ثروتمندترین شهرهای دوران باستان +عکس

بسیاری از این شهرها مفهوم ثروت و زندگی راحت و مدرن امروزی را در زمان خود داشته‌اند و جزء معروف‌ترین‌ها و ثروتمندترین شهرها محسوب می‌شدند.

بازارخبر: هرگاه صحبت از شهرهای ثروتمند و پیشرفته در دنیا می‌شود تصویر ساختمان‌های مدرن و آسمان‌خراش‌های بلند و پیشرفته و مهندسی‌های خاص در ساختار شهری به ذهن افراد خطور می‌کند زیرا در دنیای امروزی ثروت و پیشرفته بودن زندگی شهری با این تصاویر آمیخته‌شده است. اما بسیاری از افراد فراموش کرده‌اند که در دوران گذشته و عصر باستان نیز شهرهای زیادی وجود داشته‌اند که خانه پادشاهان و امپراتوری‌های بزرگ بوده و جزء شهرهای ثروتمند دنیا در زمان خود شناخته می‌شدند.

یکی دیگر از دلایل ثروتمند بودن شهرها در دوران قدیم ارتباط مستقیم آن‌ها با شهرهای دیگر و تجارت با نقاط دیگر دنیا بوده است.

بسیاری از این شهرها مفهوم ثروت وزندگی راحت و مدرن امروزی را در زمان خود داشته‌اند و جزء معروف‌ترین‌ها محسوب می‌شدند. در ادامه به معرفی برخی آر قوی‌ترین و ثروتمندترین شهرهای دوران باستان خواهیم پرداخت.

کازکو

شهر کازکو زمانی پایتخت امپراتوری اینکاها بوده است. درواقع این شهر تاریخی متعلق به زمان قبل از اینکاها است که بعدها توسط این امپراتوری قدرتمند در آمریکای جنوبی به عنوان پایتخت انتخاب شد. کاوش‌هایی که امروزه در محل شهر کازکو انجام‌شده است نشان دهنده لایه ای تاریخی و تکنولوژی بالا در ساخت و ساز در دوره ای زمانی مختلف است. کازکو نسبت به زمان خود در حکومت اینکاها شهری بسیار مدرن و ثروتمند محسوب می‌شد. اینکاها علاوه برساخت خانه‌های نسبتاً مدرن راه‌های ارتباطی پایتخت خود را با شهرهای دیگر را نیز تا حدود زیادی گسترش دادند.

تنوشتیتلان

شهر تنوشتیتلان در سال 1325 تاسیس شد و در ابتدا پایتخت مردم مکزیکا شناخته می‌شد. در حال حاضر نیز شهر مکزیکو سیتی پایتخت کشور مکزیک در موقعیت مکانی تنوشتیتلان قرار دارد. تنوشتیتلان یکی از ثروتمندترین شهرهای زمان خود محسوب می‌شد که در واقع مانند شهر ونیز بر روی آب بنا شده بود. ساکنین این شهر به راحتی به آب تمیز دسترسی داشتند و بهداشت در سطح بالایی قرار داشت. بازار شهر تنوشتیتلان مهم‌ترین مرکز تجاری این شهر بود که تاجران زیادی برای خرید و فروش را از شهرهای دیگر به این منطقه می‌کشاند. هنگامی که اسپانیایی ها به این شهر رسیدند جمعیت آن در حدود 200 تا 300 هزار نفر بود که نسبت به زمان خود عدد قابل توجهی است.

زیمباوه بزرگ

شهر تاریخی زیمباوه پایتخت حکومت زیمباوه در عصر آهن بود. زیمباوه بزرگ یکی از بزرگ‌ترین مراکز تجاری عصر خود محسوب می‌شد و مسیرهای بازرگانی منتهی به این شهر تا کشور چین نیز ادامه داشت. یکی از دلایل محبوبیت این شهر نزدیک آن به معادن طلای زیمباوه بود. بخش بزرگی از تجارت این شهر نیز با خرید و فروش طلا تأمین می‌شد. در زیمباوه بزرگ یک قصر سلطنتی وجود داشت که با دیوارهای بزرگ محافظت می‌شد. امروزه خرابه‌هایی از سنگ و گرانیت بازمانده‌های آن قصر بزرگ هستند. در سال 145 میلادی با تمام شدن ذخایر معادن طلای اطراف شهر، زیمباوه بزرگ نیز متروکه شد.

شیان

مرکز ایالت شانژی در چین با نام شیان بیش از 3000 سال قدمت دارد. در واقع شیان یکی از چهار پایتخت ثروتمند و قدرتمند کشور بزرگ چین در طول تاریخ محسوب می‌شود. شهر شیان در چین مبدأ جاده ابریشم در محسوب می‌شد. معابد موجود در این شهر تا به امروز باقی مانده‌اند و در شرایط خوبی هستند که این نشان از کیفیت و مدرن بودن معماری در آن زمان دارد.. ارتش مجسمه ای معروف چین نیز در حال حاضر در یکی از معابد شهر شیان نگهداری می‌شود.

آتن

آتن یکی دیگر از شهرهای معروف و باستانی است که جزء ثروتمندترین ها در زمان خود محسوب می‌شود. شهر آتن را که از 7000 سال پیش تاکنون دارای سکنه بوده است را مبدأ تمدن غربی می‌نامند. شهرت آتن در یونان امروزی به دلیل هنر، آثار تاریخی و فلسفه حاکم در آن در کنار مراکز بزرگ علمی بوده است. سبک نوع معماری ساختمان‌های مانند آکروپولیس و آگورا در کنار کلیساهای بیزانسی نشانگر قدرت و ثروت مردمان آن در زمان باستان بوده است.

قسطنطنیه

نام شهر قسطنطنیه از پادشاه کنستانتین گرفته شده است. شهر زیبا و ثروتمند قسطنطنیه که برای هزاران سال پایتخت امپراتوری بیزانس بوده است یکی از قدرتمندترین شهرها در زمان خود محسوب می‌شود. تکنولوژی، هنر و فرهنگ قسطنطنیه در سرتاسر اروپا بی نظیر بوده و جز بهترین ها شمرده می‌شده. از امکانات قسطنطنیه می‌توان به خیابان‌های سنگ‌فرش شده، دادگاه، ساختمان سنا، دیوارهای محافظ، دروازه‌های طلایی اشاره کرد. قسطنطنیه تأثیر زیادی بز نظر هنری و فرهنگی بر روی شهرهای اطراف به ویژه شهر ونیز به عنوان یکی از شهرهای مرتبط از نظر تجاری و فرهنگی داشته است.

8 نمونه از بدترین بلاهای طبیعی دوران باستان +عکس

8 نمونه از بدترین بلاهای طبیعی دوران باستان +عکس

بلایای طبیعی، اتفاقاتی هستند که بشر از آغاز پیدایش زمین با آنها روبه رو شده است. این رویدادها، توانایی نابودی ده ها هزار انسان و از بین بردن زمین ها و مکان های مختلف را دارند. در واقع، این احتمال وجود دارد که بلایای طبیعی، سبب شوند که جهان به پایان برسد. اتفاقی که بدون شک رخ خواهد داد. تا حدّی می توان از این رویدادها جلوگیری کرد؛ می توان جمعیت را به مکان هایی برد که این رویدادهای طبیعی کمتر رخ می دهند. حال می خواهیم نگاهی به گذشته بیاندازیم، به دورانی که این بلایای طبیعی جان بسیاری از انسان ها را گرفتند، مکان های زیادی را نابود کردند، و در نهایت در تاریخ ثبت شدند. بلایایی که امروز نیز گریبان انسان ها را می گیرد.

1-زلزله دامغان

ایران، 856 پس از میلاد

زلزله دامغان با 7.9 دهم ریشتر قدرت، 320 کیلومتر از خاک کشور ایران را در 22 دسامبر سال 856 پس از میلاد، تحت تاثیر خود قرار داده و لرزاند. بر اساس شواهد، مرکز این زمین لرزه، درست در زیر شهر دامغان قرار داشته است. شهری که در آن زمان پایتخت ایران بود. گفته می شود که حدود 200 هزار نفر جان خود را از دست دادند؛ و به همین دلیل، این زلزله پنجمین زلزله مرگبار ثبت شده در طول تاریخ بشری است. کمربند زلزله آلپیده، علّت این رویداد تلخ بود. نامی زمین شناسی که در رابطه با یک رشته کوه به نام کمربند آلپیده اظهار می‌شود. این منطقه، یکی از فعّال ترین مناطق زلزله خیز در سراسر جهان است.

2- زلزله انطاکیه

انطاکیه، 526 پس از میلاد

در اواخر ماه می سال 526 پس از میلاد، زلزله ای سوریه و انطاکیه را لرزاند که بخشی از پادشاهی بیزانس محسوب می شدند. این رویداد 250 هزار نفر را به کام مرگ کشاند. به موجب این زلزله، بندر سیلوسیا پییریا، در حدود یک متر بالا آمد. و سبب شد تا بندرگاه با لجن یکی شود. این زلزله سومین زلزله مرگبار ثبت شده در طول تاریخ بشری است. مقیاس این زلزله، 7 ریشتر بوده است. پس از روی دادن زلزله، آتش سوزی گسترده ای رخ داد و موجب شد تا ساختمان هایی که در جریان زلزله تخریب نشده بودند، از بین بروند.

3- طاعون آنتونین

امپراطوری روم، 165 پس از میلاد- 180 پس از میلاد

بدین دلیل نام آنتونین بر این طاعون گذاشته شده است که پادشاه روم در آن زمان، مارکوس آریلوس آنتونینوس، بر اثر آن جان خود را از دست داد. وگرنه، با عنوان طاعون جالینوس شناخته می‌شود. جالینوس، پزشکی یونانی بود که این طاعون را ثبت کرد. با توجه به توصیفات او، مورخان بر این باورند که سرخک یا آبله موجب ایجاد این بیماری واگیردار شده است. ما می‌توانیم این طاعون را بلایی طبیعی بنامیم، زیرا بیماری است که به صورت طبیعی رخ داده است و شمار قابل توجهی از افراد را کشته و به کام مرگ برده است.

بر اساس شواهد به دست آمده، این طاعون از طریق سربازان برگشته از شرق، گسترش یافته است. با گذشت زمان، در کل امپراطوری گسترش یافته و حتّی قبایل شمالی را نیز گرفتار کرده است. تخمین زده می‌شود که حدود 5 میلیون نفر بر اساس ابتلاء به این بیماری، جان خود را از دست دادند. در مرحله دوم شیوع این بیماری، یکی از مورخان رومی به نام دیو کاسیوس، این گونه نوشته است: هر روز 2000 نفر در روم جان خود را از دست می‌دادند. این تعداد کشته تقریبا، یک پنجم افرادی بود که به این بیماری دچار می‌شدند.

4-زلزله کرت و سونامی اسکندریه

یونان و آفریقا، 21 جولای- 365 پس از میلاد

در 21 ماه جولای سال 365 پس از میلاد، زلزله ای در زیر دریای مدیترانه رخ داد. بر اساس شواهد، مرکز این زلزله، نزدیک جزیره کرت یونان بود. و ریشتر آن را در حدود هشت یا بیشتر تخمین زده اند. تقریبا تمام شهرهای موجود در این جزیره نابود شده و از بین رفتند. همچنین به مناطق دیگر یونان، لیبی، قبرس و سیسیل آسیب های جدی وارد شد.

پس از وقوع زلزله، سبب وارد شدن آسیب جدّی به اسکندریه، مصر، و دیگر مناطق شد. بهترین سندها در این رابطه در اسکندریه موجود است. شواهد موجود نشان می دهد که موج حاصل از سونامی کشتی ها را چندین کیلومتر به سمت ساحل کشاند. آمینیوس مارسیلیوس تاثیر این زلزله و نتایج حاصل از سونامی را با ذکر جزئیات دقیق بیان کرده است. او درباره لرزش زمین، خروش اقیانوس، و موج های مهیب نوشته است. و در این رابطه که چگونه یک شهر به زیر آب رفته است. می گویند هزاران نفر بر اثر این زلزله و سونامی جان خود را از دست داده اند.

5-فوران کوه وزوویوس

خلیج ناپل، ایتالیا، 24 آگوست، 79 پس از میلاد

فوران کوه وزوویوس در 79 پس از میلاد و نابودی های متعاقب شهرهای پُمپئی و هرکولائوم، یادآور قدرت عظیم این آتشفشان فعّال است. در واقع، می تواند گفت که وزوویوس، خطرناک ترین آتشفشان موجود بر روی این کره خاکی است. نسبت به دیگر آتشفشان های موجود، افراد بیشتری حول و حوش این آتشفشان فعّال زندگی می‌کنند. علاوه بر این، مطمئنا شاهد فعالیت دوباره این آتشفشان خواهیم بود.

هنگامی که کوه وزوویوس در سال 79 پس از میلاد فوران کرد، نسبت به وقوع زمین لرزه به مردم هشدار داده شد؛ هشداری که نادیده انگاشته شد. پس از بیرون ریخته شدن مخروبه های حاصل از آتشفشان، و ظهور ابری شوم بر بالای کوه، این زمین لرزه رخ داد. پُمپئی تنها 10 کیلومتر از آتشفشان فاصله داشت؛ هرکولائوم بسیار نزدیک تر بود. تمامی ساکنان این دو شهر می میرند؛ همان طور که انتظار می‌رفت، و در زیر بقایای خاک های آتشفشانی مدفون می شوند، می سوزند، و از یادها خارج می‌گردند. آنچه این بلای طبیعی را جالب توجه ساخته است، شواهد برجای مانده است.

برای بیش از 1500 سال، شهر پُمپئی در ایتالیا مدفون بود. هنگامی که مردم در سال 1631 پس از میلاد، در حال پاکسازی خاک های برجای مانده از فوران مجدد این کوه بودند، بقایای شهر پیدا شد. این کشف تا قرن بیستم به طور کامل مشخص نشد. پس از این کشف بود که مردم از سرنوشت وحشتناک این مردم باستانی آگاه شدند. عذاب حاصل از مرگ آنها، در مجسمه های گچی جاودانه شده است. اجساد آنها در زیر این خاک های آتشفشانی پیدا شد؛ اجسادی پوسیده و از بین رفته. برخی از آنها به مانند فسیل شده بودند. دور برخی از این اجساد گچ گرفته شده و برای یادبود چنین رویدادی حفظ گشت. هزاران قربانی یافت شد. امروزه می‌توان از میلیون ها قربانی نام برد.

6- فوران کوه مینوییان

جزایر سنتورینی و کرت، یونان، 1645 پیش از میلاد

در حدود سال 1645 پیش از میلاد، فوران کوهی آتشفشانی در جزیزه سنتورینی، حواس ها را به خود جلب نمود. این رویداد سبب شد تا آسیب هایی جدی به ساکنان دو جزیره سنتورینی و کرت وارد شود. در آن زمان، کوه مینوییان هر دو جزیره را پوشش می داد. شهر سنتورینی تا دوران مدرن ناشناخته باقی مانده بود.

جالب توجه است که دلیل دیگری نیز وجود دارد، که این باور را تقویت می کند که این رویداد طبیعی، برگرفته از داستان آتلانتیس افلاطون است. با این حال، این داستان در حد حدس و گمان بیشتر نیست. این طور فرض می‌شود که ساکنان باستانی این جزایر، هشدارهای مرتبط با فوران را جدی گرفته و از آن مکان ها کوچ کردند. در محل آتشفشان، هیچ جنازه ای یافت نشده است. اگر وجود داشت، حتما پیدا می شد. علاوه بر این، پیش از فوران، تمام اشیای قیمتی از محل خارج شده است. با این وجود، باستان شناسان، ساختمان های بزرگی را در محل کشف کرده اند.

7-سونامی و زلزله هلیکه

هلیکه، یونان، 373 پیش از میلاد

هلیکه در سال 373 پیش از میلاد در خلیج کورین غرق شد؛ علت آن زمین لرزه و سپس سونامی بود. نویسندگان باستان در رابطه با این خرابی ها نوشته اند و برخی اظهار داشته اند که صدها سال پس از وقوع حادثه، می توان بقایای آن را در زیر آب پیدا کرد. بر اساس شواهد، تعدادی جان خود را در این حادثه از دست داده اند، اما تعداد آنها مشخص نیست.

تا پایان قرن گذشته، تحقیق در رابطه با هلیکه صورت نگرفته بود. پس از آن، آثار این شهر ویران شده و دیگر مناطق کشف شد. دیوارها، پیاده رو ها، سکه ها، و دیگر اشیا پیدا شده و از آنها عکس گرفته شد. مطابق با برخی شواهد، این نیز صحنه ای دیگر از آتلانتیس را نشان می‌دهد. با این وجود، نابودی هلیکه در دوران زندگی افلاطون رخ داده است. افلاطون نوشته است که این حادثه، 9000 سال قبل از او رخ داده است. این امر بسیار شبیه به افسانه می‌باشد.

بلایای کوچک تر و کم اهمیت تر دیگری نیز در دوران باستان رخ داده است. مردم آن زمان ها نیز به مانند امروز، تحت تاثیر این بلایا قرار می گرفتند. خدا می داند که چندین تمدن به دلیل چنین بلایای طبیعی از بین رفته اند.

8-طاعون ژوستینیان

امپراطوری روم شرقی- 541 پس از میلاد

طاعون ژوستینیان، بیماری همه گیری بود که امپراطوری روم شرقی را تحت تاثیر خود قرار داد (امپراطوری بیزانس)؛ از جمله پایتخت این امپراطوری یعنی شهر قسطنطنیه. این حادثه در سالهای 541-542 پس از میلاد رخ داد. شایع ترین علّت این بیماری را طاعون خیارکی ذکر کرده اند. که بعدها باعث مرگ سیاه در قرن چهاردهم شد. تاثیر اجتماعی و سیاسی این طاعون، قابل قیاس با طاعون سیاه می‌باشد. در نگاه مورخان غربی قرن ششم، این بیماری محدوده بزرگی از جهان را در بر گرفت، مرکز و جنوب آسیا، شمال آفریقا و بخش عربی، اروپا تا دانمارک و غرب ایرلند. تا حدود سال 750 پس از میلاد، این طاعون هر نسلی را در حوزه مدیترانه به خود گرفتار می کرد. موج این بیماری، تاثیر قابل توجهی را بر دوره ای از تاریخ اروپا، بر جای گذاشته است. نام این بیماری بدین دلیل ژوستینیان نام گرفته است که در آن زمان، امپراطور روم شرقی، ژوستینیان اول، قدرت را در دست داشت. او نیز به این بیماری مبتلا شد، اما یکی از معدود افرادی بود که از آن جان سالم بدر برد. تلفات ناشی از این سری مرگ و میر طاعون، رقم باورنکردنی 40 تا 100 میلیون می‌باشد.  

منبع:سیمرغ