داستانک؛ کوکاکولا و اعراب!

دوستی از وی پرسید: «چرا در کشورهای عربی موفق نشدی؟»

وی جواب داد: «هنگامی که من به آنجا رسیدم مطمئن بودم که می توانم موفق شوم و فروش خوبی داشته باشم. اما مشکلی که داشتم این بود که من عربی نمی دانستم. لذا تصمیم گرفتم که پیام خود را از طریق پوستر به آنها انتقال دهم. بنابراین سه پوستر زیر را طراحی کردم:

پوستر اول مردی را نشان می داد که خسته و کوفته در بیابان بیهوش افتاده بود.

پوستر دوم مردی که در حال نوشیدن کوکا کولا بود را نشان می داد.

پوستر سوم مردی بسیار سرحال و شاداب را نشان می داد.

پوستر ها را در همه جا چسباندم.»

دوستش از وی پرسید: «آیا این روش به کار آمد؟»

وی جواب داد: «متاسفانه من نمی دانستم آن ها از راست به چپ می خوانند و لذا آنها ابتدا تصویر سوم،  سپس دوم و بعد اول را دیدند!

اعراب پیش از بعثت ز، سنگهای خشن و مارهای سمی خطرناک فاقد شنوایی، بسر می‏بردید، آبهای آلوده می‏نوشیدید. و غذاهای ناگوار می‏خوردید، خون یکدیگر را به ناحق می‏ریختید، و پیوند خویشاوندی را می‏بریدید، بتها میان شما پرستش می‏شد، و مفاسد و گناهان، شما را فرا گرفته بود. مظلومیت و تنهایی علی (ع) پس از وفات پیامبر (ص) و بی‏وفایی یاران به اطراف خود نگاه کرده یاوری جز اهل بیت خود ندیدم، (که اگر یاری کنند، کشته خواهند شد و به مرگ آنان رضایت ندادم) چشم پر از خار و خاشاک را ناچار فرو بستم، و با گلویی که استخوان شکسته در آن گیر کرده بود جام تلخ حوادث را نوشیدم، و خشم خویش فرو خوردم، و بر نوشیدن جام تلخ‏تر از گیاه حنظل، شکیبایی نمودم. (قسمت دیگری از همین خطبه:) معرفی عمروعاص و ضرورت آمادگی نظامی عمروعاص با معاویه بیعت نکرد. مگر آنکه شرط کرد تا برای بیعت درهم و دینار فراوان بگیرد، که در این معامله شوم، دست فروشنده هرگز به پیروزی نرسد و سرمایه خریدار به رسوایی کشانده شود. ای مردم کوفه، آماده پیکار شوید، و ساز و برگ جنگ فراهم آورید، زیرا که آتش جنگ زبانه کشیده و شعله‏های آن بالا گرفته است، صبر و استقامت را شعار خویش سازید که پیروزی می‏آورد

( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) إِنَّ ‏اللَّهَ‏ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ نَذِیراً لِلْعالَمِینَ، وَ أَمِیناً عَلَى التَّنزِیلِ، وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلى شَرِّ دِینٍ وَ فِى شَرِّ دارٍ، ‏مُنِیخُونَ‏ بَیْنَ حِجارَةٍ ‏خُشْنٍ‏ وَ حَیَّاتٍ ‏صُمّ‏، تَشْرَبُونَ الْکَدِرَ، وَ تَأْکُلُونَ ‏الْجَشِبَ‏، وَ تَسْفِکُونَ دِماءَکُمْ، وَ تَقْطَعُونَ أَرْحامَکُمْ، أَلاَصْنامُ فِیکُمْ مَنْصُوبَةٌ، وَ الْاثامُ بِکُمْ ‏مَعْصُوبَةٌ. وَ مِنْها: فَنَظَرْتُ فَإِذا لَیْسَ لِى مُعِینٌ إِلَّا أَهْلُ بَیْتِى فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ الْمَوْتِ، وَ ‏أَغْضَیْتُ‏ عَلَى الْقَذى، وَ شَرِبْتُ عَلَى ‏الشَّجى، وَ صَبَرْتُ عَلى أَخْذِ ‏الْکَظَمِ‏، وَ عَلى أَمَرَّ مِنْ طَعْمِ العَلْقَمِ. وَ مِنْها: وَ لَمْ یُبایِعْ حَتّى شَرَطَ أَنْ یُؤْتِیَهُ عَلَى الْبَیْعَةِ ثَمَناً، فَلا ظَفِرَتْ یَدُ ‏الْمَبائِع‏، وَ ‏خَزِیَتْ‏ أَمانَةُ ‏الْمُبْتاعِ‏، فَخُذُوا لِلْحَرْبِ ‏أُهْبَتَها، وَ أَعِدُّوا لَها عُدَّتَها، فَقَدْ ‏شَبّ‏ ‏لَظاها، وَ عَلا ‏سَناها ‏وَ ‏‏اسْتَشْعِرُوا‏ ‏‏الصَّبْرَ‏ ‏فَإِنَّهُ‏ ‏أَدْعى ‏إِلىَ‏ ‏النَّصْرِ.