در این دریاچه ها هرگز شنا نکنید +عکس

  صبح بخیر: از گذشته های دور مردم می گفتند که آب سرچشمه حیات است. ولی اکنون می توان ثابت کرد که متاسفانه این موضوع همیشه حقیقت ندارد. در این مطلب، شما را با 4 چشمه و رودخانه به اصطلاح مرگ آور و کشنده که هرگز نباید در فصل گرما به سراغ آنها رفت، آشنا می کنیم.

رودخانه ی ریو تینتو


اگر برای سپری کردن تعطیلات خود به دنبال فضایی با رنگ آمیزی طبیعی منحصربفرد و گرمای سوزان و شرجی هستید، ما به شما کشور اسپانیا را توصیه می کنیم. ولی پیش از سفر باید بدانید که بر فراز کوه های Sierra Morena رودخانه ای با نام ریو تینتو Río Tinto  درجریان است که آب آن مس سرخ دارد. این رودخانه در میان مردم بومی به رودخانه ی مرده معروف است. چرا؟

ماجرای این رودخانه از این قرار است که از گذشته های دور، مردم برای یافتن فلزات گرانبها و قیمتی به اینجا می آمدند. اقوام ایبری اسپانیا از 3000 سال پیش از این مکان، فلزاتی همچون طلا، نقره، مس و آهن استخراج می کردند. در نتیجه استخراج بیش از حد فلزات از رودخانه ی تینتو، این رودخانه رنگ شفاف و کریستالی خود را به رنگ قرمز اسیدی می دهد. مقدار اسید موجود در این آب چیزی مابین سرکه و عصاره ی آبلیمو است. این رودخانه نیز همچون «آبگیر مردگان» در شهر سیسیل، مکان خوبی برای «ماهیگیران بی کار» است.

دریاچه مردگان سیسیل


آبگیر مردگان سیسیل، یکی از سمی ترین و خطرناک ترین آبگیرهای دنیا است. ترکیبات شیمیایی آب این مرداب، بالاترین میزان اسید سولفوریک را در خود دارد. این اسید همواره از 2 چشمه زیرزمینی مجزا که در کف قرار دارند، به این دریاچه می ریزد. دریاچه مردگان یکی از مکان های دیدنی این منطقه است. جذاب ترین موضوعی که توریست ها را به این مکان جذب می کند، ارتباط نزدیک مافیای سیسیل ایتالیا و این دریاچه است. گفته می شود که اعضای این مافیا برای خلاصی از دست اجسداد قربانیانشان، آنها را به این دریاچه پرتاب می کرده اند. به همین خاطر نیز برخی می گویند که نام مافیای سیسیل از این دریاچه نشات گرفته است. این که آیا این موضوع حقیقت دارد یا خیر، اثباتی وجود نداشته و تنها می توان بر شایعات تکیه کرد. در هر صورت، مقدار خلوصیت اسید این دریاچه به میزانی است که هر چیزی را در خود حل می کند. به همین دلیل هیچ حیوان، پرنده، ماهی و در کل هیچ موجود زنده ای در این آبها و در کنار آن زندگی نمی کند.

دریاچه ی جوهر


دریاچه جوهر در نزدیکی شهر «سیدی بلعباس» در کشور الجزایر واقع شده است. این مکان یکی از شگفت انگیزترین مکان های دیدنی در دنیا است. جالب است بدانید که این دریاچه واقعا از جوهر است. یعنی می توان یک پر و یک کاغذ در دست گرفت و با آب این دریاچه نامه نوشت. جوهر این دریاچه در کشورهای خاورمیانه و اروپا به خوبی به فروش می رود. در طول قرون مختلف، افسانه های زیادی درباره ی این دریاچه گفته شده است. برای مثال، گفته می شود که در زمان قدیم 2 بچه ی دوقلو به دنیا می آید که پدر و مادرشان پس از تولد آنها از یکدیگر جدا شده از همان دوران کودکی یکی از آنها با پدر و دیگری با مادر خانواده زندگی می کرده است. این جدایی برای دو برادر آنقدر سخت بود که پروردگار در رحمت خود را بر روی آنها گشوده و به آنها خواندن و نوشتن یاد داد. سپس برای اینکه آنها همیشه بتوانند به یکدیگر نامه بنویسند، دریاچه ای از جوهر را به آنها هدیه کرد. گفته می شود که این دریاچه درست در نزدیکی محل زندگی آنها قرار داشته است. افسانه ها را نمی توان جدی گرفت ولی در همین حین، دانشمندان نیز مدتها درگیر درک موضوع وجود جوهر در این دریاچه بوده اند. تنها مدتی پیش مشخص شد که این جوهر به خاطر ترکیبات شیمیایی 2 رودخانه ای است که به این دریاچه می ریزند. یکی از این رودخانه ها حاوی مقادیر غنی آهن و دومین رودخانه حاوی ترکیبات آلی است. ترکیب این دو رودخانه در انتها، به ما جوهر مرغوب و درجه یک می دهد.

افسانه ی مدوسان و دریاچه ی ناترون


بر اساس افسانه های یونانی، مدوسان می ‌توانست هر کس را که به چشمانش خیره می ‌شد، تبدیل به سنگ کند. بدون شک مدوسان اگر اکنون درمیان ما بود، از دریاچه ی «ناترون» در آفریقا به شدت استقبال می کرد. این دریاچه در مرز میان 2 کشور کنیا و تانزانیا واقع شده است. این دریاچه یکی از شگفت انگیز ترین آبگیرهای دنیا است که به دریاچه سنگ نیز معروف است. واقعیت این است که آب دریاچه ناترون دارای میزان بالایی از قلیائیت هیپرتروفی به میزان (9،5 – 11 pH ) بوده و میانگین دمای آب نیز حدود 60 درجه ی سیلسیوس است. این خواص آب و همچنین عمق کم این آبگیر که عمیق ترین نقطه ی آن حدود 3 متر است، شرایط ویژه و منحصربفردی را برای تبدیل هرچیزی به سنگ، آفریده است. به همین خاطر نیز حیوانات سعی می کنند تا به این دریاچه نزدیک نشوند ولی در هرصورت اگر حیوانی به درون آب سقوط کند، مرگ وحشتناکی در انتظارش خواهد بود. در اطراف بدن حیوان بیچاره، لایه ای از رسوبات شکل گرفته می شود که به مرور زمان سفت و مثل سنگ می شود. جالب است بدانید که این دریاچه با رنگ قرمز مایل به نارنجی برای برخی از موجودات حکم مرگ را ایفا نمی کند. اکنون هزاران سال است که در دریاچه ی ناترون، گونه ای از ماهی با نام «تیلاپیا قلیایی» زندگی و تولید مثل می کنند که خاصیت بالای قلیایی آب هیچ اثری بر روی آنها نداشته و به نظر می رسد که فقط آنها قلقلک می دهد.