آشپزی با گدازه‌های آتشفشانی +عکس

در یک آزمایش باورنکردنی گدازه‌های آتش‌فشانی نقش اجاق گاز برای تولید کباب را ایفا کردند.

باشگاه خبرنگاران: در یک آزمایش باورنکردنی گدازه‌های آتش‌فشانی نقش اجاق گاز برای تولید کباب را ایفا کردند.

 پژوهشگران دانشگاهی در شمال شهر نیویورک در کشور آمریکا در یک طرح پژوهشی از گدازه‌های آتشفشانی مصنوعی برای پخت غذا استفاده کرده‌اند.

 
گفتنی است، در این پژوهش که با گداختن فلز مذاب در کوره و حرکت دادن گدازه‌ آن برای بررسی چگونگی عملکرد آتشفشان‌ها صورت گرفته در یک طرح منحصر بفرد بر روی دمای دو هزار و 700 فارنهایت کباب تولید کرده‌اند.

 
پژوهشگران برای انجام این پژوهش مبلغ دو هزار و 500 دلار هزینه انجام داده‌اند.

 
کارشناسان و پژوهشگران این آزمایش، خود اولین تست کنندگان این کباب بوده‌اند و طعم آن را بسیار لذید و حیرت‌انگیز معرفی کرده‌اند.

ترکیبی از خاکستر، گدازه و رعدوبرق بهترین عکس آتشفشانی را ساخت + تصاویر

به گزارش آنا به نقل از نیویورک تایمز، سرجیو تپیرو علاقه خاصی به آتشفشان‌ها دارد؛ البته فقط به یک آتشفشان. وی 14 سال را صرف گرفتن هزاران عکس از آتشفشان کولیما (Colima) در جنوب غربی مکزیک کرده است. پشتکار این عکاس در ماه دسامبر با ثبت عکس منحصر به‌فرد به بار نشست.

لحظه‌ای استثنایی در این عکس به تصویر کشیده شده است، فوران آتشفشان در ستونی از خاکستر و گدازه در حالی که اصابت رعدوبرق صحنه را در برابر آسمان پر ستاره شب روشن کرده است. این تصویر برای تپیرو تاکیدی است بر هر چیزی که باعث زیبایی کولیما می‌شود.

وی در این‌باره می‌گوید: «هر بار که عکسی از یک آتشفشان می‌گیرید، یادآور آغاز این جهان است». در ارتفاع بیش از 12 هزار پایی (3700 متر)، آتشفشان کولیما مجموعه‌ای است از آتشفشان‌ها که شامل «نوادو د کولیما» در شمال، «ولکان دی کولیما» در جنوب و آتشفشان غیرفعال «ال کانتارو» می‌شود. «آتشفشان آتش» به خصوص در سال 2015 به اندازه سرجیو تپیرو فعال بود.

سرجیو با عشق به طبیعت بزرگ شده است و خودش در سال 2002 عکاسی را فراگرفت. وی وقتی که تصمیم به مستندسازی آتشفشان کولیما، که تنها 20 مایل با خانه‌اش واقع در شهر کولیما فاصله دارد، گرفت؛ دو احساس شورانگیزش را باهم ترکیب کرد. سرجیو اولین عکس خود را از این آتشفشان در ماه ژانویه همان سال گرفت. هرچند وی در آن زمان نمی‌دانست که این کار تبدیل به پروژه زندگی‌اش خواهد شد.

از آن پس، عکاسی از این آتشفشان به یک وسواس تبدیل شد، سرجیو تخمین می‌زند حدود 300 هزار عکس داشته باشد اما ادعا می‌کند که تنها 100 تای آنها خوب هستند. وی در طول سال از این آتشفشان دیدن می‌کند و در ساعات مختلف روز و از مکان‌های متفاوتی تصاویر خود را به ثبت می‌رساند. عکس‌های وی، کولیما را در تمامی حالت‌های ممکن به تصویر کشیده است، مانند تندیسی آرام و خاموش در یک بعدازظهر ساکت، در حال بیرون دادن ستونی از خاکسترهای خاکستری رنگ یا در حال درخشش در نور هزاران ستاره که در قاب تصویر گیر افتاده‌اند.

وقتی که سرجیو در کولیما نیست در حال یادگیری درباره آن است، آب و هوا، فعالیت‌های روزانه آن و حتی مراحل ماه را چک می‌کند. در واقع چنین اطلاعاتی منجر به گرفتن بهترین عکس‌های ممکن می‌شود. به گفته وی، به ثبت رساندن یک عکس خوب، مقدار کمی به شانس و به اندازه زیادی به آماده‌سازی وابسته است.

توجه دقیق سرجیو به جزئیات در سیزدهم دسامبر به ثمر نشست. وی چند روز قبل از ثبت عکس متوجه شده بود که جریان خروجی خاکستر آتشفشانی سریع‌تر از حد معمول است بنابراین تصمیم گرفت که آتشفشان را بیش از پیش زیر نظر داشته باشد. سرجیو کمپ خود را در فاصله 12 کیلومتری برپا کرد و به انتظار نشست. پس از سه روز، در حدود ساعت 11 شب روز سیزدهم وی تصویری از افروختگی این آتشفشان را در اوجش به ثبت رساند که فوران قریب‌الوقوع را نشان می‌دهد.

 سرجیو دوربین Canon 6D خود که مجهز به یک لنز 70-200 است را روی یک سه پایه قرار داده و روی 8 ثانیه زماندهی تنظیم کرده بود. وی با استفاده از یک ریموت شاتر، از این پدیده 15 فریم یا بیشتر عکس گرفت. وی می‌دانست که صاعقه‌ای از رعدو برق هم در این میان وجود داشت اما خبر نداشت که توانسته آن را در عکس ثبت کند یا خیر.

 سرجیو روز بعد عکس‌ها را روی لپ‌تاپ خود دانلود کرد و با دیدن آنها وحشت زده شد. آذرخشی از رعدو برق به طور کامل سنگ و خاکستر را روشن کرده و باعث آشکارسازی جزئیات غنی در این تصویر شده بود. وی می‌گوید: «وقتی که فایل را باز کردم بلافاصله متوجه شدم که عکس تقریبا کامل است که باورنکردنی بود».

این عکس به‌تازگی در بخش عکس طبیعت مطبوعات جهان به جایگاه سوم رسیده است. سرجیو از به رسمیت شناخته شدن عکسش بسیار خرسند است اما همیشه به فکر ثبت تصویر بعدی است. وی هنوز هم مرتبا به آتشفشان محبوبش سر می‌زند. وی در آخر اضافه می‌کند: «این پروژه برای سازمان‌ها، کسب پول یا برای به شهرت رسیدن نیست. این یک پروژه شخصی است. در واقع پروژه زندگی من محسوب می‌شود، پس مجبورم دوباره سرکار بازگردم».

اخبار گوناگون - آنا