عکس: کشف یک گورستان عجیب در چین

خبرگزاری فارس: در جریان کاوش‌های باستان‌شناسان چینی در محوطه‌ای تاریخی در شهر «ژائویانگ» در استان «هوبی» چین، یک گورستان عجیب با قدمتی 2800 ساله در چین کشف شد. باستان‌شناسان در این گورستان که به فاصله سالهای 770 تا 746 پیش از میلاد مسیح (ع) تعلق دارد، علاوه بر کشف قبر 30 اشرافزاده موفق به کشف بقایای اجساد 28 ارابه و 98 قبر شدند که در یک چاله عمیق به طول 33 متر و عرض 4 متر دفن شده بودند. بر اساس یافته های محققان هر چهار اسب یک ارابه را می کشیده و اسبها نیز پیش از دفن کشته شده و قبل از دفن با زیورآلات برنزی تزئین شده بودند. در حال حاضر پروژه کاوش در محل کشف این قبرستان عجیب برای کشف دیگر آثار تاریخی احتمالی ادامه داشته و دولت چین قصد دارد این قبرستان را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کند.

خبرگزاری آنا: اخیرا باستان‌شناسان موفق به کشف گورستانی متعلق به قوم آنگلوساکسون، در نزدیکی بنای یادبود ماقبل تاریخی «هنج»، شده‌اند.

اخیرا سایتی باستانی در انگلستان کشف شده که مملو از مصنوعات دفن شده همراه مردگان است که تاریخ آنها به دوران آنگلوساکسون میانی، 660 تا 780 سال بعد از میلاد مسیح، برمی‌گردد. همچنین باستان‌شناسان در همان نزدیکی یادبودهایی از عصر برنز یا عصر نوسنگی یافته‌اند؛ هر چند هنوز هیچ مدرکی دال بر وجود خانه‌های ساکنان در آن محل پیدا نشده است.
 
باستان‌شناسان علاوه بر این، ابزارهای نظامی مربوط به هر دو جنگ جهانی را در سایت «بولفورد» واقع در ویلشایر، جایی که 227 خانه جدید برای خانواده‌های نظامی در حال ساخت است، کشف کرده‌اند. قبل از شروع ساخت و ساز، باستان‌شناسان از وسکس به این محل فراخوانده شدند تا در صورت وجود نمایه‌های باستانی در صحنه حفاری حضور داشته باشند.

 
بخش باستان‌شناسی وسکس اعلام کرد: «در تحقیقات بیشتر مشخص شد که در این گورستان آنگلوساکسونی تقریبا 150 قبر وجود دارد و کالاهای به خاک سپرده‌شده با اجساد شامل نیزه، چاقو، جواهرات، شانه‌هایی از جنس استخوان و دیگر وسایل شخصی می‌شود. آنالیز رادیو کربن روی یکی از این کالاها نشان می‌دهد که قدمت آنها به سال 660 تا 780 برمی‌گردد، که همان اواسط دوره آنگلوساکسون در انگلستان می‌شود. برنامه‌ریزی شده در گام بعدی حفاری، به بررسی دو بنای ماقبل تاریخی مجاور، به جز سایتی که گورستان ساکسونی در آن کشف شد، بپردازند. این بررسی شامل باروهای مدوری از اوایل دوران عصر برنز می‌شود؛ این امکان وجود دارد که خاستگاه آنها به دوران نوسنگی بازگردد. در طی این پروسه «هیستوریک اینگلند» از این یادبودها محافظت می‌کند و در جای خود، در بخشی از سایت که دست نخورده باقی خواهد ماند، نگهداری می‌شود. حفره‌های دوران نوسنگی شامل اجناس سفالی شیاردار، سنگ، تبرهایی از جنس سنگ چخماق، چاقویی به شکل دسیک از جنس سنگ چخماق، یک کاسه گچی و استخوان‌هایی از گوزن قرمز، گوزن کوچک و گاومیش (نوعی گاو وحشی) می‌شود».
 

بنا به گزارش‌ها، 150 قبر حاوی بقایای مردان، زنان و کودکانی است که نزدیک به هم در ردیف‌های منظمی قرار گرفته‌اند. جیکی مک کینلی، استخوان‌شناس بخش باستان‌شناسی وسکس، بر این باور است که در این گورستان احتمالا قبرها با نشانه‌هایی یا پشته‌های خاکی کوچکی علامت‌گذاری می‌شدند.
 
اجساد با وسایل شخصی به خاک سپرده شده‌اند. کالاهایی که در قبرها وجود دارد، نشان‌دهنده موقعیت اجتماعی آنهاست؛ برای مثال کالاهایی مثل جواهرات دانه شیشه‌ای، سنجاق سینه‌های جواهر نشان، چاقوها و پوسته صدف‌های دریای قرمز حاکی از آن است که صاحب قبر از تاجران راه دور بوده است. در یکی از قبرها شانه بزرگی از جنس شاخ آهو پیدا شد که آراسته به نقاط، حلقه‌ها و نشان‌های خانوادگی بود.
 
همچنین باستان‌شناسان یک «جعبه ابزار» یا «جعبه کار» کشف کرده‌اند که احتمالا به عنوان طلسمی برای دفع شیطان استفاده می‌شده است. نتایج اسکن انجام شده روی یک محفظه استوانه‌ای کوچک نشان می‌دهد: این شیء دارای بخش‌هایی است که اثری از آلیاژ مس در آنها دیده می‌شود. جعبه‌های دیگر مانند جعبه مذکور از این دوره شامل پین‌های فلزی است که به همین دلیل آنها را جعبه ابزار می‌نامیدند.
 
مک کینلی می‌افزاید: «این امر نشانه‌ای از مقام و رتبه بوده است. همچنین شاید به همین میزان هم خواص عملکردی به عنوان طلسم داشته است. در این گور چیزی شبیه کیف توری از جنس فلز نیز پیدا شده است؛ هرچند به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا سر از کارکرد واقعی آن دربیاوریم».
 
یک قبر دیگر، بزرگ‌ترین گور در این سایت باستانی، حاوی نیزه بزرگی است که دسته آن با برنز تزیین شده است. ممکن است که این نیزه مفهوم نمادین یا تشریفاتی داشته و متعلق به مردی بوده باشد که ظاهرا دارای مقام خاصی در جامعه‌اش بوده است.

 
هیچ نشانی از ساکنان در اطراف زمین تدفین نوک تپه وجود ندارد اما باستان شناسان در حال اکتشاف و بررسی این سایت به عنوان محل تجمع مراسم تشریفاتی یا مکانی مقدس متعلق به دوران نوسنگی هستند. این امکان وجود دارد که مردم در دره نزدیک به رودخانه زندگی می‌کرده‌اند.
 
با حفاری در این سایت، سرنخ از این موضوع که «چرا مردم آنگلوساکسونی، با وجود دو یادبود ماقبل تاریخی در نزدیکی، مردگانشان را در این محل به خاک می‌سپرده‌اند؟» به دست آمده است. قدمت هر دو بنای یادبود به دوران نوسنگی یا عصر برنز بازمی‌گردد.
 
محققان بر این باورند که ساکنان اولیه این منطقه در قرون وسطی به دلیل ویژگی‌های پیچیده و اسرارآمیز باروها و بناهای یادبود می‌ترسیدند و مانند کاری که در سایت‌های دیگر واقع در «سالیسبری» انجام داده‌اند، مردگانش را در محلی نزدیک به خود به خاک می‌سپردند.
 
وسایل مراسم‌های مذهبی یا فعالیت‌های تشریفاتی دوران نوسنگی در گودال‌های بزرگی کشف شده است که حاوی اشیای غیرمعمول مانند تکه‌هایی از سفال، شاخ گوزن و استخوان گاو وحشی، تبرها و قطعاتی از تبر، تکه‌های حکاکی شده از گچ به شکل کاسه و یک توپ کوچک و سنگ چخماق آتشزنه می‌شود. همچنین باستان‌شناسان یک چاقوی کمیاب مدور از جنس سنگ چخماق پیدا کرده‌اند.
 
فیل هاردینگ، متخصص ماقبل تاریخ از بخش باستان‌شناسی وسکس، اظهار کرد: «به وضوح مشخص است که فعالیت خانوادگی بسیار کمی در این نوع مراسم‌ها دخیل بوده است. در بیشتر قبرها ابزار مورد نیاز برای آتش روشن کردن یا سنگ آتش‌زنه و چخماق دیده می‌شود. به نظر می‌رسد متحویات داخل قبرها بیشتر جنبه مذهبی یا تشریفاتی دارند».