زندگی های زیبای رو به زوال +عکس

روزگارنو: با گسترش صنعت و ارزش های مدرن غربی، بسیاری از فرهنگ های بومی و محلی در حال نابود شدن است... شاید بزودی برخی از سبک های زندگی موجود، به تعدادی فیلم و عکس و مقداری کلمه تبدیل شود و حتی باورش هم برای بینندگان سخت باشد!

 عکاسی به نام جیمی نلسون تصمیم گرفت به اطراف جهان سفر کند و در نتیجه به مدت سه سال از 35 قبیله در 5 قاره دیدن کرد.


یک ایل عشایری در تستان در شمال مغولستان که برای تقریبا تمام جنبه های بقای خود به گوزن وابستگی دارد. آخرین بازماندگان از دامداران گوزن در شمال مغولستان:


قزاق هایی که بیش از دو قرن پیش از شمال آسیای مرکزی به اینجا آمده اند. این مردان سوار بر اسب با عقاب های طلایی آموزش دیده برای شکار به امرار معاش می پردازند:


مرسی یک ایل عشایری است که در پایین OMO دره، واقع در دره ریفت بزرگ آفریقا در جنوب غرب اتیوپی، نه چندان دور از مرز کنیا با دامداری زندگی می کنند :


قبیله هولی ویگمن که به ساخت زینتی کلاه گیس از موهای خود معروفند. تعدادی از این قبایل در پاپوآ گینه نو وجود دارد:


سواران عشایری که در آرژانتین که از اوایل قرن 18 سرگردان اند و زندگی آنها در طول قرن19 ، به دلیل مدرن تر شدن جوامع به طور فزاینده ای دشوارتر شده است. سرگرمی Gaucho شامل قمار، نوشیدن، نواختن گیتار و رجزخوانی در مورد مهارت های خود در شکار، جنگ و عشق است:


 در ساختار خانواده سنتی در Lo همه دارایی خانواده از آن پسر ارشد است و پسر دوم زمانی که شش یا هفت ساله است به صومعه سپرده می شود:


مائوری ها بومی نیوزیلند هستند و به ماجراجویی جسورانه و مدبرانه شناخته شده اند. آنها در قرن سیزدهم میلادی پس از سفر دریایی حماسی از جزایر پلینزی شرقی وارد در نیوزیلند شده اند:


Chukchi ها، قومی باستانی در قطب شمال که عمدتا در شبه جزیره از چوکوتکا زندگی می کنند:


قزاق های مغولستانی، مردمان ترک برآمده از شمال آسیای مرکزی. آنها عمدتا در استان غربی Bayan-Ölgii  زندگی می کنند و به حیوانات خانگی برای امرار معاش خود وابسته هستند. آنها از قرن 19 کوه ها و دره های غرب مغولستان را با گله های خود زیر پا می گزارند. در دهه های اخیر، قزاق های مغولی بسیار بیشتر از برادران خود در کشور همسایه، قزاقستان قادر به حفظ سنت ها و مهارت های خود بوده اند:


مردم لاداخ در دره های بین هیمالیا و قراقروم در ایالت شمالی هند در جامو و کشمیر زندگی می کنند:


 ماسایی های نیمه کوچ نشین در شرق آفریقا در جنوب کنیا و شمال تانزانیا در امتداد سرزمین های نیمه خشک و خشک دره ریفت بزرگ زندگی می کنند. آنها با پرورش گاو و خوردن گوشت و نوشیدن شیر آن و در مواردی نوشیدن خونش امرار معاش می کنند:


زنی از قبیله ماسایی. زنان و فرزندان این قبیله بخشی از اموال شوهری هستند که از آنان حمایت می کنند. زنان، در این قبیله، خود باید خانواده را اداره کنند:


قبیلهDrokpa، که حدود 2،500 سال در سه روستای کوچک در دره DHA-Hanu روستای لاداخ، در جامو و کشمیر، منطقه مورد اختلاف بین هند و پاکستان، زندگی می کنند. آنها تنها فرزندان اصیل آریایی باقی مانده در هند هستند:


تبتی ها که تاریخشان به 4000 سال قبل می رسد:


دو تصویر از سیبری در قطب شمال: