سرگرمی
2 دقیقه پیش | تصاویری که شما را به فکر فرو میبرد (34)یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمیتواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ... |
2 دقیقه پیش | دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماهدیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ... |
عکس: خشک شدن زاینده رود در عهد قاجار
گرچه چندسالی است که خشکی زاینده رود به مساله زیست محیطی جدی این شهر و مناطق اطراف آن تبدیل شده و کارشناسان دلایلی مختلفی از کمبود بارش تا مدیریت نادرست را به عنوان عوامل اصلی نام می برند اما تاریخ می گوید که خشکی زاینده رود چیز تازه ای نیست.
فرارو: گرچه چندسالی است که خشکی زاینده رود به مساله زیست محیطی جدی این شهر و مناطق اطراف آن تبدیل شده و کارشناسان دلایلی مختلفی از کمبود بارش تا مدیریت نادرست را به عنوان عوامل اصلی نام می برند اما تاریخ می گوید که خشکی زاینده رود چیز تازه ای نیست.
چند روزی است که اصفهانی ها زنده رود را پس از ماه ها انتظار پر آب می بینند و شور و شوق بازگشت آب حال و هوای اصفهان را عوض کرده است. مردم اصفهان گرچه شکرگزار بازگشت حیات به این رودخانه هستند اما به خوبی می دانند که این شادی چندان طولانی نخواهد بود و بار دیگر زنده رود خشک می شود.
خشکی زاینده رود که چندین سال است مردم اصفهان با آن روبرو هستند، مساله است که پیش از این نیز وجود داشته و مردم این شهر در ادوار مختلف زنده رود را خشک دیدهاند.
گفته می شود اولین شواهد از خشکی این رود در کتاب حمزه اصفهانی آمده و در آن از قحطی و خشکسالی بزرگی در سال 323 هجری قمری در اصفهان خبر داده است. او در همان کتاب از کمآبی اصفهان در دوران مامون عباسی سخن به میان آورده است.
بر اساس منابع تاریخی در عصر صفوی خشکسالی در طول تابستان به طور مداوم اتفاق می افتاد و آنقدر این ماجرا تکرار می شد که حاکمان اصفهان طرحی را برای انتقال آب کارون به اصفهان در نظر گرفتند.
گفته میشود زمانی که افغانها به ایران حمله کردند، اصفهان پایتخت صفویه با قحطی روبهرو شد و روزگار آن قدر بر مردم سخت شد که به خوردن پوست درختان و ... رو آوردند. ظاهرا این قحطی علاوه بر هجوم قوم بیگانه علت دیگری هم داشته و مردم اصفهان تا پیش از این هفت سال بدون برف را پشتسر گذاشته بودند که باعث بروز خشکسالی و خشک شدن زایندهرود شده بود.
اما در عصر قاجار خشکسالی که برای چند سال در دوران سلطنت ناصرالدین شاه سراسر ایران را فرا گرفت باعث شد زنده رود نیز خشک شود و مردم این شهر در سختی و قحطی به سر ببرند. در آن زمان ظلالسلطان فرزند شاه حاکم اصفهان بود و به گفته برخی منابع تاریخی در شهر هزاران نفر کشته شدند و خشکی زاینده رود باعث شد مردم به سختی با حفر چاه از دل زمین آب را بیرون بکشند. میناس عکاس اصفهانی، هولتسر و سوریوگین عکاسانی هستند که در عصر قاجار از خشکسالی زاینده رود عکاسی کردهاند.
عکس آنها پل های تاریخی اصفهان را در حالی که آبی از زیر آنها عبور نمی کند نشان می دهد و گرچه تاریخ دقیقی از هیچ یک از عکس ها در دست نیست ولی ظاهرا این عکس ها به دوران خشکسالی عهد ناصری مربوط می شود.
چند روزی است که اصفهانی ها زنده رود را پس از ماه ها انتظار پر آب می بینند و شور و شوق بازگشت آب حال و هوای اصفهان را عوض کرده است. مردم اصفهان گرچه شکرگزار بازگشت حیات به این رودخانه هستند اما به خوبی می دانند که این شادی چندان طولانی نخواهد بود و بار دیگر زنده رود خشک می شود.
خشکی زاینده رود که چندین سال است مردم اصفهان با آن روبرو هستند، مساله است که پیش از این نیز وجود داشته و مردم این شهر در ادوار مختلف زنده رود را خشک دیدهاند.
گفته می شود اولین شواهد از خشکی این رود در کتاب حمزه اصفهانی آمده و در آن از قحطی و خشکسالی بزرگی در سال 323 هجری قمری در اصفهان خبر داده است. او در همان کتاب از کمآبی اصفهان در دوران مامون عباسی سخن به میان آورده است.
بر اساس منابع تاریخی در عصر صفوی خشکسالی در طول تابستان به طور مداوم اتفاق می افتاد و آنقدر این ماجرا تکرار می شد که حاکمان اصفهان طرحی را برای انتقال آب کارون به اصفهان در نظر گرفتند.
گفته میشود زمانی که افغانها به ایران حمله کردند، اصفهان پایتخت صفویه با قحطی روبهرو شد و روزگار آن قدر بر مردم سخت شد که به خوردن پوست درختان و ... رو آوردند. ظاهرا این قحطی علاوه بر هجوم قوم بیگانه علت دیگری هم داشته و مردم اصفهان تا پیش از این هفت سال بدون برف را پشتسر گذاشته بودند که باعث بروز خشکسالی و خشک شدن زایندهرود شده بود.
اما در عصر قاجار خشکسالی که برای چند سال در دوران سلطنت ناصرالدین شاه سراسر ایران را فرا گرفت باعث شد زنده رود نیز خشک شود و مردم این شهر در سختی و قحطی به سر ببرند. در آن زمان ظلالسلطان فرزند شاه حاکم اصفهان بود و به گفته برخی منابع تاریخی در شهر هزاران نفر کشته شدند و خشکی زاینده رود باعث شد مردم به سختی با حفر چاه از دل زمین آب را بیرون بکشند. میناس عکاس اصفهانی، هولتسر و سوریوگین عکاسانی هستند که در عصر قاجار از خشکسالی زاینده رود عکاسی کردهاند.
عکس آنها پل های تاریخی اصفهان را در حالی که آبی از زیر آنها عبور نمی کند نشان می دهد و گرچه تاریخ دقیقی از هیچ یک از عکس ها در دست نیست ولی ظاهرا این عکس ها به دوران خشکسالی عهد ناصری مربوط می شود.
ویدیو مرتبط :
زاینده رود کجا خشک میشود
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
عکس: زاینده رود پرآب در عهد قاجار
در هفته اخیر پس از ماهها خشکی در زاینده رود آب به بستر خشک آن راه یافت و مردم و کشاورزان منطقه را شادمان کرد.
فرارو: در هفته اخیر پس از ماهها خشکی در زاینده رود آب به بستر خشک آن راه یافت و مردم و کشاورزان منطقه را شادمان کرد.
رودخانه زاینده رود که رگ حیاتبخش اصفهان به شمار می رود و در سالهای اخیر به دنبال کاهش بارندگی بارها طعم خشکی را چشیده است چند روزی است پر آب شده و حال و هوای شهر و مناطق اطراف آن را عوض کرده است.
گرچه مردم این شهر مدیریت ضعیف در سالهای اخیر را یکی از عوامل خشکی زاینده رود می دانند اما منابع تاریخی از خشکسالی های مداوم این رود در ادوار مختلف حکایت دارد. در گزارش مصور عکاسان قاجار در همین رابطه خشکی زنده رود در عهد قاجار را مشاهده کردید.
به گزارش منابع تاریخی خشکی های پیاپی زاینده رود باعث می شود ایده انتقال آب به زنده رود که با کارون سرچشمه مشترکی دارد از قرن ها قبل مطرح شود. گرچه اولین بار چنین طرحی در کتاب تاریخ یعقوبی مطرح شده اما طرح عملیاتی ان از زمان صفوی و با پایتخت شدن اصفهان در دستور کار قرار می گیرد؛ نتیجه کار ایجاد یک بریدگی به طول 300 متر، عرض 60 متر و عمق 50 متر بود.
"سانسون" سفیر پادشاه فرانسه که در عهد شاه سلیمان صفوی به اصفهان میآید ضمن اشاره به خشک شدن زایندهرود در فصل تابستان، میگوید شاه نقشه ای را در نظر گرفته که آب کارون که رودخانه بزرگی در 12 فرسنگی بالای اصفهان است و فقط کوهی آن را از زایندهرود جدا میسازد به آن ملحق کند. به نوشته او مسیو ژنه، مهندس فرانسوی نیز الحاق آنها را بر عهده گرفته است. با این حال هم او خبر می دهد که پروژه با کارشکنی صدراعظم وقت، شیخ علی خان زنگنه، متوقف می شود چراکه شیخ علی خان گمان میکند در صورت پر شدن زایندهرود، دیگر محصولات او در در کرمانشاه و همدان در بازار اصفهان فروش نخواهند رفت.
کار انتقال آب در عهد صفوی و قاجار چندان پیشرفتی نمی کند گرچه دراوایل مشروطیت مردم "سده" پیشنهاد میکنند که کار انتقال آب از سرگرفته شود و مخارج آنرا دویست هزارتومان برآورد می کنند اما این طرح نیز به اجرا در نمی آید.
اما سرانجام در سال 1327 هجری شمسی کلنگ تونل کوهرنگ بزمین زده می شود در 24 مهر 1332 ش اولین تونل انتقال آب به زاینده رود افتتاح می شود. تا این زمان همچنان خشکسالی ادواری در کنار پرآبی سالهای پر بارش گاه و بی گاه چهره زاینده رود را تغییر میدهد. در این میان عکاسان قاجاری که به اصفهان سفر می کرده اند یا عکاسان اصفهانی چون "میناس" عکس های زیادی از سالهای خشکی و پرآبی زنده رود در عهد قاجار عکاسی کردهاند. از تاریخ عکس ها اطلاع دقیقی در دست نیست و تنها نام عکاسان این عکس ها که ارنست هولتزر، آنتوان سوریوگین و میناس هستند برای ما مشخص است.
رودخانه زاینده رود که رگ حیاتبخش اصفهان به شمار می رود و در سالهای اخیر به دنبال کاهش بارندگی بارها طعم خشکی را چشیده است چند روزی است پر آب شده و حال و هوای شهر و مناطق اطراف آن را عوض کرده است.
گرچه مردم این شهر مدیریت ضعیف در سالهای اخیر را یکی از عوامل خشکی زاینده رود می دانند اما منابع تاریخی از خشکسالی های مداوم این رود در ادوار مختلف حکایت دارد. در گزارش مصور عکاسان قاجار در همین رابطه خشکی زنده رود در عهد قاجار را مشاهده کردید.
به گزارش منابع تاریخی خشکی های پیاپی زاینده رود باعث می شود ایده انتقال آب به زنده رود که با کارون سرچشمه مشترکی دارد از قرن ها قبل مطرح شود. گرچه اولین بار چنین طرحی در کتاب تاریخ یعقوبی مطرح شده اما طرح عملیاتی ان از زمان صفوی و با پایتخت شدن اصفهان در دستور کار قرار می گیرد؛ نتیجه کار ایجاد یک بریدگی به طول 300 متر، عرض 60 متر و عمق 50 متر بود.
"سانسون" سفیر پادشاه فرانسه که در عهد شاه سلیمان صفوی به اصفهان میآید ضمن اشاره به خشک شدن زایندهرود در فصل تابستان، میگوید شاه نقشه ای را در نظر گرفته که آب کارون که رودخانه بزرگی در 12 فرسنگی بالای اصفهان است و فقط کوهی آن را از زایندهرود جدا میسازد به آن ملحق کند. به نوشته او مسیو ژنه، مهندس فرانسوی نیز الحاق آنها را بر عهده گرفته است. با این حال هم او خبر می دهد که پروژه با کارشکنی صدراعظم وقت، شیخ علی خان زنگنه، متوقف می شود چراکه شیخ علی خان گمان میکند در صورت پر شدن زایندهرود، دیگر محصولات او در در کرمانشاه و همدان در بازار اصفهان فروش نخواهند رفت.
کار انتقال آب در عهد صفوی و قاجار چندان پیشرفتی نمی کند گرچه دراوایل مشروطیت مردم "سده" پیشنهاد میکنند که کار انتقال آب از سرگرفته شود و مخارج آنرا دویست هزارتومان برآورد می کنند اما این طرح نیز به اجرا در نمی آید.
اما سرانجام در سال 1327 هجری شمسی کلنگ تونل کوهرنگ بزمین زده می شود در 24 مهر 1332 ش اولین تونل انتقال آب به زاینده رود افتتاح می شود. تا این زمان همچنان خشکسالی ادواری در کنار پرآبی سالهای پر بارش گاه و بی گاه چهره زاینده رود را تغییر میدهد. در این میان عکاسان قاجاری که به اصفهان سفر می کرده اند یا عکاسان اصفهانی چون "میناس" عکس های زیادی از سالهای خشکی و پرآبی زنده رود در عهد قاجار عکاسی کردهاند. از تاریخ عکس ها اطلاع دقیقی در دست نیست و تنها نام عکاسان این عکس ها که ارنست هولتزر، آنتوان سوریوگین و میناس هستند برای ما مشخص است.