سرگرمی


2 دقیقه پیش

تصاویری که شما را به فکر فرو می‌برد (34)

یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمی‌تواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ...
2 دقیقه پیش

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ...

فیلم: حس خود شیفتگی!


خیلی پیش از اولین عکس سلفی جهان، یونانیان باستان و رومیان درباره کسی که کمی بیش از اندازه شیفته چهره خودش می شد، افسانه ای داشتند. این افسانه ایدئولوژی اصلی مربوط به نارسیسیسم را توضیح می دهد که به معنای خود بزرگ بینی و گاهی هم درگیری های مضر است. اما این تنها نوع شخصیت فرد نیست که از نظر روان شناسی بررسی می شود، بلکه روان شناسان یکسری رفتارهای طبقه بندی شده را نیز مورد پژوهش و مطالعه قرار می دهند.

ویدوال: خیلی پیش از اولین عکس سلفی جهان، یونانیان باستان و رومیان درباره کسی که کمی بیش از اندازه شیفته چهره خودش می شد، افسانه ای داشتند. به طور کلی افسانه از این قرار بود که پسر جوان و خوش ظاهری که «نارسیس» نام داشت، برای پیدا کردن کسی که بتواند دوستش داشته باشد، جهان را جست و جو می کرد. او پس از آن که عشق یک پری به نام «اکو» را رد کرد، شیفته تصویری شد که از خود در رودخانه دیده بود و از آنجایی که نتوانست بی خیال چهره خودش شود، غرق شد. در همان جایی که نارسیس غرق شد، گلی رویید که پس از آن نارسیس (نرگس) نام گرفت.

 این افسانه ایدئولوژی اصلی مربوط به نارسیسیسم را توضیح می دهد که به معنای خود بزرگ بینی و گاهی هم درگیری های مضر است. اما این تنها نوع شخصیت فرد نیست که از نظر روان شناسی بررسی می شود، بلکه روان شناسان یکسری رفتارهای طبقه بندی شده را نیز مورد پژوهش و مطالعه قرار می دهند.

از نظر روان شناسی تعریف نارسیسیسم، نوعی خودبزرگ بینی توام با اغراق است که فرد نسبت به خود دارد. از انواع نارسیسیسم یا خودشیفتگی می تواند این باشد که فرد از آنچه هست خود را زیباتر و باهوش تر می بیند، فکر می کند که از بقیه مهم تر و لایق برخورد بهتری از طرف دیگران است.

روان شناسان 2 نوع خودشیفتگی را به عنوان خصوصیت فردی تشخیص داده اند: نوع اول خودشیفتگی از لحاظ آسیب پذیری و والایی مقام و نوع دوم که شامل اختلال شخصیتی می شود، نوع شدیدی از خودشیفتگی است که کمی بعد به آن خواهیم پرداخت.

آشناترین نوع خودشیفتگی برای افراد همان خودبزرگ بینی است که با برون گرایی، تحکم کردن و جلب توجه همراه است. افراد دچار این نوع خود شیفتگی به دنبال جلب توجه و قدرت هستند؛ گاهی به عنوان یک سیاستمدار، فردی مشهور یا حتی رهبران فرهنگی.
 
البته تمام افرادی که جزو این دسته هستند، لزوما دچار خودشیفتگی نیستند. بسیاری از افراد برای دلایل مثبتی دارای چنین موقعیت های اجتماعی هستند؛ مثلا برای رسیدن به حد کمال یا کمک به دیگران برای داشتن زندگی بهتر. اما افراد خودشیفته تنها برای داشتن موقعیت بهتر و توجهی که از طرف دیگران به دنبال دارد، در پی قدرت هستند. آنها توانایی زیادی در به دست آوردن موقعیت ها دارند، اما با این وجود بسیار آسیب پذیرند و حس تحقیر و تهدید به راحتی در آن ها ایجاد می شود.

در هر دو صورت، اثر منفی خودشیفتگی پس از گذشت زمان بروز می کند. افراد خودشیفته دوست دارند که خودخواهانه عمل کنند؛ بنابراین ممکن است رهبران خودشیفته تصمیمات غیراخلاقی و خطرناکی بگیرند و دوستان خودشیفته هم روراست نباشند یا خیانت کنند. به این ترتیب وقتی که شخصیت زیبا و جذاب آن ها به چالش کشیده می شود، رنجورتر و خشن تر می شوند. این رفتار مثل یک بیماری است که در عین حال فرد مبتلا به آن احساس بسیار خوبی دارد، ولی اطرافیانش از آن رنج می برند.

 این رفتار که از نظر روان شناسی جزو انواع اختلالات شخصیتی دسته بندی می شود، با توجه به شدت خودشیفتگی اختلال شخصیتی نام دارد.

  این مسئله 1 تا 2 درصد جمعیت را تحت الشعاع قرار می دهد که معمولا مرد هستند و به طور کلی مخصوص بزرگسالان است. افراد جوان و همچنین کودکان می توانند به شدت خود محور باشند؛ چراکه این رفتار تنها یک واکنش طبیعی و عادی از رشد آنها است.

در پنجمین نسخه چاپی انجمن روان پزشکی تشخیصی - آماری سالانه آمریکا برخی صفات مرتبط با اختلال شخصیتی خودشیفتگی این گونه توصیف شده است که این صفات عبارت اند از: خودبزرگ بینی، مشکلات مربوط به تلقین، حق به جانب بودن، حس نیاز به توجه و مورد تعریف و تمجید واقع شدن. مسئله ای که باعث تبدیل این صفات به اختلال شخصیتی واقعی می شود، این است که این خصوصیات بر زندگی فردی شخص غلبه می کند و باعث پدیدار شدن مشکلات بزرگ تری می شود. تصور کنید به جای این که شما از همسر و فرزندانتان حمایت کرده و آن ها را مورد توجه قرار دهید، آنها را تبدیل به منبعی برای توجه و ستایش خود کنید. یا مثلا به جای آن که عملکرد گذشته خود را بررسی کنید تا پاسخی که گرفته اید را بسنجید، به بقیه بگویید که آنها اشتباه می کنند.

حال باید گفت که چه مواردی باعث بروز خودشیفتگی می شود؟ در این رابطه شرایط محیطی نیز موثر است؛ والدینی که فرزند محور هستند، باعث بروز خودشیفتگی در فرزندشان شده و همچنین والدینی که دائما فرزندشان را کنترل می کنند، باعث آسیب پذیر شدن او می شوند.

 خودشیفتگی در افراد باعث می شود که آنها در فرهنگ و برخورد اجتماعی بالاتر از بقیه به نظر برسند که این خود ستایش و توجه دیگران را برای آنها به همراه دارد. به طور مثال، از سال 1970 میلادی تاکنون در ایالت متحده آمریکا خودشیفتگی به عنوان یک صفت فردی افزایش یافته است. این مسئله از دهه 60 که تمرکز بر اقدامات فردی برای پیشرفت و کسب اعتبار افزایش یافت، آغاز شد و به رشد مادی گرایی در افراد انجامید. در حال حاضر رسانه های اجتماعی شرایط را برای مورد توجه قرار گرفتن افراد افزایش داده اند؛ با این حال دلیل منطقی که نشان دهد رسانه های اجتماعی باعث بروز خودشیفتگی در افراد شده اند وجود ندارد. اما این رسانه ها شرایط را برای این گونه افراد فراهم کرده اند تا در اجتماع به دنبال توجه و ستایش دیگران باشند. 

خب، چنین فردی در شرایط اینچنینی می تواند پیشرفت کند؟ بله! هر چیزی که باعث انعکاس یک تصویر واقعی از رفتار فرد شده و باعث شود به دیگران اهمیت دهد (مثل روان شناسی یا تمرین همدردی با دیگران) می تواند به این مسئله کمک کند. سختی این شرایط تنها می تواند درگیر شدن افراد عادی با اختلالات شخصیتی این گونه افراد باشد که خود سعی دارند رفتارشان را تغییر دهند. البته این مورد را در نظر داشته باشیم که برای خودشیفته ها سخت است تصویر واقعی خود را از دیدگاه واقع گرایانه ببینند.


در صورت پخش نشدن ویدئو بر روی تصویر زیر کلیک کنید.

فیلم: حس خود شیفتگی!


ویدیو مرتبط :
اولین تیزر فیلم سینمایی شیفتگی به کارگردانی علی زمانی عصمتی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

توقیف فیلم «شیفتگی» به دلیل سر تراشیده بازیگر زن + عکس



اخبار فرهنگی - توقیف فیلم «شیفتگی» به دلیل سر تراشیده بازیگر زن

دبیر شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی اعلام کرد: طبق نظر این شورا فیلم «شیفتگی» به دلیل موهای تراشیده بازیگر زن‌ خود از نظر قانونی و شرعی نمی‌تواندبه این شکل مجوز اکران بگیرد.

فیلم «شیفتگی» به کارگردانی علی عصمتی زمانی در سی‌و‌دومین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد، اما به دلیل اینکه در این فیلم رویا تیموریان با موهای تراشیده شده بازی کرده، هنوز مجوز اکران فیلم صادر نشده است.

این در حالی است که پیش از نمونه‌هایی از جمله «زندان زنان» در سینمای ایران بوده‌اند که بازیگران زن با چنین شمایلی به ایفای نقش خود پرداخته بودند و به گفته عصمتی اتفاقا همین موارد، استنادی بر مشکل‌دار نبودن نمایش این تصاویر در «شیفتگی» تصور می‌شد.

اما عباس نادری، دبیر شورای پروانه نمایش سازمان سنمایی، در این‌باره توضیح داد: نظر اعضای شورای پروانه نمایش بر این است که براساس مستندات و باورها، نمایش تصویر بازیگران زن بدون پوشش سر و با موی تراشیده حرمت شرعی دارد و به همین دلیل امکان اکران «شیفتگی»با وجود شرایطی فعلی فیلم فراهم نیست.

او در پاسخ به اینکه پیش از این فیلم‌های مختلفی ساخته شده‌اند که بازیگران زن آن‌ها با موی تراشیده بازی کرده بودند و مشکلی برای اکران‌شان پیش نیامد، گفت: اعضای شورای پروانه نمایش معتقدند که تصمیم دوستان در شورای دوره‌های قبلی دارای اشکال بوده و درست نبوده است.

وی افزود: در واقع برای اعضای فعلی شورای پروانه ساخت این قضیه کاملا واضح است و بسیاری از علما و مراجع هم نظر خود را به صراحت در این باره مشخص کرده‌اند و معلوم نیست چطور دوستان در دوره‌های قبل به چنین فیلم‌هایی مجوز نمایش داده‌اند.

 

اخبار,اخبار فرهنگی , فیلم شیفتگی

 
نادری با تأکید بر اینکه شورای فعلی پروانه نمایش اقدامی را که در گذشته انجام شده دارای اشکال می‌داند، گفت: اگر پیش از این هر تصمیمی بر مبنای سند یا فتوایی صورت گرفته، فعلا ما آن‌ها را در دسترس نداریم، به همین دلیل نباید فقط به استناد اینکه قبلا فیلم‌هایی با چنین تصاویری پروانه نمایش گرفته‌اند، نظر خود را عوض کنیم.

دبیر شورای پروانه نمایش هم‌چنین تأکید کرد: بنابراین از نظر قانونی حکم شورا مبنی بر عدم نمایش این فیلم با شرایط فعلی لازم‌الاجراست و «شیفتگی» به لحاظ قانونی و شرعی نمی‌تواند به این شکل مجوز اکران بگیرد.

او در پایان خاطرنشان کرد: اگر سازندگان فیلم شکایت و گله‌ای نسبت به این قضیه دارند طبق ضوابط و قوانین موجود می‌توانند پیگیری کنند و قطعا بررسی خواهد شد.

 

اخبار,اخبار فرهنگی , فیلم شیفتگی

 
در این حال کارگردان «شیفتگی» اظهار تعجب کرد از اینکه چطور در یک نظام در دوره‌های مختلف مدیریتی، دو تصمیم متفاوت برای یک موضوع گرفته می‌شود.

عصمتی زمانی همچنین پیش از این تاکید کرده بود: اگر بخواهم برای نمایش فیلم کلاهی به صورت دیجیتال روی سر بازیگر بگذارم جدا از بحث هزینه‌ زیاد، باعث خراب شدن فیلم خواهم شد. ضمن اینکه در موقعیت‌هایی از فیلم «شیفتگی» اصلا امکان کلاه بر سر گذاشتن بازیگر نیست، به همین دلیل ترجیح می‌دهم به جای خراب کردن فیلم‌ام آنرا به صورت محدود و مثلا در گروه «هنر و تجربه» اکران کنم.

اخبار فرهنگی - ایسنا