27 سپتامبر؛ روز جهانی جهانگردی

27 سپتامبر روز جهانی جهانگردی

 

5 مهرماه (27 سپتامبر) ؛ روز جهانی جهانگردی

روز جهانی جهانگردی

از سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد سالانه روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می‌شود. هدف از گرامی داشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.

 

جهانگردی چیست؟

پدیده­ ی مسافرت را از محلی به محل دیگر و از كشوری به كشور دیگر، بدون در نظر داشتن قصد مهاجرت، اشتغال یا اقامت مستمر، جهانگردی گویند. از دید سازمان ملل «جهانگرد یا گردشگر كسی است كه كشوری غیر از كشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد، مشروط بر این­كه، این بازدید به منظور احراز هیچ­گونه شغل و كسبی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداكثر سه ماه در كشور میزبان توقف نماید و مسافرت او مبنی بر یكی از علل زیر باشد: تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات، امور خانوادگی، درمان و امور پزشكی، ورزش، امور مذهبی، مأموریت یا شركت در هم­ اندیشی­ها.»

 

جهانگرد یا گردشگر كسی است كه كشوری غیر از كشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد

 

تاریخچه­ ی جهانگردی

تاریخچه­ ی جهانگردی را، می­توان به گذشته­ های دور نسبت داد. چنان­كه در دوران پیش از اسلام، برخی از یونانیان و رومیان به ایران سفر می­كردند. پاره ­ای از آنان چون "هردوت" و "گزنفون" سفرنامه­ هائی با موضوع دیدار از ایران نوشته ­اند. در دوران بعد از اسلام نیز، نخستین كسی كه از مغرب­ زمین به ایران سفر كرد و سفرنامه­ هائی در این باره نوشت "بنیامین تودلای" اسپانیائی بود كه در سال 1159م. به كشورهای مختلف از جمله ایران سفر كرده است.

در گذشته­ های دور، مردانی كه شهامت و جسارت رویاروئی با مشكلات را به جان می­ خریدند و مدت­ های مدیدی در بیابان ­ها و صحراها و از میان راه­ های پرخطر رد می­شدند تا به شهر و دیاری برسند، سیاح می­ نامیدند؛ نظیر ابن بطوطه، ناصر خسرو، ماركوپولو.

 

در قرن نوزدهم اصطلاح جهانگرد یا توریست [Tourist] جایگزین سیاح شد. در آن زمان اشراف­ زادگان فرانسوی، برای تكمیل تحصیلات و كسب تجربه­ های لازم زندگی مسافرت می­ كردند. این جوانان، در آن زمان توریست نامیده می­ شدند. بعدها این اصطلاح برای كسانی به كار رفت كه برای سرگرمی، وقت­ گذرانی و گردش، به فرانسه سفر می­كردند. این اصطلاح، با گذشت زمان به مسافرت خارج از فرانسه نیز تعمیم داده شد و به همه­ ی افرادی كه به خارج از كشور محل اقامت خود  مسافرت می­ كردند، توریست گفته شد.

 

اطلاعات تاریخی، نشان می­ دهد كه مسافرت برای استراحت و تفریح، از اوایل قرن شانزدهم میلادی شروع شده و نمی­ توان انگیزه­ ی اصلی سیاحان معروفی چون: ابن بطوطه، واسكودوگوما، كریستف كلمب و ماركوپولو و مانند این­ها را، تفریح و استراحت دانست. اینان، سیاحانی حرفه­ ای بودند كه برای كشف سرزمین­ های جدید، تجارت، ماجراجوئی، شناخت اقوام و ملت­ های دیگر و یا زیارت، گام در سفرهای چندین­ ساله می­ گذاشتند.

 

سازمان جهانی گردشگری، وظیفه هدایت صنعت گردشگری را به عهده دارد

 

سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)

سازمان جهانی گردشگری به اختصار (UNWTO) مستقر در شهر مادرید اسپانیا، یکی از نمایندگی‌های سازمان ملل است که وظیفه هدایت صنعت گردشگری را دارد. سازمان جهانی گردشگری به عنوان محل گفتگوی کشورها درباره سیاست‌ها و تجارب عملی آنها درباره دانش گردشگری است. این سازمان نقش مرکزی و مهمی در ترفیع وضعیت تعهد و توانایی‌های موجود کشورهای در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.

 

انواع جهانگردی
جهانگردی بر حسب اغراضی که مردم به جهت آن سفر میکنند، دارای اقسام ذیل است:
1- جهانگردی تفریحی؛ افراد یا دسته‌هایی را شامل می‌شود كه با هدف تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات از سرزمین خود به سفر می‌روند.
2- جهانگردی درمانی؛ شامل افرادی می‌شود كه برای استفاده از تغییرات آب و هوا، با هدف پزشكی و درمانی و استفاده از آبهای معدنی، اقدام به مسافرت می‌كنند.
3- جهانگردی فرهنگی؛ که در آن افراد برای آشنایی با فرهنگ و هنر و آداب و رسوم ملل مختلف، آثار تاریخی و مطالعه علمی، اقدام به سفر می‌كنند.

4- جهانگردی مذهبی؛ هدف از این نوع جهانگردی زیارت اماکن مقدسه، بازدید از اماکن مذهبی مثل مساجد و کلیساها و معابد قدیمی، شرکت در مراسم عبادی و ...
5- جهانگردی ورزشی؛ كه هر نوع مسافرتی را كه به منظور فعالیتهای ورزشی انجام می گیرد، شامل می‌شود؛ مانند كوهنوردی، شكار، شركت در مسابقات و تماشای مسابقات و...
6- جهانگردی تجاری؛ مثل مسافرتهایی كه افراد برای شركت در بازارها و نمایشگاهای كالا و صنایع تأسیسات كارخانه‌ای و نظایر آن انجام می‌دهند.
7- جهانگردی سیاسی؛ مسافرت به منظور شركت در جشن‌های بین‌المللی و مراسم خاص و كنگره‌ها و كنفرانسها را جهانگردی سیاسی می‌گویند.

 

توسعه جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی
جهانگردی دارای خاصیّت ویژه‌ای است كه می‌توان آن را به منزله ی نیروی محرك توسعه اقتصادی در تمام كشورها محسوب داشت. هیچ كشوری را نمی‌توان یافت كه فاقد مواد اولیّه لازم برای توسعه جهانگردی باشد. آنچه كه كشورها را از هم متمایز می‌سازد، خود به تنهایی جاذبه جهانگردی به شمار می‌رود. طرحهای جهانگردی در كشورهای در حال توسعه از طریق ارائه كمك‌های فنی و مالی به طور وسیعی از طرف بیشتر سازمانهای مالی بین‌‌المللی و دفاتر تأمین‌كننده كمكهای اقتصادی و مالی جهانی مورد حمایت قرار گرفته است.

 

گردآوری:  بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

 

منابع :

pajoohe.com

nlai.ir

ویدیو مرتبط :
22 سپتامبر برابر با 31 شهریور روز جهانی کرگدن گرامی باد

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

27 مارس روز جهانی تئاتر

27 مارس روز جهانی تئاتر
- هفتم فروردین (27 مارس ) مصادف با روز جهانی تئاتر
در سال 1962 میلادی برای نخستین بار انیستیتوی جهانی تئاتر (آی تی آی) در 'هلسینكی' فنلاند طرحی را برای بزرگداشت روز جهانی تئاتر ارائه داد. این طرح در نهمین كنگره جهانی (آی تی آی) در شهر 'وین' پایتخت اتریش با پیشنهاد 'آروی كی وی ما' (Arvi Kivimaa) رئیس آن زمان (آی تی آتی) به صورت رسمی مورد پذیرش تمامی اعضای این انیستیتوی جهانی قرار گرفت و به عنوان یك طرح سالیانه و جهانی به تصویب رسید.

از آن تاریخ تا به امروز، همه ساله در تاریخ بیست و هفتم مارس میلادی برابر با هفتم فروردین ماه هجری شمسی، مراكز ملی انیستیتوی جهانی تئاتر (آی تی آی) كه متشكل از بیش از 100 عضو هستند با برگزاری مراسم مختلفی، این روز را گرامی می دارند و متناسب با داشته های آیینی و نمایشی خود جشن هایی را برای معرفی و دعوت مخاطبان به دیدن نمایش های صحنه ای و میدانی برگزار می كنند.

انیستیتو جهانی تئاتر (آی تی آی) برای نخستین بار در سال 1948 از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسكو) و با حضور تنی چند از فعالان، صاحبنظران و كارشناسان هنر نمایش جهان تاسیس شد و به عنوان یك موسسه غیردولتی فعال در زمینه هنرهای نمایشی به صورت مشورتی و انجام فعالیت های مشترك از طرف سازمان های مرتبط با 'یونسكو' با هدف بسط و توسعه تئاتر به عنوان زبانی جهانی برای انتقال مفاهیم مشترك انسانی در جهان فعالیت خود را آغاز كرد.

مهمترین اهداف (آی تی آی) كه در حقیقت سنگ بنای شكل گیری این تشكل جهانی بود بر مواردی چون 'اعتلای مبادلات بین ‏المللی دانش و عمل در حیطه هنرهای نمایشی'، 'برانگیختن نیروی خلاقیت و همكاری بین دست ‏اندركاران تئاتر'، 'آگاه ‏سازی افكار عمومی از لزوم به حساب‏ آوردن آفرینندگی هنری در قلمرو توسعه'، 'تعمیق درك مشترك برای تحكیم صلح و دوستی در میان ملت ها' و 'پیوستن به دفاع از اهداف یونسكو به عنوان یك سازمان جهانی' استوار بود.

برای تحقق این اهداف كلان و رسیدن جامعه جهانی به این خواست های انسان دوستانه هر ساله انجمن های ملی (آی تی آی) در سراسر جهان ضمن اعلام برنامه های خود به (آی تی آی) جهانی، برنامه های خاصی را برای معرفی هنرنمایش به عموم مخاطبان به عنوان حامیان و سرمایه های اصلی تئاتر هر كشور برگزار می كنند.

 

 

در همین راستا، هر ساله یكی از شخصیت های بزرگ هنر تئاتر و یا افرادی كه به واسطه نام بزرگشان در تمامی شاخه های فرهنگی و هنری تاثیرگذار هستند، متنی را به عنوان پیام روز جهانی تئاتر بر اساس بزرگداشت ها و پنداشت های هنری و انتظاراتی كه آنها از هنر نمایش در سال پیش رو دارند را به رشته تحریر در می آورند و در اختیار (آی تی آی) قرار می دهند.

این مركز نیز پیام سال تئاتری را به تمام مراكز عضو می فرستد و این پیام پیش از انجام هر برنامه ای برای حاضران قرائت می شود و در بیش از یكصد رسانه دیداری، شنیداری و مكتوب بین المللی منتشر می شود تا عموم علاقه مندان و فعالان این هنر، تلاش خود را برای تحقق آن شعار در نمایش های تولیدی خود به كار برند.

نخستین پیام روز جهانی تئاتر توسط 'ژان كوكتو' (Jaean Cocteau) نمایشنامه نویس و كارگردان شهیر فرانسوی در سال 1962 میلادی ایراد شد و طی آن هرساله یكی از شخصیت های بزرگ هنر نمایش و یا صاحب نامان بین المللی عرصه فرهنگ وهنر پیام روز جهانی را منتشر می كنند.

در ایران همه ساله مراسمی با عنوان هفته بزرگداشت تئاتر از تاریخ 9 تا 15 اردیبهشت ماه، به عنوان جشن 'اردیبهشت تئاتر ایران' برای بزرگداشت این هنر و هنرمندان آن در سراسر كشور برگزار می شود.
منبع :irna.ir