اورامانات؛ نگین زیبای کردستان +عکس

مشرق نیوز: روستای اورامانات تخت در جنوب شرقى شهر مریوان در استان کردستان قرار دارد که بوسیله جاده‌اى به طول 75 کیلومتر به شهر مریوان متصل مى‌شود.این روستا را هزار ماسوله نیز مى‌نامند.

 زیرا معمارى آن همانند ماسوله است. حیاط هر خانه بام خانه‌اى دیگر است، اما با وسعتى بیشتر.معمارى اورامانات و سرسبزى این منطقه کوهستانى رویاى پله‌هایى به سمت بهشت را متصور مى‌کند. خانه‌هاى این روستا با سنگ و اغلب به صورت خشکه و به صورت پلکانى ساخته شده است. مردم منطقه معتقدند اورامانات تخت زمانى شهرى بزرگ بوده و مرکزیتى خاص داشته به همین دلیل از آن به عنوان تخت یا مرکز (حکومت) ناحیه‌اى اورامان یاد مى‌کرده‌اند.به غیر از وضعیت خاص روستا از نظر معمارى، موقعیت چشمه‌هاى پرآب، مراسم خاص و آداب و رسوم و وجود مقبره  پیر شالیار و به ویژه جمعیت و تعداد سکنه قابل توجه آن نشانگر اهمیت منطقه از زمان ساسانى است.پوشاک کردى آمیزه‌اى از رنگ و نقش است. لباس مردم اورامانات نیز کردى است. پیش از ورود پارچه و کفش‌هاى خارجى و سایر منسوجات داخلى به استان کردستان، بیشتر پارچه‌ها و پاى افزار مورد نیاز آنها توسط بافندگان و دوزندگان محلى بافته و ساخته مى‌شده است.

فرارو: اُوان، در دره الموت و مسیر بازدید از قلعه تاریخی این منطقه بزرگترین و زیباترین دریاچه قزوین و معروف به نگین این استان، نه تنها به یکی از مهمترین مقاصد گردشگردی طبیعی کشور بلکه به قطب گردشگری جهان تبدیل شده است.

دریاچه اوان؛ دریاچه ای زیبا و با مناظر دیدنی در استان قزوین است که چند سال پیش با حضور نماینده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ایران رسماً به‌عنوان قطب گردشگری جهان معرفی شده است.

این دریاچه با عرض جغرافیایی، 57 28 36 و طول جغرافیایی 43 26 50، در حلقه چهار روستای "اوان"، "ورین"، "زواردشت" و "زرآباد" قرار گرفته است.

این دریاچه با مساحت تقریبی 78000 متر مربع با حدود 1800 متر ارتفاع از سطح آب های آزاد همچون نگینی زمردین می درخشد و با چشم انداز محسورکننده اش، گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را به سوی خود جذب می کند.

اُوان از محیط خارج خود آبی را به طور مستقیم دریافت نمی کند و تنها از آب نزولات جوی و چشمه های موجود در کف دریاچه تغذیه می کند. به همین دلیل عموما در فصول سرد، آب دریاچه از دمای هوای محیط گرم تر است. به همین دلیل هم با سرد شدن هوا به خصوص صبح های زود لایه غلیظی از مه سطح دریاچه را می پوشاند و منظره دل انگیزی را خلق می کند.

عمق دریاچه در عمیق ترین قسمت به حدود 6 متر می رسد. شنا و ماهیگیری در این دریاچه ممنوع است. هر چند عموما گردشگران این دریاچه مطابق معمول کمتر به آن توجه می کنند.

اُوان زیستگاه گونه های جانوری چون انواع ماهیان کپور و اردک ماهی، خرچنگ، لاک پشت، اردک های وحشی، پرندگان و حشراتی چون سنجاقک ها و تیره های گیاهی متنوع چشم انداز شگفت انگیزی است که آرام بخش و پذیرای گردشگران است.

غیر از گونه‌های درختی دست کاشت‌ نظیر بید، چنار تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو و گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین بیان و گونه‌های مختلف دیگر از خانواده‌های گراشینه و لگرینبدره هم در حوزه آبخیز راوان وجود دارند.

از گونه‌های جانوری اطراف اوان می‌توان به کل و بز کوهی که به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیر یافته‌اند و هم چنین پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (نوعی سمور)، سیاه گوش (گربه وحشی) انواع عقاب‌ها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغ و انواع گنجشک‌سانان، قورباغه، لاک‌پشت و خرچنگ اشاره کرد.

حاشیه ی دریاچه اوان، به خصوص ضلع جنوبی این دریاچه محل بسیار مناسبی برای کمپینگ است.