طنز؛ عید مبارکی اورژانسی!

پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:

ما ایرانی‌ها اصولا مشکلی با تعطیلات بزرگ نوروز نداریم چون همیشه یا در تعطیلاتیم یا در بین‌التعطیلینیم یا کلا تعطیلیم و نمی‌دانم امروز چندشنبه است.

برعکس مسوولان ما که هرگز تعطیل نیستند و کاملا باز هستند و هرگز هم تعطیل نمی‌شوند یعنی هرگز به بازنشستگی یا تعطیلی اعتقاد ندارند و حتی حاضر نیستند کرکره را نصفه بکشند پایین.

درواقع ما مردم چون شمع می‌سوزیم منتها شمع ماشین و هیچ روشنایی و نوری ازمان درنمی‌شود، برعکس مسوولان چون شمع می‌سوزند و در آخرین لحظه به‌جای اینکه خاموش شوند با تغییر کاربراتور تغییر کاربری می‌دهند و گازسوز و دوگانه‌سوز می‌شوند. از طرفی سال ٩٣، سال عجیبی بود چون آمبولانسچی بی‌آنکه دچار وضعیت اورژانسی بشود، آمبولانس را نوشت که جای نگرانی نیست و یک‌سال دیگر برای تبدیل آمبولانس به اوراق وقت هست.

پس اساتید نگران نباشند و مایوس نشوند. مورد عجیب ٩٣ این بود که ما یک‌عمر توی مطبوعات کار کردیم ولی توی سینما به من و بهرنگ، سیمرغ و لوح‌تقدیر دادند.

احتمالا سال آینده جایزه خوارزمی و بعد جایزه رب گوجه‌فرنگی می‌دهند، ولی توی ارشاد به‌راحتی از کنار ما و روی ما و پهلوی ما می‌گذرند که عیبی ندارد.

البته واقعا دست ارشاد درد نکند، سال گذشته خوب بود، منتها ما نوستالژیک هستیم و مثل مزه نان تافتون معتقدیم هرچیزی قبلاها بهتر بوده، ارشاد که جای خود دارد.

 در آخر من دور شما بگردم که من را می‌خوانید. کاشکی سال بعد من صدام خوب شود و بتوانم برایتان هرروز بخوانم. در پایان نیز عیدمبارکی. روی همه‌تان را حساب می‌کنم و دست همه‌تان را می‌بوسم.