سرگرمی
2 دقیقه پیش | تصاویری که شما را به فکر فرو میبرد (34)یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمیتواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ... |
2 دقیقه پیش | دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماهدیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ... |
شکنجه به سبک قرون وسطی (16+)
شکنجه گران قرون وسطایی، برای حرف کشیدن از مظنونان یا اعدام برخی از آنها از هولناک ترین و دردناک ترین شیوه های ممکن استفاده می کردند. خواندن این متن به کسانی که از صحنه های دلخراش خوش شان نمی آید، توصیه نمی شود.
مجله دانستنیها: شکنجه گران قرون وسطایی، برای حرف کشیدن از مظنونان یا اعدام برخی از آنها از هولناک ترین و دردناک ترین شیوه های ممکن استفاده می کردند. خواندن این متن به کسانی که از صحنه های دلخراش خوش شان نمی آید، توصیه نمی شود.
دوشیزه آهنی
این سر جیغ کش و این تن خاردار، آنقدر رعب انگیز بود که قربانی بیچاره، شاید قبل از اینکه داخل فضای خالی تابوت ایستاده - که احتمالا در همان دوره قرون وسطی ساخته شده بود - گذاشته شود، قلبش از کار می افتاد؛ برای همین هم خیلی از آنها تا داخل تابوت می رفتند به حرف می آمدند!
سرنیزه های فولادین و تیز طوری روی درب تابوت کار گذاشته شده بودند که در حساس ترین نقاط بدن قربانی مفلوک نفوذ کنند و در عین حال به اعضای اصلی بدن او آسیب نرسانند؛ بنابراین قربانی در همان لحظه اول نمی مرد و مرگ او سخت و طولانی می شد. به خصوص که درب های تابوت هم به آهستگی بسته می شدند! گاهی چند روز طول می کشید تا این مقبره شیطانی جان قربانی اش را به لب برساند، آنقدر که بشود از او اعتراف گرفت.
چرخ مرگ
این چرخ کشنده هم به شیوه ای کاملا مبتکرانه! توسط شکنجه گران خلاق قرون وسطی طراحی و ساخته شده بود. کارکرد اصلی استفاده از این چرخ، مغز پخت کردن قربانی بود! یعنی آرام آرام و مرحله به مرحله، جلادان بی رحم بدن فرد را روی چرخ، به پشت و صلیب مانند می بستند و زیر چرخ زغال گداخته می گذاشتند.
در همان ابتدای کار، چند عضو از زندانی بیچاره می شکست و بعد چند روزی را در بالای چرخ می ماند. در صورت نیاز، هر از چندگاهی چند دور او را می چرخاندند تا کمی پخته شود و مُقُر بیاید یا شاید اصلا بمیرد.
چنگال المفسدین
این ابزار کریه، برای مفسدین به کار برده می شد. بعد از اینکه با روش های مختلف از زندانی اقرار می گرفتند، تسمه دور این وسیله را مانندگردنبند به گردن مجرم می بستند؛ جوری که سر تیز چنگال ها از یک سمت روی سینه و سمت دیگر زیر زنخدان قرار گرفته و کم کم به داخل بدن فرو رود. مفسد مورد نظر! بعد به زندان انداخته می شد تا چنگال ها راهشان را پیدا کنند و با درد فراوان، جان او را بستانند.
کنیزک لاش خورها
تخصص این وسیله، خرد کردن استخوان ها، تکه تکه کردن بدن، جابجا کردن مهره های ستون فقرات و بیرون کشاندن خون از سوراخ های بینی و گوش بود!
گردن، کمر، ران ها، دست ها و زانوها هر کدام باید در جای درست خود داخل این دستگاه بسته می شدند. با تابادن پیچ روی وسیله، انگار که قطعات آن به هم گره بخورند، جمع می شد و خوب معلوم بود که چه بلایی به سر قربانی مادرمرده می آمد! دستگاه چون کنیزکی کاردان، بهترین غذا را برای لاشخورها مهیا می کرد.
گاو برنزی
اگرچه این روش در زمان یونان باستان ابداع و به کار برده می شد اما تا مدت ها کسی آن را به کار نمی بست تا اینکه شکنجه گران بی رحم قرون وسطی بار دیگر به آن رونق بخشیدند. مجرمی که به این بلا محکوم می شد، در میان گاو فلزی توخالی قرار می گرفت و زیر گاو آتش می افروختند. از سویی چون درب گاو برنزی هم بسته می شد، صدای فریاد مجرم بخت برگشته مانند صدای گاو می شد و تکان ها و به در و دیوار خوردن های او هم باعث تکان خوردن گاو، مثل یک گاو وحشی بود!
روی دماغ گاو، سوراخ بود؛ جوری که دود مجرم در حال پخت از آن بیرون می آمد و گاو فلزی به گاو خشمگین وحشی بیشتر شبیه می شد.
کله خوردکن
حدس زده می شود که استفاده از این وسیله، روش محبوب کاتولیک های تندرو اسپانیایی برای استنطاق و تفتیش عقاید بوده است. این اختراع، دقیقا کارش همان چیزی است که نامش می گوید. در حالی که چانه زندانی در قسمت پایین قرار می گرفت، بخش مضرس دستگاه روی سر او قرار گرفته و بعد با پیچاندن پیچ بالا، رفته رفته فشار روی سر او زیاد می شد.
اعتراف نکردن یا افشای خیانت برای بالا بردن فشار، کافی بود؛ آنقدر که استخوان های فک، دندان ها و جمجمه و صورت له و لورده شده و چشم ها از حدقه...!
جلاد آهنی
اگر به زنی بدگمان می شدند که بچه اش را سقط کرده یا مرتکب فسادی شده است، سر و کار او با این جلاد آهنی بود. بعد از اینکه سر تیز چنگال ها را - که قبلا روی آتش، سرخ و گداخته شده بود - به بدن زن وارد می کردند، جلاد آنها را بسته و به شدت می کشید و بلایی به سر زن بخت برگشته می آمد که کاش هیچ وقت نبینید و نشنوید! از هر صدتا، یکی هم که از خونریزی و جراحت شدید جان سالم به در می برد، باقی زندگی را باید ناقص زندگی می کرد.
چهارپایه ژوداس
استفاده از این چهارپایه نوک تیز اگرچه مستقیما موجب مرگ شخص نمی شد اما وقتی روزها او در این وضعیت می ماند، زخم و عفوت، به جز رنج و عذابی که برایش در پی داشت، رفته رفته او را به سمت مرگ پیش می برد.
عذاب اره
ساده اما موثر. عذاب اره، کار پیچیده ای نبود اما همیشه برای جلادان جواب می داد. یعنی یا می کشت یا آنقدر ترسناک بود که هر کس می فهمید عذابش چه خواهد بود، مُقُر می آمد. این عذاب البته برای همه نبود؛ جادوگرها و سردسته سارقان به این بلا مبتلا می شدند. تعداد آنها هم زیاد نبود. شاید در سال چند مورد این اتفاق می افتاد اما خبر همان چند مورد مو را به تن همه راست می کرد. قربانی در این عذاب، سر و ته آویزان شده و بعد دو نفر با یک اره دوطرفه می افتادند به جان او.
ویدیو مرتبط :
موسیقی قرون وسطی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
10 عدد از ترسناکترین شکنجههای قرون وسطی!!+عکس (+18)
10 عدد از ترسناکترین شکنجههای قرون وسطی!! +عکس (+18)
دوران قرون وسطی یکی از ظالمانه ترین مقاطع در تاریخ بشر بشمار میآید؛ دورانی که با خلاقیّت در شکنجه و ابزار شکنجه شناخته میشود. در اینجا 10 تا از ترسناک ترین ابزار شکنجه را که در طول این دوران ساخته شده اند، معرفی میکنیم.
10. گاو برنجی
قربانی را درون گاوی برنجی قرار داده و میبستند؛ سپس آتشی زیر آن روشن میکردند. آنقدر این ظرف فلزی را گرم میکردند تا به رنگ زرد گرم در آید. این امر باعث میشد تا قربانی پخته و جان خود را از دست دهد.
9. پرچه اسپانیایی
وسیله ای بسیار ساده است که برای جدا کردن پوست قربانی از بدنش مورد استفاده قرار میگرفت. با توجه به شکل آن، هیچ ماهیچه یا استخوانی از پاره شدن در امان نمیماند. قربانی را برهنه میکردند، و او را میبستند تا کاملا بی دفاع شود. سپس شکنجه گر ها، عمل ناقص کردن قربانی را آغاز میکردند (گاهی در معرض دید عموم). کار خود را معمولا از پاها شروع کرده و به آهستگی به سمت پشت، سینه، گردن و در نهایت صورت میرسیدند.
8. صندلی اسپانیایی
برای شکنجه، صندلی های مختلفی وجود دارد. تمامی آنها در یک زمینه مشترک هستند: وجود میخ هایی که پشت، زیر دست، زیر پا، و نشیمن گاه، را میپوشاند. تعداد میخ ها در یکی از صندلی ها، بین 500 تا 1500 عدد در متغییر بود. برای آنکه قربانی نتواند حرکت کند، مچ های او را به صندلی میبستند؛ در یکی از مدل ها، دو وزنه را به بازوها وصل میکردند تا با پایین کشیدن دست ها، میخ ها در بدن قربانی فرو رود و درد او را بیشتر نماید. در برخی از مدل ها، دو سوراخ در زیر صندلی ایجاد میکردند تا شکنجه گر اگر احساس میکرد که قربانی هوشیار است، با استفاده از زغال، بدن او را شدیدا بسوزاند.
7. له کننده سر
این وسیله، به طور گسترده در دوران قرون وسطی مورد استفاده قرار گرفته است، بخصوص در دوران تفتیش عقاید. چانه را بر روی نوار پایینی و سر را در زیر درپوش فوقانی قرار میدادند. شکنجه گر به آهستگی پیچ را میچرخاند تا نوار پایینی و درپوش به یکدیگر نزدیک شوند. این امر به آسانی موجب له شدن سر میشد. ابتدا دندان ها درون فک خرد میشد؛ سپس قربانی به آرامی و دردی وحشتناک، جان خود را از دست میداد. البتّه پیش از آن، چشمهایش در حدقه فشرده و له میشد.
6. گلابی غمگین
وسیله ای گلابی شکل که درون مهبل یا مقعد قربانی قرار داده میشود؛ مهبل برای زنان، مقعد برای همجنسگرایان، و دهان برای دورغگویان و کفرگویان. این وسیله شامل چهار برگ است که به آرامی از یکدیگر جدا میشوند؛ همان طور که شکنجه گر پیچ بالای وسیله را میچرخاند. این به تصمیم شکنجه گر بستگی دارد تا تنها پوست را پاره نماید یا گلابی را به حداکثر اندازه خویش برساند و قربانی را ناقص نماید.
5. راک (نوعی وسیله شکنجه که از چند سیخ یا میله نوک تیز تشکیل شده است)
راک وسیله ای است که برای جابه جا کردن هر یک از مفاصل بدن قربانی طراحی شده است. طناب هایی را به مچ دست و قوزک های پای قربانی وصل میکنند و سپس بدن قربانی را در جهت های مخالف میکشند؛ این کار با چرخش غلطک هایی انجام میگیرد که در چهار سوی وسیله قرار دارند. اگر از من سوال کنید، میگویم روش مناسبی برای تسکین کمردرد است. البتّه، درد ناشی از این جابه جایی های متعدد خود داستانی دیگر است.
4. لوله تمساح
قربانی در داخل لوله ای قرار داده میشد که به اندازه کافی برای ورود فرد کافی بود. لوله، که میخ هایی نوک تیز به شکل دندان های تمساح داشت. و به آرامی فشرده میشد تا قربانی را بی حرکت نماید. شکنجه گر تنها میتوانست صورت و پاهای قربانی را ببیند. با کمک کربن و آتش موجود زیر لوله، شکنجه گر به تدریج لوله را گرم میکرد تا قربانی یا اعتراف نماید و یا جان خود را از دست دهد.
3. گهواره یهودا
گهواره یهودا، یکی از وحشتناک ترین شکنجه های دوران قرون وسطی محسوب میشد؛ قربانی را بر روی صندلی به شکل هِرم قرار میدادند پاهای قربانی را به یکدیگر میبستند، طوری که با حرکت یک پا، پای دیگر نیز مجبور به حرکت میشد- و این رنج وارده را افزایش میداد. انتهای مثلثی شکل گهواره یهودا را در مقعد یا مهبل قربانی قرار میدادند. این شکنجه میتوانست ادامه یابد، از چند ساعت تا چند روز.
2. الاغ اسپانیایی
وسیله ای که از یک صفحه برش اصلی با تیغه ای است که در بالای آن میباشد و به دو میله متصل شده است؛ قربانی را برهنه کرده و با پاهایی باز از هم بر روی صفحه قرار میدهند، گویی فرد سوار بر الاغ است. و تعداد زیادی وزنه به پاهای او وصل میکردند. رنج قربانی را میتوانستند با وزنه های سبک یا سنگین تر تنظیم نمایند.
1. سلاخی
در یک مدل از شکنجه از نوع سلاخی، بازوهای قربانی را به یک قطب در بالای سرش میبستند و در همین حال پاهای او از زیر میبستند. سپس بدن او را کاملا برهنه میکردند و شکنجه گر، با کمک یک چاقوی کوچک، پوست قربانی را به آرامی از بدنش کنده و جدا میکرد. در اغلب موارد، شکنجه گر پوست صورت را در ابتدا میکَند، و به آرامیکار خود را ادامه میداد تا به پاهای قربانی میرسید. بیشتر قربانیان پیش از آنکه شکنجه گر حتّی به کمر آنها برسد، جان خود را از دست میدادند.
منبع:سیمرغ