تفاوت های فرهنگی باخت در ایران و اروپا

مربی تیم بازنده شطرنج در اروپا:
امروز روز ما نبود و زیاد هم خوب بازی نکردیم.
مربی تیم بازنده شطرنج در ایران:
کورنومنت که افتضاح بود. هوا هم آلوده بود و اسب و فیل ما رو از نفس انداخت. زمین بازی هم به درد گوسفند چرانی می‌خورد.

مربی تیم بازنده والیبال در اروپا:
امروز تمرکز خوبی روی بازی نداشتیم و تیم رقیب بهتر از فرصت‌ها استفاده کرد.
مربی تیم بازنده والیبال در ایران:
تور که سوراخ بود! توپ که باد نداشت و مربع بود و من نمی‌دانم فدراسیون خجالت نمی‌کشد از این وضع توپ. من واقعا متاسفم برای این ورزش.

مربی تیم بازنده منچ و مارپله در اروپا:
مقصر شکست امروز من بودم و دیگر هیچ. به تیم برنده هم تبریک می‌گم.
مربی تیم بازنده منچ و مارپله در ایران:
تاس که اصلا نمی‌چرخید. مارها هم که برای آنها خوش رقصی می کردند و فقط به ما نیش می‌زدند. داوری هم که فاجعه! تماشاگر هم دائم توی صورت ما لیزر انداخت…واقعا یه مشت بووووووق دارند این ورزش را اداره می‌کنند! خاک بر سر ما که آمدیم توی این ورزش. و خاک بر سر تیم مقابل که با این دودره‌بازی‌ها تیم ما را برد و خاک بر سر تماشاگری که اینطوری به بچه‌های ما فحش داد و خاک…

مربی تیم بازنده واترپلو در اروپا:
بچه های ما امروز خسته بودند و نشد تاکتیک‌ها به درستی اجرا بشه.
مربی تیم بازنده واترپلو در ایران:
آبش که خیس بود. زمین که موج داشت. تیر دروازه ها هم به اراده تیم مقابل تکون می‌خورد. بازیکنان حریف هم توی آب هر کاری خواستند کردند، آب رو اصلا نمی‌شد بو کرد! توپ هم که لیز بود. من نمی‌دونم واسه چی اصلا ما مسابقه برگزار می‌کنیم.

مربی تیم بازنده فوتبال در اروپا:
تیم مقابل امروز خیلی بهتر از روزهای قبل بازی کرد و متاسفانه خط دفاع ما نتونست اونطور که باید ظاهر بشه.
مربی تیم بازنده فوتبال در ایران:
یعنی من …(از انتشار باقی کلمات معذوریم!)

منبع:tabriz-patoogh.blogfa.com

دلیل تفاوت رویکرد آمریکا و اروپا در قبال پرونده هسته‌ای ایران چیست؟

اخبار سیاست خارجی - نتایج یک تحقیق جدید در غرب؛
دلیل تفاوت رویکرد آمریکا و اروپا در قبال پرونده هسته‌ای ایران چیست؟

به گزارش «تابناک»، سایت شبکه خبری «بلومبرگ» با انتشار مطلبی به بررسی سیاست کشورهای غربی نسبت به ایران پرداخته و می‌نویسد، با وجود تلاش‌های اخیر صورت گرفته در مذاکرات، ایالات متحده به طور سنتی رویکرد تقابل‌جویانه‌تری ‌نسبت به کشورهای اروپایی در مقابل ایران در پیش گرفته است؛ اما دلیل اصلی این تفاوت رویکرد‌ها چیست؟

در سال ۲۰۰۲، رابرت کیگان، پژوهشگر آمریکایی چنین استدلال کرد که وجود اختلاف میان سیاست‌های جنگ طلبانه و مصالحه جویانه، تا حد زیادی به میزان قدرت نظامی کشور‌ها بستگی دارد؛ بنابراین، از آنجا که ایالات متحده همچنان موقعیت خود را به عنوان یک قدرت بزرگ نگه داشته، ولی کشورهای اروپایی با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ آمریکا به طور کلی سیاست‌های تهاجمی‌تری از خود نشان می‌دهد.

با این حال، نتایج پژوهشی که به تازگی منتشر شده، نشان می‌دهد که یک موضوع کمتر مورد توجه، شاخص بهتری برای سنجش رفتار کشورهای غربی در این زمینه است؛ دادگاه‌ها و زندان‌های این کشور‌ها.

ولفگانگ واگنر و مایکل اوندرکو، دانشمندان علم سیاست هلندی، در پژوهش خود به این نتیجه رسیده‌اند که نحوه رفتار کشور‌ها با مجرمین در داخل، شاخص خوبی برای پیش‌بینی میزان «کژرفتاری» آن‌ها در عرصه جهانی است. این دو دانشمند، در پژوهش خود رفتار ۳۴ کشور را در قبال ایران، از سال ۲۰۰۹ تاکنون (از زمان علنی شدن موضوع هسته‌ای ایران) بررسی کرده‌اند.
 
آن دو ‌رفتار این کشور‌ها را بر پایه شاخص‌های گوناگونی‌ بررسی کرده و سنجیده‌اند: از قدرت نظامی گرفته تا وابستگی متقابل اقتصادی؛ یعنی عواملی که می‌تواند بر نحوه رفتار یک کشور در مقابل کشور دیگر تأثیر بگذارد. آن‌ها دریافته‌اند که قدرت نظامی، تنها نقش اندکی در شکل دهی به رفتار تقابل‌جویانه یک دولت دارد و افزایش تجارت و روابط اقتصادی نیز نقش چندانی در مصالحه جویانه شدن رویکرد کشور‌ها ندارد.

در عوض، آن‌ها رابطه مستقیمی ‌میان میزان خشونت و رفتار تهاجمی دولت‌ها و نسبت جمعیت زندانی در این کشور یافته‌اند. (به عنوان مثال میزان تهاجمی بودن موضع گیری‌های علنی و یا میزان حمایت آن‌ها از تحریم‌ها علیه ایران)

بنابراین، هرچه ‌افراد بیشتری در یک کشور‌ زندانی‌ باشند، احتمال تهاجمی‌تر بودن رفتار آن کشور نسبت به ایران بیشتر است. همین الگوی رفتاری درباره رویکرد این کشور‌ها نسبت به کره شمالی نیز قابل مشاهده ‌است.

اما چرا باید موضوع انتظام در داخل‌ به عرصه سیاست خارجی راه یابد؟
واگنر و اوندرکو استدلال می‌کنند که این موضوع به هنجارهای فرهنگی ارتباط پیدا می‌کند که خود را به حوزه‌های گوناگون تسری می‌دهد. کشورهایی که دارای فرهنگ «عدالت کیفری» هستند و تمرکز اصلی خود را بر مجازات مجرمان به منزله عاملی برای محافظت از عرصه عمومی قرار می‌دهند، رفتارهای خصمانه‌تری ‌نسبت به کشورهایی همچون ایران از خود نشان می‌دهند، ولی کشورهایی که به نظام «عدالت بازپرورانه» اعتقاد دارند؛ یعنی تمرکز خود را بر آماده کردن مجرمین برای بازگشت به اجتماع و آسیب‌شناسی عوامل زمینه ساز وقوع جرم قرار می‌دهند، سیاست تعامل جویانه‌تری را نسبت به ایران از خود نشان داده‌اند.

واگنر و اوندرکو می‌گویند، تحقیق آن‌ها نشان می‌دهد، چگونه رفتار دولت‌های گوناگون نسبت به کشورهایی همچون ایران، بخشی از‌‌ همان تفاوت فرهنگی است که سبب شده آلمان قوی‌ترین سیستم امنیت اجتماعی و آمریکا قوی‌ترین قوانین ضد مواد مخدر را داشته باشد؛ به عبارت دیگر، همین موضوع است که سبب شده به طور کلی، رفتار آمریکا و کشورهای اروپایی در قبال ایران با یکدیگر متفاوت باشد.

اخبار سیاست خارجی - تابناک