سرگرمی


2 دقیقه پیش

تصاویری که شما را به فکر فرو می‌برد (34)

یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمی‌تواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ...
2 دقیقه پیش

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ...

سفری هیجان انگیز به متروی پیونگ یانگ


الیوت یک جهانگرد اهل تاسمانی است. زندگی او به جهانگردی و عکاسی می گذرد، چندی پیش الیوت سفری به کشور کره شمالی داشت، کشوری که به خاطر قوانین و دولتی که بر آن حاکم است برای بسیاری از مردم جهان ناشناخته است. در این مقاله از زبان الیوت سفری داری به داخل متروهای پایتخت کره شمالی ( پیونگ یانگ ). وب‌سایت بدونیم: الیوت یک جهانگرد اهل تاسمانی است. زندگی او به جهانگردی و عکاسی می گذرد، چندی پیش الیوت سفری به کشور کره شمالی داشت، کشوری که به خاطر قوانین و دولتی که بر آن حاکم است برای بسیاری از مردم جهان ناشناخته است. در این مقاله از زبان الیوت سفری داری به داخل متروهای پایتخت کره شمالی ( پیونگ یانگ ).

در طی سفرم به کره شمالی ، توانستم از معدود افراد خارجی باشم که اجازه گشت و گذار در تمام ایستگاه های پیونگ یانگ را دارد. مترو شهر پیونگ یانگ یکی از زیباترین و مرموز ترین سیستم های حمل و نقل روی زمین است. تمام ایستگاه های تم به شدت ملی گرایانه خاص خود را دارد، که شامل اهداف انقلابی آنها و دستاوردهایشان می شود. هر ایستگاه گویا موزه ای کوچک است که از چشم دنیا پنهانش کرده اند. من توانسم به تمام ایستگاه های این مترو بروم و این حاصل عکاسی ام از قلب پیونگ یانگ است:

مترو پیونگ یانگ با عمق ۱۱۰ متر عمیق ترین سیستم مترو در جهان است. به راحتی دو برابر انبار هسته ای عمق دارد. تقریبا باید ۴ دقیقه پایین بروید تا به اصل مترو برسید.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



اینجا ایستگاه پوهانگ است، پایانه خط چولیما. تا قبل از سال ۲۰۱۰ پوهانگ یکی از دو ایستگاهی بود که افراد خارجی می توانستند با راهنمای اجباری از آن دیدن کنند. ایستگاه دیگر یونگوانگ بود، که ایستگاه بعد از پوهانگ بود. این دو ایستگاه پر زرق و برق ترین ایستگاه های پیونگ یانگ به حساب می آیند که تقریبا کامل هم هستند، شاید دلیل اینکه تنها این دو ایستگاه برای بازدید خارجی ها آزاد بود همین باشد. نقاشی یادمان بزرگی که در انتهای ایستگاه می بینید، رهبر بزرگ کیم ایل سونگ در میان کارگران نام دارد.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



کف تمام ایستگاه ها موزاییک است، اما همانطور که گفتم هر ایستگاه تم خاص خود را دارد. در این نقاشی نیز کیم ایل سونگ را میبینید که این بار مانند آفتاب بر روی مردم کره شمالی و جنوبی می تابد!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



کیم ایل سونگ و من در ایستگاه کائسون. مجسمه از آن حالت مرمری سفید خسته کننده درآمده اند و در سال های اخیر شکلی مدرتن تر به خود گرفته اند. کائسون به معنای پیروزی است، نام ایستگاه ها هر کدام به انقلاب سوسیالیستی اشاره دارند ( رفیق، ستاره سرخ، افتخار، پیروزی کامل و غیره ) نه مکانی خاص.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



قطارهای این مترو همه آلمانی هستند و سال ۱۹۹۹ کره شمالی آنها را خریداری کرده. اما حالا ادعا می شود آنها ساخت کره هستند، تمام علامت هایی که نشان می دهد قطار برای آلمان است حذف شده، حتی شماره های قطارها هم تغییر یافته، با این حال هنوز جای خراش و تلاش برای از بین بردن شماره قبلی مشهود است.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



پرتره های کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل را در هر واگن این قطار می توانید ببینید. بر اساس قوانین عکس این دو باید از دیوار همه جا رو به پایین آویزان باشد. سرودهای انقلابی تمام واگن ها را پر کرده، اگر هم نباشد کاملا سکوت برقرار است. مسافران صحبت نمی کنند و یا به یکدیگر کاری ندارند، هنگام سوار و پیاده شدن نیز انگار همه از قبل برنامه ریزی شده اند و بدون هیچ درگیری این کارها انجام می شود.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



موزاییک جشن کارگران به همراه کیم ایل سونگ. روی جزئیات در این تصویر بسیار کار شده و مانند تصاویر قبلی بیش از حد ملی گرایانه است و ایده های حاکمان کره شمالی را فریاد می زند. روی بنرهایی که در دست مردم قرار دارد نوشته: به سوی رهبر فوق العاده و هوشمند ما کیم ایل سونگ بشتابید!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



ایستگاه یانگ وانگ، دومین و آخرین ایستگاه که توریست های قبلی حق ورود به آن را داشتند. محدودیت های بازدید این گمان را ایجاد کرده بود که کل مترو پیونگ یانگ را این دو ایستگاه تشکیل می دهند، و مسافران خوش لباسی که در این ایستگاه ها تردد دارند تنها بازیگرانی هستند که قصد فریب دادن توریست ها را دارند تا فکر کنند ایستگاه مترویی هم وجود دارد. بنناهای یادبود موجود در این ایستگاه فوق العاده بزرگ و ۱۸ متری بودند.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



ارتش آمریکا برو بیرون! و وحدت ملی، ترجمه دو بنری هستند که روی دیوار چسبانده شده. این تابلوهای برنزی را در بیشتر ایستگاه ها می توانید ببینید، موضوع آنها به تصویر کشیدن جنگ کره و همچنین دستاوردهای ملی است.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



دو مسافر در حال خواندن روزنامه، البته فقط یکی از آنها مشغول خواندن است و دیگری به صورت وحشتناکی به من خیره شده بود!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



مردم کره در حال پیش روی زیر سایه رهبر بزرگشان کیم ایل سونگ. همانطور که در این تصویر می بینید هر کدام از شخصیت ها نقشی خاص دارد. سرباز، افسر نیروی دریایی، خلبان نیروی هوایی، پلیس، مهندس، مکانیک، معمار، رفته گر، آشپز، و شغل های دیگر.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



مجسمه کیم ایل سونگ در انتهای تاریک ایستگاه، که فقط نور از آن می تابید و اطراف را روشن می کرد، اگر بخواهم رو راست باشم خیلی صحنه عجیبی بود.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



همین نگاه هزاران جمله در خود دارد، که دوست ندارم به آنها فکر کنم! اینها یا یک گروه از افراد تحت آموزش مترو بودند و یا جایگزین های شیفت بعدی. معنی نوار دور بازوهایشان قطار بان بود.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



ورودی ایستگاه کونگوک، ما اولین خارجی هایی بودیم که اجازه ورود به این ایستگاه را دریافت می کردیم. محدودیت های ورود به ایستگاه ها کم کم برداشته شد به صورتی که در ابتدا دو ایستگاه باز بود، سپس پنج، شش، و امروز نیز همه آنها به روی خارجی ها باز هستند. بازدید از یک ایستگاه قطار ساده نیازمند کلی کارهای اداری بود و این واقعا ناراحت کننده است.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



محتوا ایستگاه کونگوک نیز مانند دیگر ایستگاه ها بود، کف زمین خوب سابیده شده بود، دیوارها براق بود و روی دیوار مثل قبل تصویر مردی قدرتمند که همه دوستش دارند نقش بسته بود کیم ایل سونگ!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



ایستگاه کونگوک ستون های مرمری خاص خود را داشت، شاید معماران یونان باستان قبلا در کره شمالی بودند! چهره شوک زده مسافران هم گویای داستان بازدید ما از این ایستگاه است.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



این تصویر یادبود ۳۰ متر طول دارد، و نشان دهنده استقلال کره شمالی در سال ۱۹۴۵ است. روز پیروزی بر ژاپن.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



در مترو پیونگ یانگ هیچکس نمی دود، هل نمی دهد، و یا نمی خندد، پچ پچ هم نمی شنوی. در شهر های بزرگ کره شمالی استفاده از موبایل را گاهی می توان دید. تقریبا بیش از ۱۰ درصد جمعیت یکی برای خود دارند. آنها نمی توانند تماس های بین المللی داشته باشند، و اتصال به اینترنتی هم وجود ندارد. در این تصویر می بینید که همه یک سنجاق سینه ملی گرایانه نیز به لباس خود می زنند.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



جزئیات بیشتری در صورت کیم ایل سونگ کار شده و در این تصویر کاملا مشهود است. همه افراد در تمام این تصاویر همیشه می خندند، این یعنی کیم ایل سونگ مردی است مردمی، منبع الهامی برای کودکان و بزرگ تر ها.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



دانش آموزان معمولا به رهبری معلمشان از مترو پیونگ یانگ استفاده می کنند، متوجه نشدم برای چه به بازوهای آنها نیز برچسب آویزان است!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



بشتابید به سوی کیم ایل سونگ رهبر فوق العاده باهوش ما!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



کیم ایل سونگ در حال اعلام نقشه هایش جهت احداث شهر مدرن پیونگ یانگ است. این تصوی سال ۱۹۵۳ را نشان می دهد، یک روز پس از امضا صلح بین کره شمالی و جنوبی.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



داخل مترو و در بین شلوغی ها و سر و صدای ترن ها متوجه می شوی که چرا گرافیتی در کره شمالی ممنوع است، و انجام آن مجازاتی غیر قابل تصور دارد، دلیلش دیوارهای مملو از یادبود است! سال ۲۰۱۱ در مترو پیونگ یانگ یک گرافیتی پیدا شد که ضد کیم ایل سونگ بود، این گرافیتی باعث شد کل پایتخت تحت تاثیر قرار بگیرد، رژیم حاکم تا زمان پیدا شدن مقصر به مردم بلیط مترو نفروخت!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



کیم ایل سونگ در حال سخنرانی برای شاغلان در بخش صنعت است، و آن بالا هم نوشته به حداکثر رساندن افزایش تولید و صرفه جویی در پول.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



این کشور کاملا بر پایه نظامی تشکیل شده است و تمام سمبل ها این را فریاد می زنند. آنها یکی از فعالترین نیرویهای ارتشی در کل دنیا را دارند. به مردان و زنان تلقین شده که باید در فعالیت های نظامی شرکت کنند و خدمت سربازی برای مردان در این کشور ۱۱ سال است، طولانی ترین مدت خدمت در جهان!

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



البته به غیر از قدرت نظامی آنها به پیشرفت های علمی شان نیز مفتخرند. برای مثال پیشرفت های هسته ای.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



دستاوردهای ورزشی نیز به نمایش گذاشته شده. شاید بخندید، اما باورتان می شود اگر بگویم کره شمالی رسما خانه بزرگترین استادیوم ورزشی دنیا است؟ استادیوم روگاردو قابلیت گنجایش ۱۵۰٫۰۰۰ تماشاگر را در خود دارد.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



در این عکس درست جایگاه یادبودها را در ایستگاه ها می توانید ببیند، همیشه زیر سایه کیم ایل سونگ و لبخند درخشانش قرار دارید.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی



و بالاخره از ایستگاه چونسونگ و در برابر تصویر آتش بازی، گلها، نور افکن ها و آن خنده های درخشان خارج شدم. به شما به عنوان خواننده این مقاله حالا به پایان خط رسیده اید، پایان این گالری ملی.

سفری به مترو پیونگ یانگ – کره شمالی


ویدیو مرتبط :
سفری هیجان انگیز به طبیعت اسکاتلند

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اسراری هیجان انگیز از ایستگاه متروی مرکزی میلان



ایستگاه مرکزی میلان، از زیباترین ایستگاه‌های قطار در اروپا و جهان است و با توجه به تفاهم شهردار میلان برای همکاری حمل و نقلی با شهردار تهران، مهر به بررسی نکات برجسته ایستگاه ها پرداخته است.

 هفته گذشته شهردار میلان برای همکاری حمل و نقلی با محمدباقر قالیباف به تفاهم رسید. وی که در راس هیاتی به تهران سفر کرده بود با شهردار تهران برای همکاری در زمینه حمل‌و‌نقل عمومی با اولویت قطار سبک شهری و مترو به تفاهم رسیدند.

این اولین تفاهم همکاری بین‌المللی شهرداری تهران در دوره پسابرجام محسوب می‌شود. همچنین دراین سفر مدیران حمل‌و نقل عمومی شهری میلان از مركز فرمان و ایستگاه متروی شهید بهشتی دیدن و از این ایستگاه تا ایستگاه شهید حقانی را با قطار، طی مسیر كردند.

از نگاه مدیران شهری میلان دستاوردهای تهران در حوزه بومی سازی تجهیزات مترو قابل تحسین بود اما باید دید ایستگاه های متروی تهران با میلان چه تفاوت هایی دارد و تهران چه کمک هایی می تواند از مدیریت شهری میلان در این حوزه بگیرد.

 اخباراجتماعی  ,خبرهای  اجتماعی ,ایستگاه مرکزی میلان

این گزارش نگاهی است به نکات برجسته ایستگاه های مترو در میلان.
نکته قابل توجه در ایستگاه های متروی این شهر، توجه به معماری است. ایستگاه مرکزی میلان، به عنوان یکی از زیباترین ایستگاه‌های قطار در اروپا و حتی جهان شناخته می‌شود. این ایستگاه قطار در سال ۱۸۶۴ در مرکز میلان ساخته شده است، ایستگاهی که از مراکز محبوب شهر میلان چندان دور نیست.

میلان، شهر مد و معماری منحصر به فرد ایتالیا نام گرفته تا نمادی از این کشور اروپایی باشد. اما ایستگاه مرکزی میلان نیز به عنوان یکی از زیباترین ایستگاه های قطار در اروپا محسوب می شود. «Stazione Centrale» علاوه بر اینکه یک ایستگاه قطار است، یک بنای تاریخی فوق‌العاده نیز محسوب می شود که شاید برخی مسافران پرشتاب، جزئیات آن را نادیده بگیرند. به مسافرانی که حتی با اهداف غیر از گردشگری به میلان سفر می‌کنند، توصیه می‌شود برای تماشای جزئیات مخفی سالن‌های این ایستگاه زمان بگذارند. پس از آن نیز، قدم زدن در ناحیه‌ای که این ایستگاه در آن قرار دارد با ترکیب چندفرهنگی و سنت‌های میلانی برای مخاطبان منحصر به فرد و هیجان انگیز خواهد بود. 

کمی تاریخ

 اخباراجتماعی  ,خبرهای  اجتماعی ,ایستگاه مرکزی میلان

ایستگاه مرکزی میلان، از لحاظ ابعاد و ترافیک دومین ایستگاه ایتالیاست. تردد روزانه ۶۰۰ قطار، دو خط مترو و ایستگاه‌های اتوبوس و تراموا در اطراف ایستگاه مرکزی، این ناحیه را به مرکز حمل و نقل میلان تبدیل کرده است. روزانه بیش از ۳۲۰ هزار مسافر از این ایستگاه استفاده می‌کنند که  این عدد در سال به حدود ۱۲۰ میلیون نفر می‌رسد. مجموعه تاریخی ایستگاه قطار میلان در میدان «Duca d’Aosta» واقع شده که فاصله چندانی با مرکز شهر ندارد. 

در ژانویه ۱۹۶۰ امتحانی برای انتخاب معماری که پروژه‌ای را در این ایستگاه توسعه دهد، برگزار شد. این رویداد برای معماران میلانی بسیار هیجان‌انگیز بود. پروژه‌ای که قرار بود در ایستگاه اجرا شود، مطابق با سلیقه آن دوران، ترکیبی از مکاتب کلاسیسم و الکتیسیسم بود. 

در ابتدا پروژه به یک معمار میلانی به نام «کانتونی» سپرده شد، اما طرح او مورد پذیرش قرار نگرفت. شش سال بعد، امتحان دیگری برگزار شد و این بار «اولیس استاچینی» مسئولیت را برعهده گرفت. طرحی که او ارائه کرد، طرحی بلندپروازانه بود که جلال و شکوه را با متانت در هم آمیخته بود.

یک ایستگاه متفاوت!
ایستگاه مرکزی میلان تنها یک سبک معماری خاص را در خود جای نداده است؛ در واقع، یکی از ویژگی‌های بی‌نظیر یا کم‌نظیر این ایستگاه، ترکیب چندین سبک معماری در کنار یکدیگر است که توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.

حتی کسانی که برای حمل و نقل از قطار استفاده نکرده‌اند و برای نخستین بار است که وارد میلان شده‌اند، به محض رسیدن به میدان «دوکا» به خود تردیدی راه نمی‌دهند که از این بنای باشکوه نیز دیدن کنند.   

تمرکز بر بنای ساختمان بسیار مفید است. ترکیب چندین عنصر تزئینی که ارزش‌های فوق‌العاده نمادینی دارند، از ویژگی‌های این ایستگاه است. در واقع، در میان آثاری که «استاچینی» در ساخت ایستگاه قطار میلان از آنها الهام گرفته، می‌توان به تأثیرپذیری او از «یونیون استیشن» واشنگتن که سرشار از نمادها و عناصر تزئینی است، را اشاره کرد.  

راه‌پله‌های این ایستگاه جلال و شکوه شگفتی دارند. در ورودی ایستگاه، مسافر تازه‌وارد تصور می‌کند در دهه سی میلادی میلان قرار گرفته است. آثاری از ایتالیای فاشیستی را نیز می‌توان در این بخش به عینه دید.

در اطراف ایستگاه از خودتان پذیرایی کنید
اما تنها ایستگاه مرکزی قطار میلان نیست که توجه‌ها را به خود جلب کرده است، اطراف این ایستگاه نیز موقعیت ممتازی دارد.

در گوشه شمالی ایستگاه، در میدان «لوئیجی دی ساوُیا»، یک کیوسک کوچک وجود دارد. در این ایستگاه مسافران تازه از راه رسیده می‌توانند با بستنی‌های بستنی فروشی «سارتوری» از خود پذیرایی کنند، این مغازه کوچک، از نخستین بستنی‌ فروشی‌های میلان است. "لوئیجی سارتوری"، این بستنی فروشی را در سال ۱۹۴۵ بنا نهاد، بستنی‌های این کیوسک نیز در یک کارگاه خانوادگی در نزدیکی بستنی فروشی تهیه می‌شود.

 

 اخباراجتماعی  -  مهر/ندا فراهانی