ است که یک انسان زنده می‌تواند از آن عبور کند. به دلیل جثه بزرگ این حیوان و شکار سخت آن، پژوهشگران به ندرت توانستند بر روی این عضو از بدن نهنگ آبی تحقیق کنند.

پیش از این، محققان در ماه می سال گذشته میلادی توانستند بر روی قلب یک نهنگ مرده در سواحل کانادا تحقیق کنند. به نظر می‌رسد علت مرگ این نهنگ، برخورد با یک تکه یخ بزرگ و یا ماندن در زیر یک قطعه یخ بزرگ است که نتوانسته نفس بکشد.

نمونه آزمایشگاهی قلب نهنگ




ژاکلین میلر جانور شناس حوزه پستانداران

دو عکس منتشرنشده از زمین لرزه بزرگ بوئین‌زهرا/ تصویری که پس از 51 سال هنوز عکاسش را به گریه می‌اندازد

دو عکس منتشرنشده از زمین لرزه بزرگ بوئین‌زهرا/ تصویری که پس از 51 سال هنوز عکاسش را به گریه می‌اندازد

 غلامحسین ملک عراقی که عکاسی را از سال 1324 شروع کرده، به گفته خودش در طول 6 دهه کار در مطبوعات، شاهد رویدادهای تلخ و شیرین زیادی بوده است.

زمین لرزه 10 شهریور 1341 در منطقه بوئین‌زهرای قزوین که ده‌ها روستا را ویران کرد و جان بیش از 20 هزار نفر را گرفت، یکی از رویدادهای دردناکی است که ملک عراقی از آن عکاسی کرده و بعد از 51 سال هنوز با دیدن تصاویرش به گریه می‌افتد.

این عکاس پیشکسوت به یاد می‌آورد: «نیمه شب 10 شهریور بود که خبر زمین لرزه پخش شد. ابتدا خیلی مشخص نبود مرکز حادثه کجاست، ولی چون تهران هم لرزیده بود، معلوم می‌شد که نباید خیلی دور از پایتخت باشد. ساعت‌های اول بامداد 11 شهریور بود که زنگ تلفن خانه به صدا در آمد و از دفتر مجله امید ایران با من تماس گرفتند. خواستند که آماده شوم و منتظر ماشین باشم و همان شب با خبرنگار هفته نامه به سمت قزوین حرکت کنم.»

گورستان روستای دان اصفهان در منطقه بوئین زهرا/ زمین لرزه 10 شهریور 1341
ملک عراقی ادامه می‌دهد: «ساعت دو بامداد بود که همراه خبرنگار امید ایران به راه افتادیم. راه های دسترسی به منطقه بسیار شلوغ بود و تعدادی از آن‌ها را هم برای کمک رسانی بسته بودند. با نشان دادن کارت خبرنگاری راه مان را گشودند و ما به سمت قزوین رفتیم. در مسیر متوجه شدیم که مرکز زمین لرزه بوئین‌زهراست و برای همین به آن سمت حرکت کردیم.»

او که تاکید می‌کند آن شب را هیچ گاه از یاد نخواهد برد، می‌افزاید: «در تاریکی، جاده‌ها و راه های خاکی را پشت سر گذاشتم و صبح زود به روستای دان اصفهان از توابع بوئین‌زهرا رسیدیم. وسعت خرابی‌ها باور نکردنی بود و صدای همهمه، شیون و فریاد از همه جا به گوش می‌رسید. آفتاب که بالا آمد و نور برای عکاسی مناسب شد، کارم را شروع کردم.»

غلامحسین ملک عراقی با اشاره به این که در آن شرایط دردناک، بزرگی فاجعه هوش و حواسش را ار کار انداخته بود، می‌گوید: «بی اختیار گریه‌ام گرفته بود و پشت سر هم عکس می‌گرفتم. حالم را نمی‌فهمیدم و انگار در یک سیاره دیگر داشتم راه می‌رفتم. در چنین وضعیتی بود که خبرنگار مجله یک باره روی آوار خانه ای رفت و خاک‌ها را کنار زد و به من گفت ملک عراقی عکس بگیر. عکس که گرفتم تازه متوجه صحنه شدم؛ مادری در کنار سه کودک خود و در حال شیر دادن به نوزادش زیر آوار زنده به گور شده بود. این را که دیدم، دیگر گریه امان نداد و یک گوشه نشستم و حالم بسیار بد شد.»

زمین لرزه بوئین زهرا/ 10 شهریور 1341
این عکاس در حالی که آن تصویر را به ما نشان می‌دهد، بار دیگر اشک از چشمانش سرازیر می‌شود و می‌گوید: «آن صبح بعد از دیدن این صحنه، چند ساعتی نتوانستم عکاسی کنم. دست خودم نبود و حالا هم دست خودم نیست و بعد از 51 سال هنوز هر بار به این عکس نگاه می‌کنم، حالم دگرگون می‌شود.»

غلامحسین ملک عراقی که نزدیک به 70 سال پیش عکاسی را شروع کرده است، گنجینه‌ای بیش از 30 هزار عکس با موضوع‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مناظر طبیعی را در اختیار دارد./خبر آنلاین