رد پای دایناسورها روی دیوار باستانی +عکس

باشگاه خبرنگاران: دایناسورها میلیون ها سال است به دلایلی که هنوز هم کسی از آن خبر ندارد منقرض شده اند اما این انقراض آن ها به غیر از نفت و گازی که برای ما تولید کردند موارد مختلف دیگری نیز به همراه داشته است که انسان ها مشغول خود کرده است.

یکی از کارهای باستان شناسان پیدا کردن فسیل حیوانات ماقبل تاریخی است که میلیون ها سال است منقرض شده اند. بسیاری از استخوان های این موجودات تا به حال یافت شده است اما هنوز هم می توانند باستان شناسان را به دلایل دیگر شگفت زده کنند.

در 5 کیلومتری جنوب شهر "سوسر" در بولیوی دیواری وجود دارد که طول آن نزدیک به 1.5 کیلومتر و ارتفاعش 100 متر است اما نکته ای که این دیوار را نسبت به دیگر دیوارهای سنگی دنیا متمایز می کند به میلیون ها سال قبل و زمانی که دایناسورها هنوز روی زمین بودند باز می گردد.


بر روی این دیوار سنگی که زاویه ای 72 درچه نسبت به زمین ارد بیش از 5 هزار رد پای دایناسورهای مختلف دیده می شود که قدیمی ترین آن ها 68 میلیون سال قدمت دارد از این رو دیوار سنگی که به نام "کال اورکو" معروف است به یک جاذبه توریستی و باستانی تبدیل شده است.

باستان شناس ها توانسته اند این رد پاها را به 462 نوع دایناسور مختلف ربط دهند اما هنوز در عجب هستند که چرا این همه رد پا باید در چنین دیوار صخره ای پیدا شود به چه دلیل این دایناسورها به این نقطه سفر کرده و همگی پا روی این صخره گذاشته اند. بررسی ها هنوز روی این صخره که در سال 2006 پیدا شده است ادامه دارد.

ایسنا: استان زنجان محل گذر مسافران زیادی است؛ اما کمتر کسی در آن به‌مدت طولانی توقف می‌کند و از رد پای جن و پری در این استان باخبر است.

شهرستان ماه‌نشان، جایی که افسانه‌های جن و پری بر دل کوه و دریاچه نشسته‌اند، در 113 کیلومتری شهر زنجان قرار دارد و شاید نامش کمتر به گوش مسافران این استان خورده باشد. می‌گویند ماه‌نشان قدمتی چهارهزار ساله دارد و دلیل این ادعا، دژی قدیمی است که در پای «دودکش جن» بنا شده است.


«دودکش جن» دقیقا همان‌جایی است که ماه‌نشان را شهری افسانه‌یی می‌کند و خیلی‌ها با وجود آن‌که از زنجان گذر کرده‌اند، ولی تا به حال نه آن را دیده و نه درباره‌اش شنیده‌اند. معلوم هم نیست پایه‌ی نام‌گذاری آن چیست، شاید به اعتقادات کهن مردم این خطه برگردد؛ اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی‌شکل است که براثر فرسایش پدید آمده و به مناره‌ای بلند و نازک می‌ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است و در اصطلاح زمین‌شناسی «Hoodoo» نامیده می‌شود.

دودکش جن

«هودو»ها بیشتر در آمریکا دیده می‌شوند، در «برایس کنیون» که تصاویر آن نیز بسیار مشهور است. در غرب رودخانه‌ی می‌سی‌سی‌پی و شرق کوه‌های راکی آمریکا و کانادا هم دیده شده‌اند. در کپه داغ‌های ترکیه هم هستند و مردم داخل آن‌ها زندگی می‌کنند. در بخش فرانسوی کوه‌های آلپ نیز آن‌ها را به نام «خانم‌هایی با موهای درست‌شده» می‌شناسند. «هودو»ها در صربستان و تایوان هم وجود دارند. صرب‌ها حتا این پدیده‌ها را از سال 1959 میلادی تحت حفاظت قرار داده‌اند و برای ثبت در فهرست عجایب هفت‌گانه‌ی جهان جدید، آن‌ها را نامزد کرده‌اند.

در روستای «وردیج» (نزدیک منطقه‌ی وردآورد) در استان تهران هم نمونه‌هایی وجود دارد که به‌خاطر شکل‌ و نوع فرسایش‌شان آن‌ها را «هودو» می‌نامند؛ اما فقط در زنجان آن‌ها را «دودکش جن» نام‌ گذاشته‌اند.

هودوها همیشه پدیده‌ای جذاب برای ژئوتوریست‌ها و زمین‌شناسان بوده‌اند؛ اما گویا وجود نام جذابی مانند «دودکش جن» هم تا کنون نتوانسته‌ علاقه‌مندان به این حوزه را به زنجان بکشاند و این پدیده، دور از اقدامات حفاظتی، در معرض تخریب قرار گرفته است، بویژه دژ کهن پای آن با نام قلعه‌ی «بهستان» که 64 اتاق و دو راه‌پله دارد و ثبت ملی هم شده، اما آنجا نیز به‌دلیل نبود حفاظت کافی در حال تخریب شدن است.

«دودکش جن» را در 20 کیلومتری شهر ماه‌نشان و 120 کیلومتری زنجان می‌توان پیدا کرد.


ماه‌نشان دریاچه‌ای هم دارد که محلی‌ها آن را «پری» می‌نامند، شاید در گذشته اهالی این منطقه، در دریاچه‌ی «خندقلو» پری دیده‌اند که این نام را برای آن برگزیده‌اند.

دریاچه‌ی «پری» در دهستان «اوریاد» در بخش مرکزی شهرستان ماه‌نشان و در 152 کیلومتری مرکز استان قرار دارد و تنها دریاچه‌ی زنجان به‌شمار می‌آید و میان یک دشت وسیع قرار گرفته است و دقیقا حکم سراب را برای این منطقه دارد. دسترسی به دریاچه‌ی «پری» از جاده‌ی ماه‌نشان به روستای سهند سفلی و علیا، قاضی کندی، حسن‌آباد و پری امکان‌پذیر است.

دریاچه‌ی «پری» درست مانند «دودکش جن» تا به حال چندان مورد توجه قرار نگرفته، هرچند گفته شده است اداره‌ی میراث فرهنگی و گردشگری زنجان طرحی برای ساخت سایتی تفریحی در کنار آن دارد؛ ولی تا آن زمان، حفظ این دریاچه برعهده‌ی مسافران و بازدیدکنندگانش است تا مانند نامش به افسانه تبدیل نشود.