تصاویر زیبا از دورترین سیاره منظومه شمسی

ناسا در آخرین مجموعه‌ای که از عکس‌ها و اطلاعات به دست آمده از پلوتو منتشر کرده، عکسی رنگی و بی‌نظیر از این سیاره دورافتاده در اختیار عموم گذاشته است.

وبسایت مشرق: ناسا در آخرین مجموعه‌ای که از عکس‌ها و اطلاعات به دست آمده از پلوتو منتشر کرده، عکسی رنگی و بی‌نظیر از این سیاره دورافتاده در اختیار عموم گذاشته است.

پلوتو روزگاری دورترین سیاره منظومه شمسی به‌شمار می‌رفت اما با تحقیقاتی که به‌وسیله تلسکوپ هابل انجام شد، این کره از مجموعه سیاره‌ها خارج و به‌عنوان یک «سیاره کوتوله» شناخته شد.

ویژگی این سیاره این بود که قمری نزدیک به ابعاد خود دارد و گاهی به‌ جای اینکه قمرش به دورش بچرخد، این سیاره اصلی است که به دور آن می‌چرخد و در واقع آنها ویژگی‌های یک سیاره را مشترکا دارند.

از اوایل سال جاری میلادی (بهمن 1393) که ناسا موفق شد به کمک فضاپیمای «نیوهورایزنز» یا «افق‌های نو» خود به نزدیکی این سیاره برسد، تاکنون عکس‌‌ها و اطلاعات شگفت‌انگیزی از این سیاره در اختیار جهان قرار داده اما عکس تازه منتشرشده حاصل تلفیق عکس‌های با کیفیت بالایی است که «نیوهورایزنز» در طیف‌های آبی، قرمز و فروسرخ گرفته است.

دانشمندان ناسا با ترکیب عکس‌های این سه‌طیف، موفق شده‌اند که تصویری بزرگ، با کیفیت بالا و رنگی از این سیاره بسازند که اطلاعات زیادی درباره سطح ناهموار آن و آب‌وهوای اعجاب‌آور این سیاره در اختیار ما می‌گذارد.

پیش از این، عکس‌های کیفیت بالای ارسال‌شده از پلوتو، کوه‌های یخ‌زده و اقیانوس‌های نیتروژن مایع و منجمد زیر سطحی و دیگر شگفتی‌هایی را که در دورترین نقطه منظومه شمسی و در نبود گرمای خورشید شکل گرفته‌اند برای ما نشان داده بود اما اکنون با استفاده از این تصویر رنگی با کیفیت بسیار بالا که با دقت 1/3 کیلومتر تفکیک شده است، می‌توان به رازهای بیشتری درباره اطلاعات زمین‌ و آب‌وهوا‌شناختی این سیاره پی برد که دانشمندان ناسا در حال تجزیه و تحلیل آنها هستند.

کیفیت این عکس آن‌قدر زیاد است که ناسا از بازدیدکنندگان دعوت کرده است در نمایشگرهای بزرگ روی آن زوم کنند و خودشان شاهد عجایب سطح دورترین سیاره باشند.

پرتره‌ «کاسینی» از خانواده منظومه شمسی+تصاویر

پرتره‌ «کاسینی» از خانواده منظومه شمسی+تصاویر

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی گرفته شده و نمای موجود را با وضوح هر چه تمام‌تر به نمایش گذاشته است.

تیم تصویربرداری کاسینی 141 تصویر گرفته شده با زاویه باز را به منظور خلق این پانورامای جالب‌توجه پردازش کرده است.

این تصویر که در Newseum در واشنگتن رونمایی شده، 404 هزار و 880 مایل از سطح زحل و حلقه‌های درونی این سیستم را پوشش می‌دهد. این حلقه‌ها شامل حلقه E است که شاخص‌ترین حلقه این سیاره به شمار می‌آید.

گفته می‌شود مسافت بین زمین و ماه به راحتی در این حلقه جای می‌گیرد.

در این تصویر زمین مانند یک نقطه آبی شفاف در قسمت سمت راست پایین و ناهید نیز یک نقطه شفاف در بخش بالای سمت چپ زحل است. مریخ نیز به عنوان یک نقطه قرمز کمرنگ در قسمت بالا و در سمت چپ ناهید قابل‌مشاهده است.

تصویر ارائه‌شده طوری به نظر می‌رسد که گویی سیارات منظومه شمسی در ترتیب اشتباهی قرار گرفته‌اند، اما این صرفا خطای دید است.

در این تصویر هفت عدد از قمرهای زحل نیز رویت می‌شوند که از آن میان می‌توان به انسلدوس در سمت چپ تصویر اشاره کرد.

کاسینی حتی توده یخی قطب‌جنوب این قمر را گیر انداخته است. این ذرات یخ ریزی که حلقه E را تشکیل می‌دهد، ارائه می‌دهند.

حلقه E مانند هاله‌ای به دور زحل و حلقه‌های درونی است و در نوری که از پشت آن ساطع می‌شود، قابل‌مشاهده است.

شکل‌های موزائیک بخشی از برنامه کاسینی به نام «به سمت زحل دست تکان دهید» است که در تاریح 19 جولای مردم را برای یافتن زحل در آسمانشان و تکان دادن دست به سوی آن ترغیب می‌کرد.

دانشمندان با استفاده از رایانه‌هایی حلقه‌های زحل را بررسی می‌کنند تا به طور قابل‌توجهی مقایسه تصاویر را افزایش داده و رنگ‌ها را تغییر دهند و بتوانند ماده‌ای را که از مدارهای قمرهای ریزی مانند Anthe و Methone ساطع می‌شود، برای نخستین بار مشاهده کنند.

به ویژه، حلقه E الگوهایی را به نمایش می‌گذارد که اختلالاتی از جانب منابع مختلف مانند نور خورشید و جاذبه انسلدوس را منعکس می‌کنند.

کاسینی تصاویر زیادی از زمین نمی‌گیرد، زیرا خورشید به اندازه‌ای به این سیاره نزدیک است که نمای غیرمسدود به دتکتورهای حساس این فضاپیما آسیب می‌رساند.

مت هدمن، دانشمند حاضر در پروژه کاسینی از دانشگاه ایداهوی مسکو بر این باور است که "این موزائیک داده‌های با کیفیت‌ بالای قابل‌توجهی را در خصوص حلقه‌های زحل ارائه می‌دهد و تمامی انواع ساختارهایی را که ما به دنبال درک آن هستیم، آشکار سازی می‌کند.

این تیم علمی در انتظار فرصتی بود که خورشید از نقطه دید کاسینی به پشت زحل برود، تا سفینه بتواند این تصاویر را بگیرد.

این فرصت در 19 جولای فراهم شد، زمانی که کاسینی قادر به شکار تصویری از زمین و قمرهایش و این موزائیک چندتصویره و پانورامای سیاه و سفید از سیستم زحل بود.

لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه کاسینی و مستقر در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالفیرنیا بر این باور است که "علاوه بر به نمایش‌گذاشتن زیبایی این سیاره حلقوی، داد‌ه‌هایی‌ از این دست درک ما را از تاریخ حلقه‌های کمرنگ احاطه‌کننده زحل و شیوه‌ای که در آن دیسک‌های اطراف این سیاره شگل گرفتند، ارتقا می‌دهد و این موضوع دانش ما را از چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی حول خورشید افزایش می‌دهد."

کاسینی در سال 1997 به فضا پرتاب شد و برای بیش از 9 سال است سیستم زحل را کنکاش می‌کند و تا سال 2017 به ماموریت خود ادامه خواهد داد.

یکی از ماموریت‌های این سامانه فضایی جمع‌آوری داده‌های علمی بیشتر، تصاویری از زحل، حلقه‌ها و همچنین قمرهای آن است.

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

مدارگردی کاسینی در اطراف زحل

تصویری از دریاچه‌های نزدیک قطب شمال تیتان (بزرگ‌ترین قمر زحل)

منبع :isna.ir